Κεντρικό πολιτικό ζήτημα η αντιμετώπιση των εξωτερικών απειλών και οι βλαπτικές συμμαχικές δεσμεύσεις
Μετά την βαθειά οικονομική κρίση, που μπήκε η χώρα το 2009 επισήμως, ανεπισήμως όμως από το 1999 και με την ένταξή της στη ζώνη του ευρώ, με πανθομολογούμενες ολέθριες κοινωνικές συνέπειες, η χώρα μας, μπαίνει σε μια ακόμη χειρότερη κρίση, όπου θα αναχθεί σε κεντρικό πολιτικό ζήτημα η αντιμετώπιση των εξωτερικών απειλών, που θα θέσουν σε αμφισβήτηση την ιστορική συνέχεια και επιβίωση του Ελληνισμού και τη δυνατότητά του να εκφράζεται μέσω ενός κυριάρχου, ανεξάρτητου και εδαφικά ακεραίου κράτους.
Κύρια απειλή κατά της Ελλάδας και της Κυπριακής Δημοκρατίας η Τουρκία , που ακολουθεί διαχρονικά και μάλιστα με κλιμακούμενη ένταση, μια επεκτατική και αναθεωρητική πολιτική . Η Τουρκία, έχει εκπεφρασμένες επισήμως πολύ συγκεκριμένες θέσεις που περιλαμβάνουν: Την αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάννης, την συγκυριαρχία στο Αιγαίο και τον επαναπροσδιορισμό της εθνικής κυριαρχίας τουλάχιστον 18 ελληνικών νησιών, την εμμονική άρνηση ότι το νησιωτικό σύμπλεγμα του Καστελόριζου διαθέτει υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ και φυσικά, οι απαιτήσεις της και προβολή οιονεί κυριαρχικών δικαιωμάτων επί της ΑΟΖ της Κύπρου, εμμένοντας στην προκλητική πολιτική άποψη ότι η Κυπριακή Δημοκρατία δεν είναι κυρίαρχο κράτος. Το σύστημα εξουσίας Τ. Ερντογάν επιμένει στην ικανοποίηση των πάγιων αιτημάτων της τουρκικής πολιτικής, που ευθέως στοχεύουν στην αμφισβήτηση και ακύρωση νομίμων κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας και της Κυπριακής Δημοκρατίας και μάλιστα, μέσω ακραίων επιλογών, που εντάσσονται στο πλαίσιο της πολιτικής πυγμής , της διπλωματικής αδιαλλαξίας και της χρήσης ή απειλή χρήσης στρατιωτικής βίας.
Η αντιμετώπιση της υπαρκτής τουρκικής απειλής, εκ μέρους της Ελλάδας, καθίσταται δυσχερής για δυο λόγους. Πρώτον λόγω της ανεπάρκειας του πολιτικού προσωπικού, που διακατέχεται από το σύνδρομο του ραγιαδισμού απέναντι στην επιθετική συμπεριφορά της Τουρκίας . Και δεύτερον, επειδή είναι βέβαιο, ότι οι «σύμμαχοι» μας ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, Ε.Ε. και Ισραήλ, όχι μόνο δεν θα στέρξουν σε βοήθειά μας, αλλά θα υπονομεύσουν και κάθε ελληνική προσπάθεια να προστατέψει τα εθνικά μας συμφέροντα. Τα ιστορικά παραδείγματα (Χούντα, Κύπρος, Ίμια, Αιγαίο κ.ά), είναι διδακτικά για την προδοτική συμπεριφορά των «συμμάχων» σε βάρος του Ελληνισμού. Είναι σαφές ότι τα Στρατηγικά και γεωοικονομικά συμφέροντα του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και της Ε.Ε., δεν είναι συμβατά με τα Ελληνικά. Για αυτό άλλωστε και οι διακρατικές συμφωνίες , αλλά και οι απορρέουσες συμμαχικές υποχρεώσεις, είναι ετεροβαρείς σε βάρος της Ελλάδας , στην οποία η Δυτική Συμμαχία συμπεριφέρεται με πρωτοφανή πολιτικό κυνισμό και την εκμεταλλεύεται, ως αποικιακό κράτος- παρία!
Η αντιμετώπιση της τουρκικής απειλής, δηλαδή η ύστατη προσπάθεια επιβίωσης του Ελληνισμού, θα πρέπει να στηρίζεται κυρίως στην Λαϊκή αφύπνιση και ευαισθητοποίηση. Τα μνημόνια , οι εξοντωτικές πολιτικές λιτότητας των τοκογλύφων δανειστών και των υποταγμένων πολιτικών των εθελόδουλων μνημονιακών Κυβερνήσεων, επιβλήθηκαν, επειδή δεν υπήρξε σοβαρή λαϊκή αντίδραση. Δεν θα πρέπει να επαναληφθεί το ίδιο φαινόμενο της λαϊκής αδιαφορίας και για τα εθνικά θέματα. Και η Αριστερά θα πρέπει να πρωτοστατεί στην ενημέρωση και κινητοποίηση των λαϊκών δυνάμεων, που αυτονόητα είναι και πατριωτικές δυνάμεις. Κάθε γνήσιο λαϊκό κίνημα είναι από τη φύση του και πατριωτικό. Ανασχετικός παράγοντας στην αναγκαία όσο ποτέ άλλοτε, λαϊκή αφύπνιση και ενεργοποίηση της λαϊκής ανατρεπτικής δυναμικής, είναι ο ανιστόρητος δογματισμός, ότι τα κοινωνικά ή ταξικά προβλήματα δεν πρέπει να σχετίζονται με τα εθνικά προβλήματα , διότι αυτός ο συσχετισμός, συνιστά παρέκκλιση των λαϊκών αγώνων και εκτροπή προς τον εθνικισμό!
Είναι αναγκαία η διαμόρφωση μιας ρεαλιστικής Εθνικής Στρατηγικής, με κυρίαρχη τη λαϊκή συμμετοχή και συναίνεση. Όμως, η διαμόρφωση μιας πραγματικά ανεξάρτητης , αδέσμευτης και πολυμερούς εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής, που θα αποκαταστήσει το τρωθέν διεθνές κύρος της χώρας, δεν μπορεί να εμποδίζεται από ιδεοληπτικές αγκυλώσεις και στείρους δογματισμούς. Και πολύ περισσότερο, από βλαπτικές συμμαχικές δεσμεύσεις (ΝΑΤΟ-Ε.Ε.). Είναι αδιανόητο, η Ελλάδα, το λίκνο του ανθρωπισμού και του πολιτισμού, να μην καταδικάζει ΑΠΕΡΙΦΡΑΣΤΑ την εγκληματική συμπεριφορά του ισραηλινού στρατού σε βάρος των Παλαιστινίων, για να μην διαταραχτούν οι σχέσεις υποτελείας που υποχρεωθήκαμε να έχουμε με το Ισραήλ και τις ΗΠΑ.
Είναι εξοργιστικές και κτηνώδους βλακείας, οι απόψεις πολιτικών του μνημονιακού τόξου και των δημοσιολογούντων κολαούζων τους, που υποστηρίζουν ανερυθρίαστα ότι, η εν ψυχρώ δολοφονία βρεφών των Παλαιστινίων από ισραηλινούς στρατιώτες, είναι αποδεκτή στο πλαίσιο του υβριδικού ή ασύμμετρου πολέμου ή και ανταρτοπόλεμου, όπως ακριβώς υποστηρίζει και η επίσημη ανακοίνωση της Ισραηλινής Πρεσβείας στην Αθήνα! Υπάρχει δικαιολογία για την δολοφονία βρέφους από στρατιώτη; Είναι ΕΓΚΛΗΜΑ αδιανόητο, εξωφρενικό , αποτρόπαιο , ειδεχθές …ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΟ!
