Μας τα θύμισε, δυστυχώς (ή ευτυχώς;) ο Eric Toussaint στο άρθρο του: «Η μαρτυρία του Γιάνη Βαρουφάκη συντριπτική κατά του ίδιου του εαυτού του», τα όσα ομολογεί ο Γιάνης (με το ένα «ν») στο βιβλίο του ότι έπραξε, βυσσοδομώντας, κατά του Παν. Λαφαζάνη.
Ο Γιάνης Βαρουφάκης, ως γνωστόν, ήρθε ως κομήτης στον ΣΥΡΙΖΑ, τότε που ο τελευταίος εισήλθε σε τροχιά εξουσίας και ήρθε ως κομήτης στο προσκήνιο ελέω Τσίπρα, ο οποίος Τσίπρας, ανίδεος τότε από οικονομία (μάλλον και σήμερα) παραμυθιαζόταν πολύ εύκολα από τις φαεινές ιδέες και τα παραμύθια χωρίς δράκο του Βαρουφάκη αλλά και από τις ισχυρές διεθνείς δημόσιες σχέσεις του.
Ο Βαρουφάκης, όμως, παρότι κομήτης, όχι μόνο με τον σχηματισμό της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ μετά τις εκλογές του Γενάρη του 2015, πήρε το Υπουργείο Οικονομικών αλλά είχε και την θρασύτατη φιλοδοξία να καθορίσει, περίπου, και την σύνθεση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, σύμφωνα με την ευρωζωνική του παρέα και ακόμα πιο πολύ να εφαρμόσει την ρήση: «Ήρθαν τα άγρια να διώξουν τα ήμερα».
Έτσι, ο Βαρουφάκης, άκουσον-άκουσον, σύμφωνα πάντα με το βιβλίου του, έγινε πυρ και μανία μόλις πληροφορήθηκε ότι ο Λαφαζάνης μάλλον θα έπαιρνε το οικονομικό υπερυπουργείο Ενέργειας, Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Αγροτικής Ανάπτυξης και άρχισε να βυσσοδομεί εναντίον του.
Γράφει, λοιπόν, επί λέξει ο Βαρουφάκης στο βιβλίο του: «Ο Λαφαζάνης ήταν επικεφαλής του Υπουργείου Παραγωγικής Ανασυγκρότησης. Αυτό ήταν καταστροφικό» και συνέχιζε επί λέξει ο Βαρουφάκης: «Με τον Λαφαζάνη επικεφαλής ενός τόσο σημαντικού υπουργείου και τον Ευκλείδη (στγ: εννοεί τον Τσακαλώτο) – που επικροτούσε το σύμφωνό μας – εκτός κυβέρνησης, η διαπραγματευτική μου στρατηγική υπέφερε πολύ.»(!)
Γι’ αυτό ο Βαρουφάκης ζήτησε επίμονα από το Τσίπρα να διώξει από την κυβέρνηση τον Παν. Λαφαζάνη, την «πέτρα του σκανδάλου» και τον «κακό δαίμονα» της αδιέξοδης πορείας που επιθυμούσε για την κυβέρνηση.
Σύμφωνα, πάντα, με τον Βαρουφάκη ο Τσίπρας δεν θέλησε να αφήσει εκτός τον Λαφαζάνη, με ένα περίεργο και πονηρό σκεπτικό, αν ο Βαρουφάκης λέει την αλήθεια, γιατί πρέπει να πούμε ότι τα ψεύδη δεν είναι γι’ αυτόν άγνωστο ζήτημα.
Γράφει, λοιπόν, ο Βαρουφάκης ότι του απάντησε ο Τσίπρας στο φορτικό αίτημά του για εκδίωξη Λαφαζάνη: «Χρειάζομαι τον Λαφαζάνη στην κυβέρνηση, επικεφαλής οικονομικού υπουργείου, για να μη μας επιτίθεται απέξω. Αν του πάρω την θέση τώρα, ενώ ορκιζόμαστε αύριο, θα με πολεμήσει ακόμα περισσότερο. Η Αριστερή Πλατφόρμα θα ξεσηκωθεί».
Η απάντηση αυτή, αν είναι ακριβής, δείχνει τον μακιαβελισμό και τακτικισμό του Αλ. Τσίπρα, ο οποίος, φυσικά, δεν απέφυγε την κριτική και την αντιπαράθεση από το Αριστερό Ρεύμα και την Αριστερή Πλατφόρμα για την διολισθαίνουσα κυβερνητική πορεία.
Την κυβερνητική αυτή πορεία καθόριζε κατά βάση ένα, κατά τους Τσίπρα – Βαρουφάκη, «πολεμικό συμβούλιο».
Σύμφωνα με τον Βαρουφάκη, ο οποίος, τελικά, έπεισε τον Τσίπρα να βάλει τον Τσακαλώτο στην κυβέρνηση ως υφυπουργό Εξωτερικών σε οικονομικά θέματα (!): «Όταν τα μέλη του βρίσκονταν στην Ελλάδα και όχι στις Βρυξέλλες ή αλλού, το πολεμικό συμβούλιο συνέρχονταν κάθε μέρα. Μέλη του ήταν ο Αλέξης Τσίπρας, ο υπουργός παρά τω πρωθυπουργώ Δραγασάκης, το άλτερ έγκο του Αλέξη, ο Νίκος Παππάς, εγώ, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος και ο Σπύρος Σαγιάς, γραμματέας της κυβέρνησης. Συχνά συμμετείχαν οι Χουλιαράκης, πρόεδρος του Συμβουλίου Οικονομολόγων, κι ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης, ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης».
Όπως βλέπετε, Τσίπρας και Βαρουφάκης απέκλεισαν τον Παν. Λαφαζάνη από αυτό το στενό άτυπο όργανο λήψης των ουσιαστικών αποφάσεων για τον εξής απλό λόγο: γιατί πολύ γρήγορα ο Λαφαζάνης κατάγγελλε σε όλα τα κυβερνητικά και κομματικά όργανα και συχνά δημοσίως τον αδιέξοδο «διαπραγματευτικό τουρισμό», εγκλωβισμένο στον ευρωζωνικό κλοιό, όπως τον χαρακτήριζε, του διδύμου Τσίπρα – Βαρουφάκη και των κολαούζων τους.
Αυτά προς το παρόν και γρήγορα θα επανέλθουμε…
Ο ΣΧΟΛΙΑΣΤΗΣ
