Κάθε χρόνο η αιχμή της πορείας για την επέτειο του Πολυτεχνείου είναι η διέλευσή της από την αμερικανική πρεσβεία και η διαμαρτυρία έξω από αυτήν για τον ρόλο του αμερικανικού ιμπεριαλισμού τόσο στην εγκαθίδρυση της Χούντας όσο και για την τραγωδία της Κύπρου το 1974 με τόν πρώτο και δεύτερο Αττίλα.
Η διέλευση και η διαμαρτυρία της πορείας στην πρεσβεία των ΗΠΑ είχε ιδιαίτερη σημασία αυτήν την περίοδο όπου οι ΗΠΑ, παρ’ ότι από Ν.Δ και ΣΥΡΙΖΑ παραχωρήθηκαν, σχεδόν, όλα τα εδάφη της χώρας μας ως στρατιωτικές βάσεις των αμερικανών, δυστυχώς παριστάνουν τον Πόντιο Πιλάτο μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, αν δεν στηρίζουν ανοιχτά τον Ερντογάν και την επιθετική–αναθεωρητική πολιτική του σε βάρος της Ελλάδας, όπως φάνηκε από την συνάντηση Ερντογάν-Τραμπ στη Νέα Υόρκη.
Και όμως ο Αλ. Τσίπρας φρόντισε να μην φτάσει ποτέ στην αμερικανική πρεσβεία, κοινώς την κοπάνησε από το Σύνταγμα, τόσο για να μην δεχθεί προσωπικά τις βέβαιες αποδοκιμασίες των πολιτών στην πρεσβεία των ΗΠΑ, που θα ήταν πολύ πιο έντονες στο πρόσωπό του όσο και για να μην δυσαρεστήσει τους αμερικανούς φίλους του.
Δυστυχώς ο Αλ. Τσίπρας ακόμα και το υποκριτικό βήμα που έκανε να συμμετάσχει στην πορεία, το έκανε “μισό” και προσβλητικό για τους πεσόντες του Πολυτεχνείου και την θυσία τους, δίνοντας εξετάσεις καλής διαγωγής και σεβασμού στις ΗΠΑ και εξετάσεις περιφρόνησης των πολιτών όταν δεν είναι έτοιμοι να τον χειροκροτήσουν.
Κ.Τ
