Δημιουργείται μια πολύ κακή παράδοση από τα ελληνικά ΜΜΕ σχετικά με τον τρόπο που προβάλουν, αξιολογούν και διαχειρίζονται συμβάντα στο Αιγαίο και τη Θράκη, που επηρεάζουν και το επίπεδο των ελληνοτουρκικών σχέσεων.
Υπάρχει έντονη και εύλογη ανησυχία στελεχών του ΓΕΕΘΑ και του ΥΠΕΞ, του επικοινωνιακού – επιχειρησιακού τομέα, για την «επιπόλαιη» επικοινωνιακή διαχείριση συμβάντων στο Αιγαίο, που αυξάνουν την ένταση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και καθιστούν κάποιο ατυχές περιστατικό σε πιθανό «θερμό» επεισόδιο, με ανεξέλεγκτες διαστάσεις.
Ενίοτε, με ευθύνη των ΜΜΕ και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, που μεγαλοποιούν χάριν εντυπωσιασμού συνήθη περιστατικά και αναπαράγουν άστοχες και παρορμητικές δηλώσεις πολιτικών με προφανή κομματική σκοπιμότητα, δημιουργείται, μια εκρηκτική περιρρέουσα ατμόσφαιρα, που για τους εμβρόντητους τηλεθεατές ή τους χρήστες του διαδικτύου, αγγίζει τα όρια της επικείμενης πολεμικής σύγκρουσης. Και ακόμη, μέσω των δημοσιευμάτων, υφέρπουν διάφορα απίθανα σενάρια συνωμοσιολογίας και καταστροφολογίας. Έτσι, τρομοκρατούν, αντί να ενημερώνουν τα ΜΜΕ ακόμη και για σοβαρά εθνικά θέματα.
Σε περιόδους διμερών πολιτικο-διπλωματικών κρίσεων και πολύ περισσότερο κατά την περίοδο «θερμών» στρατιωτών επεισοδίων, παράλληλα με τις αληθινές μάχες (σε διπλωματικό και στρατιωτικό επίπεδο), διεξάγεται ένας εξίσου σκληρός πόλεμος προπαγάνδας, παραπληροφόρησης και ευρείας διακίνησης ψευδών ειδήσεων. Ο ρυθμός που διαχέονται τα fake news στα κοινωνικά δίκτυα ξεπερνά κάθε επίσημο- κρατικό μέσο ενημέρωσης, που αδυνατεί λόγω χρόνου και συνθηκών να διαψεύσει ή να επαληθεύσει τις «ειδήσεις». Για αυτό ακριβώς, η επικοινωνία σε περιόδους σοβαρής κρίσης, είναι πολύ σοβαρή υπόθεση και είναι τραγικό λάθος να την χειρίζονται τυχάρπαστοι ή καιροσκόποι δημοσιολογούντες.
Συνεπώς, ανάγεται σε μείζον θέμα, όχι αυτό καθεαυτό το συμβάν, αλλά η επικοινωνιακή του διαχείριση. Και πρέπει να είναι προφανές ότι, θέματα με ιδιαιτερότητες, που ανήκουν στο τομέα της διπλωματίας, της άμυνας και της ασφάλειας της χώρας, δηλαδή θέματα υψηλής Στρατηγικής, δεν προσφέρονται για ψυχαγωγία ή για κομματική εκμετάλλευση, για να μετρήσουμε την τηλεθέαση ή τα LIKE στην προσωπική μας ιστοσελίδα στο F.B. Όπως όλα τα θέματα επικαιρότητος, έτσι και αυτό της παρουσίασης ενός επεισοδίου είτε στο Αιγαίο, είτε στην Θράκη, ασήμαντης, μικρής ή μεσαίας κλίμακας έχει και την κωμικοτραγική του διάσταση. Εμφανίζονται στα ραδιοτηλεοπτικά μέσα διάφοροι ημιπαράφρονες με βαρύγδουπους τίτλους (απόστρατοι στρατηγοί, αυτοανακηρυχθέντες ειδικοί αναλυτές), που από την πρώτη φράση τους, αντιλαμβάνεσαι ότι δεν έχουν ιδέα για το θέμα, που έχουν κληθεί να εκφράσουν την άποψή τους, απλά βγάζουν κάποιες προσωπικές πικρίες ή κάνουν εντυπωσιακά βλακώδεις προσεγγίσεις με την ελπίδα να τους προσέξουν από τα κομματικά επιτελεία (βέβαια όσοι τους γνωρίζουν το διασκεδάζουν, οι άλλοι όμως …). Και από κοντά, δημοσιογράφοι και πολιτικοί πανελίστες, που με εφόδιο την παχυλή άγνοια ή και τον στείρο και ανεύθυνο κομματισμό, πλειοδοτούν σε δήθεν πατριωτισμό και αποδέχονται και προωθούν έναν δογματικό λαϊκισμό και μανιχαισμό, όπως «οι κακοί Τούρκοι και οι καλοί Έλληνες», είτε για λόγους ψηφοθηρικούς, είτε χάριν υψηλής τηλεθέασης. Με αποτέλεσμα, ένα τρομακτικό έλλειμμα σε σοβαρότητα και ενημέρωση! Όμως αυτή η άθλια μιντιακή πραγματικότητα, επιτείνει την αβεβαιότητα και την ανασφάλεια των πολιτών, που γίνεται και ιδιαίτερα επικίνδυνη, όταν μάλιστα η τουρκική απειλή είναι υπαρκτή, είναι σοβαρή και επιθετική. Και η κατάσταση θα χειροτερεύει διαρκώς, όσο τα πολιτικά κόμματα ως υπεύθυνοι κοινωνικοί φορείς με αυτονόητες ευαισθησίες στα Εθνικά θέματα, καθώς και τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα, δεν συγκροτούν ομάδες ειδικών επιστημόνων, αναλυτών, διπλωματών και στρατιωτικών, ώστε σοβαρά και υπεύθυνα να αξιολογήσουν την Τουρκική απειλή, να αναλύσουν εμβριθώς το γεωστρατηγικό και γεωοικονομικό περιβάλλον, τις διακρατικές συμμαχίες, τις διεθνοπολιτικές ισορροπίες, τις νέες μορφές πολέμου (υβριδικός και κυβερνοπόλεμος) και να προτείνουν εφικτές λύσεις, που θα αποτελούν και τη συμβουλευτική βάση ενός νέου Κοινοβουλευτικού θεσμικού οργάνου, του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας, με βαρύνουσα γνωμοδοτική συμμετοχή στις Κυβερνητικές αποφάσεις, για όλο τα φάσμα των Εθνικών θεμάτων.
