Η εκλογή του νέου προέδρου των ΗΠΑ προξένησε δυσφορία και ειρωνικά σχόλια σε αρκετούς πολιτικούς και δημοσιογραφικούς κύκλους της καπιταλιστικής Δύσης.
Ο Τραμπ είναι καθαρός δεξιός και δισεκατομμυριούχος. Ανήκει στην μηδαμινή πλουτοκρατική μειοψηφία του 0,01% των ΗΠΑ.
Και όμως οι επιθέσεις μεγάλου μέρους των δυτικών ελίτ εναντίον του Τραμπ δεν γίνονται από… μαρξιστικό οίστρο αλλά θυμίζουν παλιές αήθεις «μακκαρθικές» επιθέσεις εναντίον αριστερών στοιχείων «ότι είναι πράκτορες της Μόσχας!».
Με δυο λόγια: Πέρα από τις ειλικρινείς διαδηλώσεις δεκάδων χιλιάδων αριστερών στις ΗΠΑ ενάντια στην αντεργατική γραμμή Τραμπ, η (αντιρωσική – αντικινεζική) «αριστερά των μεγάλων σαλονιών» επιτίθεται στον Τραμπ από τα δεξιά!
Η ΔΥΣΗ ΧΑΝΕΙ ΤΟΝ ΨΥΧΡΟ ΠΟΛΕΜΟ
Το 1989-91 οι ελίτ της Δύσης πίστεψαν ότι κέρδισαν τον Ψυχρό Πόλεμο και πρίμεναν σε λίγα χρόνια την διάλυση της Ρωσίας και της Κίνας. Έτσι ο Γιέλτσιν (πχ) προσπαθούσε (όσο τον άφηνε το πιοτό) να ικανοποιήσει τις «συμβουλές» του από τις ΗΠΑ και μέσα σε 7 χρόνια μείωσε στο μισό την ρωσική βιομηχανία (1991-98)!
Όμως οι ΛΔ της Ασίας άντεξαν. Έγιναν πολλές παραχωρήσεις στους ντόπιους καπιταλιστές που «πάχυναν» και το δείχνουν κυνικά, αλλά οι ΛΔ δεν διαλύθηκαν και ο κρατικός τομέας παραμένει κυρίαρχος στην ΛΔ Κίνας και το Βιετνάμ (στην Β. Κορέα είναι ο μόνος παίκτης).
«Παρά» (ή μάλλον εξ αιτίας) την ισχυρότατη παρουσία του κράτους στην βιομηχανία τους, οι ΛΔ της Ασίας πέτυχαν τεράστια πρόοδο στον βιομηχανικό και κατασκευαστικό τομέα.
Στα 26-27 χρόνια (1989-2016) η Ευρωζώνη είχε συνολική αύξηση βιομηχανίας 23% και η ΛΔ Κίνας 2304%, δηλαδή 100 φορές περισσότερη!
Ο μέσος ετήσιος ρυθμός αύξησης για την Ευρωζώνη το 1990-2016 ήταν 0,82% και για την Κίνα 12,5% -15 φορές μεγαλύτερος (τα στοιχεία από την αγγλική έκδοση Βικιπαιδείας).
Ακόμη και οι δυτικοί παραδέχονται σήμερα ότι η Κίνα είναι ξεκάθαρα 1η παγκόσμια βιομηχανική και κατασκευαστική δύναμη. Το παραδέχονται, αλλά το κρύβουν συστηματικά στις «μαζικές» εκπομπές του BBC, του CNN, της D.W.
Με την άνοδο του Βλ. Πούτιν στην ρωσική ηγεσία, οι εθνικοαστοί ενισχύθηκαν σε βάρος των δυτικοφρόνων ολιγαρχών και – χωρίς να αλλάξει το αστικό καθεστώς – η Ρωσία ανέκαμψε σε σημαντικό βαθμό. Σήμερα η Ρωσία (Ρωσική Ομοσπονδία) είναι η 5η Παγκόσμια βιομηχανική Δύναμη και η 6η στο πραγματικό ΑΕΠ. Βέβαια η αυτοδιάλυση της ΕΣΣΔ έκανε τεράστια ζημιά.
Αλλά η σημερινή Ρωσία παραμένει η μία από τις δύο Πυρηνικές και Διαστημικές υπερδυνάμεις και μια Ενεργειακή Υπερδύναμη, ίσως ισχυρότερη (στην ενέργεια) και από τις ΗΠΑ.
Με το γιγαντιαίο πυρηνικό της οπλοστάσιο (2ο στον κόσμο) η Ρωσία μπορεί (σε μια απευκταία κατάσταση) να απαντήσει άμεσα σε επίθεση των ΗΠΑ, χτυπώντας καίρια την καρδιά της Αμερικής. Γι’ αυτό το βαθύ κράτος των ΗΠΑ μισεί τόσο την Ρωσία.
Η ΛΔ Κίνας παράγει 10 φορές περισσότερο χάλυβα από τις ΗΠΑ (2015) και 30 φορές περισσότερο τσιμέντο (!), αλλά είναι 3η Πυρηνική και Διαστημική Δύναμη (σε μεγάλη απόσταση από τους δύο πρώτους).
Η Ρωσία με την ισχυρότατη Πυρηνική και Διαστημική τεχνολογία που διαθέτει καλύπτει αντικειμενικά όλη την «Καρδιά της Ευρασίας» (Ρωσικό μπλοκ, ΛΔ Ασίας, Ινδία, Ιράν).
Ήδη η ΛΔ Κίνας ξεπέρασε το 2014 τις ΗΠΑ και στο πραγματικό ΑΕΠ (P.P.P.) όπως παραδέχεται και η Παγκόσμια Τράπεζα.
Με βάση εκτιμήσεις των διεθνών Οργανισμών το 2017 το πραγματικό ΑΕΠ (P.P.P.) της ΛΔ Κίνας θα είναι το 120% του ΑΕΠ των ΗΠΑ.
Συνολικά η “Καρδιά της Ευρασίας” θα φτάσει το 2017 περίπου στα 210 -220% του ΑΕΠ (P.P.P.) των ΗΠΑ , δηλαδή στα 90% του ΑΕΠ όλης της Δύσης.
Στην υλική παραγωγή (βιομηχανία, γεωργία – κτηνοτροφία – αλιεία, ενέργεια) το G3 (Ρωσία – Κίνα – Ινδία) και σύμμαχοι ήδη ξεπερνούν περίπου κατά 50% το G7 (και σύμμαχοι). Π.χ. Στο τσιμέντο το G3 και σύμμαχοι έχει το 72% της παγκόσμιας παραγωγής έναντι 17- 20% της Δύσης.
Στο αλουμίνιο το G3 ξεπερνά το 60% της παγκόσμιας παραγωγής, στον χάλυβα μόνον οι 3 χώρες (Κίνα – Ινδία – Ρωσία) είχαν ακριβώς το 60% της Παγκόσμιας Παραγωγής ενώ οι 7 χώρες του G7 έχουν το 18% (στοιχεία του 2015).
Η Δύση υπερέχει ακόμα στο εμπόριο και στις λιανικές πωλήσεις καθώς και στην ηλεκτροπαραγωγή (το 2014 Κίνα – Ρωσία – Ινδία παρήγαγαν το 33% της παγκόσμιας ηλεκτροενέργειας ενώ το G7 είχε το 35 % περίπου).
Χ. ΚΛΙΝΤΟΝ – ΦΑΝΑΤΙΚΗ ΑΝΤΙΡΩΣΙΚΗ ΑΝΤΙΠΑΘΕΙΑ
Η Κλίντον έχει πίσω της χιλιάδες μεγαλοαστούς των ΗΠΑ που βλέπουν με δέος την γιγάντωση της Κίνας αλλά και την ισχυροποίηση Ινδίας και Βιετνάμ.
Η Ρωσία έχει πολύ καλές σχέσεις μ ‘ αυτές τις χώρες και διευρύνει συνεχώς τους αμοιβαίους δεσμούς σε οικονομικό και στρατιωτικό πεδίο. Με την πυρηνική – διαστημική – ενεργειακή της ισχύ εξασφαλίζει συνθήκες ηρεμίας για την συνέχιση της παραγωγικής απογείωσης της καρδιάς της Ευρασίας (Κίνα, Ινδία, Βιετνάμ, Λάος , Ιράν).
Το σιιτικό Ιράν έχει δυναμώσει τα τελευταία χρόνια. Το Ιράν έχει πάνω από το 1% της Παγκόσμιας Παραγωγής χάλυβα και ηλεκτρικής ενέργειας και το 2% της παγκόσμιας παραγωγής τσιμέντου. Είναι μια ισχυρή μεσαία δύναμη.
Γι’ αυτό η Κλίντον είναι υπέρ της σκληρής αντιρωσικής στάσης, ακόμη και με περιφερειακές ένοπλες συγκρούσεις . π.χ. στην Συρία. Η νίκη του Άσαντ και του Μπάαθ στο Χαλέπι (Νοέμβρης – Δεκέμβρης 2016) ήταν βαριά ήττα της Δύσης και ιδίως της γραμμής Κλίντον.
Ο Ντ. Τραμπ έχει άλλη τακτική. Προτιμά προς το παρόν να ενισχύσει με προστατευτικά μέτρα την βιομηχανία των ΗΠΑ, μαζί και την πολεμική. Γι‘ αυτό ο Τραμπ κάνει ΄΄ανακωχή΄΄ με τον Πούτιν (για 6, 12, 24 μήνες ή λιγότερο ή περισσότερο).
Η σύγκρουση G3 – G7 είναι αναπόφευκτη. Άγνωστο ποια μορφή θα πάρει. Πάντως στο βαθύ κράτος της Δύσης σκέφτονται πάντα και την “πολύ ακραία μορφή”.
Την δεκαετία 2021 – 2030 το G3 (και σύμμαχοι ) θα παράξει σχεδόν διπλάσια αγαθά από το G7 (και σύμμαχοι) και θα κτίσει ίσως τριπλάσια σπίτια και δημόσια κτήρια.
Αυτό συνάγεται από την έως τώρα πορεία της παραγωγής.
Ουσιαστικά η “Καρδιά της Ευρασίας” (Ρωσία, Κίνα, Ινδία, Βιετνάμ, Ιράν κλπ.) με 3,1 – 3,2 δισ. πληθυσμό (το 43 % του παγκόσμιου) πάει να υποσκελίσει τη Δύση που, από το 1500 έως σήμερα, προσπαθεί με όλα τα μέσα να κρατήσει την ΄΄διοίκηση της Γης΄΄. Στα τελευταία 250 χρόνια, από την βιομηχανική επανάσταση του 18ου αιώνα, η Δύση κυριαρχούσε στην βιομηχανία και στην τεχνολογία, όμως μέσα στην δεκαετία 2011 – 2020 χάνει την μάχη της βιομηχανίας και των κατασκευών (ήδη την έχει χάσει ουσιαστικά).
Στην Δύση προβληματίζονται πολύ (στους κύκλους των ελίτ γιατί τα πλατιά στρώματα λίγα πράγματα έχουν αντιληφθεί έως τώρα).
Πιο επιθετικοί ενάντια στην “καρδιά της Ευρασίας” είναι οι “διεθνιστές – ιμπεριαλιστές” σαν τους Κλίντον, Τ. Μπλερ, Μπρεζίνσκυ, Κρ. Λαγκάρντ κλπ.
Αντίθετα οι εθνικιστές δεξιοί (Τραμπ, Μ. Λεπέν, Φάρατζ κλπ ) δείχνουν – σε τακτικό επίπεδο τουλάχιστον – ότι αναγνώριζαν την “ύπαρξη” και τον “όγκο” της Ανατολής.
Γι’ αυτό ο Πούτιν και η ηγετική ρωσική ομάδα υποστηρίζουν προς το παρόν τον Τραμπ, ίσως αύριο και την Λεπέν.
Πρόκειται για κινήσεις τακτικής.
Ταυτόχρονα η Ρωσία ολοκληρώνει τον νέο μεγάλο αγωγό, που θα μεταφέρει Ρωσική ενέργεια μέσω των δυτικών συνόρων στην ΛΔ Κίνας (γιγαντιαία συμφωνία του 2014) και συμπληρώνει το νέο μεγάλο κοσμοδρόμιο (για διαστημόπλοια), πολύ κοντύτερα στο Πεκίνο απ’ ό,τι το παλιό (του Μπαικονούρ). Άλλωστε οι πρώτοι Κινέζοι αστροναύτες (2003) είχαν εκπαιδευτεί στην Ρωσία.
Τέλος ανακοινώθηκε ότι το 2018 θα εισαχθούν στον Ρωσικό στρατό οι νέοι υπερσύγχρονοι πύραυλοι, που μπορούν να φέρουν 16 κεφαλές ο καθένας – τρομερό όπλο.
Η Αριστερά στην Ελλάδα πρέπει να παρακολουθεί άγρυπνα τις εξελίξεις. Η Ελλάδα είναι μια βαθιά εξαρτημένη, δυτική καπιταλιστική χώρα. Όπως έλεγε και ο δικτάτορας Μεταξάς: “η Ελλάς είναι ζωτικόν τμήμα της αγγλικής αυτοκρατορικής αμύνης” (!)
Σήμερα θα λέγαμε της “Αμερικανικής – Αγγλοσαξονικής”.
Ταυτόχρονα στα Οικονομικά ζητήματα πιέζει άγρια και η Γερμανία.
Από την έκβαση της σύγκρουσης G7 – G3 ΄μπορεί να κριθούν πάρα πολλά για την Ελλάδα. Και σε ό,τι αφορά την κυρίαρχη, αλλά και σε ό,τι αφορά την βασική αντίθεση.
