Ο Γιάννης όπως εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες τη δεκαετία του 90, είπε να εκπληρώσει το όνειρό του και να αγοράσει ένα σπίτι με δάνειο. Έτσι το 1996 ξεκίνησε να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα, παίρνοντας στεγαστικό δάνειο από την Εθνική και στη συνέχεια πήρε και ένα επισκευαστικό.
Το δικαίωμα στη στέγη για τους φτωχούς και μεροκαματιάρηδες είναι όνειρο και το όνειρό του το έκανε πράξη.
Ιδιοκτήτης μισού ταξί ο Γιάννης, δούλευε σαν σκυλί για να είναι συνεπής στις υποχρεώσεις του και να συντηρεί την τριμελή του οικογένεια. Μήνας έμπαινε μήνας έβγαινε οι δόσεις και για τα δύο δάνεια στην ώρα τους. Η γυναίκα του χωρίς δουλειά, δούλευε αποσπασματικά όπου εύρισκε για να συμπληρώνει το εισόδημα. Σήμερα δουλεύει 3-4 ώρες καθημερινά σε σούπερ μάρκετ και αυτό το θεωρεί ευτυχία.
Τα χρόνια πέρναγαν, συνεπής στις δόσεις του ο Γιάννης μέχρι το 2014 που έπρεπε να διαλέξει ανάμεσα στο ψωμί της οικογένειας, το μέλλον του παιδιού του που ήταν στην εφηβεία και στις δόσεις της τράπεζας. Όσο και να πιέστηκε δεν έμενε σεντς για τη δόση.
Μέσα σε όλα αυτά, το 2017, έσπασε και τον ώμο του σε ατύχημα. Πέντε μήνες χωρίς δουλειά, αλλεπάλληλες επεμβάσεις και, πριν αποκατασταθεί, ξανά στο τιμόνι για να καλύψει τα έξοδα.
Πριν μπει το 2ο εξάμηνο του 2018 του ήρθε το φιρμάνι για πλειστηριασμό της πρώτης κατοικίας και μοναδικού περιουσιακού του στοιχείου. Έκανε ανακοπή η οποία απορρίφθηκε. Όσο και να παρακάλεσε πριν και μετά τον πλειστηριασμό, όσο και να εξέφρασε τη βούλησή του να πληρώνει κάθε μήνα ανάλογα με τα εισοδήματά του, δεν έβγαλε άκρη. Η απαίτηση, για να ξεκινήσει η τράπεζα να μιλάει μαζί του, ήταν να καταβάλλει εφάπαξ 16.000€.
Αν είχε αυτά τα λεφτά, θα πλήρωνε τις δόσεις και δεν θα έβγαινε το σπίτι του σε πλειστηριασμό. Από πού να βρει αυτά τα λεφτά για να πληρώσει εφάπαξ; Και αν τα βρει, πώς θα ξεχρεώνει συγχρόνως δανειστή και τράπεζα; Ψιλά γράμματα θα μου πείτε.
Οι τράπεζες σώθηκαν. Τις έσωσε ο κάθε Γιάννης με τη μείωση ή την εξαφάνιση του εισοδήματός του.
Αυτή την Τετάρτη λοιπόν η σωσμένη από τους Γιάννηδες τράπεζα του αρπάζει το σπίτι. Βγάζει σε πλειστηριασμό το διαμέρισμα των 90 τ.μ. στην Αργυρούπολη με τιμή πρώτης προσφοράς 108.000€., για κατάσχεση 50.000€ σε συνολικό χρέος 125.000€ . Το σύνολο των δύο δανείων που είχε πάρει ήταν 215.000€, που σημαίνει ότι το μεγαλύτερο μέρος τους είχε αποπληρωθεί, αφού τα 125.000€ που είναι το συνολικό χρέος σήμερα, είναι αποτέλεσμα των εξωφρενικών προσαυξήσεων, λόγω αδυναμίας καταβολής των δόσεων την τελευταία τετραετία.
Πού είναι οι δεσμεύσεις της κυβέρνησης ότι δεν εκπλειστηριάζονται πρώτες κατοικίες και ακίνητα αξίας κάτω των 300.000€ άσχετα αν είναι κύρια κατοικία, εξοχικό, μαγαζί ή οικόπεδο; Είναι στρατηγικός κακοπληρωτής ο Γιάννης ή έχει βίλλα με πισίνα; Αν είχε τα χρήματα, θα άφηνε να του πάρουν το σπίτι και να συνεχίσει να τον κυνηγάει το χρέος, κινδυνεύοντας να χάσει και το μισό ταξί;
Αυτή την Τετάρτη και μέχρι την Παρασκευή 651 ακίνητα σε όλη την Ελλάδα βγαίνουν στο σφυρί. Πάνω από 76.000 ακίνητα τον επόμενο χρόνο θα αλλάξουν χέρια. Θα τα αρπάξουν ή θα δοθούν σε κερδοσκοπικά φάντς για ένα κομμάτι ψωμί . Η συντριπτική πλειοψηφία θα είναι σαν τον Γιάννη ή σε χειρότερη ακόμα κατάσταση. Η κυβέρνηση και οι τράπεζες τους ονομάζουν στρατηγικούς κακοπληρωτές . Οι στρατηγικοί κακοπληρωτές όμως έχουν διασφαλίσει τα περιουσιακά τους στοιχεία ή δεν τα αφήνουν να βγουν σε πλειστηριασμό και την τελευταία στιγμή θα βρουν την άκρη. Αλλοίμονο στους φουκαράδες.
Ο Γιάννης είναι μια περίπτωση μέσα στις χιλιάδες που ζουν κοντά μας με παρόμοια προβλήματα. Τους βλέπουμε και δεν τους ξέρουμε. Τους μιλάμε και δεν ξέρουμε τι κουβαλάνε. Διστάζουν να μιλήσουν, γιατί τους έχουν φορτώσει με ντροπή και ενοχές. Τους συμπονάμε και δεν κάνουμε τίποτα. Στηρίζουμε τους τρελούς που διαμαρτύρονται στα συμβολαιογραφεία, τα βάζουν με τα ΜΑΤ και μετά τους κυνηγάνε ως ανατροπείς του πολιτεύματος, αλλά δεν συμμετέχουμε.
Τα όνειρα των φτωχών τα βγάζουν πλέον σε πλειστηριασμό. Σπίτι, ρεύμα και νερό, θα είναι άπιαστο όνειρο για πολλούς το επόμενο διάστημα. Για πολλούς που είναι δίπλα μας, που απλά παρακολουθούμε, συμπονάμε αλλά δεν κάνουμε κάτι. Γιατί αυτό, που βλέπουμε και ακούμε δεν το ζούμε και δεν θα συμβεί σε μας. Όταν όμως χτυπήσει την πόρτα μας θα είναι αργά. Θα μας συμπονάνε αλλά……..
Αυτή την Τετάρτη και κάθε Τετάρτη, κάποιοι που επιμένουν θα είναι έξω από τα συμβολαιογραφεία για να τους χαλάσουν τα σχέδια. Για να σώσουν το σπίτι του κάθε Γιάννη από τις αρπακτικές ορέξεις των κορακιών. Ας πάμε και μεις μαζί τους.
