Νέα Δημοκρατία και ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να μαλιοτραβιούνται για το πάπλωμα της εξουσίας και να κονταροχτυπιούνται στα λόγια γύρω από το ποιος και πόσο είναι νεοφιλελεύθερος, για να συντηρήσουν και μόνο διαχωριστικές γραμμές μέσα από επικοινωνιακές εντυπώσεις που τις μεγεθύνουν τα κυρίαρχα media.
Και οι δύο, όμως, Ν.Δ και ΣΥΡΙΖΑ στέκονται προσοχή στο άκουσμα των Βρυξελλών, της γερμανικής ευρωδικτατορίας στην Ευρώπη και σε όσες μείζονες επιλογές προέρχονται από τη “Νέα Ρώμη” της εποχής μας.
Αυτός είναι ο λόγος που Νέα Δημοκρατία και ΣΥΡΙΖΑ ψήφισαν αθόρυβα και από κοινού, υπό το πέπλο σιωπής των μέσων ενημέρωσης, στο Γενικό Συμβούλιο της Τράπεζας της Ελλάδας υπέρ του θεματοφύλακα του συστήματος της ευρωδικτατορίας, της εξάρτησης και της διαπλοκής στη χώρα μας, του Γιάννη Στουρνάρα, ο οποίος σε οποιαδήποτε δημοκρατική χώρα, με στοιχειωδώς έντιμη πολιτική ζωή, θα έπρεπε να ήταν φυλακή για παραχάραξη της βούλησης του ελληνικού λαού στο δημοψήφισμα το 2015 και για μεγάλα σκάνδαλα υπέρ των τραπεζών και σε βάρος των του δημοσίου χρήματος και της ανάπτυξης της χώρας.
Αυτός είναι ο λόγος, επίσης, που ο ΣΥΡΙΖΑ συντάχτηκε στο πλάι της Νέας Δημοκρατίας υπέρ του “Ταμείου Ανάπτυξης“, που ανακοίνωσε η Κομισιόν, το οποίο αποθέωσαν λέγοντας χίλια δύο ψέμματα τα συστημικά media και το οποίο ο Δημήτρης Παπαδημούλης χαρακτήρισε “σημαντικό βήμα προς την ορθή κατεύθυνση” και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος πανευτυχής χαρακτήρισε ως “θετική έκπληξη“!
Δεν σκέφτηκαν, όμως, οι περί ου ο λόγος φωστήρες, ότι τα 750 δις ευρώ του “Ταμείου Ανάπτυξης” είναι “ψίχουλα“, ότι δεν θα δοθούν άμεσα αλλά είναι δαπάνες μιας τετραετίας(2021-2024) και συνολικά αντιπροσωπεύουν λιγότερα από το 5% του ΑΕΠ της Ε.Ε. Και αυτό όταν μόνη η Γερμανία έχει εγκρίνει μέχρι τώρα άμεσα και δίνει εδώ και τώρα για την αντιμετώπιση της κρίσης το 60% (!!!)του ΑΕΠ της, δηλαδή πάνω από 2 τρις ευρώ και έπεται συνέχεια και πρόσφατα η Ιαπωνία ανακοίνωσε μέχρι τώρα άμεσες δαπάνες για την αντιμετώπιση της κρίσης ίσες με το 40% του ιαπωνικού ΑΕΠ, δηλαδή 2,18 τρις δολάρια , για να μην αναφερθούμε στις αστρονομικές δαπάνες σειράς άλλων χωρών όπως οι ΗΠΑ, η Μεγάλη Βρετανία κλπ κλπ.
Πέραν τούτων, οι φωστήρες των ευχάριστων εκπλήξεων και των σημαντικών βημάτων δεν σκέφτηκαν ότι οι λεγόμενες “επιχορηγήσεις” των 500 δις θα επιστραφούν με βαρύτατη φορολογία, πέραν φυσικά του γεγονότος ότι τα δάνεια των 250 δις, ιδιαίτερα προς τις υπερχρεωμένες χώρες, θα αποτελέσουν θηλιά στο λαιμό τους.
Οι φωστήρες, επίσης, δεν προβληματίζονται για το γεγονός, ότι οι “επιχορηγήσεις” δεν θα καταβάλλονται στα κράτη-μέλη ώστε εκείνα να αποφασίζουν κυρίαρχα για τη διάθεσή τους με βάση τις αναπτυξιακές τους ανάγκες αλλά θα δίδονται υπό μορφή προγραμμάτων, κατά το πρότυπο του ΕΣΠΑ και τα οποία θα επιλέγονται σύμφωνα με τους σχεδιασμούς, τα παραγωγικά πρότυπα και τις προτεραιότητες που επιθυμεί η Κομισιόν και επιλέγουν οι κυρίαρχες χώρες της Ε.Ε, πρώτα από όλα η Γερμανία.
Τέλος, αν και δεν υπάρχει τέλος, οι “επιχορηγήσεις” και κυρίως τα δάνεια, θα διατίθενται με δημοσιονομικές δεσμεύσεις και ιδίως με όρους και υπαγορεύσεις πολιτικής και επιλογών, που ολίγον θα διαφέρουν από Μνημόνια, αν δεν είναι και σκληρότερες σε ορισμένους τομείς μείζονος ενδιαφέροντος για τη γραφειοκρατία των Βρυξελλών και τα γερμανικά πρότυπα.
Περιττό να πούμε ότι όλα τούτα θα τοποθετηθούν, επιπλέον, για να καρατομηθούν στην “προκρούστεια κλίνη” των απαιτήσεων που θα τεθούν από τους γύπες της σκληρής λιτότητας του Βορρά, στους οποίους προεξάρχοντα ρόλο παίζουν η Ολλανδία η Αυστρία, η Δανία και η Σουηδία, οι οποίες, μάλιστα, θεωρούνται “πρότυπα” χωρών για τους εγχώριους “μένουμευρωπαίους” αριστερούς, οι οποίοι όσο περνάει ο καιρός τόσο περισσότερο αναγάγουν σε όραμα και μάλιστα “διεθνιστικό“, τη νεοαποικιοποίηση της χώρας.
Β.Ζ
