Την άνευ όρων παράδοση του Ελληνικού στον Λάτση αποφάσισε το Συμβούλιο της Επικρατείας, το οποίο έσπευσε να συγκληθεί και ν’ αποφασίσει αμέσως μετά το τελεσίγραφο Ντράγκι και την απαίτηση να προχωρήσουν οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί και η εκχώρηση του Ελληνικού, προκειμένου να δοθεί η δόση.
Το ΣτΕ ανακάλυψε με την γνωμοδότησή του ότι τα συμφέροντα του Λάτση υπηρετούν τόσο πολύ το δημόσιο συμφέρον, ώστε περίπου θα σώσουν δια του σχεδίου του στο Ελληνικό την χώρα. Έτσι, κατά το ΣτΕ, το όφελος του σχεδίου Λάτση στο Ελληνικό: «συνίσταται στη δημιουργία μητροπολιτικού πόλου πολλαπλών λειτουργιών εθνικής εμβέλειας και διεθνούς αναφοράς, στην κατασκευή και συντήρηση μητροπολιτικού πάρκου πρασίνου και αναψυχής στην Αττική και στην ίδρυση μητροπολιτικού πόλου ανάπτυξης στην περιοχή, με πολλαπλούς ειδικότερους στόχους που αφορούν, μεταξύ άλλων, την αντιμετώπιση της οξείας οικονομική κρίσης, την ανάπτυξη της εθνικής οικονομίας, την αύξηση της απασχόλησης και τη μείωση της ανεργίας, την καταπολέμηση της φτώχειας, την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής, τη μείωση του δημοσίου χρέους, την ανάδειξη της Αθήνας σε πολιτιστική μητρόπολη, σε τουριστικό πόλο διεθνούς ακτινοβολίας, σε σημαντικό κέντρο οικονομικής ανάπτυξης και επιχειρηματικότητας κ.ά.». Μόνο ότι δεν θα μας κάνει όλους πλούσιους το έργο του Ελληνικού, παραλείπει να μας γράψει το ΣτΕ.
Όπως είναι προφανές, τόσο το φυσικό περιβάλλον του Λεκανοπεδίου όσο και η μακραίωνη πολιτιστική κληρονομία έπρεπε να υπάρξει ο Λάτσης για να διασωθούν!
Δυστυχώς, το ΣτΕ με αυτήν του την απόφαση έγραψε μια πολύ μελανή σελίδα, ίσως την μελανότερη, στην ιστορία του.
Η νεοαποικιοκρατία, βλέπετε, στην χώρα μας για να κυριαρχήσει είναι «υποχρεωμένη» να καταβροχθίσει και να κουρελιάσει όλους τους θεσμούς.
Το δυστύχημα είναι ότι βρίσκει «προθύμους» να την διευκολύνουν και να την υπηρετήσουν.
Γ.Α.