Πέρασε ο καιρός. Οκτώ χρόνια είναι πολλά!
Τα μνημόνια, όσο κι αν μας γίνανε συνήθεια, πάλιωσαν, κοντεύουν να σαπίσουν. Δεν πείθουν πια κανέναν. Πέρα από το γεγονός ότι αποτελούν ένα κακό σπυρί για τη «δημοκρατική» και «προοδευτική» Ευρώπη. Ένα κακό παράδειγμα που μπορεί να οδηγήσει πολλούς άλλους λαούς, όχι μόνο σε δεύτερες σκέψεις, αλλά πολύ κακές σκέψεις γι’ αυτήν εδώ την «Ευρώπη» και τους κουμανταδόρους της.
Γι’ αυτό απαιτείται κάτι διαφορετικό. Εξ ίσου -και ίσως πιο- αποτελεσματικό, αλλά διαφορετικό. Τουλάχιστον στο περιτύλιγμα. Και στη ρητορική βεβαίως!
Έτσι όπως η «τρόικα» έγινε αναβαθμιζόμενη «θεσμοί», έτσι και τα μνημόνια θα αναβαθμιστούν, αποκαλούμενα «αξιόπιστη μεταμνημονιακή εποπτεία». Διότι η εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων πρέπει να συνεχίσει και μετά τον Αύγουστο, «για αυτό θέλουμε έναν μηχανισμό που να υποστηρίζει αυτή την εφαρμογή, και για να αποκτήσουν εμπιστοσύνη οι αγορές», καθώς μας είπε μετά το eurogroup της 27ης ο μεσιέ Πιέρ Μοσκοβισί. Για να αποκτήσουν εμπιστοσύνη οι αγορές… Μοσχοβόλος ο λόγος του, δε λέω….
«Μοσχοβόλησε» βεβαίως πριν από αυτόν, ο άλλος «φιλέλλην» -ο γνωστός και μη εξαιρετέος κ. Γιουνγκέρ των φορολογικών παραδείσων! Και μάλιστα από το βήμα της ελληνικής βουλής.
Ελληνικής βουλής; Τρόπος του λέγειν. Κάτι σα δεκαπενταμελές, που αποφασίζει για τη σχολική εκδρομή στο τέλος της χρονιάς, εάν φυσικά το επιτρέψει ο διευθυντής του σχολείου.
Ωστόσο, ακόμα κι έτσι, πάντα είναι χρήσιμα τα καλά και παρηγορητικά λόγια του «παιδονόμου». Γιατί το καρότο, όπου νάναι θα τελειώσει. Μαζί με τα μνημόνια! Και το μαστίγιο που περιμένει, θα πονέσει πιο πολύ από κάθε άλλη φορά.
Γιατί τέτοια μεμψιμοιρία θα αναρωτηθεί κάποιος, διαβάζοντας τούτες τις γραμμές. Τόση κακοπιστία πια;;
Δεν είναι ούτε μεμψιμοιρία, ούτε κακοπιστία. Είναι η πραγματικότητα. Κι ας φοβούνται οι περισσότεροι να την αντικρίσουν κατάματα. Διότι τότε θα υποχρεωθούν να πάρουν αποφάσεις. Και δεν έχουν τη θέληση και, πολύ φοβάμαι, ούτε τη δύναμη πια!
Μα δεν βλέπεις την «υπεραπόδοση» της ελληνικής οικονομίας, θα μου πουν πολλοί. Εδώ όλοι το αναγνωρίζουν, οι θυσίες έπιασαν επιτέλους τόπο! Δεν είναι μόνο η κυβέρνηση που έχει κάθε λόγο να το ισχυρίζεται, αλλά και οι ίδιοι οι θεσμοί, που δεν φείδονται των καλών λόγων τελευταία. Και οι οίκοι αξιολόγησης, δεν βλέπεις, μας αναβαθμίζουν σταδιακά. Τι όχι;;
Δεν αντιλέγω, υπεραπόδοση! Αλλά σε τι ακριβώς;;
Που υπεραπέδωσε η οικονομία;
Στο χρέος; Μα αυτό στην αρχή της κρίσης ήταν 299 δις ευρώ και σήμερα έφτασε (δελτίο ΟΔΔΗΧ Νο 88) στα 328 δις ευρώ κι ανεβαίνει…
Στο 129% του ΑΕΠ το 2010 στο 185% το 2018. Και την τριετία ΣΥΡΙΖΑ, που κάνει μεν τα ίδια με τους άλλους, αλλά φέρνει αποτέλεσμα -κατά τα «σοβαρά» διαδικτυακά τρόλ- από 178% στο 185% του ΑΕΠ. Τέτοια αποτελέσματα και τέτοια υπεραπόδοση!
Στο ίδιο το ΑΕΠ; Ας μην αναφερθούμε στα 240 περίπου δις το 2009 και ας αναφερθούμε στα 178,7 δις ευρώ του 2014. Τέλος του 2017 το ΑΕΠ έφτασε το «υπέρογκο» ποσό των 177,7 δις ευρώ, δηλαδή 1 δις λιγότερο από το 2014. Τέτοια υπεραπόδοση, ούτε στον γαλαξία!!!!
Στο ισοζύγιο εξωτερικών συναλλαγών; Πάντα ελλειμματικό. Ωστόσο, λόγο της κατακόρυφης πτώσης της κατανάλωσης και της αύξησης του τουρισμού, έδειξε να ισοσκελίζεται εκεί γύρω στο 2015 με απώλειες μόνο 0,2%. Για να πάρει πάλι την κατιούσα. (δείτε το τελευταίο δελτίο της ΕΛΣΤΑΤ).
Στην ανταγωνιστικότητα της οικονομίας; Το πλαϊνό πινακάκι από την Εθνική Στατιστική Αρχή είναι απολύτως ενδεικτικό. Υπήρξε όντως μια σημαντική αύξηση της παραγωγικότητας μεταξύ 2013-2014, εκκινώντας βέβαια από πολύ χαμηλά, εξ αιτίας των μέτρων του πρώτου μνημονίου, για να επιβραδυνθεί σταδιακά και να παραμένει στο μηδέν. Το δε μοναδιαίο κόστος εργασίας κι αυτό ακολουθεί ανοδική τροχιά, ενώ υποτίθετο ότι θα έπρεπε να ακολουθεί αντίστροφη πορεία για να βελτιώσει ακολούθως την παραγωγικότητα.
Τουτέστιν, δεν είναι για τα πανηγύρια μόνο οι εκτιμήσεις περί υπεραποδόσεων, αλλά προφανώς αυτοί που τις κάνουν και οι υπόλοιποι που στηρίζουν τις πολιτικές τους με αυτές τις εκτιμήσεις, έχοντας αναγάγει την αλχημεία σε… αστροφυσική.
Στις επενδύσεις; Δεν χρειάζεται να πούμε πολλά. Στο ναδίρ και ακόμα παρακάτω. Ακόμη και η εμπόλεμη Υεμένη να έχει καλύτερους δείκτες.
Στην ιδιωτική αποταμίευση; Εκεί στο -22%, όταν παντού σχεδόν στον κόσμο οι δείκτες είναι θετικοί.
Στην κατανάλωση;
Στην δημόσια υγεία; Στην ανεργία; Που; Που ακριβώς κρύβονται αυτές οι υπεραποδόσεις που διαπιστώνουν όλοι και πείθονται οι… αγορές;;;
Μα βέβαια κακόπιστοι λαϊκιστές και τυφλοί ψυχάκηδες που δεν βλέπετε τη «σωτηρία» σας, αυξήθηκε η φορολογία και οι ασφαλιστικές εισφορές. Προχώρησε η εκποίηση της δημόσιας περιουσίας και ήλθαν οι πλειστηριασμοί στις περιουσίες των «κακοπληρωτών». Δηλαδή του μισού, ή και περισσότερου πληθυσμού της χώρας! Το ότι το δημόσιο είναι ο χειρότερος κακοπληρωτής εις τους αιώνας των αιώνων, ούτε που να το συζητάμε!
Και εγένετο έτσι το «θαύμα» όχι του αγίου Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτη που πιστεύει -καθώς λένε- ακράδαντα ο -κατά τα άλλα συμπαθής- νέος πρόεδρος της διαστημικής υπηρεσίας κ. Πρωτοπαππάς, αλλά του πρωτογενούς πλεονάσματος.
Για να πεισθεί και ο τελευταίος αμφιβάλλων, ότι μια χαρά ο σβέρκος μας σηκώνει το ζυγό και θέλει κι άλλο!
1,7% του ΑΕΠ μας ζητούσαν οι «θεσμοί» κι εμείς τους παραδίδουμε 4,2%. Ολέ!!!
Είναι να μην πανηγυρίζουν;
Κι ο Μοσχοβισί, κι ο Γιουνγκέρ, και ο Ντράγκι, η Λαγκάρντ και η Μέρκελ!
Τέτοια πρόθυμη πρώτη ύλη για τη νέα ευρωπαϊκή «σαπωνοποιία» ούτε στα καλύτερα όνειρά τους δεν μπορούσαν να φανταστούν, όταν επέβαλαν τα μνημόνια το 2010!
Σώθηκαν οι τράπεζες. Σώθηκε το ευρώ. Έβγαλαν και μερικά «ψιλά» (δις εννοώ) από το παιγνίδι με τα ελληνικά ομόλογα στη δευτερογενή. Το μερίδιο όμως που μας αναλογεί από τα κέρδη, μόνο και μόνον τότε που θα πεισθούν, ότι θα εφαρμόζουμε στο διηνεκές τις αναγκαίες «μεταρρυθμίσεις». Κι αυτό θα το ονομάσουν ελάφρυνση του χρέους!!
Πως είπατε; Τα κέρδη αυτά είναι κλοπιμαία; Καλά, η μαμά σας δεν σας έβαζε πιπέρι στο στόμα, όταν ήσασταν πιτσιρίκια και λέγατε κακές λέξεις; Έλεος πια με τον λαϊκισμό! Θέλετε να θυμώσουν οι «θεσμοί»;
Τώρα όμως που σώθηκαν όλοι αυτοί, και η κατάσταση στη χώρα σάπισε κι έγινε γάγγραινα, πρέπει να φανεί ότι «σώθηκε» και η Ελλάδα. Για να έχει η Ευρώπη «καθαρό» το πρόσωπο κι ακόμη πιο καθαρά τα χέρια!
Ναι, θα είναι πλέον «ιδιοκτησία» της Ελλάδας (τους) το πρόγραμμα με το όμορφο όνομα «αναπτυξιακό σχέδιο» και η «καθαρή» έξοδος στις «αγορές» θα γίνει απρόσκοπτα. Για να δανείζεται η χώρα με τριπλάσιο επιτόκιο και να αποπληρώνει τα δάνεια από τους θεσμούς με τα πρωτογενή, που μπορεί στην πράξη να είναι και ελλείμματα, αλλά ποιος προσέχει τις λεπτομέρειες;
Όπως και τι θα γίνει με τον κόσμο. Τι κι αν επίκεινται δραστικές μειώσεις στις συντάξεις και στο αφορολόγητο. Η καθολικοποίηση των πλειστηριασμών και των κατασχέσεων. Τι κι αν η νεολαία φεύγει στο εξωτερικό. Τι κι αν κλείνουν νοσοκομεία και σχολεία. Τι κι αν ήδη χάσαμε 130.000 γεννήσεις τα τελευταία χρόνια -ενδεικτικό στοιχείο της δημογραφικής κατάρρευσης. Τι κι αν χάσουμε καμιά 200.000 ακόμη τα επόμενα χρόνια. Τι κι αν τα Σκόπια ονομαστούν επίσημα «Μακεδονία» και το Αιγαίο γίνει «ελεύθερη» -όχι γι’ εμάς, αλλά για όλους τους άλλους- θάλασσα. Η «υπεραπόδοση» και το «πρωτογενές» μετράνε. Με αυτά κερδίζεις χρόνο. Κι ο χρόνος είναι χρήμα! Και για τους μέσα και για τους έξω….
Και αν κάποιος καλόπιστος αναρωτηθεί: Μα έτσι βγαίνοντας ξυπόλυτοι στα αγκάθια -στις αγορές, θέλω να πω- με τους νέους τόκους πάνω στους παλιούς δεν θα αυξηθεί το χρέος; Η χρεοκοπία -πιο νωρίς απ’ ό,τι μπορεί κανείς να περιμένει- δεν θα είναι η επικότερη όλων στην παγκόσμια ιστορία;
Θου κύριε! Ο άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης θα κάνει το θαύμα του. Ο Καρανίκας με τον Παππά, και με τον Κούλη να ακολουθεί, το… εγγυώνται!!!
*Πηγή: hereticalideas.gr
