Οι εξελίξεις που δρομολογούνται είναι πραγματικά ανησυχητικές, όχι μόνο εξ αιτίας της πραγματικής κατάστασης που έχει διαμορφωθεί στον περιβάλλοντα χώρο, αλλά κυρίως εξ αιτίας της εικόνας κατάρρευσης που παρουσιάζει η Ελληνική πολιτική διοίκηση, πρωτίστως απέναντι στην κλιμακούμενη Τουρκική επιθετικότητα…
Υπήρξαμε οι πρώτοι που από το πρώτο κιόλας βράδυ θέσαμε το ερώτημα για το εάν και κατά πόσο η απόφαση Κοτζιά συνιστούσε“ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ή ΑΠΟΔΡΑΣΗ” από τα υπουργικά καθήκοντα, και δεν το θέσαμε τυχαία.
Κατά την άποψή μας, η πατρίδα μας έχει εγκλωβιστεί σε ένα διπλό παιχνίδι των Αμερικανών, και συνιστά μέγα λάθος η επιμονή κάποιων να εκλαμβάνουν την παρουσία των ΗΠΑ ως υψηλή παράμετρο που εγγυάται την ασφάλεια της χώρας. Για τους επιμένοντες αφελώς, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ φρόντισε έγκαιρα να νίψει τας χείρας του για τα μελλούμενα.
Οι Αμερικανοί, χρησιμοποίησαν τον καθ’ όλα αμφιλεγόμενο κ. Κοτζιά επενδύοντας στη ματαιοδοξία του, προκειμένου να προωθήσουν το βρώμικο σχέδιό τους στη Βαλκανική. Και αυτή η «υπηρεσία» ολοκληρώθηκε επιτυχώς με το έκτρωμα των Πρεσπών…
Ομοίως χρησιμοποιούν τον απόλυτο καιροσκόπο κ. Καμμένο για να εδραιώσουν την αυξημένη παρουσία τους στο Αιγαίο, και την πλήρη μετατροπή του σε προκεχωρημένο επιθετικό φυλάκιο και υποδομή ευρύτατης γεωστρατηγικής επιτήρησης, απολύτως απαραίτητης για τα σχέδιά τους στην περιοχή…
Και όλα τούτα προφανώς συντελέστηκαν, με την καταλυτική παρουσία και συνευθύνη του ίδιου του πρωθυπουργού.
Υπάρχει ωστόσο μια πολύ ιδιαίτερη… Μια πολύ βρώμικη πλευρά που σχετίζεται με τον πραγματικά επικίνδυνο ρόλο του κ. Τσίπρα και των δυο υπουργών του, και το τίμημα που θα κληθεί να πληρώσει η πατρίδα μας θα είναι βαρύτατο.
Ο κ. Καμμένος πρώτος φρόντισε μέσα από μια ομολογία ενοχής να ανοίξει με τρόπο παντελώς απαράδεκτο το ζήτημα των μυστικών κονδυλίων, δημιουργώντας έτσι ένα πολύ επικίνδυνο νομικοπολιτικό προηγούμενο, όχι σε βάρος του αναλώσιμου κ. Κοτζιά αλλά πρωτίστως σε βάρος της χώρας…
Ο κ. Κοτζιάς όντας το πλέον αμφιλεγόμενο πρόσωπο αυτής της κυβέρνησης, φρόντισε κατά τη διάρκεια της θητείας του να αφήσει μια καταστροφική προίκα στη χώρα, με την ολέθρια διαχείριση του Σκοπιανού, της οποίας τα απόνερα πυροδοτούν την αποσταθεροποίηση σε ολόκληρα τα Βαλκάνια…
Φρόντισε ωστόσο και κατά την απόδρασή του, να ενεργοποιήσει το ναρκοπέδιο των «χωρικών υδάτων», με το κυβερνητικό σκορποχώρι να παραδέρνει εν μέσω αυτών χωρίς στίγμα… Χωρίς Ρότα… Χωρίς προθέσεις αδιαπραγμάτευτες… Και δυστυχώς σε πλήρη ετοιμότητα για άτακτη υπαναχώρηση, πράγμα που θα καταστήσει έτι πλουσιότερο το διπλωματικό και επιχειρησιακό οπλοστάσιο της άλλης πλευράς.
Η χρυσή ευκαιρία που περίμενε η Τουρκία για να ταπεινώσει μια άβουλη κυβέρνηση και μέσω αυτής τη χώρα, μόλις είχε δοθεί.
Οι επόμενες κινήσεις είναι πλέον μονόδρομος. Κάθε υπαναχώρηση θα συνιστά ομολογία συμβιβασμού και ήττας. Αυτό τουλάχιστον υπαγορεύει η κοινή λογική…
Αλλά και κάθε βήμα μπροστά, μόνο σταθερό και αταλάντευτο μπορεί να είναι. Μόνο που αυτή η κυβέρνηση, είναι πλήρως ανίκανη και παντελώς ακατάλληλη να πραγματοποιήσει τέτοια βήματα.
Ο αυτοεγκλωβισμός της σε επικίνδυνα αδιέξοδα μέσα από απαράδεκτα ολισθήματα είναι καταφανής. Και η μοιραία εξέλιξη είναι να συμπαρασύρει σε αυτόν τον επικίνδυνο αυτοεγκλωβισμό την ίδια τη χώρα.
Το πρώτο ολέθριο βήμα ήδη έγινε. Εν μέσω απειλών και προειδοποιήσεων από το Τουρκικό ΥΠΕΞ, ο ανεκδιήγητος πρωθυπουργός της χώρας έσπευσε να παραπέμψει το θέμα στη Βουλή(γνωστός λάτρης των δημοκρατικών διαδικασιών άλλωστε) με τους Τούρκους να πανηγυρίζουν πως αυτή η μεταστροφή συνιστά στρατηγική υποχώρηση εκ μέρους του Έλληνα πρωθυπουργού.
Είναι επικίνδυνοι… Η ανάγκη της άμεσης ανατροπής της, είναι πλέον ζήτημα συνώνυμο με τη βιωσιμότητα της πατρίδας μας. Η ιστορική ευθύνη για όλους εμάς είναι αυτονόητη και οφείλουμε να την συναισθανθούμε.
