Χρειάζεται θράσος και μεγάλη υποκρισία για να εμφανίζεται περίπου ως σωτήρας της χώρας και υπερπατριώτης ένας δημαγωγός πολιτικός σαν τον Κυρ. Βελόπουλο.
Και χρειάζεται θράσος διότι ο Κυρ. Βελόπουλος ως βουλευτής, τότε, το 2010, του ΛΑ.ΟΣ, έσπευσε, χωρίς αιδώ, να ψηφίσει πανηγυρικά και με τον πιο άθλιο πραξικοπηματικό τρόπο, το πρώτο κατάπτυστο μνημόνιο του ΓΑΠ, που αναγγέλθηκε προκλητικά με εκείνο το θεατρικό σκηνικό που δεν σεβόταν ούτε το ακριτικό, φυλάττων Θερμοπύλες, Καστελόριζο.
Είναι τραγικό αλλά με την ψήφο και του Κυρ. Βελόπουλου η Ελλάδα εκχωρήθηκε και ξεπουλήθηκε και εισήλθε στο σκοτάδι της νεοαποικιοποίησης και ο ελληνικός λαός στον χωρίς έλεος δρόμο της εξαθλίωσης, ο οποίος συνεχίστηκε και με άλλα δύο μνημόνια της καταστροφής και δυστυχώς συνεχίζεται και σήμερα με την ψήφο και άλλων υπαλλήλων των πιστωτών, δίχως ορατή ημερομηνία λήξης, εκτός και αν ξεσηκωθεί ο ελληνικός λαός.
Και η πράξη έσχατου εξανδραποδισμού της χώρας του Κυρ. Βελόπουλου και των συνοδοιπόρων του, τότε, στο ΛΑ.ΟΣ, όπως ο Α. Γεωργιάδης και ο Μ. Βορίδης, ήταν ακόμα πιο ειδεχθής, διότι οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ έφερναν ως διάτρητο άλλοθι της “προδοσίας” τους την κομματική πειθαρχία, αλλά οι διάφοροι Βελόπουλοι του ΛΑ.ΟΣ δεν είχαν ούτε αυτό το άθλιο πρόσχημα, διότι έσπευσαν να διευρύνουν εθελοντικά και συνειδητά και από πεποίθηση την υπάρχουσα υπέρ του πρώτου μνημονίου Πασοκική πλειοψηφία.
Και εξίσου τραγικά για την δύσμοιρη αυτή χώρα βουλευτές σαν τον Κυρ. Βελόπουλο αντί να βγάλουν έστω και καθυστερημένα κάποια συμπεράσματα από την τραγωδία που προκάλεσαν στον τόπο, βλέποντας και ζώντας τα εκτρωματικά για την πατρίδα και τον λαό μας έργα του πρώτου μνημονίου, συνέχισαν ακάθεκτοι το εθνικό και κοινωνικό έγκλημα.
Ήρθε, λοιπόν, μετά την κακήν κακώς απομάκρυνση του ΓΑΠ από την πρωθυπουργία, ο εμφανιζόμενος σήμερα αντιμνημονιακός και υπερπατριώτης , στην ουσία εθνοκάπηλος δημαγωγός, κ, Κυρ. Βελόπουλος, ως βουλευτής τότε πάλι του ΛΑ.ΟΣ και έδωσε αγώνα και στήριξε τη νέα εθνικά εγκληματική κυβέρνηση που ανακάλυψε ως πρωθυπουργό ένα παραδομένο τραπεζίτη, υπάλληλο της Γερμανοκρατούμενης Ε.Κ.Τ, τον Λ. Παπαδήμο.
Υπήρξαν αρκετοί υπουργοί, βουλευτές και με άλλα αξιώματα πολιτικοί που όταν βρέθηκαν προ του διλήμματος να παραδώσουν την χώρα στα νύχια των πιστωτών ή να εγκαταλείψουν τα αξιώματα και τις καρέκλες τους, επέλεξαν χωρίς δεύτερη σκέψη το δρόμο της τιμής, της αξιοπρέπειας, της δημοκρατίας και του γνήσιου πατριωτισμού, ο οποίος δεν αποτιμάται με καρεκλοθηρία και δημαγωγίες, με κούφια λόγια που δεν κοστίζουν και δεν ενοχλούν τα κατεστημένα κέντρα ούτε με αδίστακτη ψηφοθηρική εκμετάλλευση του φόβου μερίδας των πολιτών απέναντι στους πρόσφυγες και μετανάστες, αλλά με έργα και με προσωπικές θυσίες.
Ο Κυρ. Βελόπουλος στις κρίσιμες στιγμές δεν αντιστάθηκε αλλά “προσκύνησε” μαζί με πολλούς άλλους.
Πάει πολύ, όμως, μετά από αυτήν την ακατανόμαστη πορεία να παριστάνει σήμερα εκ του ασφαλούς τον δήθεν ανένδοτο αντιμνημονιακό και τον ασυμβίβαστο σωτήρα της χώρας και να ζητά πιστοποιητικά και να καταγγέλλει όχι μόνο όσους συνεχίζουν αυτόν το δρόμο που ο ίδιος άνοιξε, το δρόμο της υποτέλειας της χώρας και της φτωχοποίησης του λαού μας αλλά και όλους εκείνους από τον αριστερό, προοδευτικό, δημοκρατικό και πατριωτικό χώρο που κράτησαν ψηλά τη σημαία της εθνικής μας ανεξαρτησίας και του αντιιμπεριαλιστικού φρονήματος, τη σημαία της αξιοπρέπειας και του ανυπότακτου αγώνα.
Το θράσος και η υποκρισία έχουν όρια. Αλλά δεν φταίει μόνο ο Κυρ. Βελόπουλος αλλά και όσοι έχουν κοντή μνήμη και εκείνοι, επίσης, που υποκύπουν στη δημαγωγία του συστήματος που επιδιώκει να έχει υποστηλώματα, εναλλακτικές και εφεδρείες από όλες τις μπάντες και παραιτημένους “αριστερούς” και ακροδεξιούς!
Κ.Μ
