Ήταν 21η Απριλίου του 1967. Η ‘’ΑΥΓΗ’’ εξηγούσε ‘’Γιατί δεν θα γίνει Δικτατορία’’ και τα άρματα των δολοφόνων, ήταν ήδη στους δρόμους της Αθήνας και θέριζαν την αναιμική Δημοκρατία μας. Η ιστορία έβγαζε την γλώσσα στην ‘’ΑΥΓΗ’’, που ήταν ακόμη κρεμασμένη στα περίπτερα, πνιγμένη στις ολέθριες αυταπάτες των συντακτών της…
Η συζήτηση μέσα στη Βουλή… Οι λυσσώδεις -απέναντι στη Δημοκρατία ουσιαστικά- δηλώσεις Μπαρμπαρούση… Η χορογραφία που συντονίζονταν έξω από τη Βουλή με προεξάρχοντα στελέχη της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, αλλά και θηλυκούς Σώρρες που διεκδικούσαν ακόμη και την «κυριότητα» της πόλης, και με ομάδες ανεγκέφαλων να τους ακολουθούν και να τους στηρίζουν, φανατισμένα και απερίσκεπτα, αναδεικνύει ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα που σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να υποτιμηθεί.
Τα ερείπια των υποτιθέμενων «κόκκινων γραμμών» που αποδομούνται συστηματικά από το δίδυμο Κοτζιά – Τσίπρα, και οι οποίες ενταφιάστηκαν οριστικά στην επικίνδυνη φαρσοκωμωδία των Πρεσπών, αναγορεύονται σε ιδιαιτέρως εύφορο περιβάλλον, για την επικίνδυνη νεοπλασία που βρίσκεται σε εξέλιξη και επιχειρεί να συσπειρώσει διάφορες ακροδεξιές σέχτες οι οποίες καταφεύγουν στην πιο ακραία και προκλητική ρητορική, για να αντλήσουν εν δυνάμει εκλογική πελατεία -και όχι μόνο- ψαρεύοντας στα θολά νερά της πολιτικής ρηχότητας αλλά και της αποστροφής των πολιτών.
Το δίδυμο τέρας του Εθνικού διχασμού και η πιο απεχθής ακροδεξιά ρητορική του μίσουςπου αξιοποιεί την ανοχή αφελών και ομάδων του περιθωρίου αναβιώνει και επιχειρεί να καταλάβει εξέχουσα θέση στην ατζέντα της καθημερινότητας.
Αυτή την γενικευμένη πολιτική εκτροπή, οφείλουμε να την ανακόψουμε με όρους κινήματος πραγματικής πολιτικής ανατροπής, που θα αλλάξει συνολικά τους πολιτικούς κανόνες.
Μέσα στο γενικό πολιτικό εκφυλισμό που τείνει να καταστεί κυρίαρχος, η ανταγωνιστική συνύπαρξη του φαινομένου της μαζικής αποστράτευσης των πολιτών από τους πολιτικούς και κοινωνικούς αγώνες από τη μια, και οι απόπειρες της διαρκούς ενεργοποίησης ακραίων και περιθωριακών ομάδων που ευάλωτων στην ακροδεξιά ρητορική από την άλλη, διαμορφώνουν μια εξίσωση νοσηρή, την οποία οφείλουμε να αποδομήσουμε.
Το επίσης νοσηρό περιβάλλον που την εκτρέφει και την ανατροφοδοτεί, θα επιβαρύνεται έτι περαιτέρω, όσο ανοίγει το σύνολο της εθνικής ατζέντας, και όσο η διαχείρισή της, περιχαρακώνεται σε δουλοπρεπείς και μειοδοτικές αντιλήψεις.
Η απόλυτη παραφροσύνη η οποία κυριαρχεί στα θεατρικά σόου που στήνονται από τους επίδοξους ηγετίσκους του «ΜΑΥΡΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ», κατ αντίστοιχο τρόπο θα κλιμακώνεται, και αυτό το φαινόμενο δεν μπορεί να προσπερνάται επειδή -πέραν όλων των άλλων-συνιστά και καταγέλαστη γραφικότητα.
- Πρόκειται για φαινόμενο που είναι σε έξαρση…
- Συνιστά νοσηρή διαστροφή που ανατροφοδοτείται από τη δουλοπρεπή και μειοδοτική διαχείριση στη συνολική εθνική ατζέντα…
- Επιχειρεί να ενσωματωθεί με το κλίμα αντίστοιχων διεργασιών που βρίσκονται σε εξέλιξη σε ολόκληρη τη Δυτική Ευρώπη…
- Οικοδομείται με μια μηχανική ενός ιδιότυπου αυτοματισμού, πάνω στα σοβαρά στρατηγικά ελλείμματα που εμφανίζουν οι παραδοσιακοί συντηρητικοί σχηματισμοί…
- Και φιλοδοξεί να στεγάσει στο διάβα του, διάφορους περιθωριακούς πολιτικούς καιροσκόπους.
Η ευθύνη μας είναι να ανακόψουμε με όρους πολιτικούς αυτή την εξέλιξη, αποκαλύπτοντας τη βρωμιά… Τις πραγματικές πολιτικές επιδιώξεις… Την εγκληματική συνενοχή όσων αφελώς επιχειρούν να ξεπλύνουν αυτόν τον τραγέλαφο του ακραίου πολιτικού περιθωρίου.
Τα πρόδρομα φαινόμενα είναι επαρκώς αποκαλυπτικά… Οι περίεργες συμφύσεις όλων αυτών με τα σκοτεινά κέντρα και τους μηχανισμούς, βγήκαν στην επιφάνεια με τη συστηματική τους απόπειρα να καπηλευτούν και εν τέλει να εκτρέψουν ακόμη και τις πρόσφατες συγκεντρώσεις στην Αθήνα, και ως εκ τούτου, ουδείς έχει δικαίωμα να υποτιμήσει και να παραβλέψει αυτό που έρχεται.
Οι δημοκρατικές πατριωτικές δυνάμεις της πολιτικής αντίστασης, δεν έχουν την πολυτέλεια να επιτρέψουν να επαναληφθεί το φιάσκο της πολιτικής αστοχίας του 1967.
Μιλάμε για τότε που ο Άγγελος Διαμαντόπουλος, ιδιαιτέρως προικισμένος και έξυπνος άνθρωπος, υπεύθυνος διαφώτισης της ΕΔΑ, έγραψε ένα άρθρο με τίτλο: ‘’Γιατί δεν θα γίνει Δικτατορία’’ προσπαθώντας να απαντήσει σε όσους προειδοποιούσαν με επιχειρήματα για το κακό που ερχόταν. Η εφημερίδα ‘’ΑΥΓΗ’’ κυκλοφόρησε δημοσιεύοντας αυτό το άρθρο, την 21ηΑπριλίου του 1967.
Η ‘’ΑΥΓΗ’’ εξηγούσε ‘’Γιατί δεν θα γίνει Δικτατορία’’ και τα άρματα των δολοφόνων, ήταν ήδη στους δρόμους της Αθήνας και θέριζαν την αναιμική Δημοκρατία μας. Η ιστορία έβγαζε την γλώσσα στην ‘’ΑΥΓΗ’’, που ήταν ακόμη κρεμασμένη στα περίπτερα, πνιγμένη στις ολέθριες αυταπάτες των συντακτών της.
Προφανώς η σύγκριση δεν είναι ταυτόσημη… Αλλά είναι βέβαιο πως η Ιστορία,όταν την περιφρονείς, έχει πάντα τον τρόπο της να σε εκδικείται.
Το τέρας του εκφασισμού πριν απ’ όλα στην αντίληψη, αναβιώνει με πρωταγωνιστές τη σύμφυση του πολιτικού περιθωρίου με τα κοινοβουλευτικά του εξαμβλώματα.
Αν δεν το αποκαλύψουμε και δεν το οδηγήσουμε στον αφανισμό σήμερα, οι συνθήκες που παραμένουν ευνοϊκές, ενδέχεται να του επιτρέψουν αύριο να κατακτήσει τα μυαλά των αφελών.
