Και «ηγέτης του Δυτικού Κόσμου» η κ. Μέρκελ
Το γερμανικό «θράσος», όπως χαρακτήρισε αρθρογράφος των Φαϊνάνσιαλ το κήρυγμα «ευρωπαϊκής ανεξαρτησίας» από ΗΠΑ και Βρετανία, που εσάλπισε η Γερμανίδα Καγκελάριος σε μπυραρία του Μονάχου, διευρύνθηκε χθες σε διακομματικές διαστάσεις, με δηλώσεις ηγετών και της αντιπολίτευσης και με ευρύτερα αντιαμερικανικά χαρακτηριστικά.
Δηλώσεις του νέου ηγέτη του Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος (SPD) Μάρτιν Σουλτς και του υπουργού των Εξωτερικών και στελέχους του ίδιου κόμματος Σίγκμαρ Γκάμπριελ χρωμάτισαν μάλιστα τις υπερατλαντικές βολίδες τους με χρώμα αγωνίας υπερασπιστών της διεθνούς ειρήνης και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όσο και του κλίματος της γης.
Από της πλευράς της, η Φράου Μέρκελ, επιχείρησε χθες να λειάνει κάπως τις αιχμές της προχθεσινής δήλωσης, δια τον φόβο των εσω-ευρωπαϊκών αντιδράσεων, αλλά με την προβολή της βαρύτητας των επισκέψεων, χθες του πρωθυπουργού της Ινδίας και σήμερα του Προέδρου της Κίνας, ηγετών μεγάλων δυνάμεων –όπως τονίζεται- επιζητεί να στοιχειοθετήσει τους τίτλους της Γερμανίας «να υψώσει κεφάλι», ως κέντρο διεθνούς ισχύος (powerhouse), κατά την έκφραση σχολιαστού της Ντώϋτσε Βέλλε.
Στις δηλώσεις υποδοχής του Ινδού πρωθυπουργού κ. Μόντι, η Γερμανίδα Καγκελάριος παρουσίασε τη νέα και «βελτιωμένη έκδοση» της ρουκέτας του Μονάχου, λέγοντας ότι οι δεσμοί με τους ατλαντικούς εταίρους παραμένουν ισχυροί και απαραίτητοι, αλλά η Ευρώπη οφείλει να φροντίσει και η ίδια για την ασφάλειά της και να αναπτύξει δεσμούς και με τις άλλες μεγάλες δυνάμεις, όπως η Ινδία (και η Κίνα).
Λίγα λεπτά αργότερα (και ίσως συμπτωματικά) κυκλοφόρησε μήνυμα Τραμπ στο Τουίτερ που επανελάμβανε, ότι η Γερμανία κερδοσκοπεί σε βάρος των ΗΠΑ, με τεράστια εξαγωγική ανισότητα και χρωστάει πολλά χρήματα στο ΝΑΤΟ.
Ακολούθησαν (ίσως επίσης συμπτωματικά) στα πρακτορειακά τηλεγραφήματα οι δηλώσεις του ηγέτη της γερμανικής αντιπολίτευσης Μάρτιν Σούλτς -γνωστού μας -για την αβρότητά του- ως προέδρου της Ευρωβουλής. Μιλώντας σε δημοσιογράφους στο Βερολίνο, ο Σούλτς απεκάλυψε τα άγνωστα φλογερά φιλειρηνικά συναισθήματά του, δηλώνοντας –κατά το τηλεγράφημα του Ρώυτερ, ότι ο Αμερικανός Πρόεδρος «είναι ο καταστροφέας των Δυτικών αξιών» και ότι «υπονομεύει την ειρηνική συνεργασία μεταξύ των εθνών, βασιζόμενη στον αμοιβαίο σεβασμό και στην ανοχή. Οφείλεται αντίσταση –πρόσθεσε- απέναντι σ’ έναν τέτοιον άνθρωπο και στην ιδεολογία του για επανεξοπλισμό.»
Είχαν, την Δευτέρα, προηγηθεί οι δηλώσεις του Γερμανού υπουργού Εξωτερικών Σίγκμαρ Γκάμπριελ, ο οποίος επιζήτησε να χρωματίσει εντονότερα πράσινη ( για να την κάνει δημοφιλέστερη στους φίλους της φύσεως και της ειρήνης) τη δήλωση της Καγκελαρίου στη μπυραρία.
Ο κ. Γκάμπριελ είπε : «Όποιος επιταχύνει την κλιματική αλλαγή, εξασθενίζοντας την προστασία του περιβάλλοντος, όποιος πουλάει περισσότερα όπλα σε εμπόλεμες ζώνες και δεν θέλει την πολιτική λύση θρησκευτικών συγκρούσεων, θέτει σε κίνδυνο την ειρήνη στην Ευρώπη.» Ο Γερμανός υπουργός των Εξωτερικών χαρακτήρισε την πολιτική του Αμερικανού προέδρου «κοντόφθαλμη και αντίθετη στα συμφέροντα της Ευρώπης. Κατέληξε με την ταυτόσημης έννοιας παράφραση της δήλωσης Μέρκελ: «Η Δύση σμικρύνθηκε, τουλάχιστον έγινε ασθενέστερη!» Φράση που δικαιολογεί το ερώτημα εάν μόνο από παραστράτημα γλώσσας απέβαλε τους Αμερικανούς από τη Δύση…
Οπωσδήποτε στην ειδησεογραφία και τα σχόλια της Ντώυτσε Βέλλε, εθνικού φερεφώνου της Γερμανίας, οι ανωτέρω δηλώσεις και το μήνυμα Τραμπ στο Τουίτερ πλαισιώνουν τα ρεπορτάζ των ιστορικών επισκέψεων των ηγετών Ινδίας και Κίνας και συγκροτούν από κοινού την υποστύλωση της διαπίστωσης παρουσιαστών και σχολιαστών του σταθμού ότι η Γερμανία αναδείχτηκε σε ηγέτιδα της Ενωμένης Ευρώπης. Παρουσιάστρια του πρωινού δελτίου του σταθμού το πήγε μάλιστα μακρύτερα, ρωτώντας την ειδικό των διατλαντικών σχέσεων Nicole Renvert εάν οι επισκέψεις Μόντι και Ξι Ζι Πινγκ «στιλβώνουν τους τίτλους της Φράου Μέρκελ ως ηγέτη του Δυτικού Κόσμου.»
Πολύ παράδοξο, αλλά νέος Γάλλος πρόεδρος Μανουέλ Μακρόν – δεν φαίνεται να διαφωνεί. Σε δηλώσεις του, που επικαλείται η βρετανική Ιντεπέντετ, βάζει τον Αμερικανό Πρόεδρο Τραμπ με τον Ερντογάν και τον Πούτιν «στο ίδιο σακί», των ηγετών που «βλέπουν τις διεθνείς σχέσεις με όρους συσχετισμού ισχύος».
Ως προς την ευαισθησία για την κλιματική αλλαγή πουλάει την πανάκριβη τεχνολογία της και τις συσκευές προκειμένου να μην μπορούν άλλες χώρες να την ανταγωνιστούν ενεργειακά (αυτή το φθηνό αέριο συν τα παμφθηνα επιτόκια).
Ως προς δε την “ειρηνική συνεργασία των εθνών” πολύ απειλητικό ακούγεται αυτό.
Δηλαδή εάν δεν δεχθούν τα έθνη τις γερμανικές απόψεις περί οικονομικού ζωτικού χώρου κυριαρχίας (αιτία Α και Β πολέμου με άλλα λόγια, διότι για οικονομικές αφαιμάξεις και αλλαγή “βάρδιας” γίνονται οι πόλεμοι, και επίσης απεδείχθη με επίσημες βούλες πως η τελευταία “βάρδια” ήταν μη χαμηλής ισχύος και κυνική κατά το “πάρτα όλα”), επαπειλούμεθα με πόλεμο δηλαδή, και από ποιόν;