Αντίθετα από ότι πιστεύουν πολλοί, το Τουράν, η μυθική περιοχή που περιλαμβάνει όλα τα τουρκόφωνα κράτη της κεντρικής Ασίας, δεν περιλαμβάνουν μόνο αυτά αλλά και πολλές αχανείς τουρκόφωνες περιοχές της σημερινής Ρωσικής Ομοσπονδίας.
Το Τουράν είναι ο βασικός γεωστρατηγικός στόχος της Τουρκίας και όχι η ανασύσταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας όπως πολλοί θέλουν να νομίζουν.
Η Οθωμανική Αυτοκρατορία για την Τουρκία είναι απλά μία «επαρχία» του συνόλου του τουρκικού Τουράν.
Το ερώτημα που τίθεται είναι αν γνωρίζουν οι Ρώσοι τους τουρκικούς σχεδιασμούς (τους γνωρίζουν) και τι σκοπό έχουν να πράξουν για αυτό, καθώς η Μόσχα προς ώρας έχει επιλέξει να βοηθήσει την Άγκυρα να πετύχει τους γεωστρατηγικούς της στόχους, εκτός βέβαια από τις περιοχές του Καυκάσου και της Βόρειας Συρίας (και του Βόρειου Ιράκ).
Αυτή την στιγμή η Άγκυρα είναι χρήσιμη για την Μόσχα για να προκαλεί διάσπαση εντός του ΝΑΤΟ και η Άγκυρα ποντάρει να κερδίσει από την Μόσχα, τεχνογνωσία, ενέργεια και οπλικά συστήματα.
Στην Τουρκία συζητείται ευρέως ο λεγόμενος «Χάρτης του Τουρκικού Κόσμου» που δείχνει «κτήσεις» από τον Αρκτικό Ωκεανό μέχρι τη Βουλγαρία, κάτι που επιδείχθηκε μετά τη σύνοδο κορυφής του Οργανισμού Τουρκικών Κρατών στην Κωνσταντινούπολη.
Παράλληλα, ο χάρτης περιλαμβάνει σχεδόν είκοσι συνιστώσες οντότητες της Ρωσικής Ομοσπονδίας και αφορά τη διακήρυξη «Όραμα του Τουρκικού κόσμου μέχρι το 2040».
Ο Τούρκος πρόεδρος Ερντογάν και εκπρόσωποι του δεξιού εθνικιστικού κόμματος «Γκρίζοι Λύκοι» φωτογραφήθηκαν με τον χάρτη.
Στην πραγματικότητα, ο χάρτης καταδεικνύει τα σχέδια της Τουρκίας – της μεγάλης ευρασιατικής αυτοκρατορίας, την οποία εμποδίζει η ύπαρξη της Ρωσικής Ομοσπονδίας στη σύγχρονη (ακέραια) μορφή της.
Τα σχέδια αυτά δεν εμποδίζουν την Τουρκία να αγοράσει τους S-400 από τη Ρωσία.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η Τουρκία έχει ασχοληθεί με την ιδέα της οργάνωσης τουρκικών κρατών για μεγάλο χρονικό διάστημα: Η πρώτη σύνοδος κορυφής συγκλήθηκε το 1992, σε αυτήν συμμετείχαν το Αζερμπαϊτζάν, το Καζακστάν, το Ουζμπεκιστάν, το Κιργιστάν και το Τουρκμενιστάν.
Αυτές οι χώρες, εκτός από το Τουρκμενιστάν, είναι μέλη του Οργανισμού Τουρκικών Κρατών – OTG.
Στη σύνοδο κορυφής, ο Ερντογάν τόνισε τη σημασία της προώθησης των τουρκικών συμφερόντων, την άρση των εμπορικών φραγμών, τη διασταύρωση πολιτιστικών και εκπαιδευτικών πολιτικών και τη διεύρυνση του χώρου ενημέρωσης.
Ιδιαίτερα σημειώνεται η πολιτική αλληλεγγύη και η αλληλοϋποστήριξη των χωρών σε θέματα εθνικού ενδιαφέροντος, καθώς και σε περιφερειακά και παγκόσμια ζητήματα.
Παρά τις πρώτες δηλώσεις του Ερντογάν ότι η οργάνωση δεν θέτει κανέναν κίνδυνο για την Ρωσία, Ρώσοι αναλυτές θέτουν το ερώτημα: Τι θα συμβεί αν ξεκινήσουν οι συζητήσεις όχι μόνο για την ενίσχυση των πολιτιστικών παραδόσεων, αλλά, για παράδειγμα, για τη δημιουργία κοινού στρατού;
Σημειώνεται ότι και η Ουκρανία δείχνει ενδιαφέρον για τη θέση του παρατηρητή σε αυτόν τον οργανισμό.
Ταυτόχρονα, είναι γνωστό ότι πολλοί Τούρκοι ζουν ιστορικά στο έδαφος της Ρωσίας όπως Τάταροι, Γιακούτ κ.α.
Εκατομμύρια εκπρόσωποι των τουρκικών λαών και των πρώην δημοκρατιών της ΕΣΣΔ έχουν ρωσική υπηκοότητα.
Είναι σαφές ότι η Τουρκία, η κληρονόμος του Οθωμανικού Χαλιφάτου, προσπαθεί να ενισχύσει την επιρροή της και η ρωσική πλευρά κατανοεί τα κίνητρα της Τουρκίας.
Ταυτόχρονα, ο φόβος προκαλείται από την ετοιμότητα της τουρκικής πλευράς να χρησιμοποιήσει «πανισλαμιστικά κίνητρα».
Η διακυβέρνηση του Ερντογάν δείχνει μια ξεκάθαρη πορεία – να γίνει ο ηγέτης του ισλαμικού κόσμου. Ταυτόχρονα, η Κεντρική Ασία ήταν και παραμένει στη σφαίρα των ρωσικών συμφερόντων.
Η ενίσχυση της Τουρκίας δεν αποτελεί άμεση απειλή για τη Ρωσία και τα συμφέροντα των δύο χωρών μπορεί να μην έρχονται καν αντιμέτωπα, με την προϋπόθεση ότι οι Τούρκοι καταλάβουν ότι τα στοιχήματα πρέπει να τεθούν στην ενίσχυση και όχι στην αποδυνάμωση της επιρροής της Ρωσίας.
Ο σχεδιασμός της άνθησης του τουρκικού κόσμου, η ελπίδα για την εκδίωξη ή την κατάρρευση της Ρωσίας είναι άσκοπος, αυτά είναι άδεια όνειρα, λέει ο Pyotr Akopov στο RIA Novosti.
Έτσι, η αρμονική συνεργασία προς αυτή την κατεύθυνση μπορεί να επιτευχθεί μόνο με την εξασφάλιση μιας θέσης για τη Ρωσία ως παρατηρητή στον Οργανισμό Τουρκικών Κρατών και, κατά συνέπεια, με την αίτηση της Τουρκίας στην Ευρασιατική Ένωση.
Το να ελπίζουμε ότι «ο ήλιος θα αρχίσει να ανατέλλει ξανά από την Ανατολή», που θα κάνει την Τουρκία το κέντρο της κουλτούρας του πολιτισμού, μοιάζει με πολιτικά όνειρα.
«Για να μην παραμελήσετε την άνοδο του νέου κόσμου, πρέπει να επιλέξετε το σωστό άτομο με το οποίο θα τον συναντήσετε», σημειώνει ο Petr Akopov