Ένας από τους κυριότερους λόγους που πρέπει να πέσει σύντομα αυτή η κυβέρνηση (από ιστορικής πλευράς, ίσως ο σημαντικότερος) είναι ο κ. Γαβρόγλου. Αυτά που κάνει αυτός ο άνθρωπος, σε συνέχεια των προκατόχων του στο εκπαιδευτικό σύστημα, είναι ικανά να καταστήσουν τα αποτελέσματα των Μνημονίων στην κοινωνία βλάβες ανήκεστες.
Τα τυραννικά οικονομικά μέτρα, ο πολιτικός εκφυλισμός και η πολιτειακή κατάρρευση, μπορεί ενδεχομένως να αντιμετωπισθούν και να αναταχθούν, η ζημιά όμως που κάνει η πολιτική, όπως αυτή του Γαβρόγλου στις βασικές δομές της αυτογνωσίας του λαού, είναι όπως ο καρκίνος στα κόκαλα.
Συνεχίζοντας αυτός ο άνθρωπος την πολιτική στην εκπαίδευση που εμφανίσθηκε στα πράγματα την εποχή Γιωργάκη – Τζεμ, στοχεύει στην καρδιά την πιθανότητα του ελεύθερου φρονήματος στον βαθμό που αυτή σχετίζεται με την μνήμη και την α–λήθεια.
Είναι γεγονός ότι η Ιστορία ως σχολικό μάθημα διδάσκεται εδώ και δεκαετίες διαμελισμένη (αναλόγως με τη χρήση της από την κυρίαρχη ιδεολογία ως προπαγάνδας). Κυρίαρχη ιδεολογία τα τελευταία τριάντα χρόνια σ’ αυτήν τη χώρα είναι ο «εκσυγχρονισμός» (με όλα τα συμπαρομαρτούντα περί πολυπολιτισμού, μεταμοντερνισμού, αυτοπροσδιορισμού κ.ά.).
Ο «εκσυγχρονισμός» διαπερνάει όλα τα κόμματα που έχουν ενσωματωθεί (τώρα και η «Αριστερά» του Τσίπρα) στη Νέα Τάξη της παγκοσμιοποίησης, ή καλύτερα (επειδή αυτή η τελευταία πεθαίνει) του παγκοσμιοποιημένου νεοφιλελευθερισμού – ή, ακόμα καλύτερα, του παγκόσμιου νεοφιλελευθερισμού, του τρόπου δηλαδή που λειτουργεί ο καπιταλισμός σήμερα. Ο καπιταλισμός δεν χρειάζεται πολίτες, χρειάζεται ραγιάδες. Ο καπιταλισμός επίσης απεχθάνεται το εθνικό πλαίσιο μέσα στο οποίο διεξάγεται η ταξική πάλη, προτιμά τον παγκόσμιο χυλό (ήδη τα μεροκάματα Μαλαισίας αφορούν μεγάλο μέρος της εργατικής τάξης στην Ευρώπη).
Τα δύο αυτά «αγαθά» (τους ραγιάδες και την αποδόμηση των εθνικών πλαισίων) έχουν αναλάβει να προσφέρουν στους καπιταλιστές, ιδεολογίες του κλίματος Σόρος και πάσης φύσεως κοσμοπολίτες τζουτζέδες που το παίζουν διεθνιστές.
Καθόλου τυχαία λοιπόν, χρόνια τώρα, η Ιστορία στα σχολεία διδάσκεται διαμελισμένη, ώστε οι μαθητές να μην έχουν σαφή αντίληψη αυτογνωσίας, κοινότητας, πολιτισμού. Αν λόγου χάριν, γνωρίζαμε στοιχειώδη βυζαντινή ιστορία θα γελούσαμε με τα καμώματα των FYRΟΜίων, αντί να αποδεχόμαστε ως αναγκαίο κακό τον μελλοντικό μας αφανισμό. (Πράγμα βεβαίως που δύσκολα θα μπορούσε να συμβεί, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία). Ο κ. Γαβρόγλου πάντως, μάλιστα με κωμική αυταρέσκεια και σοβαροφάνεια, κάνει ό,τι μπορεί για να γίνονται οι μέλλοντες πολίτες κνώδαλα.
Διαμελίζει ακόμα περισσότερο το ιστορικό corpus και το υποκαθιστά με μια κακοστημένη κοινωνιολογία (η οποία ως αυτόνομο μάθημα, κεκαθαρμένο απ’ την προπαγάνδα, θα μπορούσε να προσφέρει λαμπρά στην εκπαίδευση). Το τρομερό είναι ότι η επερχόμενη Δεξιά θα συνεχίσει το γενοκτονικό έργο του κ. Γαβρόγλου, διότι, όπως και ο ΣΥΡΙΖΑ, στα ίδια αφεντικά υπηρετεί. Άλλωστε όλη τη βρώμικη δουλειά εν σχέσει με την αποδόμηση των χαρακτήρων μέσω της εκπαίδευσης επί ΠΑΣΟΚ και Δεξιάς «αριστεροί» που αυτομόλησαν στον «εκσυγχρονισμό» την έκαναν.
Η δολοφονία της Ιστορίας στα σχολεία είναι μια υπόθεση σήριαλ κίλερς τα τελευταία χρόνια. Τα αποτελέσματα εις ό,τι αφορά τις δυνατότητες των εργαζόμενων τάξεων να καταλαβαίνουν τι τους γίνεται είναι φανερά.
Η πιο τοξική ταξική πολιτική εναντίον του λαού και υπέρ των εχθρών του, ασκείται από κάτι ζούδια και λακέδες που έχουν περί πολλού τα κόμπλεξ τους και τη μικρότητά τους. Και όταν ο λαός αντιδρά έστω ενστικτωδώς στη δολοφονία του παρόντος και του μέλλοντος (μέσω της δολοφονίας του παρελθόντος), τότε αυτός ο λαός χαρακτηρίζεται «εθνικιστής» και «ετερόκλητος όχλος». Από τα ζούδια και τους λακέδες…
