Η Κύπρος ακολουθεί την Ελλάδα – Η Ισπανία προηγείται
Τα σπίτια του κόσμου απαίτησε πολύ πρόσφατα, για ακόμα μια φορά και με πολύ σαφήνεια, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Στις 5 Οκτωβρίου Κυκλοφόρησε προσθήκη στους κανονισμούς της για τα Μη Εξυπηρετούμενα Δάνεια, που τους κάνει ακόμα πιο αυστηρούς.
Προσθήκη, για ακόμα μια φορά, που είναι και έμμεση παραδοχή της αποτυχίας τους να έχουν αποτελέσματα με τις πολιτικές που εφάρμοσαν -κάθε φορά σαν την απόλυτη αλήθεια.
Προσθήκη που αυτό που ζητά είναι τόσο πια εκτός του εφικτού, που προκάλεσε την αντίδραση και τον θυμό Ιταλικών τραπεζών και Ινστιτούτων.
Προκάλεσε αντίδραση ακόμα και από τον Ιταλό υπουργό των Οικονομικών Pier Carlo Padoan και την Ιταλική Κεντρική Τράπεζα.
Η προσθήκη αυτή βάζει όριο τα επόμενα δύο χρόνια για να καλύψουν οι τράπεζες πλήρως τα νέα Μη Εξυπηρετούμενα Δάνεια που δεν έχουν εξασφάλιση (υποθήκη).
Και εφτά όσων έχουν.
Ακόμα πιο σαφής ένδειξη της παραδοχής της αποτυχίας τους, αποτελεί η αναφορά αυτής της νέας προσθήκης πάνω στα παλιά Μη Εξυπηρετούμενα.
Καλεί τις τράπεζες με ψηλά επίπεδα Μη Εξυπηρετούμενων Δανείων, να της παραδώσουν στρατηγικές που θα πετύχουν την μείωση τους.
Στα οκτώ χρόνια εφαρμογής πολιτικών λιτότητας που σκότωσαν την αγορά, που δεν πέτυχαν τίποτε από τους διακηρυγμένου στόχους τους,
η ΕΚΤ αναζητά ιδέες για να λύσει το πρόβλημα των Μη Εξυπηρετούμενων.
Στα οκτώ χρόνια εφαρμογής πολιτικής που επέβαλαν σαν την μοναδική αλήθεια, αναζητούν στρατηγικές για έξοδο από τα αδιέξοδα.
Μόνο που δεν υπάρχει τέτοια.
Στα σίγουρα δεν υπάρχει μέσα από το σκότωμα της αγοράς.
Η πολιτική της διάσωσης των ιδιωτικών τραπεζών μέσα από αφαίμαξη όλης της άλλης οικονομίας, της ίδιας της αγοράς, δεν μπορούσε παρά να ήταν καταδικασμένη.
Στην εξυπηρέτησε των δανείων μπορούν να ανταποκριθούν μόνο νοικοκυριά με μεροκάματα και επιχειρήσεις που έχουν εισοδήματα.
Κάνοντας την ανεργία, υποαπασχόληση, φτώχεια και πτωχεύσεις το κυρίαρχο κοινωνικό φαινόμενο για να διασώσεις τις ιδιωτικές τράπεζες, καταδικάζεις τους πάντες.
Την ίδια στιγμή που οι Ιταλοί σύμμαχοι των θεσμών αντέδρασαν στις νέες απαιτήσεις της ΕΚΤ, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ που εκλέχτηκε σαν πολέμιος της πολιτικής των θεσμών της καπιταλιστικής Ευρώπης, δεν έχει κάνει οποιαδήποτε αναφορά στο ζήτημα των νέων απαιτήσεων της ΕΚΤ.
Δεν αναφέρθηκαν πάνω στο ζήτημα, παρόλο που η κατάσταση με τα Μη Εξυπηρετούμενα, είναι η χειρότερη στην Ευρώπη.
Τον Ιούνιο τα Μη Εξυπηρετούμενα στέκονταν στα €72.4 δις ή 35% των συνολικών δανείων, ελάχιστα πιο κάτω από το κορυφαίο €79δις που καταγράφηκε στις αρχές του 2016.
Και με αυτή την πραγματικότητα σαν δεδομένο για την Ελληνική οικονομία, η ΕΚΤ βάζει νέα, ακόμα πιο ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα. Που κάνουν ακόμα πιο αδύνατο να μπορεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ να ανταποκριθεί στους στόχους που τις καθορίζουν.
Στόχους που είδη συμπεριλαμβάνουν μείωση των παλιών Μη εξυπηρετούμενων κατά €12 δις (16.5%) μέσα στο 2018 και €13 δις μέσα στο 2019 (21%).
Δύο πράγματα θα πρέπει να είναι καθαρά:
-
ότι τα σπίτια του κόσμου θα είναι τα πρώτα στην διάθεση τους, αφού περισσότερα από τα μισά από τα παλιά Μη Εξυπηρετούμενα αφορούν βιομηχανίες που χρεοκόπησαν και για τα οποία δεν υπάρχει ενυπόθηκη εξασφάλιση.
-
Και ότι οι στόχοι είναι ανέφικτοι, ακόμα και να ξέκαναν όλα τα σπίτια του κόσμου.
Οι στόχοι τους είναι αδύνατο να επιτευχθούν.
Είναι αδύνατον να εξευρεθούν μέχρι το τέλος του 2019 τα €25δις, στα οποία αναφερθήκαμε πιο πάνω.
Και ταυτόχρονα να εξευρεθούν μέσα στα απόμενα δύο χρόνια, πολλά άλλα δις ευρώ για πλήρη κάλυψη των νέων Μη Εξυπηρετούμενων, που αναπόφευκτα θα δημιουργηθούν με δεδομένη την μηδενική ανάπτυξη της κεφαλοκλειδωμένης από τα μνημόνια Ελληνικής οικονομίας.
Η κατάσταση είναι αδύνατη.
Και ο παραλογισμός και η ανηθικότητα φτάνουν σε ύψιστο σημείο.
Οι καπιταλιστικοί θεσμοί βάζουν στο στόχαστρο τις στέγες πάνω από τα κεφάλια των ανθρώπων.
Των ανθρώπων που οι δικές τους πολιτικές κατέστησαν ανίκανους να ανταποκρίνονται στις υποχρεώσεις τους, μέσα από την ανεργία, υποαπασχόληση και φτώχεια που έφεραν.
Την ίδια ώρα, όλες οι πληροφορίες που υπάρχουν σχετικά με την κατάσταση των Ελληνικών τραπεζών, συγκλίνουν στο ότι μια νέα ανακεφαλαιοποίηση θα είναι πολύ σύντομα αναπόφευκτη –ακριβώς στο σημείο της «εξόδου» της Ελλάδας από τα μνημόνια.
Αυτή η ανακεφαλαιοπόιηση θα μπορούσε μόνο να επιτευχτεί με ευρωπαϊκή χρηματοδότηση. Και αυτό το στοιχείο ίσως να βρίσκεται στην καρδιά της «εκκωφαντικής σιωπής» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ μπροστά στους νέους κανονισμούς.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ εγκαταλείποντας την προοπτική κινητοποίησης των ευρωπαϊκών λαών για στήριξη της στην μάχη ενάντια στους καπιταλιστικούς θεσμούς της Ευρώπης, είναι πια απόλυτα εξαρτώμενη από το ευρωπαϊκό κεφάλαιο, και θα διασύρεται μέχρι του σημείου της απόλυτης ανυποληψίας, όποιες και να είναι οι προθέσεις της.
Η ίδια η μοίρα και ζωή του έλληνα εργαζόμενου αλλά και της γενικότερης οικονομίας, είναι απόλυτα εξαρτώμενη από τις διαθέσεις του ευρωπαϊκού κεφαλαίου, όσο το ευρωπαϊκό κίνημα δεν αλλάζει την κατάσταση.
Όπως και η μοίρα και ζωή κάθε ευρωπαίου εργαζόμενου.
Αυτές τις τελευταίες μέρες ιδρύθηκε στην Κύπρο νέα εταιρεία από το ισπανικό γεράκι Altamira και τη Κυπριακή Συνεργατική Κεντρική Τράπεζα.
Με το γεράκι να αποκτά το 51% των μετοχών.
Με στόχο να αρχίσουν σε λίγες βδομάδες τη διαχείριση των Μη Εξυπηρετούμενων Δανείων του Συνεργατισμού.
«Από τις αρχές του έτους η Altamira Asset Management (Cyprus) Ltd θα αναλάβει την επιχειρηματική ευθύνη διαχείρισης των μη εξυπηρετούμενων χορηγήσεων της τράπεζας…».
Στα αχνάρια της Ελλάδας και η Κύπρος, και οι ενυπόθηκοι δανειστές, των οποίων τη μοίρα αναλαμβάνει η «εξειδικευμένη» Altamira –έτσι είχε διαφημιστεί από αυτούς που την έφεραν στην Κύπρο.
Στην Ισπανία «εξειδικεύτηκε» η Altamira, αφήνοντας βαθειά τα σημάδια της, δημιουργώντας συνθήκες όπου «υπάρχει μια αυτοκτονία κάθε δύο μέρες στην Μαδρίτη λόγω των μαζικών κατασχέσεων και έλλειψης εργασίας, σύμφωνα με την Mortgage Affected Platform (PAH) που έφτιαξε αναφορά βασισμένη σε επίσημα στοιχεία της αστυνομίας.»
Η εξειδικευμένη στην Ισπανία Altamira, όπου «κάθε πέντε ώρες υπάρχει μια αυτοκτονία λόγω της οικονομικής κρίσης που μαστίζει εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες…», αναλαμβάνει τώρα και την Κυπριακή διάσωση.
Τέτοια είναι η Ισπανική κατάσταση στο επίπεδο των κατασχέσεων, που ακόμα και από τα Ηνωμένα Έθνη βγήκαν φωνές διαμαρτυρίας
«Κάνοντας έξωση σε μια οικογένεια με παιδιά… χωρίς να παράσχεις εναλλακτική κατοικία – η Ισπανία παραβίασε το δικαίωμα στην στέγαση,.» (Ομάδα εμπειρογνωμόνων των ΗΕ πάνω στο ζήτημα των ανθρωπίνων δικαιώματα)
Η επίθεση των καπιταλιστικών θεσμών είναι κοινή σε όλη την Ευρώπη.
Η μοίρα των κατόχων ενυπόθηκων δανείων και γενικά των εργαζομένων, είναι κοινή σε όλη την Ευρώπη.
Η συσπείρωση και η μάχη ενάντια στις κατασχέσεις σπιτιών και χώρων εργασίας, πρέπει συντονιστεί και εθνικά και πανευρωπαϊκά.
Ξεκινώντας από την οργάνωση και δράση σε κάθε γειτονιά της Ευρώπης.
