Σε ανύποπτο χρόνο, δηλαδή αμέσως μόλις ελέχθη για πρώτη φορά – το περί «ηθικού πλεονεκτήματος» – ο υπογράφων τη στήλη εξανέστη. Κατ’ αρχάς το ηθικό πλεονέκτημα απονέμεται από τους άλλους σε εκείνον που κοσμεί και δεν διακηρύσσεται από εκείνον που το απονέμει στον εαυτό του (είτε σαν γάιδαρος που γκαρίζει είτε σαν σιγανοπαπαδιά που ακκίζεται). Το να διακηρύσσει
κανείς ότι κατέχει το ηθικό πλεονέκτημα δείχνει άνθρωπο ανόητο και αφιλοσόφητο. Επίσης αλαζόνα. Κι εν τέλει ρατσιστή. Που ορίζει ποιοι είναι οι ανώτεροι και ποιοι οι κατώτεροι – δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα: όλοι κρίνονται.
Το «ηθικό πλεονέκτημα» είναι η altera pars του αντιθέτου του! Δηλαδή του «όλοι ίδιοι είμαστε». Δεν είμαστε όλοι ίδιοι – όλοι κρίνονται. Δεν έχουν κάποιοι εξ ημών το «ηθικό πλεονέκτημα» – όλοι κρίνονται.
Είναι άλλο πράγμα το ήθος που διακρίνει την Αριστερά στους αγώνες της για το δίκιο κι άλλο να διακηρύσσουν οι αριστεροί το «ηθικό τους πλεονέκτημα» έναντι άλλων που μπορεί να είναι το ίδιο ηθικοί (ή όχι, όπως άλλωστε το ίδιο αντιθέτως ανήθικοι υπήρξαν κι όσοι αριστεροί εγκολπώθηκαν σταλινισμούς ή ενσωματώθηκαν σε νεοφιλελευθερισμούς).
Όταν λοιπόν ο Τσίπρας επικαλείται την ηθική τι ακριβώς επικαλείται; τους πλειστηριασμούς; Ή μήπως οι κουτοπονηριές με τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς αποτελούν το απαύγασμα της ηθικής κατά Μαρξ, Ιησού Χριστό και Αριστοτέλη; Ουαί υμίν, υποκριτές
θα έλεγε ο Χριστός, άει σιχτίρ θα έλεγε η θεία μου η Φωτούλα – μην πούμε τι θα έλεγε ο Κάρολος, διότι ήταν και οξύθυμη η γλώσσα του.
Επικαλείται ο Τσίπρας την ηθική του ανωτερότητα όταν συμψηφίζει την ηθική απαξία της κυρίας Αντωνοπούλου με τις αναπόδεικτες ακόμα κατηγορίες εναντίον πολιτικών του αντιπάλων. Εξαιρετικό! Θα πρέπει να διδάσκεται στις νομικές σχολές του σοσιαλιστικού μας μέλλοντος.
Αλήθεια, τι ηθικό πλεονέκτημα έχει η υποταγή στην Τρόικα με την αλλοίωση του Δημοψηφίσματος; – έχει ηθικό πλεονέκτημα η δολιότητα; Έχει ηθικό πλεονέκτημα η περικοπή επιδομάτων για παιδάκια με ειδικές ανάγκες; Είναι ηθικός ο εκμαυλισμός του αναξιοπαθούντος που του κόβεις τρείς συντάξεις κι ύστερα του δίνεις 200 ευρώ επίδομα για να σε ξαναψηφίσει
επειδή φοβάται το χειρότερο; Είναι αυτό αριστερός σχεδιασμός για την κοινωνία; Τι αριστερό και ηθικό έχουν τα καζίνα και η καθιέρωση της ευέλικτης εργασίας; Δεν θα πω για τους υπουργούς που ξεπουλάνε τους εθνικούς πόρους και τις εθνικές δυνατότητες, είναι αμέμπτου ηθικής! Πώς το έλεγε ο Αυλωνίτης σε ‘κείνην την ταινία; «Πνεύμα και Ηθική»! Βεβαίως! πνεύμα υποτέλειας για τα επόμενα 99 χρόνια και ηθική του είπα – ξείπα: δεν σκίζω τα Μνημόνια, αλλά σκίζω τους Έλληνες! Αυτόν τον «ετερόκλητο όχλο». Ο κυνισμός του Τσίπρα τον έχει προδώσει πολλές φορές («ή θα τους τελειώσουμε ή θα μας τελειώσουν»), και οι πτωχοπροδρομικές εκκλήσεις στην ηθική ανωτερότητα εκείνων που εφαρμόζουν τις ακροδεξιές – νεοφιλελεύθερες επιλογές της Τρόικας, μόνον την ηθική του αμοραλισμού φανερώνουν, αν μπορεί κανείς να καταφύγει σε ένα τέτοιο οξύμωρο. Και μόνον η μετονομασία
της Τρόικας σε «θεσμούς» δείχνει το ηθικό βάθος της καταφυγής σε ευφημισμούς – κορόιδα είναι οι μαλάκηδες, ας τους πιάσουμε κώτσους.
Ας αφήσουν λοιπόν οι υπηρέτες των Βασανιστών του λαού, των Επικυρίαρχων, τις μεγαλοστομίες περί ηθικού πλεονεκτήματος – τα «δύσκολα εύγε» τα απονέμει ο Δήμος (ο «ετερόκλητος όχλος») κι όχι ο Καρανίκας στον Καρανίκα, ο Τσίπρας στον Τσίπρα, ο Πολάκης στον Πολάκη κι ο Κατρούγκαλος στον Κατρούγκαλο.
Έλεγε ο Αριστοτέλης: «Το μεν δίκαιον άρα το νόμιμον και το ίσον, το δ’ άδικον το παράνομο και το άνισον», ήγουν «Η μεν δικαιοσύνη είναι η νομιμότητα και η ισότητα, η δ’ αδικία η παρανομία και η ανισότητα». Παρανομία είναι η κατάλυση του Συντάγματος (εν προκειμένω χάριν των Μνημονίων) καθώς και του λαϊκού Αυτεξούσιου. Και ανισότητα είναι η διεύρυνση της φτώχιας των πολλών χάριν των Δυνατών. Αυτό δηλαδή ακριβώς που κάνει η δεξιόστροφη Αριστερά που Γονάτισε. Αν αυτό περιέχει κάποιο ηθικό πλεονέκτημα, τότε ο Μαρξ ήταν ο Αττίλας, ο Ιησούς Χριστός ήταν Φαρισαίος και ο Αριστοτέλης η Κριστίν Λαγκάρντ…
*Πηγή: topontiki.gr
