Δυστυχώς, η λεβεντιά, η αξιοπρέπεια και το πολιτικό ανάστημα δεν κληρονομούνται.
Εκείνο που με ενοχλεί, γιατί το θεωρώ πραγματική πολιτική τυμβωρυχία, είναι η χρησιμοποίηση από την ηγεσία του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ ιστορικών ονομάτων του κομμουνιστικού και αριστερού κινήματος. Χαρακτηριστικά είναι τα παραδείγματα του κομμουνιστή Ν. Πλουμπίδης και του ιστορικού ηγέτη και αγωνιστή του αγροτικού αριστερού κινήματος Κ. Νάση. Στόχος της ενέργειας αυτής φυσικά είναι να επενδυθεί με λαϊκότητα και αριστερό στίγμα το ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ. Μάλιστα, οι δημοσιογράφοι που υπηρετούν την κυβερνητική πολιτική μιλάνε για «βαριά ονόματα» για ιστορικά ονόματα, τα παιδιά και τα εγγόνια όμως των ιστορικών ονομάτων έχουν την δική τους αυτόνομη προσωπική διαδρομή και κρίνονται για το δικό τους έργο του σήμερα και όχι για το όνομα του παππού και της γιαγιάς του χθες.
Είναι, επομένως, ντροπή και αίσχος, η ιστορία, τα ιερά και τα όσια των αγώνων και των θυσιών του κόσμου της εργασίας και του ελληνικού λαού, να χρησιμοποιούνται για μια πιθανή επιπλέον καρέκλα στο ευρωκοινοβούλιο ενός κόμματος!
Τι σχέση για παράδειγμα έχει ο σημερινός κύριος Δ. Πλουμπίδης, χωρίς καμιά τάση υποτίμησης για τις επιστημονικές του γνώσεις, με το κομμουνιστικό κίνημα του σήμερα; Σε ποιους αγώνες για την ελληνική εργατική τάξη πρωτοστάτησε; Πότε βγήκε στο δρόμο για να υπερασπιστεί την πρώτη κατοικία του μεροκαματιάρη από τα κοράκια των πλειστηριασμών προς όφελος των τραπεζιτών; Αλλά και ποιους αγώνες έκανε πριν το 2015 μέσα από την συλλογικότητα του ΣΥΡΙΖΑ για να φύγει η Δεξιά και το σάπιο δικομματικό σύστημα των μνημονίων και του άγριου νεοφιλελευθερισμού και σήμερα βάζει το μυθικό όνομα του πατέρα του στην υπηρεσία στήριξης της δεξιάς πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ; Ποια είναι η θέση του παραδείγματος χάριν για την Συμφωνία των Πρεσπών , και την επιθετική επέκταση του ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια, για το κυπριακό και για το δράμα του Παλαιστινέζικου λαού και για το γκριζάρισμα του μισού Αιγαίου από την Τουρκία; Ποιους αγώνες έκανε για την ειρήνη στην περιοχή μας και στον κόσμο; Πώς αντιλαμβάνεται την θέση της Ευρώπης και τις σχέσεις της με τις ΗΠΑ την Κίνα και την Ρωσία; Εγώ που καλούμε να τον στηρίξω στις εκλογές τι ξέρω γι΄ αυτόν, εκτός από τον μύθο ενός ονόματος που είναι χαραγμένο στην καρδιά μου;
Όσοι εκτελέστηκαν στον τοίχο της Καισαριανής και έχασαν την ζωή τους στις φυλακές και στις εξορίες για την κοινωνική δικαιοσύνη και τα δίκια της εργατιάς, δεν μπορούν να μπαίνουν εύκολα τα ονόματά τους στο πολιτικό παζάρι του αστικού μικροκομματισμού και του νεποτισμού ορισμένων που υπονομεύουν τα ιδανικά αλλά και τα συμφέροντα ενός ολόκληρου λαού.
Το ιστορικό όνομα Πλουμπίδης, η Κουντουρά και τα πασοκογενή περιπλανώμενα πολιτικά ρετάλια πώς να το κάνουμε δεν πάνε μαζί. Η έννοια του αγώνα και της θυσίας, με τον καιροσκοπισμό και την πολιτική αγυρτεία δεν παντρεύονται .
Το άλλο παράδειγμα λιγότερο πάντως προκλητικό είναι της κυρίας Νάση. Για όσους δεν την γνωρίζουν είναι εγγονή του παλιού αγροτιστή και ηγέτη του ΑΚΕ (Αγροτικού κόμματος Ελλάδας) Κώστα Νάση από την Ήπειρο. Ζει στην Ιταλία και ποτέ δεν είχε ανάμιξη στο κίνημα της Ελληνικής διασποράς. Τον τελευταίο καιρό παρουσιάζεται σαν πρόεδρος των ομογενών στην Ιταλία σε μια ομοσπονδία ελληνικών κοινοτήτων – σφραγίδα διασπασμένη και δυστυχώς τελείως απομαζικοποιημένη, χωρίς καμιά δράση για την αντιμετώπιση των τόσων προβλημάτων που ταλανίζουν τους Έλληνες της διασποράς στην Ιταλία. Πρόεδρος μιας ομοσπονδίας, χειροκροτητή στα ταξίδια των διάφορων Κουίκ και του κάθε κυβερνητικού παράγοντα και παραγοντίσκου τύπου Τριανταφυλλίδη που δεν έχει καμιά σχέση με τις παλιές καλές εποχές του κινήματος του Ελληνισμού της διασποράς στην Ιταλία. Καμιά σχέση με τις πολιτικές οργανώσεις όλων των αποχρώσεων των Ελλήνων στην Ιταλία. Όσο για το αγροτικό κίνημα του παππού της, έστω και στην Ν. Ιταλία που ζει όπου και είναι αρκετά ισχυρό, δεν έκανε γνωστή καμιά συμμετοχή της! Καμία σχέση με την «via campesina» των Ιταλών Μ.Μ αγροτών. Για το ελληνικό αγροτικό κίνημα δεν το συζητάμε.
Τα δύο αυτά χαρακτηριστικά παραδείγματα βιτρίνα (υπάρχουν και άλλα) του ευρωψηφοδελτίου του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ δίνουν και το στίγμα της πολιτικής ηθικής και δημοκρατικής αντίληψης στην ελληνική πραγματικότητα του σήμερα και λέμε πραγματικότητα γιατί παρόμοιες καταστάσεις σίγουρα θα έχουμε και στην άλλη όχθη της Ν.Δ του νέου δικομματικού συστήματος που στήνεται. Ψηφοδέλτια, δηλαδή, κράχτες για να ψαρέψουν ψηφοφόρους!
Δεν μπήκα και δεν θα μπω ποτέ σε προσωπικό πολιτικό κανιβαλισμό ενάντια σε κανέναν όσο «βαρύ όνομα» και να έχει. Όμως, ένας απλός άνθρωπος της Αριστεράς, ένας αγωνιστής του σήμερα και του χθες, δεν μπορεί να μην νιώθει θλίψη και μόνο θλίψη, που την δημιουργούν αυτές οι επιλογές, από αυτούς που τις σχεδιάζουν αλλά δυστυχώς και από αυτούς που τις αποδέχονται… Ειδικά από αυτούς! Δυστυχώς, η λεβεντιά η αξιοπρέπεια και το πολιτικό ανάστημα δεν κληρονομούνται
Το τεράστιο έλλειμμα πραγματικής κοινωνικής δημοκρατικής αντιπροσώπευσης όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε όλη την Ευρώπη, φαίνεται και είναι τεράστιο. Δεν είναι τυχαία η άνοδος της Ακροδεξιάς των διάφορων Σαλβίνι στην Ιταλία και των διαφόρων εκτρωμάτων τύπου Λεπέν στην Γαλλία, του Ούρμπαν στην Ουγγαρία, στην Αυστρία, και φυσικά της Χρυσής Αυγής στην Ελλάδα. Όταν χτυπιέται πισώπλατα η Αριστερά και τα ινδάλματα της, είναι φυσικό να φουντώνει η άκρα Δεξιά και ο φασισμός!
Ο ελληνικός λαός πρέπει να αντιληφθεί ότι αυτά τα τερτίπια αυτά τα φτιασιδώματα και οι κουτοπονηριές σε καμιά περίπτωση δεν μπορούν να δώσουν απάντηση στα μεγάλα προβλήματά της κοινωνίας και θα πρέπει να τα πετάξει στον κάλαθο των αχρήστων.
