Πέραν της κυβερνητικής προσπάθειας για επικοινωνιακή διαχείριση των εξελίξεων σε σχέση με την τραγωδία που εκτυλίχθηκε στην Ανατολική Αττική την περασμένη Δευτέρα, παρατηρούμε, ότι από όλες τις πλευρές, της έντυπης και ηλεκτρονικής δημοσιογραφίας συμπεριλαμβανομένης, να γίνεται μια ύποπτη προσπάθεια συσκότισης των πραγματικών περιστατικών που οδήγησαν στην ασύλληπτη τραγωδία των 88 (μέχρι τώρα) νεκρών και την καταστροφή χιλιάδων περιουσιών.
Διότι μόνο προσπάθεια συσκότισης των πραγματικών περιστατικών εξηγεί το γιατί δεν επικεντρώνεται η ενημέρωση στο τι ακριβώς συνέβη το κρίσιμο χρονικό διάστημα, από τη στιγμή που ξέσπασε η φωτιά στη Νταού, μέχρι που αυτή υπερπήδησε τη λεωφόρο Μαραθώνος και κατέκαυσε το Μάτι.
Αντίθετα, όλη η συζήτηση εξαντλείται, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, στο δράμα των πληγέντων, στον αβάστακτο πόνο των συγγενών, στην αγωνία για τους αγνοούμενους και εν τέλει στην ανακάλυψη του ενόχου. Τις ασύμμετρες απειλές, τους ενδεχόμενους εμπρηστές, την αυθαίρετη δόμηση.
Κανείς δεν σκέφτηκε, ή εν πάσει περιπτώσει ελάχιστοι ασχολήθηκαν, με το τι συνέβη το κρίσιμο διάστημα των δύο ωρών από την έναρξη της πυρκαγιάς μέχρι αυτή να φτάσει στον Βουτσά κι από εκεί με μεγάλη ταχύτητα να κατέβη προς την παραλία. Όλοι το προσπερνάνε λες και δεν βρίσκεται εκεί η ουσία του προβλήματος και η πραγματική «πέτρα του σκανδάλου». Ή, μεταφέρουν διάσπαρτες πληροφορίες, πολλές φορές αντικρουόμενες μεταξύ τους, και που συνήθως μικρή σχέση έχουν με την πραγματικότητα, συμβάλλοντας έτσι στη σύγχυση και τον αποπροσανατολισμό του κόσμου.
Κανείς από τους έγκριτους και ταλαντούχους δημοσιογράφους μας δεν σκέφτηκε να ρωτήσει και να καταγράψει με σαφήνεια και με σειρά, τα εξής απλά:
1. Πότε εκδηλώθηκε η φωτιά;
Ο αρχηγός της πυροσβεστικής ανέφερε στη γνωστή συνέντευξη τύπου, ότι στο κέντρο επιχειρήσεων έφτασε η πληροφορία ότι υπάρχει φωτιά στη Νταού στις 4:19’ μ.μ.
Γιατί λοιπόν κανείς έκτοτε δεν αναφέρεται σε αυτήν την ώρα έναρξης, που «δένει» με τα πραγματικά περιστατικά (σύμφωνα με την προσωπική μου μαρτυρία η φωτιά εκδηλώθηκε στις 4 και τέταρτο με τεσσεράμισι), αλλά είτε δεν αναφέρονται καθόλου, είτε αναφέρουν ώρα εκδήλωσης τις 5 το απόγευμα στο Βουτσά, ενώ η Νταού, εάν δεν ξεχνιέται, πολύ μικρή αναφορά γίνεται για τα συμβάντα εκεί;
Πόσο κρίσιμη μπορεί να αποδειχθεί αυτή η μισή ώρα, καθώς και η «μεταφορά» του σημείου εκδήλωσης, ώστε να «δέσει» στην κοινή συνείδηση το σενάριο της έλλειψης χρόνου και της ταχύτητας επέκτασης της φωτιάς, που δεν επέτρεψε την έγκαιρη προσπάθεια κατάσβεσης, ή έστω περιορισμού και επιβράδυνσής της;;;
2. Πότε έφθασαν στο σημείο οι πυροσβεστικές δυνάμεις;
Η δική μου μαρτυρία, των κατοίκων της Νταού και του Δήμαρχου Πεντέλης επιβεβαιώνουν, ότι η πυροσβεστική έφτασε αμέσως. Συνεπώς, η πυροσβεστική είχε πλήρη επίγνωση των συγκεκριμένων συνθηκών εντός των οποίων εξελίσσονταν η συγκεκριμένη πυρκαγιά, τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της, τις καιρικές συνθήκες κτλ. Λογικό είναι λοιπόν να υποθέσει κάποιος, ότι η επικινδυνότητα της συγκεκριμένης φωτιάς ήταν σε πλήρη γνώση του κέντρου επιχειρήσεων εξ αρχής. Υποτιμήθηκε, ή δεν υποτιμήθηκε η επικινδυνότητα αυτή;
3. Πόσες επίγειες πυροσβεστικές δυνάμεις έφτασαν, πως κατανεμήθηκαν και οργάνωσαν επί του πεδίου την κατάσβεση; Εκτιμάται ότι ήσαν επαρκείς;
Εκ του αποτελέσματος προκύπτει, ότι ήσαν ανεπαρκέστατες τόσο σε προσωπικό, όσο και σε μέσα, και πλήρως ασυντόνιστες. Ας τεθεί επίσημα και δημόσια το ερώτημα στους υπευθύνους κι εκείνοι ας μας πουν επίσης δημόσια, πόσο επαρκείς και συντονισμένες ήσαν οι δυνάμεις που διατέθηκαν εκεί στο χώρο που εκδηλώθηκε η φωτιά και μεταξύ αυτού και του Βουτσά και πριν φτάσει εκεί περίπου μια ώρα, ίσως και λίγο παραπάνω, μετά την έναρξή της. Κι αν παραδεχθούν, ότι δεν ήσαν επαρκείς, ας μας αιτιολογήσουν το γιατί υπήρξε αυτή η ανεπάρκεια προσωπικού και μέσων. Υπενθυμίζουμε ότι μεσολάβησε τουλάχιστον μια ολόκληρη ώρα από την εκδήλωση της φωτιάς μέχρι να φτάσει στον Βουτσά, και πέρασε μέσα από μη κατοικημένες ημιορεινές περιοχές με χαμηλή βλάστηση, δεδομένου, ότι η περιοχή είχε καεί το 2009 ξανά και το δάσος μόλις αναγεννιόταν.
4. Είναι αλήθεια ότι παρά τη φορά του ανέμου, η εκτίμηση ήταν, ότι η πυρκαγιά θα κατευθύνονταν ανάποδα προς τον Διόνυσο, όπως καταγγέλλει ο Δήμαρχος Πεντέλης, αλλά και ανέφερε ο Δήμαρχος Ραφήνας σε συνέντευξή του;
5. Πότε αντελήφθησαν στο κέντρο επιχειρήσεων ότι η φωτιά δια μέσου του Βουτσά θα κατευθύνονταν προς την παράλια ζώνη; Διότι όλοι που βρισκόμασταν στο σημείο, εξ αρχής -ως μη ειδικοί- εκτιμούσαμε ήδη από την ώρα εκδήλωσης της φωτιάς, ότι αν με κάποιο τρόπο δεν αναχαιτίζονταν έγκαιρα πριν τον Βουτσά, θα έφτανε να σβήσει στην παραλία, απευχόμενοι την καταστροφή -που όμως συνέβη!
6. Γιατί αναφέρεται ψευδώς σε διάφορα ρεπορτάζ, ότι άλλαξε η κατεύθυνση του ανέμου; Πράγμα που ουδέποτε συνέβη. Η φορά του ισχυρού όντως ανέμου ήταν πάντα η ίδια από δυτικές διευθύνσεις, προς ανατολάς. Μήπως αυτός ο ισχυρισμός, που προβάλλεται από διάφορες πλευρές και αναπαράγεται από τα μέσα, έχει να κάνει για να δικαιολογηθεί η εσφαλμένη εκτίμηση που φαίνεται να έκαναν οι «αρμόδιοι» ότι η φωτιά θα κατευθύνονταν προς τον Διόνυσο, χάνοντας πολυτιμότατο χρόνο;
7.Πόση ώρα μετά την εκδήλωση της πυρκαγιάς προσέγγισαν τα εναέρια μέσα;
8. Πόσα εναέρια μέσα διατέθηκαν;
9. Αληθεύει ότι το μεγαλύτερο μέρος του εναέριου πυροσβεστικού στόλου είναι παροπλισμένο, ως ελλειμματικά συντηρούμενο;
10. Γιατί με δεδομένη την κατάσταση των ελληνικών εναέριων μέσων πυρόσβεσης, δεν ενοικιάστηκαν έγκαιρα από την έναρξη της αντιπυρικής περιόδου, πρόσθετα μέσα από τη Ρωσία, ή άλλες χώρες, όπως πολλές φορές είχε γίνει στο παρελθόν;
Οι αυτόπτες μάρτυρες ισχυρίζονται ότι ένα ελικόπτερο ήλθε μετά περίπου τρία τέταρτα με μια ώρα από την έναρξη της πυρκαγιάς, κι αφού οι ρίψεις του ήταν αναποτελεσματικές (χρόνος μεταξύ δύο ρίψεων περίπου 8 λεπτά), κατέφθασαν τρία καναντέρ σχεδόν δύο ώρες μετά την εκδήλωση της φωτιάς και αφού αυτή πλησίαζε ήδη τη λεωφόρο Μαραθώνος. Αργότερα ίσως προστέθηκαν κι άλλα, αλλά ήδη ήταν πολύ αργά και η καταστροφή είχε συντελεστεί.
11. Είναι αλήθεια ή όχι, ότι η μάχη έπρεπε να είχε δοθεί με όλα τα μέσα στο μοναστήρι του Παντοκράτορα στη Νταού και σε δεύτερη ζώνη στους λόφους πριν το Λυρείο ίδρυμα, όπου και η βλάστηση ήταν χαμηλή, δεν υπήρχαν κατοικίες και τα εναέρια μέσα, αν υπήρχαν, θα είχαν περιορίσει την φωτιά, έτσι ώστε να μην περάσει στον Βουτσά;
Κι αν είναι αλήθεια γιατί δεν δόθηκε η μάχη εκεί; Κι αν δόθηκε γιατί χάθηκε και μάλιστα τόσο γρήγορα;
Αυτά είναι τα βασικά ερωτηματικά που η απάντησή τους θα ρίξει φως στο γιατί αυτή η ανείπωτη καταστροφή, πέραν του εάν υπήρξε εσκεμμένος εμπρησμός, αμέλεια, ή άλλη αιτία. Το τι συνέβη αφότου η πυρκαγιά υπερπήδησε τη λεωφόρο Μαραθώνος είναι γνωστό και ήλθε ως φυσική συνέπεια του γεγονότος ότι η φωτιά δεν κατασβέστηκε, ή τουλάχιστον δεν καθυστέρησε και δεν περιορίστηκε η έντασή της, προτού φτάσει στις κατοικημένες περιοχές του Βουτσά κι από εκεί στο Μάτι.
Είναι ερωτηματικά που κανείς από τους δημοσιολογούντες δεν τα θέτει με σαφήνεια και φυσικά κανείς δεν απαντά, μένοντας μόνο στα επιφαινόμενα της σφοδρότητας του ανέμου και της ταχύτητας που εξαπλώθηκε η φωτιά, στις εικασίες για ασύμμετρες απειλές και στην έμμεση ενοχή των «αυθαιρετούχων» κατοίκων.
Γιατί άραγε;;;;
Η δυνατότητα εκκένωσης, ή μη, των κατοίκων των παράλιων περιοχών που επλήγησαν, υπερβαίνει την αντίληψη του γράφοντα, αλλά με δεδομένη την εμπειρία από το πως αντιμετωπίστηκε η κατάσταση στα προηγούμενα κρίσιμα στάδια εξέλιξης της πυρκαγιάς, επιβεβαιώνει την ανυπαρξία στοιχειώδους σχεδιασμού και συντονισμού ορθολογικών δράσεων, που θα συνέβαλαν στον περιορισμό -τουλάχιστον- του αριθμού των θυμάτων.
Γιατί όμως, όλοι -συμπολιτευόμενοι και αντιπολιτευόμενοι- τύπος και κόμματα, σπεύδουν να συσκοτίζουν, αντί να φωτίζουν;
Γιατί κανείς δεν τολμά να βάλει το δάκτυλο επί τον τύπον των ήλων και να αναδείξει το μέγα πρόβλημα, της διάλυσης κάθε δημόσιου οργανισμού κοινωνικής προστασίας; Ότι ως κρατικός μηχανισμός πλέον λογίζεται μόνον ό,τι έχει να κάνει με την είσπραξη φόρων, εκποίηση περιουσιακών στοιχείων και την καταστολή των όποιων λαϊκών αντιδράσεων;
Ότι τα πάντα έγιναν παρανάλωμα, θυσία στα πρωτογενή πλεονάσματα και για να αποπληρώνεται ένα ληστρικό καθ’ όλα παράνομο και καταχρηστικό χρέος;
Γιατί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έσπευσε την επαύριο της καταστροφής, να αποποιηθεί κάθε ευθύνης, ανακοινώνοντας ότι ουδέποτε ζήτησε περικοπή δαπανών για την πυρόσβεση και εάν υπήρξε τέτοια περικοπή είναι αποκλειστική ευθύνη της Ελλάδας;
Απαντήστε κύριοι!… Αν τολμάτε!
