Του Θ. Μαράκη
Οι δηλώσεις του Ερντογάν, αποτέλεσμα της ρευστότητας που επικρατεί στην περιοχή εξ αιτίας του Συριακού και Ιρακινού πολέμου, έφεραν στην επιφάνεια τις βαθιές αντιθέσεις και και τον ανταγωνισμό του ελληνικού και τούρκικου κεφαλαίου. Αποκάλυψαν επίσης την κρίση και τα αδιέξοδα του καθεστώτος του Ερντογάν και τα ιμπεριαλιστικά σχέδια της τουρκικής αστικής τάξης.
Όλοι αναρωτήθηκαν,τι τον έπιασε ξαφνικά και δήλωσε: “Φέραμε στην επιφάνεια τη Λοζάνη1 και το Εθνικό Συμβόλαιο (σ.σ. απόφαση της οθωμανικής Βουλής, το 1920 λίγο πριν από τη διάλυσή της, η οποία προέβλεπε την διαμόρφωση των συνόρων του εθνικού κράτους, που θα συγκροτούνταν στα σύνορα που βρίσκονταν η Οθωμανική Αυτοκρατορία μετά την συνθηκολόγηση της στο τέλος του Α’ Παγκόσμιου Πολέμου στα οποία περιλαμβανόταν και η Μοσούλη). Φαίνεται πως κάποιες αλήθειες μας τις έμαθαν λάθος. Θέλω η νεολαία μας να εξετάσει τη Λοζάνη κι ας ενοχληθούν κάποιοι. Τα λάθη πρέπει να τα ξέρουμε.”
Η δήλωσή του ότι: “ Το 2016 δεν μπορούμε να κινούμαστε με τη λογική του 1923 (…) Όταν αλλάζουν τα πάντα στον κόσμο δεν μπορούμε να βρισκόμαστε στο σημείο που βρεθήκαμε τότε.” Δείχνει τις επιδιώξεις της τούρκικης αστικής τάξης να αναβαθμίσει τη θέση της στο φόντο των ενδοϊμπεριαλιστκών ανταγωνισμών στην περιοχή και να πάρει μερδικό από την μελλοντική λεία. Κάτι που το λέει ξεκάθαρα παρακάτω: “Για να εξασφαλίσουμε το μέλλον μας πρέπει να είμαστε σήμερα εκεί που πρέπει. Και σήμερα είναι η Μοσούλη.”
Για να πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά:
Το αποτυχημένο πραξικόπημα της 15ης Ιούλη έφερε στην επιφάνεια τη διάσπαση της αστικής τάξης και την φθορά του καθεστώτος του Ερντογάν. Παρά την επιτυχία του Ερντογάν να καταστείλει το πραξικόπημα δεν ήταν αρκετή για να νιώσει το καθεστώς ότι είναι ασφαλές. Για αυτό από την πρώτη στιγμή και για να σταθεροποιηθεί προχώρησε σε ευρείες εκκαθαρίσεις στο στρατό και τα σώματα ασφαλείας και στον ευρύτερο κρατικό μηχανισμό. Ο απολογισμός είναι 40000 προσαγωγές, 20000 προφυλακίσεις, 80000 απολύσεις, κλείσιμο 45 εφημερίδων, 35 ραδιοφωνικών σταθμών, 30 τηλεοπτικών καναλιών, 15 περιοδικών, 29 εκδοτικών οίκων και 3 ειδησεογραφικών πρακτορείων. Έγιναν προσαγωγές 100 δημοσιογράφων και από αυτούς οι 37 κρίθηκαν προφυλακιστέοι. Σε 28 δήμους αντικατέστησε τους εκλεγμένους τοπικούς συμβούλους επειδή στην μεγάλη τους πλειοψηφία ελέγχονταν από το φιλοκουρδικό κόμμα HDP και διορίστηκαν Επίτροποι φίλα προσκείμενοι στο ΑΚΡ!! Διόρισε νέους αστυνομικούς διευθυντές σε 61 από τις 81 επαρχίες
Ταυτόχρονα κλιμακώνει την επίθεσή του ενάντια στο εργατικό και λαϊκό κίνημα με την κήρυξη της χώρας σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης και προχωρά σε ανοικτό πόλεμο με τους Κούρδους εντός και εκτός Τουρκίας. Είναι αρκετές χιλιάδες οι αριστεροί και οι συνδικαλιστές ανάμεσα στους απολυμένους από το δημόσιο. Το πρόσφατο συμβάν είναι η σύλληψη των 13 βουλευτών του αριστερού κόμματος HDP μεταξύ των οποίων και των δύο προέδρων του.
Η ανάγκη της άρχουσας τάξης για έξοδο του τουρκικού στρατού κατ’ αρχή στη βόρεια Συρία για να εμποδίσει τη δημιουργία αυτόνομου Κουρδικού κράτους από το PYD και στη συνέχεια η επέκταση των επιχειρήσεων για την ανακατάληψη της Μοσούλης, επέβαλλε στο Ερντογάν από τη μια την ενδυνάμωση της καταπίεσης στο αριστερό και κουρδικό κίνημα στο εσωτερικό της Τουρκίας και από την άλλη την ανάπτυξη του εθνικισμού και της μεγάλης ιδέας, που συνοψίζεται στη φράση, “τα σύνορά μας είναι η Τουρκία της καρδιάς μας” για να συσπειρώσει το ΑKP και την κεμαλική δεξιά γύρω του και από την άλλη να εμποδίσει την ανάπτυξη αντιπολεμικού κινήματος. Για να το πούμε και αλλιώς χρειαζόταν να παίξει το χαρτί του εθνικισμού- γι αυτό θυμήθηκε τη Συμφωνία της Λοζάνης και την Οθωμανική αυτοκρατορία- σαν προϋπόθεση για να περάσει στην επίθεση ενάντια στους Κούρδους , τους αριστερούς και βέβαια για να βγάλει το στρατό στην επίθεση έξω από τα σύνορα της Τουρκίας!
Εμείς εδώ στην Ελλάδα η αριστερά ενωμένη, χρειάζεται να απαντήσει στον εθνικισμό του Ερντογάν με σειρά εκδηλώσεων αλληλεγγύης στον δοκιμαζόμενο τούρκικο λαό και ιδιαίτερα στους Κούρδους και το αριστερό κίνημα, με διαμαρτυρίες που θα καταλήγουν στην τουρκική πρεσβεία και τα προξενεία.
1Συνθήκη της Λοζάνης υπογράφτηκε στις 24 Ιούλη 1923 από την Ελλάδα και την Τουρκία και τις άλλες χώρες που πολέμησαν στον Α’ Παγκόσμιο πόλεμο και οριοθέτησαν τα σύνορα της Τουρκίας αυτά που μέχρι σήμερα έχει
Σάββατο 12 Νοεμβρίου 2
