Συνέντευξη του Δικηγόρου Σαράντου Θεοδωρόπουλου στην Τζούλια Λιακοπούλου
Σ. Θεοδωρόπουλος: Ο Ναζισμός δεν είναι μόνο μια δράκα αποκρουστικών βίαιων εγκληματιών… Είναι μια καταστροφική πολιτική κοσμοθεωρία!
Ερώτηση: Η Χρυσή Αυγή βαδίζει πλέον προς τον φυσικό της χώρο, τον Κορυδαλλό;
Πριν τη φυλακή, καλό θα ήταν, να έχει τεθεί στο χρονοντούλαπο της ιστορίας η πανηγυρικά καταδικασμένη εδώ και 75 χρόνια φασιστική θεωρία!!! Η πανηγυρική καταδίκη της όμως, από το σύνολο της ανθρώπινης κοινότητας, δεν έχει γίνει ακόμη πολιτιστικό κεκτημένο… Η Διεθνής και Εγχώρια Ολιγαρχία, πάντα θα θέλει τη σιδηρά εφεδρεία του φασισμού για να επιτίθεται στις ριζοσπαστικές δυνάμεις. Και βέβαια, έχει τεράστια παιδευτική σημασία η τιμωρία, για να στηρίξει την κοινωνική συνοχή. Το κυριότερο, όμως, είναι η παραγωγή μιας νέας αντιφασιστικής θεωρίας και πράξης, η οποία αναγνωρίζει το πολυσχιδές του σύγχρονου κόσμου, την ανάγκη της διαφορετικότητας και το συγκρουσιακό πλαίσιο της Δημοκρατίας.
Ο Ναζισμός δεν είναι μόνο μια δράκα αποκρουστικών βίαιων εγκληματιών… Είναι μια καταστροφική πολιτική κοσμοθεωρία. Το αποκρουστικό του ναζισμού δεν είναι η βία. Είναι η απάντηση στο ερώτημα γιατί η βία; Και γιατί συνασπίστηκαν οι ιδεολογικά μαχόμενες ηγέτιδες δυνάμεις του μοντέρνου κόσμου για την εξαφάνισή της; Απαντώντας στα ερωτήματα αυτά δεν θα σταθούμε μόνο στη σειριοποίηση των τεχνολογικών μηχανισμών θανάτωσης. Αξίζει περισσότερο να σταθούμε στην εξελικτική πορεία της ακραίας μορφής της Καπιταλιστικής παραγωγικής συγκρότησης μιας μακράς πορείας απανθρωποποίησης της κοινωνίας, αποσυλλογικοποίησής της. Οι φούρνοι των κρεματόριων ήταν απόληξη της βιομηχανοποίησης όχι μόνο του θανάτου, αλλά, κυρίως, της πειθάρχησης σε βάρος του ανθρώπου και του πολιτισμού. Είναι να μοντέλο που έφτασε στο υπέρτατο σημείο την εργαλειακή ορθολογικότητα, διοικητική και παραγωγική, του σύγχρονου καπιταλιστικού κόσμου (εργοστάσιο-γραφειοκρατία-φυλακή).
Επομένως, η Ναζιστική Κοσμοθεωρία είναι πιο αποκρουστική από την ωμή Ναζιστική βία του πεζοδρομίου!!!
Ερώτηση: Θεωρείτε ότι η ναζιστική οργάνωση έχει περιέλθει σε αδιέξοδο;
Ένα κομμάτι της κοινωνίας έχει απόψεις ρατσιστικές, ξενοφοβικές και εθνικιστικές. Οι Χίτες και οι άνδρες των Ταγμάτων Ασφαλείας δεν ήταν εκατομμυριούχοι. Ένα μέρος της πολιτικής και οικονομικής ελίτ κατάγεται από ανθρώπους που συνεργάστηκαν με τους ναζιστές επί Κατοχής, είτε ως πολιτικοί συνεργάτες, είτε ως οικονομικοί συνεργάτες και αναβαπτίστηκαν… και ξεπέρασαν την Εθνική Αναξιότητα ως νεόπλουτοι στυλοβάτες του Εμφυλιακού και Μετεμφυλιακού κράτους. Οι δύο αυτοί χώροι θα βρίσκονται πάντα σε αγαστή συνεργασία, οι φτωχοί ως σωματοφύλακες… και οι πλούσιοι ως χορηγοί… στο πλαίσιο της κοινωνικής συνεργασίας της φασιστικής παραγωγικής συγκρότησης.
Οι δύο αυτοί χώροι συγκροτούν το μπλοκ της ψευδεπίγραφης Εθνικοφροσύνης, που πάντα θα προβάλλει την Πατριδοκαπηλία ως Πατριωτισμό, τον Εθνικισμό ως Εθνική Υπερηφάνεια, την Ξενοφοβία ως διαφύλαξη της Φυλετικής μας καθαρότητας, την Ομοφοβία ως διαφύλαξη των ηθών μας, τους κοινωνικούς αγώνες ως Καθεστωτικό Κίνδυνο και πάνω από όλα, την πειθαρχία ως νομιμότητα…!
Δεν είναι μια γελοία γκρούπα… Είναι ένας επικίνδυνος πόλος, που πολέμησε με νεκρούς. Είναι βαθιά νυχτωμένοι όσοι νομίζουν ότι αυτοί οι άνθρωποι θα παραδώσουν εύκολα ό,τι νομίζουν ότι έχουν κατακτήσει… Αυτοί οι άνθρωποι θεωρούν ότι είναι η «κατάσταση». Είδατε πώς αντέδρασαν οι κατασταλτικές δυνάμεις, μετά την ανακοίνωση της απόφασης ότι η Χρυσή Αυγή είναι εγκληματική οργάνωση;
Αυτοί οι άνθρωποι πάντα θα προβάλουν την ταξική ταύτιση των καταπιεσμένων και των φτωχών με τους «αγρίους» του αποικιακού κόσμου. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι η παρούσα εξέλιξη των Διεθνικών Οργανισμών, κάνει ένα πολύ μεγάλο μέρος του Λαού να βλέπει ό,τι οι εγγυήσεις που του παρείχε το προηγούμενο Εθνικό Κράτος ήταν αξιολογότερες… Και επειδή, ο άνθρωπος έλκεται από μία ιδεολογία υπεροχής (φτωχός μεν, αλλά υπεράνθρωπος φτωχός…) υπάρχει αυτό το ανοιχτό κανάλι επικοινωνίας της φασιστικής ιδεολογίας με αυτό το μπλοκ της κοινωνίας. Σαν οργάνωση – πιθανότατα – η Χρυσή Αυγή τελειώνει, όμως το μέρος της κοινωνίας που έχει αυτές τις αντιλήψεις, παραμένει ενώ, δεν τελειώνουν οι ανάγκες του ολιγαρχικού πολιτικό-οικονομικού συστήματος. Το κίνημα πρέπει να βρίσκεται σε εγρήγορση, καθώς το σενάριο για τη «σοβαρή Χρυσή Αυγή» γίνεται όλο και πιο επικίνδυνο.
Ερώτηση: Ο ναζιστικός χαρακτήρας της οργάνωσης είναι τόσο εξόφθαλμος, και κυρίαρχος στις ίδιες τις επιλογές της και σαφώς δεν είναι «πολιτικοί κρατούμενοι», όπως πήγε να ισχυριστεί ο Ηλίας Κασιδιάρης, συγκρίνοντας τον εαυτό του με τον… Κολοκοτρώνη!!! Το δικαστήριο δεν πρέπει να τηρήσει την αυστηρότερη ποινική προσέγγιση;
Η απόδειξη ότι η εγκληματική πράξη τελέστηκε με αίτιο την πώρωση της προσωπικότητας του εγκληματία από αντικοινωνικές αντιλήψεις, όπως οι φασιστικές, που συντρίφτηκαν στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, είναι ακαδημαϊκός λόγος που συνιστά επιβαρυντική περίσταση, άρα αξιώνει και αυστηρότερη αντιμετώπιση.
Ερώτηση: Το φαινόμενο «Χρυσή Αυγή» – εξαιρετικά χειραγωγήσιμο… πριν καν αναδειχτεί στην κεντρική πολιτική σκηνή, χρησιμοποιήθηκε συστηματικά στο πλαίσιο υβριδικών… και βρώμικων πολιτικών μεθοδεύσεων του κατεστημένου! Πόσο γνωστά ήταν τα τεκμήρια εμπλοκής της στους πολιτικούς χειρισμούς και υπολογισμούς τόσο της ΝΔ όσο και του ΣΥΡΙΖΑ;
Και εδώ, διαπιστώνω ότι απουσιάζει αυτή η αφοριστική ομοιογένεια που συντρέχει το ερώτημα. Υπάρχουν αντιφάσεις και αντινομίες , διότι και ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΔ είναι πολυσυλλεκτικά κόμματα, παρατάξεις χωρίς απόλυτη ομοιογένεια. Είδαμε το συντηρητικότερο κομμάτι της ΝΔ να καθοδηγεί τις Εισαγγελικές και την Αστυνομία να συλλάβει με καταιγιστικές επιχειρήσεις τους Χρυσαυγίτες, ενώ άλλα υποσυστήματα αυτού του κόμματος να βρίσκονται σε ένα διάλογο μαζί τους, ή σε ένα διάλογο με τις κοινωνικές τους επιδιώξεις ως κοινωνικός χώρος.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, από την άλλη, διακηρυκτικά ήθελε τη συντριβή της Χρυσής Αυγής. Πρακτικά όμως δεν έδωσε τις διευκολύνσεις που έπρεπε ώστε να γίνει η δίκη γρήγορα και αποτελεσματικά…
Γενικά η αντιμετώπιση της Χρυσής Αυγής είναι μια απόδειξη της τυχοδιωκτικής στρατηγικής που έχουν όλα τα Μνημονιακά κόμματα. Το πλειοψηφικό κομμάτι της ΝΔ αποστρεφόταν ίσως τον Μιχαλολιάκο, δεν ενοχλείται όμως από τις απόψεις των ψηφοφόρων της Χρυσής Αυγής…
Όσο για τον Σύριζα, ως Αριστερά του Κυβερνητισμού, ήλπιζε ότι θα διασωθεί σαλπίζοντας… ένα αντιφασιστικό και αντιδεξιό προσκλητήριο, επισείοντας τον κίνδυνο της Χρυσής Αυγής. Με ποιο όμως ηθικό έρεισμα να το κάνει αυτό, μετά από την απολύτως κυνική διαχείριση της κυβερνητικής του θητείας!!!
Ερώτηση: Τι γίνεται με τις ποινές των 57 καταδικασθέντων; Τι γίνεται με τον Ρουπακιά; Η εισαγγελέας θέλει τους ναζί εκτός φυλακής; Η εισαγγελέας, Αδαμαντία Οικονόμου, εκτιμά ότι οι καταδικασθέντες της Χρυσής Αυγής δεν κρίνονται ύποπτοι φυγής και πως δεν προκύπτει κίνδυνος τέλεσης νέων αδικημάτων…
Ακούστε είναι λαθεμένη αυτή η προσέγγιση. Και την έχουν απαντήσει οι αντιφασίστες δικηγόροι, που μέσα και έξω από τις αίθουσες, κράτησαν ψηλά τη σημαία της επιστήμης και την τιμή του κινήματος. Η προσχώρηση στο Φασισμό γίνεται στο δρόμο με όρους βίας και μισαλλοδοξίας, δεν είναι η εσωτερική διαδικασία της αποδοχής ενός πολιτικού προγράμματος και μιας ιδεολογίας. Αυτή τη διαδικασία την περιγράφει ο Χίτλερ στο έργο του «Ο Αγών μου». Ο φασίστας βρίσκεται σε μία ακρότατα ρομαντική… παράκρουση θανατολάγνας αυτοθυματοποίησης, που αναιρείται μόνο με την ανύψωσή του σε βίαιο ήρωα της ιστορίας.
Ο φασίστας αποδέχεται όλο αυτό το πλαίσιο της παρανοϊκής εργαλειακής ορθολογικότητας και η εκτροπή σε πράξεις εγκληματικές είναι πολύ πιθανή. Τέτοιου τύπου εγκλήματα, κατά τη φασιστική ιδεολογία, δεν έχουν αντικοινωνική απαξία. Για το φασίστα τέτοιες εγκληματικές πράξεις είναι «ηρωικό» καθήκον.
Ερώτηση: Όσοι από τους καταδικασθέντες οδηγηθούν τελικά στη φυλακή, δικαιούνται να ζητήσουν σε δεύτερη φάση από το Πενταμελές Εφετείο, την αναστολή της εκτέλεσης της πρωτόδικης απόφασης, μέχρι να εκδοθεί απόφαση από το δευτεροβάθμιο δικαστήριο;
Ναι, αλλά για άλλους εξαιρετικούς λόγους και πάντα με την απόφαση ενός προηγουμένου Δικαστηρίου που απορρίπτει κατ΄ αρχήν το ανασταλτικό αποτέλεσμα της έφεσής τους. Μια απόφαση που στηρίζεται σε ένα ολόκληρο σκεπτικό, η παρέκκλιση από την οποία, θα πρέπει να εξηγηθεί ενώπιον του Πενταμελούς Εφετείου.
Θέλετε να κλείσουμε την πόρτα στο φασισμό; Ας κλείσουμε πρώτα τα αυτιά μας στην θεωρία των λεγόμενων δύο άκρων. Ας συμπαρατάξουμε την αριστερή μας διαφορετικότητα και τον ταξικό δικαιωματισμό, δίπλα στο κοινωνικό – πατριωτικό αίτημα που διέπνεε τις δυνάμεις του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ στον αντιφασιστικό αγώνα του «Θέλουμε Λεύτερη εμείς Πατρίδα και Πανανθρώπινη τη Λευτεριά».
Αυτό το όραμα μπορεί να γίνει μια πλειοψηφική πλατφόρμα. Στη Λατινική Αμερική το πνεύμα αυτό, σαν απάντηση στον Αμερικανικό Ιμπεριαλισμό, υπάρχει και κρατάει και παρά τον πόλεμο που δέχεται, καταγράφει νίκες. Είναι το όραμα ενάντια στη φτώχεια και την εκμετάλλευση. Είναι ο αγώνας ενάντια στην εξαθλίωση της υποχρέωσης του σεβασμού της αξίας του ανθρώπου.
Ο αντίπαλος του φασισμού είναι ένας: Η ενιαία αγωνιστική προσπάθεια που καθοδηγείται από την ενοποίηση της ριζοσπαστικής θεωρίας και πράξης, ενάντια στην εκμετάλλευση του ανθρώπου από άνθρωπο.
Ως επίλογο, ας μου επιτραπεί να πω το εξής: Ο Ναζισμός επιχείρησε να γράψει την ιστορία, όχι μόνο με τους όρους του φυλετικού ρατσισμού, αλλά, κυρίως με τους όρους του ταξικού ρατσισμού, οριοθετώντας… με όρους φυλής το περίγραμμα των κοινωνικών συγκρούσεων. Ταύτισε τις καπιταλιστικά αναπτυγμένες χώρες του βιομηχανικού κόσμου με τις πλουτοκρατικές- ολιγαρχικές ελίτ και οικοδόμησε, ένα μονοπωλιακό – κορπορατικό μοντέλο συνεργασίας όλης της κοινωνίας με την ολιγαρχία καθοδηγούμενο από την ιδεολογική και γεωπολιτική αυθεντία του αρχηγού του ναζιστικού κράτους, ο οποίος ήταν ο υπεράνθρωπος. Ταυτόχρονα, ταύτισε το ριζοσπαστικό κομμάτι της κοινωνίας με τους «αγρίους» του αποικιακού κόσμου και στη συνέχεια διαμόρφωσε και την ερμηνεία του πολιτισμού σε ιδεολογική κατεύθυνση άκρως ταξική και στηριγμένη σε ευγονικά μοντέλα…
