Η περίφημη έξοδος της χώρας μας από τα μνημόνια τον Αύγουστο του 2018 αποτελεί όνειρο θερινής νυκτός.
Η Τράπεζα της Ελλάδας προτείνει μνημόνιο νέου τύπου με την περίφημη ‘‘προληπτική γραμμή πίστωσης” (ECCL) (βλ. εδώ), ενώ ο ευρωπαϊκός ESM εισηγείται ένα ”Υβριδικό Μνημόνιο”, του οποίου κάποια χαρακτηριστικά εμφανίζονται στο παρακάτω ρεπορτάζ του bankingnews.
Το μόνο, ίσως, που δεν συζητείται είναι η λεγόμενη ”καθαρή” έξοδος από τα μνημόνια, για την οποία κάνει προπαγανδιστικά λόγο η κυβέρνηση, αφού μια τέτοια ”έξοδος” κρίνεται ως ασύμφορη, επειδή τα επιτόκια δανεισμού της χώρας, χωρίς ενός είδους ”μνημονιακή” στήριξη, θα είναι υψηλά.
Πέραn αυτού, έτσι κι αλλιώς, ”καθαρή” έξοδος δεν υπάρχει, αφού η Ελλάδα θα είναι δεσμευμένη με πολυδαίδαλο καθεστώς επιτροπείας για έναν αιώνα (!) ή και περισσότερο.
Η μόνη απάντηση
Η απάντηση στο ελληνικό πρόβλημα είναι μόνο μια: Πλήρης ακύρωση των μνημονίων και της λιτότητας, διαγραφή δημόσιων χρεών, σεισάχθεια σε ιδιωτικά χρέη, διεκδίκηση γερμανικών πολεμικών οφειλών, εθνικοποίηση τραπεζών, εθνικό νόμισμα και ρήξη με την ΕΕ.
Κ.Ζ
Σχέδιο για νέο πρόγραμμα διετούς διάρκειας εξέταζε ο ESM – Οι παράμετροι του σχεδίου
Την ώρα που στην Ελλάδα έχουν αρχίσει και πάλι να παίρνουν «φωτιά» τα σενάρια περί ανασχηματισμού στα πρόσωπα που συγκροτούν το κυβερνητικό επιτελείο, στις Βρυξέλλες οι παρασκηνιακές διαβουλεύσεις για την επόμενη μέρα του Μνημονίου έχουν ήδη ξεκινήσει ώστε η «ατζέντα» των προτάσεων που θα συζητήσουν οι δύο πλευρές τον Φεβρουάριο του 2018 να είναι από τώρα έτοιμη.
Σύμφωνα με καλά ενημερωμένες πηγές οι υποθέσεις εργασίας – μέρος των οποίων έχει εξασφαλίσει το bankingnews – βρίσκονται ήδη σε προχωρημένο στάδιο και αφορούν τα εργαλεία που μπορεί να χρησιμοποιήσει η Αθήνα για να καλύψει τις χρηματοδοτικές ανάγκες αποκλειστικά και μόνο από τις διεθνείς αγορές με την έκδοση ελληνικών ομολόγων.
Σύμφωνα με την ιδρυτική συνθήκη του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ΕΜΣ/ESM) υπάρχουν διάφορα εργαλεία βοήθειας και τα οποία περιλαμβάνουν ειδικούς όρους χορήγησης και επίβλεψης.
Πιο συγκεκριμένα στην εργαλειοθήκη του ESM περιλαμβάνονται:
1.Δάνεια με πρόγραμμα μακροοικονομικής προσαρμογής, που έχουν χρησιμοποιηθεί από Ιρλανδία, Πορτογαλία, Κύπρο, Ελλάδα
2.Απευθείας αγορές στην πρωτογενή αγορά, σενάριο που εξετάζει η Ελλάδα
3.Αγορές στη δευτερογενή αγορά
4.Προληπτική πιστωτική γραμμή. Η οποία ανά πάσα στιγμή μπορεί να κλείσει στην περίπτωση που η δικαιούχος χώρα αποκλίνει από τα συμφωνηθέντα μέτρα ή τα μέτρα αυτά αν και εφαρμοζόμενα κριθούν ανεπαρκή για δανεισμό από τις αγορές.
5.Δάνεια έμμεσης τραπεζικής ανακεφαλαιοποίησης που έχουν χρησιμοποιηθεί από την Ισπανία
6.Απευθείας ανακεφαλαιοποίηση πιστωτικών ιδρυμάτων
Σίγουρα ο βαθμός ελευθερίας κινήσεων που θα έχει η Ελλάδα για την εφαρμογή μίας πολιτικής, όπως επιθυμεί η κυβέρνηση, θα είναι περιορισμένος σε σχέση με αυτόν που είχε προ κρίσης -και εν πολλοίς οδήγησε τη χώρα σε αδιέξοδο- ωστόσο η προσαρμογή στην οποία έχει προχωρήσει με μεγάλο κοινωνικό κόστος σε δημοσιονομικό επίπεδο είναι σημαντική.
Όλα αυτά τα σενάρια, πλην του πρώτου, έχουν ξεκινήσει να συζητιούνται στο παρασκήνιο, πλην όμως δεν έχουν οριστικοποιηθεί σχετικά με την εποπτεία της επόμενης ημέρας, καθώς αυτά συνδέονται τόσο με τα μεσοπρόθεσμα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους αλλά και με το επιτόκιο με το οποίο θα δανειστεί η Αθήνα στις αγορές στις επικείμενες εξόδους της.
Ο σχεδιασμός του υπουργείου Οικονομικών προβλέπει την έκδοση 7ετούς ομολόγου το τρίτο δεκαήμερο του Ιανουαρίου και εν συνεχεία την έκδοση ενός τίτλου 3ετούς διάρκειας και στη συνέχεια ενός 10ετούς. Το τελευταίο θα είναι και η μεγάλη δοκιμασία πριν τελειώσει το μνημόνιο και ξεκινήσει η απόλυτη εξάρτηση της χώρας από τις αγορές.
Σε ότι αφορά το σενάριο της προληπτικής πιστωτικής γραμμής, το οποίο έβαλαν από νωρίς πάνω στο τραπέζι οι δανειστές φαίνεται να μην προχωρεί, διότι και δύο γραμμές πίστωσης (προληπτικών προϋποθέσεων (Precautionary Conditional Credit Line – PCCL και ενισχυμένων προϋποθέσεων (Enhanced Conditions Credit Line – ECCL), είναι διαθέσιμες για χρονικό διάστημα μόλις ενός έτους, ενώ μπορούν να ανανεωθούν το πολύ δύο φορές.
Με δεδομένο ότι η Ελλάδα χρειάζεται κάτι περισσότερο από ένα χρόνο για να αποκτήσει μόνιμη πρόσβαση στις αγορές (φθηνό επενδυτικό χρήμα) μάλλον οι συζητήσεις θα οδηγήσουν σε ένα νέο Πρόγραμμα το οποίο δεν θα ονομάζεται Μνημόνιο αλλά σκέτο Πρόγραμμα με διάρκεια τουλάχιστον δύο ετών. Αυτό θα συνδέει τις μεταρρυθμίσεις με τα μέτρα ”ελάφρυνσης” του χρέους, ώστε να υπάρχει εφησυχασμός στις αγορές ότι η Ελλάδα συνεχίζει να βαδίζει στον ”ενάρετο” δρόμο της δημοσιονομικής εξυγίανσης εξασφαλίζοντας έτσι χαμηλότερα επιτόκια από τους επενδυτές.
Πρόκειται για το σχέδιο που προβλέπει τη σύναψη ενός «Υβριδικού Μνημονίου» χωρίς νέα δημοσιονομικά μέτρα, πέραν των ήδη ψηφισθέντων (περικοπές σε συντάξεις και αφορολόγητο για την περίοδο 2019-2020)αλλά θα δίνει έμφαση στις μεταρρυθμίσεις και στις αποκρατικοποιήσεις.
Σύμφωνα με το Υβριδικό Μνημόνιο ο ΕSM, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η ΕΚΤ και το ΔΝΤ θα εξακολουθούν να ελέγχουν εάν η Αθήνα εφαρμόζει τις μεταρρυθμίσεις που έχει συμφωνήσει.
Για το σκοπό αυτό, θα υπάρχει αποστολή εποπτείας του Προγράμματος με εκπροσώπους των τεσσάρων θεσμικών οργάνων που θα συνεδριάζουν περιοδικά με την ελληνική κυβέρνηση.
Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του «bankingnews» το Πρόγραμμα θα περιλαμβάνει και κεφάλαια με εκταμιεύσεις δόσεων προς την Ελλάδα σε περίπτωση που η χώρα δεν μπορεί να αποκτήσει πρόσβαση στις αγορές. Η εκταμίευση των χρημάτων θα να μπορεί να γίνει μόνο εάν η αξιολόγηση των επιδόσεων των μεταρρυθμίσεων από τα θεσμικά όργανα είναι θετική.
Στην περίπτωση του Προγράμματος οι υποχρεώσεις που θα έχει η Ελλάδα θα είναι οι εξής:
1.Να παρέχει όλη την απαραίτητη πληροφόρηση για την εκτέλεση των δανειακών της υποχρεώσεων και τα σχετικά μέτρα διαχείρισης κινδύνων, όπως μηνιαία πληροφορία για την χρηματοοικονομική της κατάσταση, το ταμειακό απόθεμα και άλλες κρίσιμες πληροφορίες.
2.Να χορηγεί στην ΕΕ, την ΕΚΤ και τις εποπτικές αρχές πλήρη αναλυτικά στοιχεία σχετικά με τον χρηματοπιστωτικό τομέα, με τη συχνότητα που εκείνοι θα ζητήσουν.
3.Να πραγματοποιεί stress tests και ανάλυση ευαισθησίας (sensitivity analysis) ώστε να αξιολογείται η αντοχή του χρηματοπιστωτικού τομέα σε μακροοικονομικά και χρηματοοικονομικά σοκ, με βάση τις οδηγίες και υπό την επίβλεψη των εποπτικών αρχών.
4.Να υπόκειται σε τακτικές αξιολογήσεις των εποπτικών του ικανοτήτων στον τραπεζικό του τομέα.
Σε κάθε περίπτωση η ΕΕ σε συνεργασία με την ΕΚΤ τις εποπτικές αρχές και το ΔΝΤ όπου είναι απαραίτητο, θα διεξάγει τακτικές αξιολογήσεις ώστε να επιβεβαιώνει την εφαρμογή των συμφωνηθέντων μέτρων.
Πηγή: bankingnews.gr – Μ. Χριστοδούλου