Πραγματοποιήθηκε σήμερα, Δευτέρα, 11/06, στην κατάμεστη αίθουσα του ΤΕΕ, Νίκης 4, στην Αθήνα, συνέντευξη τύπου της πρωτοβουλίας 1-1-4 για τη Συνεργασία, την Κοινή Δράση και την Ενότητα, στην οποία παρουσιάστηκε κείμενο 10 σημείων, που υπογράφουν 114 πρόσωπα και συλλογικότητες.
Η συνέντευξη και η συζήτηση που επακολούθησε υπήρξαν ιδιαίτερα επιτυχείς και χαρακτηρίστηκαν ένα πρώτο βήμα σε μια ενωτική ριζοσπαστική προσπάθεια δημοκρατικής ανατροπής.
Ο σκοπός αυτής της πρωτοβουλίας περιγράφεται με σαφήνεια στο κείμενο των 10 σημείων: «Είμαστε βέβαιοι ότι υφίστανται οι αναγκαίες δυνάμεις για ένα τέτοιο φιλόδοξο εγχείρημα. Είναι όμως διασκορπισμένες και συχνά ανταγωνιστικές, και γι’ αυτό μειωμένης αποτελεσματικότητας. Μπορούμε να ενώσουμε τις διάσπαρτες αυτές νησίδες σε ένα πανίσχυρο Αρχιπέλαγος. Μπορούμε να αναπτερώσουμε το ηθικό του λαού και να στηρίξουμε την ηθική της αλληλεγγύης και δημιουργίας. Με αυτό το όραμα τασσόμαστε υπέρ ενός μετώπου όλων των πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων που εμπνέονται και πονάνε για κοινωνική δικαιοσύνη, για μια κυρίαρχη, γνήσια δημοκρατική, ανεξάρτητη, παραγωγική και τεχνολογικά προηγμένη Ελλάδα του 21ου αιώνα. Ενός χώρου που θα λειτουργεί στη βάση του διαλόγου, της διαρκούς και ίσης πληροφόρησης, με αμεσοδημοκρατικά χαρακτηριστικά, αξιοποιώντας κριτικά τη σύγχρονη τεχνολογία και το διαδίκτυο». (Απόσπασμα από τη Διακήρυξη των 1-1-4)
Το κείμενο αυτό υπογράφουν 114 πρόσωπα και συλλογικότητες, «μεμονωμένα πρόσωπα αλλά και πρωτοβουλίες και κινήσεις πολιτικές, κοινωνικές, πολιτιστικές, οικολογικές, εκπαιδευτικές, επιστημονικές, συνεργατικές, για τα δικαιώματα».
Στη συνέντευξη τύπου, που συντόνισε η Άννα Αμπατζόγλου, υποψήφια διδάκτορας Ελληνικής Λογοτεχνίας, μίλησαν οι Αλέκος Αλαβάνος, Νάντια Βαλαβάνη, ο Γρηγόρης Ζαρωτιάδης (έστειλε μήνυμα), Κώστας Λαπαβίτσας, Μάνια Παπαδημητρίου και Παναγιώτης Λαφαζάνης.
Στη συνέντευξη ανακοινώθηκε ότι στηρίζει την πρωτοβουλία ο Μανώλης Γλέζος, ο οποίος δεν μπόρεσε να παραβρεθεί γιατί βρίσκεται εκτός Αθήνας.
Στη συνέντευξη τύπου παρέμβηκαν επίσης ο Γιάννης Ζερβός, πρόεδρος της Χριστιανικής Δημοκρατίας, ο Θανάσης Γούναρης, πρόεδρος Διοικούσας Επιτροπής Κόμματος Πειρατών, ο Μάκης Σταύρου, από τη Συμμαχία για τα Κοινά, ο Βαγγέλης Πισσίας, από τη Διεθνή Επιτροπή για την Ειρήνευση στη Συρία και ο Τάσος Καραγεώργος, από το Κίνημα Αλληλεγγύη Ανυπακοή Ανατροπή (ΑΛΑΝΥΑ).
Στη συνέχεια σας επισυνάπτουμε το κείμενο των 10 σημείων και τη λίστα με τους 114 που υπογράφουν:
Δέκα Σημεία για τη Συνεργασία, την Κοινή Δράση και την Ενότητα – Κείμενο Υπογραφών
“Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από τον λαό”, ανήκουν στον λαό “και ασκούνται από τον λαό”
Εθνικό Συμβούλιο των Αντιπροσώπων του Ελληνικού Λαού, Κορυσχάδες Ευρυτανίας, 27 Μαϊου 1944
Εμείς, όσες κι όσοι, υπογράφουμε αυτό το κείμενο:
Πρώτο: Αρνούμαστε να συμβιβαστούμε με την άγρια επίθεση ενάντια στην κοινωνία, στον κόσμο της εργασίας, στη νέα γενιά και με τον εξευτελισμό της Ελλάδας, αποτέλεσμα των πολιτικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωζώνης, του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Το τέλος του τρίτου προγράμματος δεν εγκαινιάζει καμία ανάπτυξη και απαλλαγή από το μνημονιακό καθεστώς και την ξένη κηδεμονία. Από το 2010, πέρα από το πάγιο καθεστώς εξάρτησης της σύγχρονης εποχής, οι κυβερνήσεις έχουν δεσμεύσει την Ελλάδα σε καθεστώς άμεσης επιτροπείας για δεκαετίες, σε κατάσταση στασιμότητας και αναπτυξιακής καθήλωσης. Η κρίση είναι οικονομική, κοινωνική, πολιτική, εκπαιδευτική, επικοινωνιακή, αξιακή, δηλαδή καθολική, κρίση πολιτισμού. Η πατρίδα μας βρίσκεται εν κινδύνω.
Δεύτερο: Γνωρίζουμε ότι ο τόπος μας διαθέτει άφθονες δυνατότητες ανάπτυξης και πλούτου, φτάνει να αξιοποιηθούν με αυτοπεποίθηση και όραμα οι υποδομές του που σήμερα λεηλατούνται, το διψασμένο για δημιουργία ανθρώπινο δυναμικό του, η στρατηγική γεωγραφική του θέση, ο φυσικός του πλούτος. Εμπνεόμαστε από τις παρακαταθήκες μεγάλων ιστορικών, εθνικών και κοινωνικών αγώνων του λαού μας, από τις ιστορικές στιγμές θυσίας και ανιδιοτέλειας, από την πολύτιμη κληρονομιά δημιουργικού πνεύματος και επινοητικότητας που μας έρχονται από το βάθος του ιστορικού παρελθόντος αυτού του τόπου. Από την ικανότητα του λαού μας όχι απλώς να επιβιώνει με αξιοπρέπεια σε ένα διεθνές περιβάλλον, αλλά να δημιουργεί επαναστατικές καινοτομίες στους πολιτικούς θεσμούς, την επιστήμη, τα γράμματα και την τέχνη. Δεν επιτρέπουμε σε κανένα να καταδικάσει σε λήθη την ιστορική μας μνήμη.
Τρίτο: Είμαστε πεπεισμένοι ότι υπάρχει εναλλακτική λύση που θα οδηγήσει στην ανασυγκρότηση και την αναγέννηση της οικονομίας και της πατρίδας μας. Υπάρχουν συγκεκριμένες κατευθύνσεις σε εμπεριστατωμένες συλλογικές και ατομικές μελέτες, στηριγμένες στη διεθνή εμπειρία, που μπορούν να φέρουν μια ουσιαστική υπέρβαση της ύφεσης και της επακόλουθης στασιμότητας ικανοποιώντας τις λαϊκές ανάγκες. Για μας κάθε πρόγραμμα απαιτεί τη συμμετοχή και τη σφραγίδα του λαού, που συστηματικά έχει τεθεί από τρόικα και κυβερνήσεις σε ζώνη αποκλεισμού. Οι Ελληνίδες κι Έλληνες επιστήμονες καλούνται να αξιοποιήσουν τις γνώσεις, την ερευνητική τους πείρα, τις δημιουργικές ιδέες με στόχο την ανοικοδόμηση μέσα από τα σημερινά ερείπια και την οικοδόμηση μιας νέας Ελλάδας του 21ου αιώνα.
Τέταρτο: Κρίνουμε ως άμεσα αναγκαία: Την τόνωση της ενεργού ζήτησης. Την ταχεία αποκλιμάκωση της φορολογίας, συμπεριλαμβανομένης της κατάργησης του ΕΝΦΙΑ. Την παράλληλη επεκτατική δημοσιονομική πολιτική για την ανακούφιση του λαού, κι ιδιαίτερα τη στήριξη των πλέον αδύναμων κοινωνικών στρωμάτων. Την αύξηση των επενδύσεων στον δημόσιο, ιδιωτικό και κοινωνικό τομέα. Τη δημιουργία του απαραίτητου δημοσιονομικού χώρου με την απαλλαγή του προϋπολογισμού από τα εξοντωτικά πρωτογενή πλεονάσματα και με τη χρήση των νομισματικών εργαλείων, αποδομώντας έτσι τη λογική ότι «δεν μπορούν να υπάρξουν χρήματα». Την προώθηση, με αξιοποίηση όλων των δυνατών μέσων, μιας βαθιάς διαγραφής χρέους. Την ταχεία, με αυτόν τον τρόπο, μείωση της ανεργίας και τη δημιουργία θέσεων εργασίας με αξιοπρεπείς σχέσεις εργασίας και αμοιβής. Την εξυγίανση και αναπτυξιακή αναδιάρθρωση του τραπεζικού τομέα σε δημόσια βάση, που θα στηρίζει τις νέες αναπτυξιακές πολιτικές. Τον σχεδιασμό μιας μεσοπρόθεσμης βιομηχανικής και αγροτικής πολιτικής για την αλλαγή της στρεβλής δομής της οικονομίας. Την ενεργή συμμετοχή της χώρας στην παγκόσμια τεχνολογική επανάσταση από την οποία είναι στην ουσία απούσα. Η παραγωγική ανασυγκρότηση προϋποθέτει τελικά την εθνικοποίηση των ΔΕΚΟ και άλλων στρατηγικών τομέων της οικονομίας.
Πέμπτο: Θεωρούμε ότι οι νέες πολιτικές απαιτούν την κατάκτηση και εδραίωση της λαϊκής και εθνικής κυριαρχίας, ώστε οι Ελληνίδες και οι Έλληνες να είμαστε με υπερηφάνεια πολίτες της Ελλάδας και με αξιοπρέπεια πολίτες της ηπείρου μας και του κόσμου. Για τον σκοπό αυτό χρειάζεται βαθιά δημοκρατική τομή στη Δημόσια Διοίκηση, με εκσυγχρονισμό, αποδοτικότητα και παραγωγικότητα, με αποτελεσματική καταπολέμηση της αναξιοκρατίας, κομματικοποίησης, διαφθοράς, διαπλοκής, ατιμωρησίας. Η εμπέδωση της λαϊκής κυριαρχίας θα στηριχτεί στη συγκρότηση Συντακτικής Συνέλευσης για την ψήφιση από τον λαό νέου Συντάγματος, που θα θέτει μεταξύ άλλων το δικαίωμα ζωής και εργασίας των πολιτών υπεράνω των απαιτήσεων των δανειστών. Η Δικαιοσύνη αντί για προνομιακό όργανο των πλουσίων, χρειάζεται βαθιές τομές για να γίνει καταφύγιο των πιο αδύναμων πολιτών. Απαιτείται η συντριπτική ήττα του σημερινού εργοδοτικού, κυβερνητικού και γραφειοκρατικού συνδικαλισμού και η εκ βάθρων αναγέννηση ενός συμμετοχικού, δημοκρατικού, ταξικού κινήματος, που η πηγή του είναι ο τόπος εργασίας.
Έκτο: Θέτουμε, ζώντας σε μια περιοχή ρευστότητας και ανασφάλειας, αμερικανικών και ευρωπαϊκών ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, συγκρούσεων και περιφερειακών ηγεμονισμών, στρατιωτικών εισβολών και τοπικών πολέμων, ως κεντρικό μας στόχο την προάσπιση της εδαφικής ακεραιότητας και της ασφάλειας της πατρίδας μας. Οι αρχές αυτές είναι αδιαπραγμάτευτες και δεν αποτελούν εμπόδιο αλλά προϋπόθεση της καλής γειτονίας, βασικού και μόνιμου στόχου μας. Δεν πρόκειται να δεχτούμε από κανένα υπερεθνικό οργανισμό να τίθεται υπεράνω ή να θέτει υπό αίρεση τα κυριαρχικά μας δικαιώματα. Η ανασυγκρότηση της οικονομίας και η ανάκαμψη του φρονήματος του λαού μας είναι κεντρικές προϋποθέσεις ώστε η χώρα μας να είναι διεθνώς σεβαστή. Αγωνιζόμαστε για την προάσπιση της ειρήνης, της εθνικής κυριαρχίας, της ισότιμης συνεργασίας και της αλληλεγγύης με τους γειτονικούς λαούς, μακριά από τους όποιους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς στην περιοχή μας. Η παρουσία της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ δεν εγγυάται την ειρήνη ούτε την εθνική μας κυριαρχία.
Έβδομο: Είμαστε βέβαιοι ότι υφίστανται οι αναγκαίες δυνάμεις για ένα τέτοιο φιλόδοξο εγχείρημα. Είναι όμως διασκορπισμένες και συχνά ανταγωνιστικές, και γι’ αυτό μειωμένης αποτελεσματικότητας. Μπορούμε να ενώσουμε τις διάσπαρτες αυτές νησίδες σε ένα πανίσχυρο Αρχιπέλαγος. Μπορούμε να αναπτερώσουμε το ηθικό του λαού και να στηρίξουμε την ηθική της αλληλεγγύης και δημιουργίας. Με αυτό το όραμα τασσόμαστε υπέρ ενός μετώπου όλων των πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων που εμπνέονται και πονάνε για κοινωνική δικαιοσύνη, για μια κυρίαρχη, γνήσια δημοκρατική, ανεξάρτητη, παραγωγική και τεχνολογικά προηγμένη Ελλάδα του 21ου αιώνα. Ενός χώρου που θα λειτουργεί στη βάση του διαλόγου, της διαρκούς και ίσης πληροφόρησης, με αμεσοδημοκρατικά χαρακτηριστικά, αξιοποιώντας κριτικά τη σύγχρονη τεχνολογία και το διαδίκτυο.
Όγδοο: Ζούμε σε χρόνια που από τη νεολαία έχει αφαιρεθεί το δικαίωμα να έχει όραμα, ακόμα και να ονειρεύεται. Οι νέοι άνθρωποι σηκώνουν το βάρος της κρίσης μαζί με τη μισθωτή εργασία και τα μεσαία στρώματα. Επί μια δεκαετία η νεολαία χτυπιέται αλύπητα στην εκπαίδευση, την αγορά εργασίας και τους χώρους δουλειάς. Η χώρα μας έχει χάσει μισό εκατομμύριο εκπαιδευμένους ανθρώπους, μια ολόκληρη γενιά πτυχιούχων, που στην πιο παραγωγική τους ηλικία οδηγήθηκαν στη μετανάστευση. Μπορούμε να απελευθερώσουμε τον καταπιεσμένο δυναμισμό, την έμπνευση, τον πειραματισμό, την εφευρετικότητα, την αισιόδοξη ματιά της νέας γενιάς. Η εκπαίδευση θα γίνει η ατμομηχανή της αναγέννησης και η απασχόληση των νέων από τις πρώτες επιλογές.
Ένατο: Συνυπογράφουμε το κείμενο: Όσες και όσοι πιστεύουμε ότι οι αναγκαίες αυτές αλλαγές είναι ασυμβίβαστες με την παραμονή στην Ευρωζώνη και οδηγούν σε ρήξη με την ΕΕ. Όσες και όσοι, παράλληλα, προτάσσουν την εφαρμογή ενός προγράμματος ανασυγκρότησης και μετασχηματισμών της χώρας και είναι αποφασισμένοι να μην επιτρέψουν ν’ ανακοπεί απ’ οποιονδήποτε εκβιασμό ή τελεσίγραφο από την πλευρά της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή οιουδήποτε άλλου. Καλούμε όλες και όλους που συμμερίζονται αυτές τις σκέψεις να ενώσουμε τις δυνάμεις μας: μεμονωμένα πρόσωπα αλλά και πρωτοβουλίες και κινήσεις πολιτικές, κοινωνικές, οικολογικές, εκπαιδευτικές, επιστημονικές, συνεργατικές, για τα δικαιώματα. Να συνδυάσουμε την ισχύ της ενότητας με το εύρος της διαφορετικότητας. Έχουμε συνείδηση ότι, ιδιαίτερα με τη σημερινή διακυβέρνηση, έχει πληγεί σε βάθος η εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού σε κάθε πολιτική δράση για εναλλακτική λύση κι οφείλουμε να αγωνισθούμε σκληρά για να την αποκαταστήσουμε. Η μόνη εγγύηση μας γι’ αυτό θα είναι η δράση μας.
Δέκατο: Δεσμευόμαστε, αμέσως μετά την ολοκλήρωση της συγκέντρωσης υπογραφών, που θα είναι η πρώτη ένδειξη στήριξης και γενναίας απόφασης για την κοινή μας πρωτοβουλία, να προχωρήσουμε σε ευρείες συναντήσεις σε ολόκληρη τη χώρα, προκειμένου να συζητήσουμε για τους τρόπους συνεργασίας, κοινής δράσης, αγωνιστικής παρουσίας όλων των κινήσεων και προσώπων που συμμετέχουν στην πρωτοβουλία. Στο χέρι μας είναι να αποτελέσει το 2018 τομή για τη δημιουργία ενός ισχυρού ρεύματος για μια νέα λαϊκή πλειοψηφία, που θα συμβάλει στην ανακοπή και στην ανατροπή της σημερινής κατάστασης.
Για να ανοίξει ένας νέος ορίζοντας ειρηνικής επανάστασης και λυτρωτικής απελευθέρωσης του λαού μας.
Παρακάτω παραθέτουμε τη λίστα με τις 114 υπογραφές:
1 | Αλαβάνος Αλέκος | Σχέδιο Β |
2 | Αλαβάνος Γιάννης | Αγρ. τοπογράφος μηχανικός, πρώην πρόεδρος Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας |
3 | Αμμανατίδου Πασχαλίδου Λίτσα | Επαγγελματίας, πρώην βουλευτής |
4 | Αμπατζόγλου Άννα | Υποψήφια δρ Νεοελληνικής Φιλολογίας |
5 | Αναστασιάδης Κίμων | Καθηγητής του Πανεπιστημίου Δυτ. Αττικής, πρόεδρος ΜΑΧΩΜΕ |
6 | Ανδρεάδης Γιάνγκος | Καθηγητής, συγγραφέας, σκηνοθέτης |
7 | Αντωνίου Μαρία | Εκπαιδευτικός, δημοτική σύμβουλος Λαμίας |
8 | Ασπρογέρακας Κώστας | Δικηγόρος, πρώην δημοτικός σύμβουλος Χαϊδαρίου |
9 | Βαλαβάνη Νάντια | Συγγραφέας, οικονομολόγος, πρώην βουλευτής και υπουργός |
10 | Βρεττάκος Ηλίας | Μέλος του Δ.Σ. του Πολυκέντρου της ΑΔΕΔΥ, πρώην αντιπρόεδρος ΑΔΕΔΥ |
11 | Γέρου Κάτια | Ηθοποιός |
12 | Γεωργακάκη Ροδή | Δημοτική σύμβουλος Ελληνικού-Αργυρούπολης, πρώην αντιδήμαρχος |
13 | Γιαλαμάς Τάκης | Περιφερειακός σύμβουλος Θεσσαλίας |
14 | Γιολδάσης Βασίλης | Μέλος Περιφερειακού Συμβουλίου Ηπείρου |
15 | Γκιτάκος Βασίλης | Αντιπρόεδρος της ΠΟΕ-ΟΤΑ |
16 | Γλέζος Μανώλης | Αγωνιστής Εθνικής Αντίστασης, πρώην βουλευτής και ευρωβουλευτής |
17 | Γούναρης Θανάσης | Εκπαιδευτικός, πρόεδρος της Δ.Ε. του Κόμματος των Πειρατών |
18 | Δελημήτρος Κώστας | Φυσικός, εργαζόμενος στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, πρώην βουλευτής |
19 | Δερμιτζάκης Κωστής | Φαρμακοποιός, πρώην βουλευτής |
20 | Δούκας Γιάννης | Πρώην υποδιοικητής του ΙΚΑ και μέλος της Ε.Ε. της ΓΣΕΕ |
21 | Ζάννας Ζήσης | Φαρμακοποιός, πρώην βουλευτής |
22 | Ζαρωτιάδης Γρηγόρης | Αν. καθηγητήςτου Τμήματος Οικονομικών Επιστημών του ΑΠΘ, μέλος του Ε.Γ. της Σοσιαλιστικής Προοπτικής |
23 | Ζαφείρης Ανδρέας | Εκπαιδευτικός, μέλος του Δ.Σ. του ΚΕΜΕΤΕ της ΟΛΜΕ |
24 | Ζαχαριάς Κώστας | Γιατρός ΕΣΥ, πρώην βουλευτής |
25 | Ζερδελής Γιάννης | Γιατρός, πρώην βουλευτής |
26 | Ζούτσος Νίκος | Εκπαιδευτικός, Γ.Γ. Α’ ΕΛΜΕ, δημοτικός σύμβουλος Περιστερίου |
27 | Ήσυχος Κώστας | Πρώην βουλευτής και υπουργός |
28 | Θανοπούλου Κατερίνα | Εκπαιδευτικός Ειδικής Αγωγής, περιφερειακή σύμβουλος Αττικής, Πρώην Αντιπεριφερειάρχης Κοινωνικής Πολιτικής |
29 | Θεοδόση Αυγή | Πρώην δημοτική σύμβουλος 5ου διαμερίσματος Αθηνών, πρώην διευθύντρια Εμπορικής Τράπεζας |
30 | Θεοδωρόπουλος Σαράντος | Δικηγόρος, μέλος του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Γερμανικών Ωφειλών |
31 | Ιωαννίδης Ηλίας | Επαγγελματίας, πρώην βουλευτής |
32 | Καλλιγιάννης Εμμανουήλ | Εκπαιδευτικός, πρόεδρος Κόμματος Φιλελευθέρων |
33 | Καλόγηρος Νίκος | Εκπαιδευτικός, μέλος του ΔΣ της ΑΔΕΔΥ |
34 | Καλομοίρης Γρηγόρης | Εκπαιδευτικός, μέλος της Ε.Ε. της ΑΔΕΔΥ |
35 | Καλύβης Αλέκος | Πρώην αναπληρωτής πρόεδρος της ΓΣΕΕ |
36 | Κανταράς Τάσος | Δημοτικός σύμβουλος Πολυγύρου, μέλος του Δ.Σ της ΚΕΔΕ |
37 | Κάντας Τέλης | Πρόεδρος της Πανελληνίου Ομοσπονδίας Συνταξιούχων Επικουρικής Ασφάλισης |
38 | Καραβάκος Βασίλης | Εκδότης, Δημοτικός Σύμβουλος Μεταμόρφωσης |
39 | Καραγεώργος Λάμπρος | Καρδιολόγος, δ/ντής ΕΣΥ, πρόεδρος της Ένωσης Ιατρών Νοσοκομείων-Κέντρων Υγείας Λάρισας, μέλος του Γ.Σ. της Ομοσπονδίας Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας |
40 | Καραγιώργος Τάσος | Κίνημα Αλληλεγγύη – Ανυπακοή – Ανατροπή |
41 | Κασίμης Νίκος | Μαθηματικός, μέλος της Διοίκησης της ΕΣΑμεΑ, πρώην δημοτικός σύμβουλος Νέας Φιλαδέλφειας |
42 | Καστρίτη Κατερίνα | Λογίστρια, κινήματα πόλης |
43 | Κατζουράκης Κυριάκος | Ζωγράφος, σκηνοθέτης, ομοτ. καθηγητής του ΑΠΘ |
44 | Κατίκας Παναγιώτης | Αρχιτέκτων μηχανικός, πρώην πρόεδρος της Ομοσπονδίας Μηχανικών του Δημοσίου |
45 | Κολοβός Γιάννης | Εκπαιδευτικός, περιφερειακός σύμβουλος Δυτικής Ελλάδας |
46 | Κοντός Δημήτρης | Φυσικός, γ. γ. της Ομοσπονδίας Τριτέκνων Ελλάδας |
47 | Κοροβέσης Περικλής | Δημοσιογράφος, πρώην βουλευτής |
48 | Κοροντζής Κώστας | Εκδότης |
49 | Κορτζίδης Χρήστος | Δημοτικός σύμβουλος Ελληνικού-Αργυρούπολης, πρώην Δήμαρχος |
50 | Κορφιάτης Διονύσης | Πρ. πρόεδρος Γενικής Συνομοσπονδίας Επαγγελματιών Βιοτεχνών Εμπόρων Ελλάδας |
51 | Κουβελάκης Στάθης | Αναπληρωτής καθηγητής Πολιτικής Φιλοσοφίας στο Kings College, Πανεπιστήμιο του Λονδίνου |
52 | Κουμπιού Ζωή | Ηλεκτρολόγος μηχανικός |
53 | Κουρής Βαγγέλης | Δικηγόρος, πρόεδρος της Σ.Ε. Υπεράσπισης του Αγώνα για Ελεύθερη Κύπρο, χωρίς Βάσεις και Ξένα Στρατεύματα |
54 | Κούστας Κώστας | Εκπαιδευτικός, περιφερειακός σύμβουλος Δυτικής Ελλάδας |
55 | Κριτσωτάκης Μιχάλης | Περιφερειακός σύμβουλος Κρήτης, πρώην βουλευτής |
56 | Κυδωνάκης Στέλιος | Τεχνολόγος μηχανικός, μέλος του Δ.Σ της ΟΜΕ – ΟΤΕ |
57 | Κυρίτση Αγλαϊα | Δημοσιογράφος, περιφερειακός σύμβουλος Βορείου Αιγαίου, πρώην βουλευτής |
58 | Κωνσταντάκης Άρης | Δικηγόρος |
59 | Κώτσιας Θωμάς | Συνταξιούχος των ΕΛΠΕ, πρώην βουλευτής Ευρυτανίας |
60 | Κώτσιας Σπύρος | Πρώην πρόεδρος της Ομοσπονδίας ΟΣΕ |
61 | Λαπαβίτσας Κώστας | Οικονομολόγος, καθηγητής οικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου |
62 | Λαφαζάνης Παναγιώτης | Γραμματέας του Π.Σ της ΛΑ.Ε, πρώην βουλευτής και υπουργός |
63 | Λέβα Βάσω | Δημοτική σύμβουλος Λαμίας, πρώην βουλευτής |
64 | Λεουτσάκος Στάθης | Πρώην βουλευτής, αντιδήμαρχος Πειραιά και πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Πειραιά |
65 | Μαγιάκης Λευτέρης | Ηλεκτρολόγος μηχανικός, δημοτικός σύμβουλος Αμαρουσίου |
66 | Μακρής Ανδρέας | Εργαζόμενος σε νοσοκομείο, μέλος της διοίκησης της ΠΟΕΔΗΝ |
67 | Μανουσάκης Αρκάδης | Επ. καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών |
68 | Μαντάς Παναγιώτης | Γιατρός, μέλος της Δ.Ε. του ΔΗΚΚΙ |
69 | Ματζουράτος Δημήτρης, | Πρόεδρος Συνδέσμου Ελληνοπαλαιστινιακής Φιλίας |
70 | Μαυρόπουλος Τάσος | Δημοτικός σύμβουλος Βύρωνα, μέλος του Κινήματος κατά των Πλειστηριασμών, πρώην γ. γ. του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη |
71 | Μιχαλάκης Νίκος | Γιατρός, πρώην βουλευτής |
72 | Μοσχοχωρίτου Όλγα | Δικηγόρος-Συγγραφέας |
73 | Μούζιος Παναγιώτης | Ηλεκτρολόγος μηχανικός, πρώην πρόεδρος της Ομοσπονδίας Μηχανικών Δημοσίου |
74 | Μπαδογιάννης Άκης | Γιατρός, μέλος του Συντονιστικού της Επιτροπής Αγώνα για το Μητροπολιτικό Πάρκο Ελληνικού |
75 | Μπαρτζώκας Θανάσης | Πρώην δήμαρχος Καισαριανής |
76 | Μυρίδης Μύρων | Ομοτ. καθηγητής του ΑΠΘ |
77 | Νεγρεπόντη – Δελιβάνη Μαρία | Πρώην πρύτανης και καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Μακεδονίας |
78 | Νικολάου Κώστας | Μέλος της Δ. Ε. του Κέντρου Πληροφόρησης Εργαζομένων & Ανέργων της ΓΣΕΕ (ΚΕΠΕΑ/ΓΣΕΕ) |
79 | Παλαιοχωρίτης Δημήτρης | Ηθοποιός, πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Θεάματος-Ακροάματος |
80 | Παντάκας Δημήτρης | Πολιτικός μηχανικός, μέλος του Συλλόγου Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων Αντιστασιακών ’67-’74 |
81 | Παπαδήμας Άλκης | Μαθηματικός, πρώην αντιδήμαρχος Καισαριανής |
82 | Παπαδημητρίου Μάνια | Ηθοποιός, σκηνοθέτης |
83 | Παπαδόγιαννη Σοφία | Κοινωνιολόγος |
84 | Παπαδόπουλος Κώστας | Δημοτικός σύμβουλος Νίκαιας-Ρέντη |
85 | Παπακωνσταντίνου Πέτρος | Δημοσιογράφος, συγγραφέας |
86 | Παπουλής Κώστας | Πολιτικός μηχανικός, περιφερειολόγος, εκπαιδευτικός |
87 | Πετράκος Θανάσης | Μαθηματικός, πρώην βουλευτής |
88 | Πισίνας Δημήτρης | Οικονομολόγος, μέλος του Π.Γ. της Χριστιανικής Δημοκρατίας |
89 | Πολύζος Γιώργος | Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Εμποροβιοτεχνών Αιτωλοακαρνανίας, μέλος του Δ.Σ. της ΓΣΕΒΕΕ |
90 | Πριμικήρης Βασίλης | Γιατρός αναισθησιολόγος, στέλεχος της Πανηπειρωτικής Ομοσπονδίας |
91 | Πρωτονοτάριος Γιάννης | Περιφερειακός σύμβουλος Αττικής, καθηγητής του Ε.Μ.Π. |
92 | Ρωμανιάς Γιώργος | Εργατολόγος, πρώην γ.γ. Κοινωνικής Ασφάλισης |
93 | Σακούτης Νίκος | Εκπαιδευτικός, δημοτικός σύμβουλος Πετρούπολης, μέλος του ΔΣ της ΚΕΔΕ |
94 | Σαμοΐλης Στέφανος | Αρχιτέκτων μηχανικός, πρώην βουλευτής |
95 | Σκούμας Θανάσης | Δικηγόρος, πρώην δήμαρχος Θήβας και βουλευτής |
96 | Σουλτανίδου Χριστίνα | Μέλος του Κινήματος κατά των Πλειστηριασμών στη Θεσσαλονίκη |
97 | Σπανού Δέσποινα | Νομικός, πρώην αντιπρόεδρος της ΑΔΕΔΥ |
98 | Σταθάς Γιάννης | Βιομηχανικός εργάτης, πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Λιβαδειάς, πρώην βουλευτής |
99 | Σταυρίδη Ηώ | Διεθνολόγος, περιβαντολόγος |
100 | Σταυρόπουλος Τάσος | Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Συνταξιούχων Εκπαιδευτικών |
101 | Στρατούλης Δημήτρης | Δρ Νομικής, πρώην βουλευτής και υπουργός |
102 | Τασόγλου Μανόλης | Επαγγελματίας |
103 | Τζήμας Θέμης | Δρ Διεθνούς Δικαίου του ΑΠΘ |
104 | Τόλιος Γιάννης | Συντονιστής ΜΑΧΩΜΕ, δρ Οικονομίας, πρώην γ.γ. Βιομηχανίας |
105 | Τρούλος Γιάννης. | Σμήναρχος ε.α |
106 | Τσανάκα Αλεξάνδρα | Τοπογράφος μηχανικός, πρώην βουλευτής |
107 | Τσιαμαντάς Ηλίας | Συνταξιούχος ΔΕΗ |
108 | Φιλιππάκης Γιώργος | Δημοσιογράφος |
109 | Χαραλαμπάκη Κάτια | Ψυχίατρος-Ψυχοθεραπεύτρια, Συντονίστρια Διευθύντρια ΕΣΥ |
110 | Χαραλαμπίδου Δέσποινα | Περιφερειακή σύμβουλος Κεντρικής Μακεδονίας, πρώην βουλευτής |
111 | Χαραλαμπίδου Κυριακή | Αντιπρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου Νίκαιας-Ρέντη |
112 | Χαρίσης Γιώργος | Μέλος του Γ.Σ. της ΑΔΕΔΥ |
113 | Χελάκης Γιώργος | Δημοσιογράφος |
114 | Χουντής Νίκος | Ευρωβουλευτής, πρώην βουλευτής και υπουργός |
Στο ένατο σημείο γράφεται:
«Συνυπογράφουμε το κείμενο: Όσες και όσοι πιστεύουμε …»:
Μπορείτε να μας προσανατολίσετε για του πού και το πώς;
Συνυπογράφω το κείμενο και προτείνω την ενημέρωση των πολιτών στο Τορόντο του Καναδά που αποτελεί έναν πυρήνα 5.000 και πλέον νεοφερμένων οικογενειών θυμάτων της βαθιάς κρίσης που έφεραν τα γνωστά και ατιμώρητα σε όλους μας “συμφέροντα”.
Πρωτοβουλία των 1-1-4 = “Η ΤΙΜΩΡΟΣ ΤΩΝ ΗΛΙΘΙΩΝ”; Ζητώ συγγνώμη για την αμετροέπεια και για την μεγάλη παρένθεση παρακάτω, αλλά η απαλλαγή των ΥΠΑΙΤΙΩΝ δια του “αντιμνημονιακού” στρογγυλέματος των ποινικών και αστικών ευθυνών (εδώ ανοίγει η μεγάλη παρένθεση:στρογγυλέματος, και της οικονομικής επιλογής/πολιτικής και της ΟΜΟΛΟΓΗΜΕΝΗΣ εκχώρησης Εθνικής Κυριαρχίας και της παράδοσης στους Επικυρίαρχους δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας και Γενοκτονίας και μη διεκδίκηση Γερμανικών οφειλών από Γερμανικά κατοχικά δάνεια, αποζημιώσεις, επανορθώσεις κλπ και μη διεκδίκησης αποζημίωσης για “λάθη” μνημονίων με διπλογραφικό συσχετισμό της εννιάχρονης μείωσης του ληστευθέντος/απαξιωθέντος κεφαλαίου-ΑΕΠ με “σχεδόν ονομαστική” για κάθε πολίτη αποζημίωση λόγω απώλειας εργασίας/ενσήμων, μισθού-σύνταξης, κάθε άλλου εισοδήματος και περιουσίας λόγω ΕΠΙΒΛΗΘΕΙΣΑΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΥΠΟΤΙΜΗΣΗΣ, ΚΑΙ ΜΗ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ ΟΗΕ ΜΑΡΤΙΟΥ 2014 ΓΙΑ ΛΟΓΙΣΤΙΚΟ ΕΛΕΓΧΟ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ ΜΕ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΗ ΛΟΓΟΔΟΣΙΑ ΤΩΝ ΥΠΑΙΤΙΩΝ, και αγνόηση δεκάδων και πλεον μηνυύσεων εσχάτης προδοσίας και αγνόηση των καταγγελιών του Προέδρου του ΣτΕ κου Σακελλαρίου για ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΟΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΔΙΑΠΛΟΚΗ, κλπ,κλπκλπ) σημαίνει ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΥΝ-ΕΝΟΧΗ, εν προκειμένω, δόλια (ΔΙΑ ΤΟΥ, ΕΩΣ ΕΞΑΦΑΝΙΣΕΩΣ ΑΣΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΟΙΝΙΚΩΝ ΕΥΘΥΝΩΝ, ΣΤΡΟΓΓΥΛΕΜΑΤΟΣ) εξαπάτηση σε βάρος του λαού και της πατρίδας.
Προσπορισμός ιδίου (1) η προς τρίτους (2) οφέλους; (1): Διεκδίκηση πόστου στον Αντιπροσωπευτικό Κοινοβουλευτισμό “τι και αν είναι Κατοχικός”, με όσα συνοδά πλεονεκτήματα σε Τοπική Αυτοδιοίκηση, συνδικαλισμό κλπ.
2): Δεν απαιτείται…, αλλά αν ψαχτεί ποτέ Αρμοδίως… .
Με συναγωνιστική εκτίμηση προς όλους, ιδιαίτερα προς τους υπαιτίους του στρογγυλέματος εφ’ όσον αυτό πιθανότατα προέκυψε λόγω της εκ των περιστάσεων μη ηθελημένης προχειρότητας, οπότε επιδέχεται διόρθωσης.
(Το παραπάνω κείμενο εστάλη και επισήμως στους συντάκτες του. Όπως και δεκάδες προηγούμενες οικονομικοδικαιικές προτάσεις οργάνωσης αντιστασιακού-απελευθερωτικού μετώπου, τεκμηριώσεις, διαβιβάσεις αξιόμαχων δράσεων πολιτών-σχημάτων, χωρις να ληφθεί απάντηση. Επίσης τον Σεπτέμβριο του 2016 ξεκίνησε επιστημονικός διάλογος για την τεκμηρίωση υπέρ του εθνικού νομίσματος, αλλά υπονομεύθηκε από αγαπητούς συντρόφους…) .
Οι μνημονιακές κυβερνήσεις που έχουν παραβιάσει το Σύνταγμα δεν θα οδηγηθούν στη Δικαιοσύνη; Δεν θα αποδοθούν ευθύνες; Και όπως σωστά γράφει κάποιος πιο πάνω, δεν θα διεκδικήσουμε αποζημιώσεις για το “λάθος” πρόγραμμα το οποίο πληρώνουν έλληνες πολίτες με το αίμα τους; Υπάρχει μάλιστα και καταδικαστική απόφαση για τον Γεωργίου της ΕΛΣΤΑΤ για διόγκωση του ελλείμματος.
Για το Δημοψήφισμα που έγινε Ναι από Οχι δεν θα παραπεμφθεί στη Δικαιοσύνη για παραβίαση του Συντάγματος ο Τσίπρας;
Επίσης κα Βαλαβάνη όταν γίνατε Υπουργός Οικονομικών αντί να καταργήσετε τον ΕΝΦΙΑ, ένα παράνομο φόρο απαλλοτρίωσης των σπιτιών μας, κάνατε τις 100 δόσεις! Καλύτερες βέβαια από τις ανύπαρκτες δόσεις που ακολούθησαν αλλά ο ΕΝΦΙΑ παρέμεινε!
Η προσπάθεια συνένωσης των κατακερματισμένων αντιμνημονιακών δυνάμεων είναι μια ενέργεια που καθυστέρησε ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ και γιαυτό το λόγο πρέπει να τη δούμε καταρχήν θετικά και να μην την πετροβολήσουμε.
Απο κει και πέρα θα πρέπει να δώσουμε μεγάλη προσοχή στη βάση των 10 σημείων που κατα τη γνώμη μου αφήνουν πολλά κενά τα οποία είναι κομβικά και θα πρέπει με διαβούλευση και συμμετοχή όλων να συμπληρωθούν.
Και τα σημεία αυτά θα πρέπει να καταρτίσουν ένα πλαίσιο συμφωνίας που δεν θα αφήνει καμια αμφιβολία ότι η σύγκρουσή μας με το μνημονιακό καθεστώς θα είναι πλήρης και πραγματική και όχι προσχηματική έχοντας στο πίσω μερος του μυαλού κάποιων ενδεχομένως κάποιου τύπου “έντιμο συμβιβασμό” με το μνημονιακό καθεστώς.
Γιατί μέχρι τώρα από αυτά που διαβάζω ΔΕΝ ΜΕ ΠΕΙΘΟΥΝ. Βλέπω μια θεωρητικολογία διαπιστώσεων αλλά όχι σκοπούμενων ΔΡΑΣΕΩΝ.
Συνεπώς πρέπει να συμπεριληφθεί με ΣΑΦΗ, ΡΗΤΟ ΚΑΙ ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΟ ΤΡΟΠΟ:
1. Η άμεση διακοπή εξυπηρέτησης και αποκύρηξης του παράνομου και αντισυνταγματικού χρέους
2. Άμεση κατάργηση όλων των μνημονιακών νόμων και των αρχών που έχουν εγκαταστήσει οι δανειστές όπως η ΑΑΔΕ, το ΤΑΙΠΕΔ, το Υπερταμείο κλπ
3. Η άμεση έξοδος από το Ευρώ και την ΕΕ
4. Κατάργηση των ιδρυτικών νόμων της ΤτΕ και στη θέση της ίδρυση πραγματικής Τράπεζας της Ελλάδος πλήρως ελεγχόμενη από το Ελληνικό κράτος
5. Εκκαθάριση των συστημικών τραπεζών και ίδρυση νέων με κρατική εποπτεία.
6. Επαναφορά συντάξεων στα προ του 2010 επίπεδα για την αποκατάστση της ληστείας των δεδουλευμένων των συνταξιούχων
7. Επιστροφή των παράνομων κατασχεθέντων με φυσικούς και ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς στους νομιμους ιδιοκτήτες τους
8. Ακύρωση ΟΛΩΝ των ιδιωτικοποιήσων της δημόσιας περιουσίας, οργανισμών και υποδομών που ξεπουλήθηκαν αναγκαστικά ως μνημονιακή υποχρέωση
9. Διεκδίκηση αποζημιώσεων για τη ζημιά που έχει υποστεί η χώρα και οι πολίτες λόγω των μνημονίων
10. Διαγραφή των παράνομων χρεών που έχουν επιβληθεί με υπερφορολόγηση, υπερογκες αυξήσεις εισφορών κλπ
11. Διεκδίκηση Γερμανικών αποζημιώσεων και κατοχικου δανείου.
12. Εξαγγελία συγκεκριμένου προγράμματος δημοσίων επενδύσεων για την επανεκίνηση της οικονομίας και τη δημιουργία θέσεων εργασίας.
13. Εξαγγελία συγκεκριμένου προγράμματος χρηματοδότησης νοσοκομείων, σχολείων, προνοιακών δομών κλπ με στόχο τη σταδιακή επιστροφή του επιστημονικού και όχι μόνο δυναμικού που έχει φύγει στο εξωτερικό.
ΚΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΒΑΣΙΚΟ
14. ΠΑΡΑΠΟΜΠΗ ΤΩΝ ΕΝΟΧΩΝ ΣΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΓΙΑ ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ .
ΧΩΡΙΣ ΑΥΤΟ, ΟΛΟ ΤΟ ΕΓΧΕΙΡΗΜΑ ΜΟΙΑΖΕΙ ΨΕΥΤΙΚΟ
Σίγουρα υπάρχουν κι άλλα, και σίγουρα όλοι μας έχουμε να συνεισφέρουμε σε ιδέες και προτάσεις .
Οπότε συμπερασματικά:
– Ανοίξτε έναν ειλικρινή και ανοιχτό διάλογο με την κοινωνία. Κάντε το πχ διαδικτυακά για να συμμετέχουμε όλοι
– Προσπαθήστε και επιμείνετε να φέρετε κοντά και τα άλλα αντιμνημονιακά σχήματα που μέχρι στιγμής δεν έχουν συμπαραταχθεί. Θα ήθελα να δω στο σχήμα την Πλεύση Ελευθερίας και το ΕΠΑΜ. Όλοι έχουν να συνεισφέρουν, φτάνει να υπάρχει ειλικρίνεια στις συζητήσεις και συνέπεια στο στόχο ανατροπής της μνημονιακής κατοχής.
Γιώργο, συγνώμη που το λέω συνέχεια. Όταν ο στόχος των γνωστών αντιμνημονιακών σχημάτων είναι ένα 3% στον Αντιπροσωπευτικό “τι κι αν είναι Κατοχικός” Κοινοβουλευτισμό, τα σχόλιά μας πέραν της αξίας της ενόχλησης θα αποκτήσουν αξία ως βάση της από κάτω σύμπτηξης ενός δημοκρατικά οργανωμένου αντιστασιακού-Απελευθερωτικού μετώπου.
Αν και όσο δεν επικοινωνούμε ΚΑΙ μεταξύ μας οι μη πολιτευόμενοι, αλλά μόνο απευθυνόμαστε παρακλητικά όπου υπάρχει πρακτικά χρόνια επιβεβαιωμένος σεχταρισμός, τόσο σκάβουμε το λάκο μας.
να σου πω τι δική μου οπτική των πραγμάτων. Υπάρχουν 2 δρόμοι για την ανατροπη του μνημονιακού καθεστώτος: α) μέσα από τα αντιμνημονιακά κόμματα και β) το σενάριο που υποστηρίζεις δηλαδή κίνημα πολιτών από κάτω προς τα πάνω.
Εάν τα αντιμνημονιακά κόμματα συνεργαστούν φτιάχνοντας ένα ενιαίο μέτωπο, τότε (ελπίζω) να ανοίξουν ένα διάλογο με την κοινωνία δηλαδή με μας, οπου εκει θα μπορέσουμε να συνεισφέρουμε (ξανά ελπίζω) τις απόψεις μας. Είμαι σίγουρος ότι η δημιουργία ΕΝΟΣ μετώπου θα συσπειρώσει μαζικά μεγάλο μέρος του κόσμου που αυτή τη στιγμή φτάνει το 50%. Μόνο συσπείρωση μεγάλων μαζών μπορει να φέρει ανατροπή, σε σύντομο χρονικό διάστημα. Πολύ περισσότερο που οι πραγματικές διαφορές δεν είναι μεγάλες και το κόλλημα είναι κυρίως διαδικαστικό και σεχταριστικό όπως σωστά λες. Πιστεύω ότι με λίγη καλή θέληση αυτό μπορει να ξεπεραστεί
Από την άλλη πλευρά το κίνημα πολιτών από κάτω θέλει παρα πολυ χρονο να οργανωθεί και στην τελική πάλι θα πρέπει να σχηματίσει κάποιο κόμμα για να κατέβει στις εκλογές και να μπει στη βουλη κλπ κλπ. Αλλιώς πως θα αλλάξει τα πράγματα? Όμως έχουμε ήδη αρκετά αντιμνημονιακά κόμματα, και φτιάχνοντας ακόμη ένα δεν βοηθάμε την κατάσταση.
Γιαυτό επιμένω στο πρώτο σενάριο. Θεωρώ ότι οι δυσκολίες που υπάρχουν είναι προσχηματικές και αυτο που τους λείπει είναι να ξεπεράσουν κάποιες εγωιστικές προσωπικές στρατηγικές και να δουν τη μεγάλη εικόνα. Στο κάτω κάτω αν υπάρχουν και κάποιες διαφορές η ΛΑΕ ως αριστερό κόμμα υποτίθεται ότι είναι ανεκτική στη διαφορετικότητα. Ας το δείξει στην πράξη συζητώντας και όχι αποκλείοντας
Αγαπητέ Γιώργο, Οχι , οχι, σε καμία περίπτωση κόμμα από τα κάτω. Μόνο δημοκρατικά οργανωμένο
(άρα δυνάμει παλλαϊκό) αντιστασιακό-απελευθερωτικό μέτωπο.
Μέτωπο τριπλοσυνδυασμένο, αγωνιστικό-επιστημονικό (οικονομικοδικαιικό κλπ)-πολιτικό (όχι κομματικό).
Μέτωπο ιντερνετικό, αδελφικό, μέτωπο πιστών ορθοδόξων, συνεπών κομμουνιστών, ανιδιοτελώς επιστημόνων, πρόθυμων καλλιτεχνών, εργαζομένων, φοιτητών, ομογένειας, ανθρωπιστών επιχειρηματιών και όσων αντιμετωπίζουν τον πλησίον και την πατρίδα ως εαυτόν.
Μέτωπο αρχών, ήθους, δικαιοσύνης, αλληλεγγύης, ανιδιοτέλειας, δημοκρατίας.
Μέτωπο διεθνοποιημένο, ταυτόχρονα κατεβασμένο στο πεζοδρόμιο, μέτωπο επιτιθέμενο Ενώπιος ενωπίω, κάτω από τη χωροταξική τους μύτη και μέσα στο θεματικό τους γήπεδο.
Όσο για το θέμα προβληματισμού συμμετοχής σε εκλογές χωρίς να έχουν εκδιωχθεί οι υπαίτιοι, αυτό δεν συζητιέται καν, αν το εδώ προτεινόμενο μέτωπο, υπονομεύεται από σχήματα και πρόσωπα με νοοτροπίες ηγεμονισμού, αντιπροσωποκοινοβουλευτισμού “τι κι αν ειναι κατοχικός”, και γενικά προσωπικής και κομματικής φιλαυτίας, εγωκεντρισμού, εγωπάθειας και δεν ξέρω τι άλλης ανθρώπινης αδυναμίας να το πω ευγεικά. Τότε προέχει η δημιουργία του δημοκρατικά οργανωμένου (άρα δυνάμει παλλαϊκού) αντιστασιακού-Απελευθερωτικού μετώπου.
Τι πιο κατανοητό μετά από εννέα χρόνια ΚΑΤΟΧΗ; george.griboyiannis@gmail.com διότι η επωνυμία δεν αφορά μόνο “ηγέτες” και μετά εννιάχρονη κατοχή ηγετίσκους, αφορά και ανάληψη προσωπικής ευθύνης χωρίς κομματική κάλυψη (βλέπε “λόγους” μετατροπής μετώπου σε κόμμα πχ), χωρίς αντι-προσωποκοινοβουλευτικές ΒΛΕΨΕΙΣ.
Εγώ όμως δεν καταλαβαίνω το εξής: Ας πούμε,ότι συγκροτήσαμε ένα μέτωπο λαϊκό,δημοκρατικό,που δε θα γίγει κόμμα.Αυτό το μέτωπο πώς προχωρεί παρακάτω,πέραν από το να κατεβεί σε δρόμους κ πεζοδρόμια κ να κινηθεί δικαστικά; Συμετέχει στις εκλογές; Αν όχι,τι άλλο κάνει για να πετύχει τους στόχους του;
Προς: Οτι σκριβως δεσμεύεται το “Τι είναι και τι θέλει το Ε.ΠΑ.Μ.”.Μέχρι να τους διώξουμε.Κάποια αντίρρηση;
Ως προς τους πολιτικούς στοχους,εντελώς γενικά,δεν έχω αντίρρηση.Εξ άλλου η ερώτησή μου αφορούσε στις δράσεις.Λοιπόν,το κείμενο δεν αποκλείει κ τις εκλογές.Και εκεί τελειώνουν όλα.Ή στοχεύει κανείς στην ανατροπή μιας κατάστασης ή συμμετέχει στις δομές της.Ναι,ξέρω,οι κομμουνιστές παραδοσιακά συμμετέχουν στα εθνικά κοινοβούλια.Και ρωρώ:Πού κ πότε είδαν προκοπή (δλδ ανατροπή) μ’ αυτή τη νοοτροπία; Κατά τα άλλα: Η στάση πληρωμών αποδείχτηκε,πιστεύω,αναποτελεσματική,γιατί παραλύει την οικονομική ζωή,όσο αυτή ελέγχεται από το σύστημα.Οι μαζώξεις (συγκεντρώσεις,διαδηλώσεις κλπ.) έχουν κι αυτές αποδειχτεί ανεπαρκείς.Το κυρίως αποτελεσματικό λαϊκό (ειρηνικό) όπλο,που λείπει στο κείμενο, (θεωρείται ότι) είναι η γενική πολιτική απεργία.Αλλά αυτή προϋποθέτει οργάνωση στο μέγιστο δυνατό βαθμό.Και αυτό απαιτεί ένα σκληρό πυρήνα απόλυτα αφοσιωμένων κ αποφασισμένων ανθρώπων.Δεν έχει σημασία,αν είναι ή όχι μέλη πολιτικών οργανώσεων.Σημασία έχει,να συμφωνήσουν στους στόχους.Και ο πρώτος κ βασικός στόχος,δίπλα στους άλλους,πρέπει να είναι η αποχή από εκλογές.Τα μικρά ποσοστά συμετοχής του λαού άλλωστε δείχνουν ήδη το δρόμο.
αν καταλαβα καλα προτείνεις αποχή από εκλογές?
αν εννοείς αυτό, άκου ένα σενάριο.
Σε σύνολο 100 ψηφοφόρων οι 80 δεν πάνε να ψηφίσουν.
Απο τους 20 που πάνε να ψηφίσουν (που αποτελούν τους κομματικους στρατους) οι 10 ψηφίζουν πχ Σύριζα και οι υπολοιποι 10 μοιράζονται στα άλλα κόμματα.
Εκλογικα αποτελέσματα:
Ψήφισαν 20
Ελαβαν
Σύριζα 10 = 50% και κάνει σουπερ αυτοδυναμη κυβέρνηση.
Με απλα λόγια.
Τις κυβερνήσεις τις βγάζουν αυτοί που πάνε να ψηφίσουν. Αυτοί που δεν ψηφίζουν δεν λαμβάνονται υπόψη. Γιαυτό και ένα από τα βασικα ζητούμενα του συστήματος ειναι να σπρώξουν τον αηδιασμενο κόσμο στην ΑΠΟΧΗ, ώστε οι κομματικοί στρατοι να κρίνουν το αποτέλεσμα. Ειναι ο κρυφός τους πόθος.
Εμεις λοιπόν που θέλουμε την ανατροπή, ΠΡΕΠΕΙ να κινητοποιήσουμε τον κόσμο που σήμερα στρέφεται προς την αποχή, να πάει ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ ΝΑ ΨΗΦΙΣΕΙ και να στηριξει αντιμνημονικά κόμματα.
Απάντηση προς σχολιο-απαντηση “Μαρκέλα 16/6/18 8:20μμ”:
Η αποχή από τις εκλογές είναι η ευκολότερα εφαρμόσιμη ΑΡΧΙΚΗ αντιστασιακή επιλογή.
Είναι η επιλογή που μπορεί να κάνει διεθνή πάταγο. Είναι η επιλογή που εξευτελίζει τον Αντιπροσωπευτικό Κοινοβουλευτισμό και τους Αντι-προσώπους που (θελουν να) συν-έρχονται στις συνεδριάσεις του σε καιρό Κατοχής, λες και “δεν τρέχει τίποτα”. Είναι η ευκολότερα εφαρμόσιμη ΑΡΧΙΚΗ επιλογή που μπορεί να “εγγράψει υποθήκη” Παλλαϊκού Αντιστασιακού-Απελευθερωτικού Μετώπου.
Για να είναι ομως υγιής (βιώσιμη) αυτή η αρχική επιλογή πρέπει να διαθέτει ΣΤΕΡΕΗ ΒΑΣΗ και ΗΘΙΚΗ ΥΠΕΡΟΧΗ ως προς τους σκοπούς για τους οποίους πραγματοποιείται, δηλαδή,
1) Στερεη Βαση και Ηθική Υπεροχή και ως προς τα προτάγματα για το ΜΕΤΑ (εδώ θεωρώ τα προτάγματα του Ε.ΠΑ.Μ. κατάλληλα, ας μας πει η ΙΣΚΡΑ σε ποιο πρόταγμα και για ποιον λόγο έχει διαφωνία), και,
2) στο “τι να κανουμε” ΤΩΡΑ, ΕΝ ΚΑΙΡΩ ΚΑΤΟΧΗΣ, τι ΟΡΓΑΝΩΣΗ, τι αντιστασιακό-απελευθερωτικό σχέδιο πρέπει να βάλουμε σε εφαρμογή.
Για το 2) λοιπόν, ήταν στέρεη βάση το μη κομματικό ως σύλληψη “Τι είναι και τι θέλει το Ε.ΠΑ.Μ.”, το οποίο θα εκπλήρωνε τον σκοπό του με την εκδίωξη και αυτών που εκχώρησαν την εθνική κυριαρχία και των μηχανισμών επικυριαρχίας.
Αυτή η στέρεη βάση, αυτοαναιρέθηκε σχεδόν εν τη γενέσει της, από τον πνευματικό της πατέρα, όμως υπάρχει στη δημοκρατική σκέψη και στη συν-αγωνιστική και όχι αντ-αγωνιστική δράση πολλών συν-αγωνιστών, ακόμα και επωνύμων πχ Στάθης Σταυρόπουλος, Γεώργιος Κασιμάτης, εμπλουτισμένη με συγκεκριμένα αναλυτικότερα διατυπωμένα σχέδια δράσης που διατυπώνονται και σε άλλα εδώ σχόλιά μου, αλλά περιέχονται ως “προτάσεις απελευθερωτικής συνέργειας” σε συν-αγωνιστική μη πολιτευόμενη ιστοσελίδα οπωσδήποτε όχι ως “τα μόνα” σχέδια, αλλά ως πρόταση για συζητηση (πέραν της πρότασης αποχής από την Κατοχική Βουλή και της αποχής από τον διαγκωνισμό ΓΙΑ τη Βουλή με βάση ευρυτερο σχεδιασμό).
Σε γενικές γραμμές ΟΜΩΣ αυτή η στέρεη βάση στηρίζεται σε, 1)ΠΑΝΤΑ τριπλο-συνδυασμένη αγωνιστικά-δικαιικά-πολιτικά (πολιτικές Αρχές), ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ, με το δικαιικό/δικονομικό σκέλος να υποστηρίζεται οπωσδήποτε απο την οικονομική επιστήμη (τεκμηρίωση-προτάσεις-ΠΡΑΓΜΑΤΟΓΝΩΜΟΣΥΝΗ), με γεωπολιτικές διασφαλίσεις κλπ,
2) Η επίθεση (σε καμία περίπτωση διαλογος) γίνεται “ενώπιος-ενωπίω” κατά των ΥΠΑΙΤΙΩΝ, κάτω από τη χωροταξική τους μύτη (να νιώθουν την ανάσα μας) και μέσα στο θεματικό τους γήπεδο (για την τύχη της χώρας με διασφάλιση λαϊκής κυριαρχίας).Ιδιαίτερα, τα δικαιικά θέματα ΔΙΕΘΝΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ (ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΔΙΕΘΝΩΝ ΕΡΕΙΣΜΑΤΩΝ, ΕΧΟΥΜΕ ΗΔΗ ΤΗΝ ΑΝΑΞΙΟΠΟΙΗΤΗ ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΟΥ ΟΗΕ 7/3/2014 ΓΙΑ ΛΟΓΙΣΤΙΚΟ ΕΛΕΓΧΟ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ ΜΕ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΗ ΛΟΓΟΔΟΣΙΑ ΤΩΝ ΥΠΑΙΤΙΩΝ) -παράλληλα ΚΑΤΕΒΑΖΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ.
Τα παραπάνω πιστεύω, αν δεν υπάρξουν καλύτερες προτάσεις στέρεης βάσης και ηθικής υπεροχής, πως μπορούν να επιφέρουν και μια γενικευμένη στάση πληρωμών και μια Γενική πολιτική απεργία, και αλλους αντιστασιακους συντονισμούς, χωρίς να υποτιμάμε τον παγκόσμιο αντίκτυπο μιας μεγαλης αποχής από εκλογές, ουσιαστικής απονομιμοποιησης του κατοχικού καθεστώτος.
Τα παραπάνω ΟΜΩΣ προϋποθέτουν, ΑΝΑΛΗΨΗ και όχι ΑΝΑΘΕΣΗ της ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ ΜΑΣ ΕΥΘΥΝΗΣ.-
Το ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟ πού το βλέπετε; Ακόμα και ο Τσίπρας που έλεγε για “κατάργηση με ένα νόμο ένα άρθρο” την έκανε στριφογυριστή.
Εσείς οι 114 που δεν αναφέρετε τίποτα κατηγορηματικά για κατάργηση των μνημονίων παρά γενικολογίες, τι άραγε έχετε στο μυαλό σας;
Οι παλιές καραβάνες βλέπουμε έναν νέο σύριζα στην θέση του σύριζα.
Καταρχάς να επισημάνουμε ότι δεν είστε η μοναδική «παλιά καραβάνα». Υπάρχουν και πολλές άλλες, που βλέπουν τα πράγματα με διαφορετική οπτική από εσάς…
Κατά δεύτερον, βλέπουμε το «αντιμνημονιακό» ακριβώς εκεί όπου εσείς αδυνατείτε ( ; ) να το διακρίνετε: Πρώτον, στη συνολική εναλλακτική λύση που προτείνεται από το κείμενο και η οποία ΠΡΟΫΠΟΘΕΤΕΙ την έξοδο της χώρας από τα μνημόνια και, δεύτερον, στην ιστορική διαδρομή των ανθρώπων που συνυπέγραψαν το συγκεκριμένο κείμενο, αρκετοί εκ των οποίων, μάλιστα, με την ιδιότητα του βουλευτή ΚΑΤΑΨΗΦΙΣΑΝ όλα τα μνημόνια που ήρθαν στη Βουλή, συμπεριλαμβανομένου και του 3ου, στις 14/08/2015.
Κατά τρίτον, θα ήταν φρονιμότερο για εσάς εάν στην κριτική σας είχατε λιγότερη εμπάθεια και περισσότερη διάθεση για δημιουργία, εφόσον ένα τέτοιο εγχείρημα θεωρείτε ότι θα μπορούσε να έχει θετική συνεισφορά στη ζωή του τόπου. Εάν πάλι έχετε αντίθετη άποψη, «από πίτα που δεν τρώτε, τι σας νοιάζει κι αν καεί» (που ΔΕΝ θα καεί)…
…Αγαπητή Ισκρα, μπορείτε σας παρακαλώ να μου πείτε σε ποιο ακριβώς σημείο του κειμένου αναφέρεται το μοναδικό εργαλείο που έχει μια χώρα ειδικά στην κατάσταση που βρίσκεται η Ελλάδα, για να μπορεί να κάνει ανάπτυξη;
Η γενική αναφορά σε εθνικοποιημένο η κρατικοποιημένο τραπεζικό σύστημα δεν αρκεί, καθότι πολλές χώρες έχουν τέτοιο σύστημα. Αν δεν μιλήσουμε καθαρά και ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΆ για εθνικό/κρατικό νόμισμα;
Ποιοι ανάγκασαν τον Λαφαζάνη να αλλάξει δρομολόγιο στο …ταξί που τον μετέφερε στο Εθνικό Νομισματοκοπείο;;;
΄Η τα έλεγε χωρίς να τα πιστεύει;
Προσωπικά είμαι υπέρ των συνεργασιών, κυρίως διότι έτσι ξεπερνιέται το εμπόδιο του 3%, όχι όμως άνευ όρων και προϋποθέσεων.
Περιμένω, μαζί και άλλοι πολλοί, πότε θα γίνει η συνάντηση στελεχών η οποία κατόπιν θα οδηγήσει σε ΑΝΟΙΧΤΉ ΔΗΜΌΣΙΑ ΔΈΣΜΕΥΣΗ όλων όσων συμφώνησαν σε συγκεκριμένα σημεία.
Και δεν καταλαβαίνω ποιοι από τους 114 τραβάνε ζόρι με το να θέσουν εξ αρχής, εκτός των άλλων (νόμισμα, χρέος, σύνταγμα, ΕΕ) και το ζήτημα της παραπομπής στην Δικαιοσύνη όλων αυτών που ψήφισαν και εφαρμόζουν μνημόνια.
Πείτε το ΚΑΘΑΡΆ και εδώ είμαστε!
Ο κόσμος πεθαίνει και δεν υπάρχει η πολυτέλεια του χρόνου.
Γιάννη εκτιμώ ότι θα σου έχει διαφύγει
Σε βοηθάω να το εντοπίσεις:
Σημείο 9
“Όσες και όσοι πιστεύουμε ότι οι αναγκαίες αυτές αλλαγές είναι ασυμβίβαστες με την παραμονή στην Ευρωζώνη και οδηγούν σε ρήξη με την ΕΕ.”
Επομένως υπάρχει σαφής αναφορά για έξοδο από την ευρωζώνη και την ΕΕ.
Και επέτρεψέ μου να σου επισημάνω μερικά ακόμα σημαντικά σημεία:
Σημείο 1: “Η πατρίδα μας βρίσκεται εν κινδύνω.”
Σημείο 5: Διεκδίκηση και επανάκτησης της εθνικής κυριαρχίας
Συμφωνώ μαζί σου ότι χρειάζεται επικοινωνία και συζήτηση και δεν χρειάζεται εξ αρχής αρνητική διάθεση. Πρέπει να ξεπεραστεί η καχυποψία και να γίνει ειλικρινής συζήτηση.
Και ένα μήνυμα προς τους συγγραφείς του κειμένου των 10 σημείων:
Σας καλώ να σκεφτείτε τι ποσοστό των ΑΠΛΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ, μπορεί να κατανοήσει αυτό το κείμενο. Σκεφτείτε αν το δώσετε σε έναν συνταξιούχο τι θα καταλάβει? Διαβάστε το σε ένα καφενείο, δε θα καταλάβει κανείς τίποτα. Αυτή η γλώσσα δεν είναι γλώσσα του απλού λαού. Είναι γλώσσα αριστερού μανιφέστου. Το μήνυμα πρέπει να είναι απλά γραμμένο. Τα προτάγματα και οι στόχοι ξεκάθαροι.Αν είναι δυνατό το κάθε ένα σε μία σειρά. Εγώ που είμαι άσχετος σας έγραψα 14 σημεία που τα καταλαβαίνει καθένας. Εσεις κάντε το καλύτερα. Οι απλοί πολίτες δε μιλάνε ξένες γλώσσες.
Αγαπητέ Γιάννη,
Μη βιάζεσαι να απορρίψεις την προσπάθεια ακόμη και αν κατά την άποψή σου υπάρχουν κενά ή παραλείψεις. Διάβασε το σχόλιό μου παραπάνω και θα δεις ότι και εγώ έχω αρκετές ενστάσεις και επιφυλάξεις καθώς κρίνω ότι από τη διακήρυξη λείπουν κάποια εξαιρετικά καίρια σημεία.
ΟΜΩΣ
Θα πρέπει να δώσουμε μια ευκαιρία σε όλους να κάτσουν στο ίδιο τραπέζι και να ανταλλάξουν απόψεις, να διαφωνήσουν και τελικά να βρουν τα κοινά σημεία συμφωνίας. Και αυτό θα πρέπει να γίνει (ελπίζω) και με τη δική μας συμμετοχή με διαδικτυακή διαβούλευση. Ελπίζω ότι τα επιταλεία των αντιμνημονιακών κομμάτων δεν διακατέχονται από την πεποίθηση ότι κατέχουν την απόλυτη αλήθεια έναντι ημών. Ασφαλώς και είμαστε (και καλώς είμαστε) υποψιασμένοι καθώς έχουμε δει την μετατροφή συριζα οπότε περνάμε από κόσκινο ως οφείλουμε διακηρύξεις και προγράμματα. Ελπίζω επίσης ότι όσοι έχουν αναλάβει την επικοινωνία με τα υπόλοιπα αντιμνημονιακά κόμματα, να ξεκινήσουν από αυριο το πρωί τις επαφές και τις συζητήσεις. Ξέρω ότι πριν την ανακοίνωση των 10 σημείων ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΝΑΝΕ. Απλά τους απέστειλαν το κείμενο και τους ρώτησαν την άποψή τους. Αυτο ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΠΕΔΟ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ για ένα τόσο σοβαρό ζήτημα. Για να κάνεις με ειλικρίνεια ΜΕΤΩΠΟ δεν το κάνεις με email.
Πας επι τόπου, κλείνεσαι με τους άλλους σε ένα δωμάτιο ΚΑΙ ΛΥΝΕΙΣ ΟΛΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΣΕ ΕΝΑ ΑΠΟΓΕΥΜΑ.
Το ΕΠΑΜ θα ΠΡΕΠΕΙ να είναι στο σχήμα. Η Πλεύση Ελευθερίας ΠΡΕΠΕΙ να είναι στο σχήμα, Επιφανεις προσωπικότητες πανελλήνιας εμβέλειας από την Ελλάδα και τη διασπορά ΠΡΕΠΕΙ να είναι στο σχήμα. Φορείς, Πολιτιστικοί Σύλλογοι, Ραδιόφωνα της διασποράς καθως και τα λίγα Ελληνικά που δίνουν αντιμνημονιακό βήμα αλλά και κάθε ένας που μπορεις να σκεφτεις ΠΡΕΠΕΙ να είναι παρών.
Και το πρόγραμμα θα πρέπει να είναι ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΞΕΚΑΘΑΡΟ ως ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟ.
Απευθυνόμενος στους φίλους της iskra και στο σχόλιό τους, να τους πω ότι αυτή τη στιγμή από το κείμενο των 10 σημείων και για μένα αυτό ΔΕΝ ΠΡΟΚΥΠΤΕΙ. Δεν αμφισβητώ την ιστορική διαδρομή των συμμετεχόντων αλλά γενικόλογα κείμενα που δεν μιλάνε για παραπομπή ενόχων στη δικαιοσύνη (το επισήμαναν κι άλλοι σχολιαστές) και δε μιλάνε ξεκάθαρα για επιβολή κατοχής στην Ελλάδα ενεργοποιούν αντανακλαστικά καχυποψίας. Θα σας θυμισω διφορούμενες δηλωσεις του συριζα πριν τις εκλογες του 2015 περί “παραμονής ή όχι στο ευρώ”. Δε θέλουμε να ξαναζήσουμε κάτι τέτοιο.
Σαφήνεια λοιπον, ξεκάθαρους στόχους και πρόγραμμα ανοιχτό για διαβούλευση απο όλους μας.
ΥΓ. Να μην ξεχνιόμαστε. Αυριο το πρωί ραντεβού στην Πλεύση και στο ΕΠΑΜ και μετά σε όλους τους υπόλοιπους
Αγαπητέ συναγωνιστή Γιώργο και συναγωνιστές χωρίς κομματικες ωτασπίδες.
Η ΛΑ.Ε. δεν θα κάνει συνεργασία με το Ε.ΠΑ.Μ. ο κόσμος να έρθει ανάποδα και εκατό ακόμα Σπετσέρηδες (Κωστας Σπετσέρης αριστερος πατριώτης αρθρογραφος της Ισκρα) να το ζητήσουν.
Δική μας Συμμετοχή και διαβούλευση δεν πρόκειται να συμβεί ούτε με ΛΑ.Ε., ούτε με Π.Ε., ούτε με Ε.ΠΑ.Μ., δεν συζητω για ΑΝΤΑΡΣΥΑ, το οποίο σημειωτεον προ ημερων εξήγγειλε μονομερώς κάτι τέτοιο που θα ήταν ευχής εργο να πραγματοποιησει (δεν υπαρχει περιπτωση βεβαια) μεχρι να συμβουν αυτα που εσυ προσμένεις.
Τι σημαινει όμως δική μας συμμετοχή και διαβουλευση;
Σημαίνει να μαζέψουμε όλοι, όλων
(από Γεωργίου Κασιμάτη και ακομα και αυτών των πολιτευομένων που μας αρνούνται κάθε συνεργασια έως κάθε “ανώνυμου” πολιτη) τα πολεμοφόδια, όλες τις καθ’ οιονδηποτε τροπο καταγγελτικές/αντιστασιακες, οικονομικές, δικαιικές, δικονομικές, εργατικές, γεωπολιτικές, αναπτυξιακές, περιβαλλοντικές, διατροφολογικες κατα παγκόσμιας μονοπώλησης από εταιρείες (βλέπε σημαντική δράση του γιατρού Α.Γιαννουλοπουλου κα) δημοσιευσεις, προτάσεις, τεκμηριώσεις, δράσεις και να τις ΣΥΜΠΕΡΙΛΑΒΟΥΜΕ σε ενιαίο στρατηγικό σχέδιο αντίστασης-αντεπίθεσης (πχ προτεινω διεθνοποιηση-κατεβασμά τους στο πεζοδρομιο-ενωπιοι ενωπιω-κατω απο τη χωροταξικη τους μυτη και μεσα στο θεματικο τους γηπεδο, ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΠΕΣΟΥΝ), εις γνώση ολων και με τη συμμετοχή όλων οπως εχει προ πολλού προτείνει ο αγαπητός μας Στάθης (Σταυρόπουλος), πρόταση που διαβιβάστηκε σε όλα τα σχήματα που αναφέρεσαι, μαζί με δεκάδες προηγούμενες και επομενες παρεμφερείς προτάσεις που ούτε καν απαντήθηκαν.
Βλέπετε ΚΑΘΑΡΑ και επι εννια χρονια, όλοι οι υποφεροντες τη μνημονιακή πολιτική, ότι αυτό που ζητάς-ζηταμε για Συμμετοχή μας και δημόσια (ιντερνετικη και ευκολοχειριστη) διαβούλευση ΔΕΝ ΑΠΑΝΤΙΕΤΑΙ απο κανενα πολιτευομενο σχημα (αυτη ειναι η αντιληψη τους για τη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ). Βλέπετε πως οι σύντροφοι της ΛΑ.Ε. εκτός λίγων στα δάχτυλα χεριού Σπετσερηδων “δεν μας ξερουν”, μιλάω για συντρόφους συμμαθητες, για συντροφους που έχουμε φάει ψωμί κι αλάτι μαζί στους εργατικούς αγωνες. Βλέπετε πως το Ε.ΠΑ.Μ. οχι μόνο δεν μας καλεί για τη Συμμετοχή και τη διαβούλευση που λες (παρ οτι το εξηγγειλε) αλλά επανειλημμένα ότι προτείνουμε,τεκηριωνουμε,δρούμε, τους το λεμε εκ του συνεγγυς, καταγγέλλεται ως λαθος, ιδιοτελες, επιζημιο, αλήθεια για να το ακούμε εμείς, η για να το έχουν επιχείρημα σε βαρος των ενεργειων μας οι ένοχοι εσχάτης προδοσιας και η διαπλεκόμενη Δικαιοσύνη (στο φιλομνημονιακο μέρος της) ;
Τέλος αγαπητέ συναγωνιστή Γιώργο και μη πολιτευομενοι συναγωνιστες, αν εμεις οι μη πολιτευόμενοι “δεν έχουμε νύχια να ξυστουμε”, δεν θελουμε να γνωριστουμε κατ’ αρχην, μην περιμένουμε από άλλους επαγγελματίες της πολιτικής, ούτε να μας ξύνουν ούτε με τη δική μας αδράνεια να προχωρήσουν σε ουσιαστικό αντιμνημονιακό αγωνα πέραν του αντιπροσωπευτικοκοινοβουλευτισμού ΤΟΥΣ-“με ολα τα οφιτσια, τι κι αν η Βουλή είναι κάτω από τη μπότα του κατακτητη”. Αν δεν έχουμε νύχια να ξυστουμε (συλλογικά νύχια μεταξύ μας), καλά “μας συμβαίνει” και μας χρειάζεται ΗΓΕΤΗΣ, να μας προσφέρει Δημοκρατία και μνημόνια κατά πως αυτός και η φιλαυτία του ορίζουν.george.griboyianis@gmail.com
Υπογράφετε τη μήνυση του ΕΠΑΜ για εσχάτη προδοσία και αν όχι γιατί;
https://epamhellas.gr/?page_id=75639
Εγώ προσωπικά δεν προσυπέγραψα τη μήνυση,γιατί η αποκατάσταση της συνταγματικής τάξης κ νομιμότητας αποκαλείται εκεί “αποκατάσταση της δημοκρατίας”.Είναι όμως λάθος,να αποκαλείται το κοινοβουλευτικό πολίτευμα δημοκρατία (ενδεικτικά παραπέμπω στο blog Δρόμος Ανοιχτός,στην ανάρτηση “Μην το λέτε Δημοκρατία,σας παρακαλώ!”).Το ΕΠΑΜ το δικαιολογεί με το ότι η δημοκρατία εννοείται από τη νομική κ όχι την πολιτική άποψη,αλλά δε βρίσκω αυτή την εξήγηση ικανοποιητική από λογικής πλευράς κ δεν καταλαβαίνω,γιατί επιμένει στον όρο δημοκρατία.Αν δεν είχα αυτό το πρόβλημα,θα προσυπέγραφα.
Έχω υποβάλλει δυο μηνύσεις (2011-2012) με μαρτυρα κατηγορίας τον κο Καζακη. Πρόσφατα εστειλα επιστολή προς επώνυμους νομικούς και οικονομολοτους προκειμένου να υποστηριχτεί η μήνυση που συνέταξε ο κος Μαζαρακης με τον οποίο μίλησα και εκτός από στοιχεία και προτάσεις που προσέφερα (ενδεικτικά βλέπετε και για την διεκδικηση σχεδόν ονομαστικής αποζημίωσης πολιτων) ζήτησα περαιτέρω συνεργασια πράγμα που περιλαμβάνει και την καλύτερη δυνατή υποστηριξη-συνυποβολη (μόλις δημοσιευτεί ολοκληρη) από χιλιάδες πολίτες. Ουδεμια απαντηση. Στοιχεια στη διάθεση σας.
Καλή ερώτηση!
Κατ’αρχήν να σας πω πως έκανα δυο τυτοσημες μηνύσεις (2011,2012) και αρκετές ακόμα δικονομικές καταγγελίες όπως τελειως ενδεικτικα πχ το ότι κατήγγειλα ως παράνομο και αντισυνταγματικό το σκέλος του ΝΑΙ στο δημοψήφισμα Ιουλίου 2015 διότι περιείχε προταση-προτροπή για έγκλημα σε βάρος του λαού και της χώρας, ως εκ τούτου θα συμμετείχα κατά τρόπο εκβιαστικό προκειμένου να μην περάσει πρόταση διεξαγωγής εγκληματος . Όταν τίθεται ερώτηση σε δημοψήφισμα, αυτή δεν μπορεί να αντιβαινει τον κατακτημένα νομικό πολιτισμό και αυτό το θεμα “ξεφυγε” από νομικούς και μη.Στη μήνυση εσχάτης προδοσίας του 2011 έθεσα ως μάρτυρα κατηγορίας τον κο Δημήτρη Καζακη αφου πρωτα τον ρωτησα και δεχθηκε (δεν ειμαστε καθολου αγνωστοι, το αντιθετο…) και μεταξύ άλλων την μνημειώδη εκπομπή του στο ΚΡΗΤΗ TV με τον εξαιρετικά σοβαρό δημοσιογράφο κο Σαχινη.
Το ΕΠΑΜ και ο κος Δ.Κ. ουδέποτε θέλησαν να ασχοληθούν με καμία δικονομική μου ενέργεια, μάλιστα σε μια από τις πρώτες συνεδριάσεις του πυρήνα Κηφισιάς όπου έθεσα το θέμα “με 3 ΕΥΡΏ μπορούν να μηνυσουν για εσχάτη προδοσία εκατοντάδες μέλη του ΕΠΑΜ και χιλιάδες πολίτες προκειμένου να μην ισχυρίζεται ο ΓΑΠ πως ο κόσμος συμφωνεί μαζί του”, εισέπραξα απαξιωτική απάντηση από τον κο Δ.Κ. .
Στη συνέχεια ζήτησα από τον κο Δ.Κ. και επωνυμους να ενεργοποιηθεί η δήλωση του σε απαντητικό σχόλιο του για “συλλογική αγωγή επωνύμων και μη για σφετερισμό λαϊκής κυριαρχιας”. Καμία απάντηση. Εστειλα επιστολή σε επώνυμους νομικους-οικονομολόγους και προς κο Φ.Σ.Μαζαρακη, προκειμενου να υποστηριχθει η μήνυση που συνέταξε ο κος Φ.Σ.Μαζαρακης, μάλιστα συναντήθηκα μαζί του αφού του είχα διαβιβάσει (δικα μου και συναγωνιστων) δικονομικά στοιχεία πιστεύω ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ χρήσιμα για ολους, νομικους και μη. Σκοπος ο παλλαϊκος δημοκρατικός συν-εργατικός αντιστασιακος-απελευθερωτικός συντονισμός διεθνως και ενωπιοι ενωπιω, με βάση το θέμα της εσχάτης προδοσίας. Καμία απάντηση (υπήρξε και η ομαδόν δημοσια απόρριψη κάθε συναγωνιστικης δικονομικής κίνησης ως λανθασμένης, ιδιοτελούς, επιζήμιας, άραγε ποιους ωφελουσαν αυτοί οι χαρακτηρισμοί…).
Να σημειωθεί πως στα ποινικά, απαιτείται στενή συνεργασία προκειμένου να υποβάλλει κάποιος κατ αντιγραφή μηνυση άλλου, διότι η μη πληρέστερη δυνατη, ουσιαστική και δικονομική τεκμηρίωση σε περίπτωση κλήσης σε μαρτυρική κατάθεση η συγκρουσης με κακοπροαίρετο (μνημονιακο) εισαγγελέα ο καθείς πρέπει, η να λέει αυτό που βιωματικά καταγράφει και τεκμηριωνει ως μη νομικος, η να συνεργαζεται στενα με τον νομικό που συνέταξε την συν-αγωνιστική μήνυση (η οποια και θα πρεπει να αναρτηθει ολοκληρη) και με τον οποίο θα συνεχιστεί συν-αγωνιστική συν-Εργασία , διαφορετικα κινδυνεύει για ψευδή καταμηνυση.
Όπως βλέπεις, παρά τις εννιαχρονες προσπάθειες μου συναντώ άρνηση.Θα χαρώ να ξέρω με ποιον μιλώ, είμαι στη διάθεση σου για καθε καλή συν-αγωνιστικη-αντιστασιακη-απελυθερωτικη συν-εργεια.george.griboyiannis@gmail.com
Με πολιτική ευλάβεια απευθύνω χαιρετισμούς και ευχές σε οποιαδήποτε κίνηση έχει σαν σκοπό την ανάταση (ό,τι κι αν σημαίνει αυτό) της πατρίδας. Σημειώστε ότι ουκ ολίγους από εσάς τους έχω στολίσει (ό,τι κι αν σημαίνει και αυτό) στο παρελθόν, γραπτώς παρακαλώ. Ωστόσο πιστεύω ότι καμία προσπάθεια δεν πρέπει να απορρίπτεται προκαταβολικά και θα περιμένω με ενδιαφέρον τα δείγματα γραφής της πρωτοβουλίας σας.
Χαιρετισμούς και ευχές λοιπόν.
Απάντηση σε Γιώργο και Γ.Γ.: Γιώργο,κάνεις ένα λάθοςΗ μεγάλη αποχή απονομιμοποιεί την κάθε εκλογική διαδικασία (δημοψήφισμα,βουλευτικές κλπ.). Γι’ αυτό οι πολιτικές οργανώσεις καταφεύγουν σ’ αυτή,όποτε το κρίνουν αναγκαίο.Αλλά εγώ την ανέφερα πολύ περισσότερο από όπλο,σαν όρο απρόσκοπτης συνεργασίας κ ανάπτυξης του μετώπου,πέρα από κομματικές-εκλογικές σκοπιμότητες,όπως κ για την αποφυγή εκτροπής από τους στόχους κ εκμετάλευσης από μέρους διαφόρων ιδιοτελών,για προσπορισμό καρεκλών κ πόστων μέσω εκλογών.Το μέτωπο πρέπει ήδη με το ξεκίνημα,να προσανατολιστεί στην οικοδόμηση λαϊκών δομών εξουσίας.Ή θέλομε το λαό κυρίαρχο ή τον θέλομε να βγάλει το φίδι απ’ την τρύπα για λογαριασμό ολιγαρχικών συμφερόντων,όπως έγινε με το ΕΑΜ.Γι’ αυτά θεωρώ την αποχή βασική προϋπόθεση.Σχετικά τώρα με το λογιστικό έλεγχο,υπήρξαν ενστάσεις τόσο από το χώρο του ΕΠΑΜ (κ πρώην μέλη),όσο κ από τη ριζοσπαστική Αριστερά κ εγώ βρήκα την επιχειρηματολογία σωστή,αν κ δεν την έχω τώρα στη μνήμη μου.
Εξ όσων γνωριζω η αποχή απονομιμοποιεί τα δημοψηφίσματα όχι τις εκλογες.
Δηλ αν η συμμετοχη σε δημοψηφισμα είναι κάτω του 40% τότε το αποτέλεσμα του δημοψηφισματος δεν ειναι δεσμευτικο.
Για τις εκλογες δεν ισχυει κατι τετοιο. Και μονο το 10% να ψηφισει μπορει να σχηματιστει η κυβερνηση με τα ποσοστα που ελαβε. Αν κάνω λάθος, διόρθωσέ με.
Συνεπως θεωρω την αποχη μεγα λαθος.
Συμφωνω μαζι σου οτι υπαρχει κινδυνος εκτροπης απο στοχους, Για μένα ο καλυτερος τρόπος τόσο ορισμού στόχων, προταγμάτων και προγράμματος είναι η δική μας διαδικτυακή συμμετοχη σε αυτούς. Θα αναφερθώ ως παράδειγμα στον τρόπο που αυτό έγινε πρόσφατα στην Ιταλία. Κατά τη διάρκεια των συζητήσεων για σχηματισμό κυβέρνησης, τα δύο κόμματα 5 Αστερια και Λίγκα έκανε το καθενα διαδικτυακή διαβουλευση των σημειων που θα εμπαιναν στο προγραμμα της κυβερνησης. Το καθε κομμα έκανε ξεχωριστή διαδικτυακη ψηφοφορία για να πάρει την έγκριση των μελων του.
Και στη συνεχεια αφου ψηφιστηκε το προγραμμα όρισαν καποιον ως πρωθυπουργο να το εκτελέσει.
Αρα τελείως αντίστοιχα θα μπορούσε το μέτωπο να ανοιξει μια διαβούλευση όπου θα οριστούν και θα ψηφιστούν οι στοχοι (πχ Νέο εθνικο νομισμα, Νέα τράπεζα της ΕΛλάδος, Ακύρωση παρανομων πλειστηριασμών κλπ).
Έτσι πχ αν διαφωνούν για το αν θα πρέπει να γίνει ολικη διαγραφη του χρέους (ΕΠΑΜ) ή μερική (ΛΑΕ) μπορουν να περιγράψουν το σκεπτικό τους το οποίο θα κριθει απο εμας.
Θα μπορουσε ακομα να ψηφιστει ποιος θέλουμε να ηγηθει αυτής της προσπαθειας ή ποιος να ηγηθει σε κάποιυς βασικους τομεις (οικονομία, δικαιοσύνη, παιδεία κλπ). Με αυτο τον τρόπο αποφεύγονται οι εσωτερικες έριδες των σχημάτων που θα συμμετέχουν.
Αγαπητέ Γιώργο,από νομικής πλευράς δεν ξέρω τι ισχύει για τις εκλογές.Από την πολιτική άποψη όμως,που είναι κ η αποφασιστική,η εκτεταμένη αποχή απονομιμοποιεί κάθε εκλογική διαδικασία.Κατά τα άλλα,νομίζω ότι εδώ δεν μπορούμε να μπούμε σε λεπτομέρειες,για τα χαραχτηριστικά κ την οργάνωση μετώπου.Μπορώ όμως να πω,ότι είμαι αντίθετη στη διαδικτυακή λειτουργία πολιτικών οργανώσεων.Όσο πολλά κ αν προσφέρει το διαδίκτυο,όπως κ οι τηλεπικοινωνίες,στην επικοινωνία κ τη διακίνηση των ιδεών,δεν μπορεί όμως να αντικαταστήσει τη ζωντανή επαφή,κατα τη γνώμη μου παντα.
Προς Μαρκελα:Οι αντιρρήσεις ξεκίνησαν επί ΓΑΠ νωρίς, όπου
θα γινόταν κυβερνητικό κουκούλωμα. Συνεχίστηκαν σκομα και μετα την προταση του ΟΗΕ(!) από ένα και μόνο σχημα (από τον εκπρόσωπο του…) και φυσικα απο το ΚΚΕ δια της αποσιωπησης, που δεν το ενδιαφερει τιποτα.
Ο ΛΕΧ θα γίνει αναγκαστικά για να αντιμετωπίσουμε σε διεθνή δικαστήρια τις ενστάσεις των δανειστων. Αν δεν τεκμηριωνεται σπο τωρα και αν δεν επιζητειται σε βαθος ως οπλο ηθικης υπεροχης ειναι ασυγχώρητη ολιγωρια ολιγωρια. Εξ σλλου ολες οι καταγγελτικες τεκμηριωσεις ΑΥΤΟ ΑΦΟΡΟΥΝ. Κατι αντιστοιχο με τος Γερμανικες οφειλες.
Όταν ο ΟΗΕ συνδέει τον ΛΕΧ με την λογοδοσία των υπαιτιων εμεις επρεπε ηδη απο το ’14 να είχαμε συστήσει σχετικη ομάδα οικονομολόγων αι νομικών στα πλαίσια της ολιστικής αντιμετώπισης του χρέους. Το ’16 ξεκίνησε μια καλή προσπάθεια αλλά υπονομευθεί και από τα δυο σχήματα που συζητιούνται στα εδώ σχόλια.
Για το ΛΕΧ δεν μπορώ να πω κάτι περισσότερο,προς το παρόν τουλάχιστον,εκτός από το ότι,απ’ όσο ξέρω,εκτός από το ΚΚΕ,πολλές οργανώσεις της λεγόμενης αντισυστημικής ή ανατρεπτικής Αριστεράς – αν όχι κ όλες – ήταν κ είναι αντίθετες.Είναι πάντως θέμα άποψης κ αν συγκροτηθεί μέτωπο,θα πρέπει να συζητηθεί εκεί.
Απαντηση προς Μαρκελα 19/6 3:11 πμ:
Ο ΛΕΧ με ταυτοχρονη λογοδοσια των υπαιτίων (*), δεν είναι θέμα “άποψης” οταν έχουμε θύμα, θύτες, ΕΓΚΛΗΜΑ. Είναι ηδη ΤΟ ΜΕΓΙΣΤΟ ΔΙΚΑΙΙΚΟ-δικονομικο θέμα που αφορά όλους όσους έχουν προβεί σε μηνύσεις εσχάτης προδοσίας και όσους δεν συν-διαλέγονται με τους εγκληματιες εντός και εκτός της Κατοχικής Βουλης, ΕΠΕΙΔΗ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟΥΣ ΘΕΩΡΟΥΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ. Και τούτο διότι στα επιχειρήματα τους πρέπει να μπορουν να τεκμηριώσουν τον απεχθή με δικονομικά κριτήρια χαρακτήρα του χρέους, καθώς και το “Τι έπρεπε να γινει” με όλα τα επιχειρήματα, διοτι ολα τα επιχειρηματα επιφερουν και ολες-ολων τις υπαιτιοτητες-συνυπαιτιοτητες, ως πραγματογνωμοσύνη κατά κάποιο τρόπο από την πλευρά των μηνυτων και ολες-όλων τις λογοδοσίες-τιμωρίες.
Τα λέω αυτά επειδή έχεις τοποθετήσει το θέμα της αποχής από τις εν καιρώ κατοχής αντιπροσωποκοινοβουλευτικες βλέψεις, στη θέση που τους αρμόζει, πράγμα που σημαίνει όπως επισημαίνεις, ότι το βάρος πρέπει να πέσει στο αντιστασιακό μέτωπο. Αυτο το μέτωπο θα είναι πιο ουσιαστικο-ισχυρό και πιο ευρύ εφ’ όσον αγκαλιάσει όλες τις αντιστασιακές σκεψεις-Δράσεις, τριπλοσυνδυασμενες ΠΑΝΤΑ ως αγωνιστικες-νομικες (υποστηριζόμενες από οικονομικές πραγματογνωμοσυνες)-πολιτικες.Εδώ είναι η αξία των επισημανσεων σου σε σχέση με τις προτάσεις των Γιωργου-anonymous, που ζητούν επιμονα την κατ’ αντι-προσωπευση εκχώρηση της προσωπικής μας ευθύνης σε πολιτευόμενα σχήματα, τα οποία σχήματα βέβαια (δημοκρατικα υποτιθεται) επικροτούν-ΕΠΙΖΗΤΟΥΝ χωρίς την παραμικρή “μετριοφροσύνη” (μετ’ επιθετικότητας μαλιστα), αυτή την εκ-χωρηση. Τωρα το θεμα των εκλογων όπως και εσύ νομίζω το βλεπεις, θα μας αφορά, ΑΦΟΥ έχουμε διασφαλίσει στοιχειωδώς το θέμα το [δημοκρατικα και ΟΧΙ ΑΝΤΙ-ΠΡΟΣΩΠΕΥΤΙΚΑ οργανωμενου παλλαϊκου αντιστασιακου-απελευθερωτικού μετώπου], προτεραιότητα την οποία επί εννέα χρόνια βάζει στο περιθώριο, ο “τι κι αν ειναι κατοχικός” αντιπροσωποκοινοβουλευτικός διαγκωνισμός.(*) μεχρι την σχετική πρόταση του ΟΗΕ 7/3/14, ο ΛΕΧ μη συνδυαζομενος με υπαιτιοτητες ήταν “κουτσος” σαν άποψη, πρωτοαναφερθηκε από το στέλεχος της ΛΑ.Ε. Γιάννη Τολιο , μετά τον οικειοποιηθηκε κατά κάποιο τρόπο η κα Σακοράφα, μετά ενεπλάκη η κα Κωνσταντοπούλου αλλά η ίδια δεν δέχθηκε ευρεία συνεργασία επί του θέματος και όσο ήταν Προεδρος της Βουλης δεν άγγιξε τις πολλες δικογραφίες εσχάτης προδοσίας (“η Βουλη ειναι νεκροταφειο ποινικων δικογραφιων” ελεγε προεκλογικα) ούτε φρόντισε να τις στείλει πίσω στην τακτική Δικαιοσύνη ως αυτεπάγγελτα και με αυτόφωρη διαδικασία διωκόμενο έγκλημα…
Συμπλήρωση της απάντησης μου 19/6 9:11 πμ:
https://anarmodios.wordpress.com/2011/01/19/1-139/
Ολα αυτά ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ που γραφει στο παραπάνω link ο Δ.Καζάκης για το πως γίνεται ο σωστός Λ.Ε.Χ. οπωσδήποτε και με λογοδοσία των υπαιτίων, διασφαλίζονται, είτε ενώπιον του ΟΗΕ (και όχι “διεθνούς επιτροπής ειδικών (κατευθυνομένων από τους δανειστές)”, είτε στα Ελληνικά Δικαστήρια, μόνο με εγκαιρη και καλή τεκμηρίωση KAI ΜΕ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ-ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ (ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΜΜΕΣΗ-ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΤΙΚΗ) ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ (συμμετοχή:ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ-ΝΟΜΙΚΗ-ΠΟΛΙΤΙΚΗ) ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ. Μόνο αυτό διασφαλίζει τους φόβους του Δ.Κ. για τον ΛΕΧ σκέτο (χωρίς σύνδεση με λογοδοσία υπαιτίων) και παραδομένο σε χέρια κατευθυνομένων ελεγκτών. ΑΝ το αντιμνημονιακό μέτωπο (ΠΟΥ ΕΠΙ ΕΝΝΕΑ ΧΡΟΝΙΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΔΕΙ ΟΥΤΕ ΜΕΤΑΞΥ ΚΟΜΜΑΤΩΝ ΟΥΤΕ ΜΕΤΑΞΥ ΕΝΟΣ ΕΣΤΩ ΚΟΜΜΑΤΟΣ-ΛΑΟΥ) δεν δωσει προτεραιότητα σε τέτοιες δράσεις για ολοκληρο το αντιμνημονιακό πλαίσιο (+Γερμανικές Οφειλές +…+…) διεθνοποιώντας τις και ταυτόχρονα κατεβάζοντάς τις στο πεζοδρόμιο, κάθε παζάρι μεταξύ σχηματων για την “τι κι αν ειναι κατοχική” Βουλη, να μας περισσεύει.
Καταλαβαίνω.Κι εγώ συμφωνώ,ότι οι νομικές ενέργειες είναι απαραίτητες,έχουν όμως συμπληρωματικό χαραχτήρα.Το βάρος πρέπει να πέσει στον αγώνα,όπως λες κι εσύ.Γι’ αυτό έχουν κεντρική σημασία οι πολιτικοί στόχοι και η οργάνωση.
Πάρθηκε μια πρωτοβουλία για την συνεργασία (δεν λέω εγώ των αντιμνημονιακων
δυνάμεων) των δυνάμεων με εναλλακτική πρόταση για τον τόπο μας και δεν είναι και πολλές..Και σαν σκέψη ακόμα είναι θετικό. Τα εμπόδια έτσι και αλλιώς θα είναι
πολλά, και τα οποία θα πρέπει να ξεπεραστούν με αλληλοκατανόηση . Δυο από αυτά
είναι μεγάλα 1) Η έλλειψη κουλτούρας συνεργασιών και 2) το σύνδρομο ΣΥΡΙΖΑ.
Τώρα για το κείμενο των 10 σημείων πιστεύω οτι και οι συντάκτες του αν το
ξανά διαβάσουν δεν θα πρέπει να μείνουν και πολύ ικανοποιημένοι. Στο παρελθόν
γίνανε λάθη πολλά ας μην επαναληφθούν. Αν πραγματικά υπάρχει διάθεση συνεργασίας δεν επιτρέπεται να αποκλειστεί κανείς γιατί στο όλο ενχειρημα κανείς δεν περισσεύει.
Διαβάζοντας σχόλιο για εσχάτη προδοσία θα ήθελα να σας επισημάνω ότι εκτός από το ηθικό μέρος του θέματος υπάρχει και το πρακτικό που από την μια μας απαλλάσσει από οτιδήποτε έχει συμφωνηθεί μέχρι τώρα. Επειδή το θέμα αυτό μας απασχόλησε από το 2012 και βλέποντας τις αντιδράσεις του “κράτους” αποκομίσαμε τις εξής εμπειρίες. Μηνύσεις ξεκίνησαν από τον γιατρό Αντωνίου και ακολούθησαν σύλλογοι και ιδιώτες. Η προσπάθεια αρχειοθέτησης τους δεν πέτυχε όταν οι εισαγγελείς άρχισαν να προστίθενται ως συνεργοί. Ως αυτού οι μηνύσεις οι οποίες δεν παραγράφονται λόγω της φύσεως του αδικήματος όσα χρόνια και αν περάσουν για την άρση της ασυλίας των κατηγορουμένων. Εκεί παραμένουν και θα παραμείνουν μαζί με όσες γίνουν στο μέλλον μέχρι να τροποποιήσουν το Σύνταγμα για να απαλλαγούν.
Συμπέρασμα (δικό μου) Πρέπει να στραφούμε με αντίστοιχες μηνύσεις κατά των δικαστικών που συμμετείχαν στην
παράδοση της χώρας οι οποίοι μην έχοντας βουλευτική ασυλία θα μπορούσαν να ξεκινήσουν την δίκη και να “εξαναγκάσει” την άρση ασυλίας των βουλευτών.