Στα χνάρια του μυθικού δρόμου του μεταξιού θα δημιουργηθεί ένας νέος που θα συνδέει 3 ηπείρους. Ένα μεγαλεπήβολο σχέδιο του κινέζου προέδρου με συν και πλην. Η οικογενειακή φωτογραφία των προσκεκλημένων στο Πεκίνο προορίζεται για την αιωνιότητα;
Πρόκειται για ένα διπλωματικό γεγονός της χρονιάς για την Κίνα με ευρύτερη σημασία.
«Το πιο φιλόδοξο γεωπολιτικά σχέδιο»
Πρόκειται για την δημιουργία ενός σύγχρονου Δρόμου του Μεταξιού, ενός μοντέρνου δικτύου κατά μήκος του μυθικού εμπορικού δρόμου που συνέδεε την Ασία, την Αφρική και την Ευρώπη, δια ξηράς και θαλάσσης.
Όπου κάποτε διακινούνταν μετάξι, μπαχαρικά, τσάι, χρυσός, πορσελάνη και ασήμι, θα «οργώνουν» τραίνα μεγάλης ταχύτητας, αγωγοί φυσικού αερίου και πετρελαίου, θα δημιουργούνται δρόμοι και λιμάνια και θα κατοικούν ”επιχειρηματίες σε νέες οικονομικές ζώνες”.
Είναι το πιο φιλόδοξο γεωπολιτικά και οικονομικό σχέδιο του κινέζου προέδρου, που ξεκίνησε το 2013 αρχικά με 40 δις δολάρια. Το σχέδιο είναι γνωστό ως ”Νέοι Δρόμοι του Μεταξιού” ή «One Belt, One Road», ένας δρόμος, μια ζώνη.
Στη συνάντηση κορυφής που ξεκίνησε σήμερα και θα συνεχιστεί αύριο, συμμετέχουν 28 αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων, 110 χώρες στέλνουν εκπροσώπους, ένα γεγονός πολλών μεγατόνων.
Ενώ ο Ντοναλντ Τράμπ περιχαρακώνεται εμπορικά, η Κίνα προσπαθεί να καλύψει το κενό για να εκπληρώσει το «μεγάλο κινεζικό όνειρο αναγέννησης» μιας παγκόσμιας δύναμης.
Πόσο θα το καταφέρει, θα το δούμε.
«Τι διαθέτει η Κίνα;» αναρωτιέται ο Τομ Μίλερ, συγγραφέας ενός βιβλίου γι αυτήν την πρωτοβουλία. «Δεν διαθέτει μεγάλο στρατό, πολλούς φίλους, αλλά έχει χρήματα και οικονομικό βάρος και θέλει μέσω νέων εμπορικών διόδων να οδηγούν όλοι οι δρόμοι στην Κίνα», υποστηρίζει.
Εξαγορά λιμένος Πειραιώς
Μόνο που η δεύτερη σε μέγεθος οικονομία του κόσμου αναπτύσσεται αργά και αναζητεί νέες κινητήριες δυνάμεις, νέες αγορές, «μια νέα εποχή παγκοσμιοποίησης», όπως τονίζει ο Μίλερ. 65 χώρες εξεδήλωσαν ήδη το ενδιαφέρον τους για τα κινεζικά σχέδια.
Στην Ευρώπη θα δημιουργηθούν δύο περιοχές, η κεντρική και η μεσογειακή. Τα πιο σημαντικά πρότζεκτ θα είναι η μοιραία για την Ελλάδα εξαγορά του λιμένος Πειραιώς και η σχεδιαζόμενη σιδηροδρομική γραμμή ανάμεσα στο Βελιγράδι και τη Βουδαπέστη. Στα μεγαλεπήβολα σχέδια ανήκουν και η εμπορική σύνδεση της Κίνας με το μεγαλύτερο παραποτάμιο λιμάνι στο Ντούιζμπουργκ ή με την Ισπανία.
Με αυτόν τον τρόπο η Κίνα προσπαθεί να εξάγει τα τεχνικά της πρότυπα σε τραίνα υψηλών ταχυτήτων, στις τηλεπικοινωνίες και στον τομέα ενέργειας. Καλύτερο παράδειγμα η δημιουργία σιδηροδρομικού δικτύου υψηλών ταχυτήτων στην Ινδονησία, όπου η Κίνα κατάφερε να εκτοπίσει την Ιαπωνία.
«Για το Πεκίνο όλα αυτά μπορεί να οδηγήσουν σε απώλειες, αλλά θεωρείται ήδη μεγάλη επιτυχία να πείθει κανείς ένα άλλο κράτος να δέχεται κινεζική τεχνολογία και τεχνολογικά πρότυπα» τονίζει ο Πέτερ Κάι από το ινστιτούτο Lowy της Αυστραλίας.
Σε κάθε περίπτωση εμπειρογνώμονες διαβλέπουν μεγάλες προοπτικές τόνωσης της τοπικής και παγκόσμιας ανάπτυξης μέσω επενδύσεων. Υπάρχουν πάντα και κίνδυνοι από την εκμετάλλευση, την διαφθορά, από τη στήριξη άχρηστων ή θνησιγενών πρότζεκτ ή από την έλλειψη εμπιστοσύνης ανάμεσα στην Κίνα και τις χώρες που αρχικά είχαν εκδηλώσει το ενδιαφέρον τους. Αυτή είναι η άλλη πλευρά του «φεγγαριού».
Το μέγα ερώτημα είναι: Αναδύεται, πέραν από τον ζωτικό του χώρο, με παγκόσμιο ρόλο και με οικονομική επιθετικότητα ο νέος Κινέζικος ιμπεριαλισμός;