Στο «αναπτυξιακό» νομοσχέδιο που κατέθεσε ο Υπουργός Ανάπτυξης βρίσκονται οι αλλαγές που προωθεί η ΝΔ στις συλλογικές συμβάσεις και στο συνδικαλιστικό νόμο. Όσο για τον Υπουργό Εργασίας αφού τα δικά του θέματα τα χειρίζονται άλλοι μπορεί αν θέλει να πάει για ψάρεμα.
Σύμφωνα με το σχέδιο που δόθηκε για διαβούλευση
- Όλα τα είδη των συμβάσεων μπορούν να εμπεριέχουν ειδικούς όρους ή να εξαιρούν από την εφαρμογή τους εργαζόμενους σε κάποιες κατηγορίες επιχειρήσεων.
- Καταργεί εκ νέου την αρχή της ισχύος της ευνοϊκότερης συλλογικής σύμβασης σε περίπτωση συρροής (όταν στον ίδιο μισθωτό ισχύουν δύο είδη συλλογικών συμβάσεων). Αυτή τη φορά μάλιστα επεκτείνεται και εκτός της επιχειρησιακής ή τοπική σύμβαση υπερισχύει όλων των άλλων ακόμη και αυτής της κουτσουρεμένης πλέον εθνικής συλλογικής σύμβασης.
- Εκτός του 50 + 1 εργαζομένων και εργοδοτών στον κλάδο που έβαλε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ βάζει πρόσθετες προϋποθέσεις προκειμένου να επεκτείνει μια κλαδική σύμβαση σε όλες τις επιχειρήσεις του κλάδου. Οι προϋποθέσεις αυτές είναι τέτοιες που την καθιστούν απαγορευτική (επιπτώσεις στην ανταγωνιστικότητα, τεκμηρίωση της αναγκαιότητας της επέκτασης). Πέρα όμως απ’ αυτά ορίζεται ότι και στην περίπτωση που καλύπτονται οι προϋποθέσεις δίνεται η δυνατότητα σε επιχειρήσεις ανάλογα με την οικονομική κατάσταση στην οποία βρίσκονται να εξαιρούνται από την επέκταση.
- Η δυνατότητα μονομερούς προσφυγής στη διαιτησία δίνεται πλέον και στα δύο μέρη μόνο σε ειδικές περιπτώσεις. Οι περιπτώσεις αυτές είναι τέτοιες που η δυνατότητα αυτή θα χρησιμοποιηθεί μόνο από την εργοδοσία για χειροτέρευση των όρων εργασίας αφού δίνεται μόνο αν η συλλογική διαφορά αφορά επιχειρήσεις του δημοσίου ή κοινής ωφέλειας ή αν όπως ρητά αναφέρεται η διαπραγμάτευση αποτύχει και η επίλυση της επιβάλλεται από υπαρκτό λόγο γενικότερου κοινωνικού ή δημοσίου συμφέροντος συνδεόμενο με τη λειτουργία της ελληνικής οικονομίας.
- Παρεμβαίνει στο συνδικαλιστικό νόμο 1264/82 και εισάγει τη δυνατότητα της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας ακόμη και για τις απεργίες.
Τι σημαίνουν όλα αυτά; Την κατάργηση στην πράξη όλων των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, την απογείωση των ατομικών συμβάσεων και το εργατικό κόστος να παίζει ακόμη μεγαλύτερο ρόλο στο φαύλο κύκλο του ανταγωνισμού.
Η κουτσουρεμένη Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΕΓΣΣΕ) υπονομεύεται από τη ρήτρα εξαίρεσης για τους εργαζόμενους σε κάποιες επιχειρήσεις.
Οι κλαδικές και ομοιοεπαγγελματικές συμβάσεις υπονομεύονται από τις πρόσθετες προϋποθέσεις που τίθενται για την επεκτασιμότητα αλλά και από τη ρήτρα εξαίρεσης κάποιων επιχειρήσεων σε περίπτωση που μια σύμβαση επεκταθεί σε όλο τον κλάδο. Το όλο πλέγμα είναι τέτοιο που κανείς εργοδότης δεν θα υπογράφει κλαδική σύμβαση αφού θα γνωρίζει εκ των προτέρων ότι κάποιοι ανταγωνιστές του δεν θα την εφαρμόσουν.
Η διαιτησία που ήταν το τελευταίο αποκούμπι των αδύναμων συνδικάτων θα χρησιμοποιείται πλέον μόνο για μείωση μισθολογικών και εργασιακών δικαιωμάτων.
Τέλος με την ηλεκτρονική ψηφοφορία εκτός των ζητημάτων διαφάνειας, του αδιάβλητου και του ελέγχου των διαδικασιών που μπαίνουν θα σημάνει το τέλος της συλλογικής διαβούλευσης, την απομάκρυνση από κάθε συλλογική διαδικασία και θα οδηγήσει στην μεγαλύτερη απομάκρυνση των εργαζομένων από τις συνδικαλιστικές οργανώσεις.
