Η κυβέρνηση και οι προπαγανδιστές της προσπαθούν να δικαιώσουν το περιεχόμενο της απαράδεκτης συμφωνίας Ελλάδας-Αιγύπτου για την τμηματική οριοθέτηση ΑΟΖ, προβάλλοντας ως επιχείρημα για την ορθότητα αυτής της συμφωνίας την σφοδρή αντίδραση της Τουρκίας απέναντί της.
Δυστυχώς, το επιχείρημα θυμίζει το ράβδος εν γωνία άρα βρέχει!
Αν ακολουθούσαμε την ίδια κυβερνητική επιχειρηματολογία, τότε θα μπορούσαμε κάλλιστα να πούμε ότι η Συμφωνία Ελλάδας-Αιγύπτου είναι για τα “σκουπίδια“, αφού ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσασβούσογλου ισχυρίστηκε, όχι πάντως εντελώς αδικαιολόγητα, ότι αυτή η συμφωνία δικαιώνει τις τουρκικές θέσεις πως τα νησιά δεν έχουν ΑΟΖ ή έχουν περιορισμένη ΑΟΖ.
Αυτό που κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν στην κυβέρνηση είναι ότι η Τουρκία θα αντιδρούσε σθεναρά σε οποιαδήποτε συμφωνία Ελλάδας-Αιγύπτου για την ΑΟΖ, εφόσον η τελευταία παρεμπόδιζε το παράνομο τουρκολυβικό μνημόνιο, ακόμα και αν αυτή η συμφωνία έδινε το 90% της ΑΟΖ στην Αίγυπτο και μόνο το 10% στην Κρήτη για παράδειγμα.
Και θα αντιδρούσε η Τουρκία διότι η συμφωνία αυτή όσο ετεροβαρής και αν ήτανε για την Ελλάδα, θα προκαλούσε εξίσου, όπως είπαμε, προβλήματα στο αυθαίρετο τουρκολυβικό μνημόνιο.
Η Τουρκία ακολουθεί σε σχέση με την συμφωνία Ελλάδας-Αιγύπτου για την ΑΟΖ τη γνωστή τακτική: με ένα σμπάρο δύο τρυγόνια. Από τη μια χρησιμοποιεί αυτήν την συμφωνία ως αφορμή για να κλιμακώσει μέχρι θερμού επεισοδίου ή και ελληνοτουρκικής σύγκρουσης την επιθετικότητά της και από την άλλη αξιοποιεί τις άδικες και σε βάρος της Ελλάδας ρυθμίσεις αυτής της συμφωνίας για να αποκτήσει νομικά ερείσματα, ώστε να αποκλείσει την Ελλάδα από την Ανατολική Μεσόγειο, να αποκόψει τα θαλάσσια σύνορά της από αυτά της Κύπρου και να συρρικνώσει στο έπακρο την κυριαρχία και τα κυριαρχικά δικαιώματά της στο Αιγαίο.
Και δύο ακόμα παρατηρήσεις:
Πρώτη: Φανταζόμαστε ότι η κυβέρνηση όταν προέβαινε στην υπογραφή της ελληνοαιγυπτιακής συμφωνίας, είχε πλήρως κατά νου ότι η Τουρκία δεν θα κατάπινε τη συμφωνία αυτή αμάσητη και ότι θα υπήρχαν θυελλώδεις τουρκικές αντιδράσεις και επομένως η κυβέρνηση δεν θα πρέπει να είναι τώρα αιφνιδιασμένη αλλά αντιθέτως έτοιμη και προετοιμασμένη να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά και με επιτυχία τις σφοδρές τουρκικές προκλήσεις, όποιες και αν είναι αυτές .
Φανταζόμαστε λέμε… γιατί δεν θέλουμε να σκεφτούμε ότι μπορεί να δούμε το επόμενο διάστημα είτε μια άτακτη εθνική υποχώρηση είτε μια εθνική συμφορά.
Είναι προφανές ότι όταν κάνεις ένα βήμα, τότε θα πρέπει να είσαι προετοιμασμένος για να αντιμετωπίσεις τις οποιεσδήποτε συνέπειές του και τις αντιδράσεις της πλευράς που θεωρεί ότι θίγεται ή δείχνει ότι θίγεται…
Δεύτερη: Και ξαφνικά, από το πουθενά, μας προέκυψε κείμενο για τα ελληνοτουρκικά από τους λεγόμενους “53” του ΣΥΡΙΖΑ στην ιστοσελίδα τους commonality.gr . To κείμενο των “53“, σε αντίθεση με την διφορούμενη στάση του ΣΥΡΙΖΑ, χαρακτηρίζει, δυστυχώς, “μαξιμαλιστικές” τις θέσεις της χώρας μας για τα θαλάσσια δικαιώματα στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο και πολιτική “απομόνωσης” της Τουρκίας, την πολιτική που ακολουθεί η Ελλάδα. Με δύο λόγια, οι περισπούδαστοι “53” κατηγορούν την κατεστημένη πολιτική της Ελλάδας ακριβώς για τα αντίθετα από όσα πράττει. Το θέμα, βεβαίως, δεν είναι απλώς και μόνο οι απόψεις των “53”. Δικαίωμα τους να καταθέτουν ότι πιστεύουν. Αυτό όμως που προξενεί αρνητική εντύπωση είναι ότι εκφράζουν αυτές τις θέσεις σε μια κρίσιμη στιγμή όπου η Τουρκία φλερτάρει ανοιχτά με το θερμό επεισόδιο, ακόμα και την πολεμική σύγκρουση, πράγματα για τα οποία δεν αναφέρουν τίποτα οι “53″, όπως δεν αναφέρουν τίποτα για τον κλιμακούμενο αναθεωρητισμό και επεκτατισμό της Τουρκίας στην περιοχή και σε βάρος της χώρας μας, για τις νεοθωμανικές βλέψεις της, για την στρατιωτική εισβολή της στη Συρία και την Λιβύη και ιδιαίτερα για τη συνεχιζόμενη τουρκική κατοχή της Βόρειας Κύπρου.
Κατά τ’ άλλα υπερασπίζονται την ειρήνη και τις ειρηνικές σχέσεις στη περιοχή μας!
Ν.Ζ