Δεν ακούστηκε ούτε μία, ούτε δύο φορές. Επίσης δεν ακούστηκε μόνο στο εσωτερικό από τους υπέρμαχους της παραμονής στην ΕΕ (κυρίως εκπροσώπους των Εργατικών και των Φιλελεύθερων Δημοκρατών), αλλά και στο εξωτερικό. Ότι δήθεν αν οι ψηφοφόροι του Ηνωμένου Βασιλείου είχαν τη δυνατότητα να το ξανασκεφτούν, τότε θα ανέτρεπαν το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος του 2016 και θα ψήφιζαν τανοί ψηφοφόροι θα έπρεπε να είχαν την ευκαιρία να επανεξετάσουν τις συνέπειες της εξόδου και πολύ πιο πρόσφατα ο Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ, με την τόσο συμπαθητική χρονική υστέρηση που χαρακτηρίζει κάθε του αντίδραση, δηλώνοντας τον Μάρτιο του 2017 «ότι θα έρθει η μέρα που το Ηνωμένο Βασίλειο θα ανεβεί ξανά στο πλοίο της ΕΕ».
Κι έτσι η Τερέζα Μέι όρισε την 8η Ιουνίου ως ημέρα πρόωρων εκλογών με δύο άμεσους στόχους. Σε επίπεδο πολιτικό να καταστήσει σαφές εντός κι εκτός της νήσου πώς η απόφαση εξόδου από την ΕΕ είναι οριστική, αμετάκλητη και κυρίως πλειοψηφική. Θα το πετύχει δε αυτό ευκολότερα μετά την περαιτέρω απήχηση που βρήκε το αίτημα εξόδου όταν αποσαφήνισε πως η αποχώρηση θα είναι συγκρουσιακή και όχι ήπια χαϊδεύοντας τα εθνικιστικά αντανακλαστικά των ψηφοφόρων της. Το αποτέλεσμα της 8ης Ιουνίου θα κλείσει μια για πάντα τη συζήτηση για το κατά πόσο ήταν συνειδητή κι εν γνώσει των συνεπειών η απόφαση των βρετανών ψηφοφόρων. Χώρια του ηθικού πλεονεκτήματος που θα χτίσει το Λονδίνο έναντι των Βρυξελών οι οποίες διατάζουν τους ψηφοφόρους να ξαναπάνε στην κάλπη μόνο για να αναιρέσουν αποτελέσματα προηγούμενων ψηφοφοριών. Ενώ η χώρα που γέννησε τον κοινοβουλευτισμό…
Πιο σημαντικό ωστόσο είναι ότι η Τερέζα Μέι για όσο καιρό θα διαρκούν οι διαπραγματεύσεις θα έχει μια πανίσχυρη κοινοβουλευτική πλειοψηφία από πίσω της (ακόμη και 100 βουλευτών αν επιβεβαιωθούν οι δημοσκοπήσεις) κι όχι την οριακή που διαθέτει σήμερα, 17 μόλις εδρών, που εύκολα μπορεί να θρυμματιστεί από ένα σφυροκόπημα ψηφοφοριών εκ μέρους των Εργατικών οι οποίοι έχουν μετατραπεί σε Πέμπτη Φάλαγγα του Βερολίνου.
Μετακυλώντας τον πολιτικό τους χρονικό ορίζοντα από το 2020, οπότε θα διεξάγονταν κανονικά οι εκλογές, στο 2022 οι Τόρηδες έχουν απεριόριστη δυνατότητα απορρόφησης και των πιο απότομων κραδασμών που θα προκαλέσει η έξοδος από την ΕΕ, στην περίπτωση εκείνη που το Βερολίνο επιβάλει τιμωρητικούς όρους, χρησιμοποιώντας το Brexit ως παράδειγμα προς αποφυγή. Το Λονδίνο έτσι που προετοιμάζεται για μια ανηλεή σύγκρουση με την ΕΕ θα αποφασίζει χωρίς να λογαριάζει το πολιτικό κόστος. Κι όποιος αντέξει…
*Πηγή: prin.gr
