Ας πάμε λίγο πίσω από την υπόθεση Παπαντωνίου και λίγο πέρα από τις υποθέσεις των… εντιμότατων υπουργών και στελεχών της κυβέρνησης Σημίτη.
Επίσης – ανεξαρτήτως του θέματος Παπαντωνίου για το οποίο η πάντα ανεξάρτητη Δικαιοσύνη δεν έχει αποφανθεί οριστικώς – ας παρακάμψουμε την εμπειρία που λέει ότι καμιά φορά στο σύστημα της αρπαχτής βάζουν και κανένα ξοφλημένο ή κραγμένο δικό τους μέσα, για να μπορεί να συνεχίζεται η δουλίτσα (από Ζήμενς μέχρι Enron) «as usual».
Πάμε, λοιπόν, να δούμε την υπόθεση των εξοπλιστικών, αυτή καθ’ αυτή. Και ας υποθέσουμε με όλη μας την καλή διάθεση (σσ: χρειάζεται όντως πολλή καλή διάθεση για να δεχτείς μια τέτοια υπόθεση) πως όλες αυτές οι μπίσνες γίνονται… νόμιμα. Και έντιμα. Χωρίς, δηλαδή, μίζες, Χωρίς «λαδιές».
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία:
1) Οι δαπάνες για εξοπλισμούς ήταν αυτές που συνέβαλλαν αποφασιστικά στη διαμόρφωση του ελληνικού χρέους το οποίο αποτέλεσε και το πρόσχημα για τον μνημονιακό Καιάδα που βιώνει ο τόπος: Στο τέλος του 2003 ο τότε υπουργός οικονομίας Χριστοδουλάκης είχε παραδεχτεί, ανεξαρτήτως των ισχυρισμών που επικαλέστηκε για να δικαιολογήσει την παραδοχή, ότι
«τουλάχιστον 25 μονάδες (το ¼ του χρέους) οφείλονται στις δικαιολογημένες μεν αλλά ιδιαιτέρως αυξημένες αμυντικές δαπάνες».
2) Η Ελλάδα από 1974 μέχρι και σήμερα (στοιχεία 2014) εισάγει κατά μέσο όρο και σε ετήσια βάση:
Το 3,74% των όπλων που εξάγουν παγκοσμίως οι ΗΠΑ
Το 9,64% των όπλων που εξάγει παγκοσμίως η Γερμανία
Το 5,51% των όπλων που εξάγει παγκοσμίως η Γαλλία
Με άλλα λόγια, οι ελληνικές κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης:
Αγόρασαν από τις ΗΠΑ τα όπλα που αντιστοιχούν στο σύνολο της παραγωγής της αμερικανικής πολεμικής βιομηχανίας για διάστημα πάνω από 16 μήνες.
Η Ελλάδα κάθε δέκα χρόνια αγοράζει το σύνολο της ετήσιας παραγωγής της γερμανικής πολεμικής βιομηχανίας.
Η Ελλάδα από την μεταπολίτευση μέχρι σήμερα αγόρασε το σύνολο της παραγωγής δύο ετών της γαλλικής πολεμικής βιομηχανίας.
3) Σύμφωνα με τα δεκαετή εξοπλιστικά προγράμματα, όπως είχαν αποφασιστεί από τις ελληνικές κυβερνήσεις στο Συμβούλιο Άμυνας, προκύπτουν οι εξής δαπάνες:
27 δισ. ευρώ για την περίοδο 2006 – 2015
20 δισ. ευρώ για την περίοδο 1996 – 2005
4) Σύμφωνα με το Διεθνές Ινστιτούτο Ερευνών για την Ειρήνη που εδρεύει στη Στοκχόλμη
Την περίοδο 2004 – 2009 η Ελλάδα ήταν 1η στην εισαγωγή συμβατικών όπλων.
Μέχρι το 2003 η Ελλάδα ήταν 3η σε ευρωπαικό επίπεδο.
Στην παγκόσμια κατάταξη η Ελλάδα καταγράφηκε στην 5η θέση στις αγορές συμβατικών όπλων.
Είμαστε ο δεύτερος καλύτερος πελάτης όπλων της Γερμανίας, η οποία μας πουλάει το 31% των όπλων που αγοράζουμε.
Η Ελλάδα καταγράφηκε ο τρίτος καλύτερος πελάτης όπλων της Γαλλίας, η οποία μας πουλάει το 24% των όπλων.
Το 24% των όπλων που αγοράζει η Ελλάδα έρχονται από τις ΗΠΑ.
Ειδικά την εποχή της «ισχυρής Ελλάδας» του Κ. Σημίτη η Ελλάδα ήταν πρώτη στην παγκόσμια κατάταξη στις εισαγωγές όπλων από τις ΗΠΑ και δέκατη στις εισαγωγές όπλων από όλες τις χώρες του κόσμου!
5) Την περίοδο των Μνημονίων δεδομένου ότι η Ελλάδα πληρώνει σταθερά πάνω από το 2% του ΑΕΠ της (σύμφωνα με τα συγχαρητήρια του ΝΑΤΟ) για εξοπλισμούς. Δηλαδή, ούτε λίγο ούτε πολύ, μόνο μέσα στην μνημονιακή περίοδο της χρεοκοπίας και της κοινωνικής αποτελμάτωσης η Ελλάδα έχει καταβάλλει για όπλα πάνω από 40 δισ. ευρώ…
Και τώρα ας… σκανδαλιστούμε όλοι μαζί:
Ερώτηση 1η: Ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι τα προηγούμενα γίνονται με όλους τους κανόνες της χρηστής διαχείρισης, χωρίς λαμόγια, χωρίς μεσάζοντες και χωρίς τρωκτικά, το γεγονός ότι γίνονται, το γεγονός ότι συμβαίνουν, το γεγονός ότι ο ελληνικός λαός ταΐζει τις πολυεθνικές των όπλων και τον «γαργαντούα» του ΝΑΤΟ με αυτόν τον εξωφρενικό τρόπο, συνιστά σκάνδαλο; Ναι ‘η όχι;
Ερώτηση 2η (ίδια με την προηγούμενη): Το γεγονός ότι αυτά συμβαίνουν εντός μιας συμμαχίας, του ΝΑΤΟ,
– που δεν γνωρίζει αν τα Ιμια είναι ελληνικά,
– που μια άλλη χώρα – μέλος του, η Τουρκία, κατέχει την μισή Κύπρο,
– που δεν αναγνωρίζει εύρος ελληνικού εναέριου χώρου στα 12 μίλια,
το γεγονός ότι γίνονται με πρόσχημα την διαφύλαξη της εθνικής ασφάλειας, αλλά μόλις χτες η κυρίαρχη δύναμη του ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ, έστειλαν στην… «διαβούλευση» με την Τουρκία, το δικαίωμα της χώρας να προχωρήσει στα 12 μίλια των χωρικών της υδάτων, αυτό συνιστά σκάνδαλο; Ναι ή όχι;
Ερώτηση 3η (ίδια με την προ-προηγούμενη): Το γεγονός ότι αυτά συμβαίνουν στο πλαίσιο ενός οξύτατου ανταγωνισμού ανάμεσα σε καπιταλιστικά κράτη που διεκδικούν για τους μονοπωλιακούς τους ομίλους το μεγαλύτερο μερίδιο από την πίτα της αγοράς των εξοπλιστικών και ανάλογα ασκούν πιέσεις στη διαμόρφωση των εξοπλιστικών προγραμμάτων από τα κράτη – αγοραστές, συνιστά σκάνδαλο; Ναι ή όχι;
Ερώτηση 4η (το αυτόν): Το γεγονός ότι αυτά συμβαίνουν στο πλαίσιο ενός καθεστώτος όπου η Ελλάδα – ως θύμα και θύτης των οξύτατων ανταγωνισμών μεταξύ των φίλων, των εταίρων και των συμμάχων της – σπεύδει να δανείζεται (τοκογλυφικά πάντα) από δανειστές που μετά αγοράζουμε τα όπλα τους και πάντα τους χρωστάμε, είναι σκάνδαλο; Ναι ή όχι;
