Σιωπά η Δικαιοσύνη μπροστά στις καταγγελίες του Ευρ. Ελεγκτικού Συνεδρίου για απώλειες του ελληνικού δημοσίου 40 δισ από τράπεζες. Νέα ανακεφαλαιοποίηση σκάνδαλο στα σκαριά!
Πρώτο θέμα, δίπλα στην τραγωδία της Μάνδρας, θα έπρεπε να ήταν σε όλα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης οι αποκαλύψεις του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου για απώλειες 40 δισ. (!) του ελληνικού δημοσίου από τις τράπεζες, μέσα από την διαδικασία σκάνδαλο των μέχρι τώρα τριών ανακεφαλαιοποιήσεων των τραπεζών, για τις οποίες έχει ενδιαφερθεί και η ΛΑ.Ε, καταθέτοντας εδώ και ενάμιση χρόνο μήνυση, η οποία, όπως, φαίνεται, έχει καταχωνιασθεί.
Δυστυχώς, όμως, με μια, σχεδόν, εξαίρεση το μέγα αυτό σκάνδαλο των τραπεζών, που υποθήκευσε και υποθηκεύει τη χώρα, έχει ταφεί από τα μέσα, ενώ και η Δικαιοσύνη που έπρεπε να κινηθεί τάχιστα, μετά τις επίσημες καταγγελίες ενός θεσμικού ευρωπαϊκού οργάνου, τηρεί σιγή ιχθύος!
Όλο το πολιτικοοικονομικό μνημονιακό μπλοκ των δοσίλογων και προδοτών υπαλλήλων των funds και του χρηματιστικού κεφαλαίου έχει ρίξει ταφόπετρα στο σκάνδαλο, αφού η αποκάλυψη του θα έχει ως συνέπεια όχι μόνο την πολιτική εκτέλεση των υπεύθυνων και των συνένοχων τους αλλά και την καταδίκη τους για κακουργηματικές πράξεις.
H Iskra δεν θα σταματήσει να αναδεικνύει,μέχρι την δικαίωση του ελληνικού λαού, το μέγα σκάνδαλο των ανακεφαλαιοποίησεων των τραπεζών.
Στη συνέχεια παραθέτουμε νέο αποκαλυπτικό ρεπορτάζ του Θαν. Κουκάκη για την Έκθεση του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου:
«Οι τράπεζες είναι ο ελέφαντας στο δωμάτιο για το ελληνικό πρόγραμμα». Με τη φράση αυτή Ευρωπαίος αξιωματούχος αναγνώρισε πως η κατάσταση του ελληνικού τραπεζικού συστήματος είναι σήμερα το πρόβλημα που όλοι κάνουν ότι δεν βλέπουν, χωρίς ωστόσο να μπορούν να το αγνοήσουν, γιατί είναι μεγάλο, ακανθώδες, πολυδαίδαλο και πολιτικά «τοξικό».
Να σημειωθεί πως στο πρόγραμμα του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM)έχουν δεσμευθεί για την ενίσχυση των τραπεζών συνολικά 25 δισ. ευρώ εκ των οποίων έχουν χρησιμοποιηθεί τα 5,6 δισ. ευρώ! Τα εναπομείναντα 19,4 δισ. ευρώ θα είναι διαθέσιμα έως και τις 20 Αυγούστου 2018, οπότε εκπνέει και το πρόγραμμα στήριξης του ESM. Το εάν η Ελλάδα θα πάρει και άλλα χρήματα για τη κεφαλαιακή στήριξη των τραπεζών της θα καταδειχτεί από το αποτέλεσμα των τεστ αντοχής που θα διενεργήσουν η ΕΚΤ και η Ευρωπαϊκή Αρχή Τραπεζών μεταξύ Φεβρουαρίου και Μαΐου 2018.
Αν και στελέχη του Ευρωσυστήματος προεξοφλούν το ότι δεν θα απαιτηθεί νέα κεφαλαιακή ένεση ή ότι οι όποιες κεφαλαιακές ανάγκες θα είναι μικρές, η εκτίμηση αυτή μέλλει να καταδειχθεί (τη διετία 2019-2020 θα ενεργοποιηθούν μέτρα που θα μειώσουν το εισόδημα των δανειοληπτών). Εάν ωστόσο απαιτηθούν νέα χρήματα τότε η αποτυχία των θεσμών, των ελληνικών κυβερνήσεων, της Τράπεζας της Ελλάδος και του ΤΧΣ στο μέτωπο της ανάταξης του χρηματοπιστωτικού συστήματος θα είναι καθολική. Το πώς φτάσαμε σε αυτή την αποτυχία είναι μια συζήτηση πολιτική και οικονομική. Το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο εξέτασε το θέμα και οδηγήθηκε σε κάποια συμπεράσματα που έγιναν αποδεκτά από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τα οποία όμως δεν σχολιάσθηκαν από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, τον Ενιαίο Εποπτικό Μηχανισμό αλλά και από την Τράπεζα της Ελλάδος. Ποια είναι αυτά τα συμπεράσματα;
«Τραπεζική καταβόθρα»
Αρχικά το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο αναγνωρίζει ευθύνες στις κυβερνήσεις Σαμαρά και Τσίπρα και διασταλτικά στους υπουργούς Οικονομικών Στουρνάρα και Τσακαλώτο για το γεγονός ότι δεν προστάτεψαν τα χρήματα των Ελλήνων φορολογουμένων. Όπως αναφέρει η έκθεση, οι όροι του δεύτερου και του τρίτου προγράμματος επέτρεπαν τη χρήση του ΤΧΣ μόνον ως ύστατη πηγή στήριξης των ανακεφαλαιοποιήσεων του 2014 και του 2015. Κατά την έκθεση «αυτό σήμαινε ότι το ΤΧΣ δεν μπορούσε να συμμετάσχει στις ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών σε περίπτωση ενδιαφέροντος από ιδιώτες επενδυτές. Επομένως, κατά τη διαδικασία ανακεφαλαιοποίησης, ασκήθηκαν σημαντικές πιέσεις στις τιμές των μετοχών, με αποτέλεσμα τη σημαντική ποσοστιαία απομείωση της συμμετοχής του ΤΧΣ, το οποίο ήταν ήδη πλειοψηφικός μέτοχος των τραπεζών μετά την ανακεφαλαιοποίηση του 2013».
Η επικράτηση των funds έναντι του ΤΧΣ δεν ήταν απλή υπόθεση. Για να καταστεί δυνατόν αυτό τόσο η κυβέρνηση Σαμαρά όσο και η κυβέρνηση Τσίπρα νομοθέτησαν ειδικά (ακόμη και με εκπρόθεσμες τροπολογίες ή «κρυφές» διατάξεις) και με πλήρη γνώση ότι θα ζημιωνόταν ο Έλληνας φορολογούμενος σε βάρος των funds που μπήκαν ως μέτοχοι στις τράπεζες.
Το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο ωστόσο αναδεικνύει και τις ευθύνες των φορέων που λαμβάνουν τις αποφάσεις και κυρίως του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ), που ήταν αρχικά ο βασικός μέτοχος των τραπεζών. Προς επίρρωση αυτού, θα πρέπει να επισημανθεί πως οι τροποποιήσεις στο νόμου του ΤΧΣ ήταν εκείνες που επέτρεψαν αρχικά να γίνουν το 2014 αυξήσεις κεφαλαίων σε τιμή πολύ χαμηλότερη εκείνης που είχε διασώσει το Δημόσιο τις τράπεζες δύο χρόνια νωρίτερα, αλλά και οι οποίες καθόρισαν το 2015 ως ενδεδειγμένη για τις αυξήσεις κεφαλαίου των τραπεζών, τη διαδικασία του επιταχυνόμενου βιβλίου προσφορών, η οποία με απλά λόγια επέτρεψε στους επενδυτές να καθορίσουν εκείνοι την τιμή με την οποία έγιναν βασικοί μέτοχοι των πιστωτικών ιδρυμάτων.
Για το ΤΧΣ το Ελεγκτικό Συνέδριο δεν έχει καλό λόγο να πει. Του αποδίδει αδιαφανή λειτουργία, σκοπιμότητες και ασυνέχεια. «Η διαδικασία λήψης αποφάσεων του ΤΧΣ ήγειρε επίσης σοβαρές ανησυχίες ως προς τη διαφάνειά της. Παραδείγματος χάριν, το 2013, το ΤΧΣ ενέκρινε την πώληση πλειοψηφικής συμμετοχής σε θυγατρική τράπεζας, παρότι η συναλλαγή δεν βασίστηκε σε ανταγωνιστική διαδικασία υποβολής προσφορών με περισσότερους συμμετέχοντες», σημειώνεται στην έκθεση.
Η «ασυνέχεια» που αποδίδεται στο ΤΧΣ σχετίζεται με τις αλλαγές στην ανώτατη διοίκηση του (άλλαξαν 34 στελέχη την πρώτη εξαετία, συμπεριλαμβανομένων τεσσάρων προέδρων και τεσσάρων διευθυνόντων συμβούλων). Κατά το Ελεγκτικό Συνέδριο «οι μουσικές καρέκλες» του ΤΧΣ οδήγησαν σε μειωμένη επιρροή στις τράπεζες στις οποίες το Ταμείο ήταν μέτοχος και ως εκ τούτου ο βασικός σκοπός του, που ήταν η διασφάλιση του δημοσίου συμφέροντος, δεν επετεύχθη.
Μειωμένος έλεγχος
Αλλά το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο θεωρεί πως η μειωμένη επιρροή του ΤΧΣ στις τράπεζες δεν ήταν τυχαία. Φωτογραφίζει δε κυβερνητικές ευθύνες, αλλά και ευθύνες της πρώην και της νυν διοίκησης της Τράπεζας της Ελλάδος για το ότι δεν προβλέφθηκαν όροι για τη βελτίωση της αδύναμης διακυβέρνησης των τραπεζών. Στην βάση αυτή φέρνει ως χαρακτηριστικό παράδειγμα το γεγονός πως τραπεζίτες που συστηματικά λάμβαναν δάνεια από τις τράπεζες τους με όρους ευνοϊκότερους από εκείνους της αγοράς δεν αντικαταστάθηκαν. Αντιθέτως, επί υπουργίας Γιάννη Στουρνάρα ακυρώθηκε στην πράξη η πρόβλεψη των σχεδίων αναδιάρθρωσης που είχαν υποβάλει οι τράπεζες στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ανταγωνισμού και η οποία ανέφερε πως οι απολαβές των ανώτατων τραπεζικών στελεχών θα έπρεπε να προσαρμοστούν. Δεν είναι τυχαίο πως ακόμη και σήμερα οι ετήσιες αμοιβές κάποιων μη εκτελεστικών στελεχών των ελληνικών τραπεζών ξεπερνούν ακόμη και τις ετήσιες απολαβές του Μάριο Ντράγκι!
«Σε αντίθεση με τη διεθνή πρακτική, οι ιδιοκτησιακές μεταβολές, που οδήγησαν το 2013 στη σχεδόν πλήρη εθνικοποίηση του εγχώριου τραπεζικού κλάδου, δεν συνοδεύθηκαν από αντίστοιχες αλλαγές στα περισσότερα διοικητικά συμβούλια των τραπεζών. Συγκεκριμένα, σε ορισμένες περιπτώσεις, η διοίκηση παρέμεινε στους ιστορικούς μετόχους και το ΤΧΣ δεν είχε δικαίωμα να την αξιολογήσει από άποψη πείρας, φήμης και ανεξαρτησίας», σημειώνεται χαρακτηριστικά στην έκθεση. Κατά κάποια κυβερνητικά στελέχη η αναφορά αυτή αποδίδει εμμέσως ευθύνες στον πρώην υπουργό Οικονομικών και νυν Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννη Στουρνάρα. Κατά τα στελέχη αυτά ο υπουργός Οικονομικών είχε εκπροσώπους του Δημοσίου στα ΔΣ των τραπεζών για τους οποίους ο «νόμος Αλογοσκούφη» προέβλεπε αυξημένο ρόλο. Οι ίδιοι καταγγέλλοντες επικαλούνται έκθεση του Ελληνικού Ελεγκτικού Συνεδρίου που καταλογίζει υπό- χρησιμοποίηση των εν λόγων εκπροσώπων επί υπουργίας Στουρνάρα.
Αλλά αυτή η ερμηνεία είναι μονομερής, διότι το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο περιγράφει και τις ευθύνες της σημερινής κυβέρνησης στο θέμα αυτό. «Η αξιολόγηση της εταιρικής διακυβέρνησης των τραπεζών περιελήφθη μόλις στο τρίτο πρόγραμμα, με το ΤΧΣ να πρέπει να αξιολογήσει όλα τα μέλη των διοικητικών συμβουλίων των τραπεζών. Ωστόσο, βάσει των σχετικών κριτηρίων, οι υποψήφιοι περιορίζονταν σε εκείνους που είχαν τραπεζική και χρηματοοικονομική πείρα· η απαίτηση αυτή δεν εναρμονιζόταν πλήρως με τις διεθνείς πρακτικές και τις απαιτήσεις της ΕΕ / του SSM, οι οποίες προάγουν, κατ’ αρχήν, τη διαφοροποιημένη σύνθεση και τη συλλογική γνώση των διοικητικών συμβουλίων», αναφέρει επικριτικά η έκθεση.
Σε κάθε περίπτωση οι ευθύνες του ΤΧΣ είναι μεγάλες. Εκείνο είχε το βάρος της λήψης των αποφάσεων ως βασικός μέτοχος των τραπεζών και ως φορέας που έχει συνομολογήσει ειδικές συμφωνίες με τις τράπεζες. Αλλά ο φορέας αυτός στον οποίο εκπροσωπείται το Δημόσιο (και η Τράπεζα της Ελλάδος προτείνει μέλη και παρατηρητές) άσκησε και ασκεί ελλιπέστατα τον έλεγχο του μετόχου, παρά το ότι έχει εκπροσώπους στα ΔΣ των τραπεζών. «Σχεδόν έξι χρόνια μετά τη θέσπιση του πρώτου προγράμματος, επιτόπιος έλεγχος που διενεργήθηκε από την ΤτΕ και τον SSM τον Μάρτιο του 2016 ανέδειξε στη μεγαλύτερη εξ αυτών τράπεζα σοβαρές εσωτερικές αδυναμίες όσον αφορά τη διακυβέρνηση, τη διαχείριση των κινδύνων και τις πρακτικές δανεισμού», σημειώνεται σχετικά στην έκθεση.
Άλλωστε υποθέσεις που είδαν πρόσφατα το φως της Δημοσιότητας με πρωτοβουλία των εισαγγελικών αρχών και της αρχής για το ξέπλυμα χρήματος και όχι με πρωτοβουλία της Τράπεζας της Ελλάδος έδειξαν πως μέλη των ΔΣ των τραπεζών με παρουσία δεκαετιών σε αυτά είχαν υποπέσει σε έκνομες ενέργειες που τα έχουν φέρει αντιμέτωπα με κατηγορίες που ξεκινούν από απιστία και εκτείνονται έως το οργανωμένο έγκλημα.
Πηγή:Θαν. Κουκάκης- Cnn.gr