Ήταν μόνο μία βουλευτής των γερμανών Πρασίνων στο κρατιδιακό Κοινοβούλιο της Κάτω Σαξονίας (πρωτεύουσα, Αννόβερο) που τελικά άλλαξε γνώμη και πήγε στους Χριστιανοδημοκράτες. Έγινε έτσι το πρώτο κομμάτι ενός ντόμινο που ρίχνει την κρατιδιακή κυβέρνηση των Σοσιαλδημοκρατών (SPD), κάνει το κρατίδιο να γλιστρά από τα χέρια του κόμματος -από το πουθενά- και τον Schultz να ζει άλλο ένα απανωτό «μίνι Βατερλώ» φέτος όσο η μεγάλη κάλπη για την καγκελαρία πλησιάζει και τα ποσοστά του έχουν πέσει δραματικά.
To νέο πρόβλημα του Schultz ξεκίνησε από την Έλκε Τβίστεν -μία βουλευτή των Πρασίνων, αρχικά, στο κρατιδιακό Κοινοβούλιο της Κάτω Σαξονίας, της οποίας το όνομα ο Σουλτς μάλλον δεν είχε ακούσει μέχρι πριν από λίγες ημέρες.
H Τβίστεν έφυγε από τους Πράσινους και προσχώρησε στους Χριστιανοδημοκράτες (CDU) για λόγο που πίσω στο Βερολίνο είναι εντελώς αδιάφορος (οι Πράσινοι αρνήθηκαν να την βάλουν ξανά υποψήφια στις επόμενες κρατιδιακές εκλογές).
Γιατί αυτό κατέληξε να βάζει φωτιά στο SPD; Επειδή, σχεδόν πέντε χρόνια πριν, το SPD είχε καταφέρει να πάρει την Κάτω Σαξωνία μόνο για μία έδρα. Στο κρατιδιακό Κοινοβούλιο, το SPD και οι Πράσινοι είχαν 69 έδρες, ακριβώς όσο ήταν η πλειοψηφία -εκείνη η μία έδρα είχε, τότε, σε μία μετεκλογική νύχτα θρίλερ, διώξει το CDU από το Αννόβερο σε ένα πλήγμα για την Μέρκελ.
Τελικά εκείνη η μία έδρα απέκτησε όνομα -Έλκε Τβίστεν- και λίγο πριν τις ομοσπονδιακές εκλογές απέσυρε τη στήριξή της στον κυβερνητικό συνασπισμό SPD και Πρασίνων.
Ακόμη χειρότερα, μπαίνοντας στην ομάδα του CDU, τώρα την πλειοψηφία έχει το CDU με τους Φιλελεύθερους -από εκεί που δεν το περίμενε κανείς, δηλαδή, οι Σοσιαλδημοκράτες μπορεί να χάσουν άλλο ένα κρατίδιο στους Χριστιανοδημοκράτες λίγο πριν τη μεγάλη μάχη του Σεπτεμβρίου.
Το τι θα γίνει από εδώ και πέρα στο Αννόβερο δεν είναι απολύτως σίγουρο: Πρόταση μομφής -που είναι πολύ πιθανή, αλλά όχι τόσο απλή επειδή η συζήτηση θα πρέπει υποχρεωτικά να διαρκέσει αρκετά- θα φέρει οριστικό θάνατο της κρατιδιακής κυβέρνησης του Σοσιαλδημοκράτη Στέφαν Βάιλ. Εναλλακτικά, η κρατιδιακή κυβέρνηση θα μπορούσε να συνεχίσει ως μειοψηφίας για τους λίγους μήνες που μένουν μέχρι τις προγραμματισμένες κρατιδιακές εκλογές. Θεωρητικά επίσης, το κρατιδιακό Κοινοβούλιο θα μπορούσε να ψηφίσει να διαλυθεί (κάτι που θα χρειαζόταν πλειοψηφία δύο τρίτων) και να γίνουν πρόωρες κρατιδιακές εκλογές.
Πιθανότερο φαίνεται το τελευταίο (επειδή συμφέρει τους πάντες), αλλά το τι όντως θα γίνει στο Αννόβερο δεν έχει και τόση σημασία για τους Σοσιαλδημοκράτες πίσω στο Βερολίνο.
Το κακό ήδη έγινε: Η πλειοψηφία στο κρατίδιο χάθηκε. Προηγουμένως, είχε χαθεί το Ζάαρλαντ. Προηγουμένως, είχε χαθεί το Σλέσβιχ-Χόλσταϊν. Και προηγουμένως είχε χαθεί η Βόρεια Ρηνανία–Βεστφαλία.
Στην αρχή, όταν ακόμη η Γερμανία είχε πάθει ακόμη «κεραυνοβόλο έρωτα» με τον Σουλτς στις δημοσκοπήσεις, οι πρώτες ήττες φαίνονταν (έστω και με δυσκολία) διαχειρίσιμες αλλά πλέον, και ενώ το SPD οδεύει ξανά στη δεύτερη θέση με την ίδια περίπου απόσταση από την Merkel που είχε και τα πικρά τελευταία χρόνια, η εικόνα έχει επιδεινωθεί ανεπανόρθωτα.