Όταν η Washington Post φιλοξενεί άρθρο με τίτλο «The coming war with North Korea», μόνο τυχαία δεν το κάνει. Είναι σαφέστατο ότι η πολιτική περικύκλωσης της Κίνας από το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ έχουν σαν ενδιάμεσο σταθμό τη Βόρεια Κορέα.
Μόνο που η ΛΔ της Κορέας, στρατιωτικά, δεν είναι ούτε Ιράκ, ούτε Λιβύη, ούτε Συρία. Για δύο βασικούς λόγους:
α) Σε περίπτωση ιμπεριαλιστικής επίθεσης η ΛΔ Κορέας μπορεί να πλήξει άμεσα την ίδια τη Σεούλ. Η Σεούλ , με πληθυσμό πάνω από 10 εκ. βρίσκεται περίπου 45 χλμ. από την αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη (DMZ). (Σε αντίθεση με την Πιονγιάνγκ, που βρίσκεται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα). Η Βόρεια Κορέας έχει τη στρατιωτική δυνατότητα να πραγματοποιήσει κα΄τι τέτοιο με τους πυραύλους ΚΝ-02, βαλλιστικής δυνατότητας 120 χλμ, που διαθέτει.
Στρατιωτικό πλήγμα κατά της Σεούλ θα δημιουργούσε συνθήκες δύσκολα διαχειρίσιμες από τις ΗΠΑ.Όχι μόνο λόγω του τεράστιου κύματος, σε μέγεθος εκατομμυρίων, προσφύγων που θα κινούνταν προς τη νοτιοκορεατική ενδοχώρα, όσο και γιατί αυτόματα θα κατέρρεε η νοτιοκορεατική οικονομία (η Νότια Κορέα αντλεί 63,2% του ΑΕΠ της από τον τομέα των υπηρεσιών, με βάση τη Σεούλ) .
Γεγονός με την ισχύ domino για τη παγκόσμια χρηματιστηριακή αγορά.
β) Οι πυρηνικοί αντιδραστήρες της Νότιας Κορέας δεν έχουν σχεδιαστεί να αντιμετωπίζουν στρατιωτικά πλήγματα, όπως αποκάλυψε αναφορά που ζητήθηκε να παραδοθεί από την Ν.Κορεατική εταιρεία Hydro & Nuclear Power Co.
Η αναφορά τόνιζε ότι το εξωτερικό περίβλημα των τοπικών αντιδραστήρων δεν φτιάχτηκε ποτέ για να αντέχει πυραυλικά χτυπήματα ή άλλου είδους στρατιωτικών επιθέσεων!
Καταλαβαίνει κανείς λοιπόν ότι οποιαδήποτε στρατιωτική ενέργεια στη κορεατική χερσόνησο δεν θα είναι ένα τοπικό γεγονός. Και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να πέφτει θύμα του επικοινωνιακού πολέμου των ΗΠΑ γύρω από το καθεστώς της ΛΔ Κορέας, άσχετα από τις ενστάσεις που μπορεί να έχει για το χαρακτήρα του.
Πόλεμος στη κορεατική χερσόνησο σημαίνει παγκόσμιες εξελίξεις με δραματικές συνέπειες για όλο τον πλανήτη.
Παρ όλα αυτά οι ΗΠΑ δεν διστάζουν να συνεχίζουν να οργανώνουν στρατιωτική επέμβαση. Προχθές Νότια Κορέα και ΗΠΑ, στην κοινή ετήσια άσκηση με την κωδική ονομασία «Max Thunder», απογείωσαν 100 μαχητικά όπως F-15K, KF-16, FA-50, F-4E, F-5 αλλά και C-130, E-737, F-16, U-2, AV-8B, EA-18Gs.
Η άσκηση, που έγινε στην αεροπορική βάση Kunsan, ήταν καθαρά άσκηση προσομοίωσης πλήγματος κατά της Β.Κορέας.
Παράλληλα τόσο η Κίνα έχει θέσει σε επιφυλακή την αεροπορία της ενώ η Ρωσία έθεσε σε συναγερμό τους πιλότους των Il-38, Ka-27 ,MiG-31 και τα πληρώματα των ανθυποβρυχιακών Tu-142M3 του Στόλου του Ειρηνικού, ενώ μεταφέρει και νέες δυνάμεις στο Βλαδιβοστόκ.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο η «δημοκρατική» Washington Post ζητάει προληπτικό χτύπημα σε όλες τις στρατιωτικές δυνάμεις τις ΛΔ Κορέας και τα πυρηνικά της εργοστάσια. Ενώ η «δημοκρατική αριστερά» της Ε.Ε. τηρεί σιγή ιχθύος (όταν μαζί με τον Άδωνι δεν καταγγέλλει το «βάρβαρο καθεστώς της Βόρειας Κορέας», καθεστώς όπου επανειλημμένα όμως έχει δείξει να διαθέτει ικανότητες Ιησού, καθώς ανασταίνονται συνεχώς αξιωματούχοι που είχαν εκτελεστεί σε λάκκους με σκυλιά).
