Δεν συμβαίνει, αλλά θέλω να πιστεύω πως και ο κύριος Τόσκας που το ξεστόμισε κι ο πρωθυπουργός που το σιγοντάρισε θα έχουν μετανοιώσει για την διαπίστωσή τους το βράδυ της Κυριακής ότι ο κρατικός μηχανισμός κινητοποιήθηκε άμεσα. Την ώρα που έκαναν τις διαπιστώσεις υπήρχαν ήδη οι πρώτες δεκάδες των νεκρών από την καταστροφική πυρκαγιά. Αν ο μηχανισμός ήταν πλήρως κινητοποιημένος θα έπρεπε να τους είχε ενημερώσει για τους νεκρούς και θα ήταν συγκρατημένοι στις δηλώσεις τους και ενδεχομένως συντετριμμένοι. Ο δε κύριος Τσίπρας δεν θα μας έλεγε εκείνα τα ασυλλόγιστα περί ασύμμετρης απειλής…
Δυστυχώς αυτά τα έχουμε ακούσει και παλιότερα σε περιπτώσεις μεγάλων καταστροφών με πρόσφατη αυτή της Ηλείας το 2007. Τίποτα ασύμμετρο και εκτός λογικής δεν υπάρχει πια. Εχουμε δει να γίνονται παρόμοια στην Καλιφόρνια και στην Πορτογαλία. Η κλιματική αλλαγή και τα ακραία καιρικά φαινόμενα είναι πλέον μια πραγματικότητα στον πλανήτη μας. Όποιο δασολόγο και να ρωτήσεις θα σου εξηγήσει ότι η πυρκαγιές στα δάση της Μεσογείου έχουν αυξηθεί τα τελευταία χρόνια. Ότι η δόμηση μέσα στο δάσος είναι τεράστιο πρόβλημα. Οτι τα σκουπίδια που συσσωρεύονται μέσα στα δάση κοντά σε κατοικημένες περιοχές είναι εστίες μόλυνσης αλλά και πρόκλησης πυρκαγιών. Οτι δεν γίνεται να προχωράμε συνέχεια ως χώρα σε αλλαγές χρήσης γης αποχαρακτηρίζοντας δασικές εξετάσεις. Οταν γίνονται όλα αυτά δεν μπορούμε να μιλάμε για φαινόμενα που ξεπέρασαν κάθε φαντασία.
Κάποιοι στην κυβέρνηση δεν μπορούν να αναμετρηθούν με την πραγματικότητα. Κι έχουν περάσει τέσσερα χρόνια και τώρα έχουν να αναμετρηθούν όχι με την κατάσταση που παρέλαβαν αλλά κυρίως για την κατάσταση που οι ίδιοι με τις πράξεις και τις παραλείψεις τους δημιούργησαν. Το μοντέλο της καταστροφής του δάσους κυριάρχησε στην Ελλάδα μεταπολεμικά. Ολόκληρες κατοικημένες πια περιοχές στην Αττική, ήταν δάση που καταστράφηκαν για να πέσει μπετόν. Κι όπου δεν καταστράφηκαν τα δάση ανακαλύφθηκαν οικόπεδα μέσα σε αυτά και έγιναν σπίτια, εξοχικές κατοικίες χτίστηκαν μεζονέτες. Το δάσος αντί για πηγή οξυγόνου, αέρα, δροσιάς και χώρος περιπάτου έγινε οικόπεδο.Το πολιτικό σύστημα στην αρχή παρότρυνε, στην συνέχεια έκανε πως δεν έβλεπε και στο τέλος νομιμοποίησε. Οι ευθύνες είναι διαχρονικές για τα αίτια της τραγωδίας που βιώνουμε τώρα στο Μάτι. Οσοι ετοιμάζουν τώρα την επικοινωνιακή τους αντεπίθεση ελπίζοντας να θερίσουν πολιτικό κεφάλαιο πάνω στα καμένα και τους απανθρακωμένους ας βρουν τουλάχιστον να πουν δυο κουβέντες αυτοκριτικής αναφερόμενοι στα διαχρονικά εγκλήματα των πολιτικών γωνιών τους.
Οι μέρες περνούν και κανένας από τον κρατικό μηχανισμό, διοικητικός ή πολιτικός αξιωματούχος δεν βγαίνει να μας πει γιατί χάθηκαν τόσες ανθρώπινες ζωές. Μήπως περιμένουν να μάθουν την αλήθεια από την έρευνα που διέταξε ήδη η εισαγγελία του Αρείου Πάγου; Το “σχέδιο” Πολιτικής Προστασίας που υποτίθεται ότι έχει καταρτιστεί ήταν στα χαρτιά. Αποδείχτηκε από αναποτελεσματικό ως ανύπαρκτο. Ούτε πυροπροστασία ούτε πυρόσβεση ούτε διάσωση των ανθρώπων που βρήκαν φρικτό θάνατο μέσα στις φλόγες. Εκ των υστέρων αποδεικνύεται πως εντολή σαφής προς τους κατοίκους να εγκαταλείψουν τα σπίτια και την περιοχή δεν δόθηκε από κανέναν. Κανένας φορέας δεν ανέλαβε την επιχειρησιακή ευθύνη να εξασφαλίσει την ομαλή αποχώρηση των κατοίκων από την περιοχή. Επίσης, η αδράνεια της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και ειδικότερα του Δήμου Μαραθώνα προφανής.
Συσκέψεις σε υπουργεία γίνονται πολλές. Οι περισσότερες αφορούν την αγωνιώδη προσπάθεια ανεύρεσης κωδικών που θα κοπούν για να πιαστεί το πλεόνασμα του 3,5%. Η λογική του “κόψε από παντού” να πιάσουμε τον στόχο δεν κάνει κακό μόνο στις τσέπες μας, απειλεί τις ίδιες τις ζωές μας. Τώρα το κράτος μπορεί να έχει μόνιμα τους εκπροσώπους των θεσμών πάνω από το κεφάλι του αλλά δασοπυροσβέστες έχει συμβασιούχους. Οσο είχαμε αντιπλημμυρικά έργα στην Μάνδρα άλλο τόσο είχαμε και αντιπυρικά έργα στα δάση της Αττικής. Έτσι εδραιώνεται η εντύπωση ότι προτεραιότητα είναι η διάσωση των τραπεζών. Οτι οι ανθρώπινες ζωές είναι νούμερα στο χαρτί όπως εκείνα που λιγοστεύουν κάθε φορά για να πιαστούν οι στόχοι και να μαζέψει συγχαρητήρια η κυβέρνηση από τους εταίρους-δανειστές. Ετσι εξηγείται γιατί εκείνη την αποφράδα Δευτέρα από τα δεκαεφτά διαθέσιμα “καναντέρ” πέταξαν μόνο τα εφτά …
Για την διάσωση των δασών και των ανθρώπινων ζωών θα τα ρίχνουμε στις θεομηνίες που δεν ήταν δυνατόν να προβλεφθούν. Το μοντέλο διακυβέρνησης που έχει επιβληθεί στα χρόνια της οικονομικής κρίσης και το εφαρμόζουν όλες οι μνημονιακές κυβερνήσεις επιβάλλει άλλες προτεραιότητες. Η ανθρώπινη ζωή εφόσον δεν χωράει στις πολιτικές της λιτότητας δεν αποτελεί προτεραιότητα. Κάποιοι απίθανοι τύποι που εξακολουθούν να μιλούν στο όνομα της κοινωνίας, αφού την άφησαν στο έλεος της πιο σκληρής λιτότητας, τώρα αδυνατούν να βγουν ενώπιόν της και να αναλάβουν τις ευθύνες του για την τραγωδία της περασμένης Δευτέρας.
*Πηγή: protothema.gr
