“Σάντουιτς” έχει γίνει, όσο αφορά πρόσφυγες και μετανάστες, η Ελλάδα ανάμεσα στις συμπληγάδες της Ε.Ε από τη μια και της Τουρκίας από την άλλη.
Η μεν Ε.Ε, σηκώνοντας ρατσιστικά τείχη και επισείοντας την απειλή της ακροδεξιάς, επιδιώκει να φορτώσει πρόσφυγες και μετανάστες στις χώρες των διακεκαυμένων μεσογειακών συνόρων και ειδικότερα στην Ελλάδα.
Η δε Τουρκία εργαλειοποιεί πρόσφυγες και μετανάστες, ως όχημα συνεχούς πίεσης προς Ελλάδα και Ε.Ε, προκειμένου να αποσπά πολιτική ανοχή στις επεκτατικές κινήσεις της, πολιτικά ανταλλάγματα και όλο και περισσότερα χρηματικά ποσά.
Βέβαια σε αυτό το βρώμικο παιχνίδι υπεισέρχεται και ένας επιτήδειος τρίτος παράγοντας: οι προσκυνημένες εθνικές κυβερνήσεις, οι πελατειακές σχέσεις τους, η απίστευτη γραφειοκρατία τους και τα διάφορα κερδοσκοπικά κυκλώματα που καλύπτουν και τα οποία φουσκώνουν τις τσέπες τους με την καταλήστευση κονδυλίων, την εκμετάλλευση και το παρεμπόριο προσφύγων και μεταναστών, όπως ορισμένες ΜΚΟ. Βεβαίως αυτοί που πληρώνουν ακριβά το τίμημα όλων τούτων με απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης σε γκέτο της ντροπής είναι οι πρόσφυγες και μετανάστες.
Ειδικότερα η δουλοπρέπεια και η ιδιοτέλεια του ελληνικού πολιτικού κατεστημένου έχει μετατρέψει σε άβουλο πιόνι των Βρυξελλών και της Γερμανίας.
Οι ελληνικές κυβερνήσεις -ΣΥΡΙΖΑ, Ν.Δ- ενώ θα έπρεπε να μην έχουν αφήσει τίποτα όρθιο μπροστά στον κυνικό ρατσισμό των τειχών που υψώνει η Ε.Ε και της παχυδερμίας της, ψελλίζουν απλώς ή και τηρούν σιγή ιχθύος για αυτό το ζήτημα αλλά και στα εθνικά θέματα, ενώ με πονηρό τρόπο και υπογείως επιχειρούν να ανταλλάξουν τη σιωπή τους με την ανοχή των “θεσμών” στη χαλάρωση των οικονομικών δεσμεύσεων που δουλοπρεπώς και προς ζημίαν της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας έχουν αναλάβει.
Τις τραγικές επιπτώσεις όλων αυτών τις επωμίζονται τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και οι κάτοικοί τους, που σηκώνουν όλο το βάρος της απανθρωπιάς Ε.Ε, ελληνικών κυβερνήσεων, Τουρκίας και κερδοσκοπικών κυκλωμάτων, προς τέρψιν της ελληνικής ακροδεξιάς, η οποία ανέξοδα επιχειρεί την εκμετάλλευση της κατάστασης προς άγραν ψήφων.
Και βεβαίως το θύμα όλων τούτων είναι ο ξεριζωμένος πρόσφυγας των ιμπεριαλιστικών πολέμων και επεμβάσεων και ο εξαθλιωμένος μετανάστης, που, ανυποψίαστος ίσως, βλέπει τώρα το όνειρο μιας καλύτερης ζωής “στας Ευρώπας” να του έχει γίνει εφιάλτης.
K.M
