Πρόκειται για «Κεντρική Βαλκανική Δημοκρατία»

Το «Σκοπιανό» (όπως συνηθίζεται να λέγεται), δυστυχώς «δεν ξεχάστηκε μετά από …δέκα χρόνια»! Εξακολουθεί να βρίσκεται στην επικαιρότητα είκοσι έξι (26) συναπτά έτη, και να επικαιροποιείται διαρκώς (όπως και στον παρόντα χρόνο).

Να πάρουν θέση Αμερικανοί και Ευρωπαίοι

Το ζήτημα δε είναι, να συνειδητοποιήσουν οι εταίροι και σύμμαχοι (Αμερικανοί κα Ευρωπαίοι) ότι δεν μπορούν να δέχονται τον όρο «Μακεδονία» παραβιάζοντας ιστορικά δεδομένα –προκαλώντας κατ’ ουσίαν την ιστορία, αλλά ούτε και να φέρεται ότι προσχωρούν στη γραμμή: «Τίτο-Παρτιζάνων και Κομμουνιστικής Διεθνούς». Ειδικότερα:

Είναι πρόδηλο, από την εξέλιξη των πραγμάτων ότι κατ’ ουσίαν έχει …«στοιχειώσει» η «κληρονομιά του Στρατάρχη Τίτο», ο οποίος για τους δικούς του ιδεολογικούς, πολιτικούς και ευρύτερα γεωπολιτικούς λόγους, αποφάσισε μετά τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου να μετονομασθεί η Βαρντάσκα Μπανόβινα (Vardar Banovina) αρχικώς σε «Λαϊκή Δημοκρατία της Μακεδονίας» και στη συνέχεια σε «Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας». Και τούτο γιατί ο Στρατάρχης Τίτο διαρκώς καλλιεργούσε την ιδέα ενός χωριστού και διακριτού κράτους στο οποίο θα υπαγόταν ως λαός το …«Μακεδονικό Έθνος»!

Ειδικότερα υπ’ όψιν τα εξής:

1) Μετά το πέρας των Βαλκανικών Πολέμων, το 1912 και 1913, τα περισσότερα Ευρωπαϊκά εδάφη της ήδη διαλυμένης Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, περιήλθαν μερικώς στην Ελλάδα, στην Βουλγαρία και στη Σερβία. Η περιοχή δε που σήμερα ευρίσκεται στο κράτος των Σκοπίων ονομάστηκε (τότε) Νότια Σερβία.

2) Με τη λήξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου το 1918, η Σερβία αποτέλεσε μέρος του Βασιλείου των Σέρβων, των Κροατών και των Σλοβένων και το 1929 μετονομάσθηκε σε Βασίλειο της Γιουγκοσλαβίας. Η επικράτεια δε του Βασιλείου της Γιουγκοσλαβίας διαιρέθηκε σε «Περιφέρειες» τις επικαλούμενες «Μπανόβινα». Ως εκ τούτου το σημερινό κράτος των Σκοπίων αφορούσε πλέον την «Βαρντάσκα Μπανόβινα» του Βασιλείου της Γιουγκοσλαβίας.

3) Η «Διακήρυξη του Στρατάρχη Τίτο» το 1944 για το …Μακεδονικό Έθνος(!) που οφειλόταν όχι μόνο σε ιδεολογικοπολιτικούς αλλά ασφαλώς και σε γεωστρατηγικούς σκοπούς, με επίκληση για την «ενότητα των τμημάτων της Μακεδονίας που διασπάσθηκαν από τους Ιμπεριαλιστές» (sic), είχε την «προϊστορία» της. Και είχε την «προϊστορία» της, γιατί κατά τη διάρκεια του Μεσοπολέμου και κυρίως από το έτος 1934 και μετά, αναπτύχθηκε η «νέα ιδεολογία» της «γέννησης του Μακεδονισμού», μέσω της «Κομμουνιστικής Διεθνούς» (Komintern), οπότε στη σχετική «Συνεδρίαση της Γραμματείας των Βαλκανικών Κρατών», αποφασίστηκε η ανάδειξη «Μακεδονικού Έθνους»(!) που θα προοριζόταν για την αυτοδιάθεσή του και για τη συγκρότηση της λεγόμενης «Μακεδονικής Δημοκρατίας των Εργαζόμενων Μαζών»! Η απόφαση αυτή δημοσιοποιήθηκε, προκειμένου να δεσμεύσει ως «Κουμμουνιστική Διεθνής» τα Κομμουνιστικά Κόμματα, ιδιαιτέρως των αμέσως εμπλεκομένων κρατών.

Τα τέσσερα ονόματα με πέμπτο εκείνο της ΠΓΔΜ –FYROM

Σταθμός όμως εξακολουθεί και πάλι να είναι το έτος 1944, οπότε το «Αντιφασιστικό Συμβούλιο» για την «εθνική απελευθέρωση της Μακεδονίας», διακήρυξε τη δημιουργία της «Λαϊκής Δημοκρατίας της Μακεδονίας» (όπως προαναφέρεται), που υπαγόταν στη δημιουργηθείσα τότε «Λαϊκή Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας». Ωστόσο, το 1963 με τη μετονομασία της Ομοσπονδίας αυτής σε «Σοσιαλιστική Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας», η τότε «Λαϊκή Δημοκρατία της Μακεδονίας» μετονομάσθηκε και πάλι (για τέταρτη φορά!) σε «Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας» και αποτέλεσε ομόσπονδο κρατίδιο αυτής. Έτσι η περιοχή των Σκοπίων γνώρισε τις ονομασίες: α) της Νότια Σερβίας, β) της Βαρντάσκα Μπανόβινα, γ) της «Λαϊκής Δημοκρατίας της Μακεδονίας» της δ) Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας» και ε) ως προσωρινό όνομα με βάση την απόφαση 817/1993 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών εκείνο της «Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας» (ΠΓΔΜ-FYROM). Υπ’ όψιν δε ότι η ΠΓΔΜ αποδέχθηκε επισήμως ότι η προσωρινή αυτή ονομασία αποτελεί αντικείμενο διαπραγμάτευσης. Περαιτέρω:

Πρόκειται για «Κεντρική Βαλκανική Δημοκρατία»

Σε περίπτωση που προκρίνεται «γεωγραφικός προσδιορισμός» που θα αφορά στην ονομασία της ΠΓΔΜ, τότε για να είμαστε ακριβείς και δίκαιοι, αλλά και για να μην δημιουργούνται λαθεμένες εντυπώσεις, θα πρέπει στην όλη αυτή διαδικασία να λαμβάνονται σοβαρώς υπ’ όψιν και να καταγράφονται τα παρακάτω:

Από άποψη γεωγραφίας ο όρος «Μακεδονία» περιλαμβάνει εδάφη τα οποία ανήκουν στη σημερινή επικράτεια συγκεκριμένων βαλκανικών χωρών. Ειδικότερα «το κύριο μέρος της γεωγραφικής Μακεδονίας» καταλαμβάνει τα όρια της Αρχαίας Ελληνικής Μακεδονίας, το μεγαλύτερο μέρος των οποίων εμπίπτει εντός της ελληνικής επικράτειας. Συγκεκριμένα η γεωγραφική αναφορά της Μακεδονίας αφορά 55% στην Ελλάδα, 35 % στην ΠΓΔΜ, 9 % στη Βουλγαρία και μόλις 1 % στην Αλβανία. Ειδικότερα με αναφορά στην γεωγραφία το κράτος των Σκοπίων αφορά «Κεντρικό Βαλκανικό Κράτος» το οποίο συνορεύει με το Κόσοβο στα βορειοδυτικά, τη Σερβία στα βόρεια, τη Βουλγαρία στα ανατολικά, την Ελλάδα στα νότια και την Αλβανία στα δυτικά.

Με τούτα τα δεδομένα η ΠΓΔΜ θα πρέπει να αναγνωρισθεί ως «Κεντρική Βαλκανική Δημοκρατία».

Εντέλει πρόκειται για την Βαρντάσκα Μπανόβινα (Vardar Banovina)

Πέραν των προαναφερομένων άξια αναφοράς είναι και τα εξής:

Ενώ η «Κομμουνιστική Διεθνής» αυτοτελώς διαλύθηκε στις 15 Μαΐου 1943, κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου (επι Στάλιν!), λίγους μήνες μετά, στις 29 Νοεμβρίου 1943 το «Αντιφασιστικό Συμβούλιο Εθνικής Απελευθέρωσης της Γιουγκοσλαβίας» (βλ. Τίτο–Παρτιζάνοι), αποφάσισε, παρά την αυτοδιάλυση της «Κομμουνιστικής Διεθνούς» και την αυτοακύρωση των αποφάσεών της, να επικυρώσει τη γεωπολιτική στρατηγική του Τίτο, μετονομάζοντας την Βαρντάσκα Μπανόβινα σε «Λαϊκή Δημοκρατία της Μακεδονίας» κατά τα προεκτεθέντα.

Ιδού γιατί το όνομα «Μακεδονία» που επικαλούνται σήμερα τα Σκόπια, αφορά παρακαταθήκη του Στρατάρχη Τίτο. Τίθεται συνεπώς μείζον ζήτημα εάν οι εταίροι και σύμμαχοι της Ελλάδας θα προσχωρήσουν στο ανιστόρητο αυτό δόγμα. Επίσης:

Από άποψη ιστορίας, τα δεδομένα δεν επιδέχονται αντίθετου λόγου, καθόσον με αμιγώς σοβαρούς επιστημονικούς ιστορικούς όρους (για να μην περιπαίζονται γνωστικά αντικείμενα και αδιαμφισβήτητες παραδοχές, των οποίων επιχειρείται η αναίρεση με ευτελείς προπαγάνδες), το ελληνικό όνομα Μακεδονία, αναφέρεται αποκλειστικώς στο κράτος και στον πολιτισμό των αρχαίων Μακεδόνων οι οποίοι, αδιαμφισβητήτως, αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της πολιτιστικής, εθνικής και ιστορικής κληρονομιάς της Ελλάδας. Ουδεμία δε σχέση έχουν οι Έλληνες Μακεδόνες με τους κατοίκους της ΠΓΔΜ, οι οποίοι είναι απόγονοι των Σλάβων.

Συνεπώς με βάση την ιστορία η προσήκουσα ονομασία του Κράτους των Σκοπίων, με ιστορικούς όρους, δεν μπορεί να είναι άλλη από την Βαρντάσκα Μπανόβινα (Vardar Banovina), ήτοι τη «Δημοκρατία του Βαρδάρη».

———————————————

 * Ο Πέτρος Μηλιαράκης δικηγορεί στα Ανώτατα Ακυρωτικά Δικαστήρια της Ελλάδας και στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια του Στρασβούργου και του Λουξεμβούργου (ECHR και GC – EU).