Ο νέος χρόνος, παρά τα λεγόμενα, θα είναι έτος εκλογών και έχουμε ήδη μπει σε προεκλογική περίοδο. Ο κόσμος σχηματίζει άποψη αργά αλλά πολύ νωρίτερα από την τυπική ή την εικαζόμενη πρόωρη ημερομηνία διεξαγωγής των εκλογών. Και μετά δύσκολα μετακινείται. Ο κόσμος έχει πια σχηματίσει άποψη για τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αλλά και για το πολιτικό τοπίο. Κυριαρχεί η απογοήτευση και για τα δυο.
Η απόπειρα ανασυγκρότησης της κεντροαριστεράς περιορίζεται στην ανασύνθεση φθαρμένων υλικών. Ούτε δυναμισμός ούτε φρέσκιες ιδέες. Τα ΜΜΕ φούσκωσαν τη λεγόμενη κεντροαριστερά αλλά η συνέχεια είναι γεμάτη ερωτηματικά. Ήδη η ηγεσία της κινήθηκε καιροσκοπικά με βάση τις δημοσκοπήσεις και προσεγγίζει τη ΝΔ. Με προφανή στόχο να «τακτοποιηθούν» στην επόμενη Βουλή. Δίνουν την εντύπωση ότι αν αλλάξουν οι δημοσκοπήσεις θα ψάξουν αλλού στέγη. Η κυβέρνηση για να αλλάξει τη σταθερή εικόνα ότι υπολείπεται της ΝΔ έχει αποδυθεί σε σαρωτική προπαγάνδα με συνεχείς ενέσεις αισιοδοξίας, αθεμελίωτες. Ο έλεγχος των δημοσκοπήσεων και των ΜΜΕ έχει αποδειχθεί ότι δεν αρκεί.
Είναι χαρακτηριστικό ότι όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν στην αντιπολίτευση, τον Γενάρη του 2012, πέντε μήνες πριν από τις εκλογές του Μαϊου, ο Τσίπρας ενημερώθηκε ότι το κόμμα του θα έπαιρνε 16%. Δεν το πίστεψε αλλά η πρόβλεψη αποδείχθηκε ακριβέστατη. Οι ελληνικές δημοσκοπήσεις έδιναν τότε εικόνα ντέρμπι με μικρό προβάδισμα της ΝΔ. Και τώρα υπάρχει πρόβλεψη για το εκλογικό αποτέλεσμα με σαφές στοιχείο έκπληξης, αλλά το σκηνικό είναι πιο ρευστό από το 2012. Σύμφωνα με αυτή την πρόβλεψη, αμερικανικής προέλευσης, οι εκλογές θα γίνουν πριν από τον Σεπτέμβριο του 2018. Δηλαδή το νωρίτερο τέλη Φεβρουαρίου και το αργότερο τον Ιούνιο/αρχές Ιουλίου. Οι Αμερικάνοι έχουν αποδείξει ότι ξέρουν καλύτερα από τον καθένα πότε γίνονται οι εκλογές στην Ελλάδα. Κάποτε μάλιστα τις εξαγγέλλουν οι ίδιοι χωρίς καν να το ξέρει ο πρωθυπουργός πχ όταν ο Υφ/γος Εξωτερικών Ήγκλμπέργκερ φθάνοντας καλοκαιριάτικα στην Αθήνα ανακοίνωσε ότι θα έχουμε εκλογές τον Οκτώβριο ενώ ο τότε πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης δεν είχε ιδέα. Ο Αμερικάνος δεν είχε καν τη λεπτότητα να τον ενημερώσει κατ’ ιδίαν ότι δεν ήταν πλέον αρεστός στις ΗΠΑ και έπρεπε να φύγει το ταχύτερο. Συμβαίνει στις αποικίες.
Είναι κοινή αίσθηση ότι ο Τσίπρας προσαρμόστηκε στο κλίμα των ΗΠΑ του Τραμπ, έφερε τον Ερντογάν στην Αθήνα και τον ξεπροβόδισε με δώρο τους μουφτήδες της Θράκης και πάει να κλείσει το Σκοπιανό. Η ηγεσία της ΝΔ διατηρεί τις καλύτερες παραδοσιακά σχέσεις με τη Γερμανία πλην, όμως, η Μέρκελ δεν έχει την παλαιά ισχύ της.
Είναι δύσκολο, αν και όχι αδύνατον, να αντιστραφεί το προεκλογικό κλίμα ως το καλοκαίρι. Οι εντός/εκτός της χώρας παράγοντες που επιθυμούν να μείνει ο ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση σχεδιάζουν οι εκλογές να συμπέσουν με το φόρτε της προπαγάνδας ότι απελευθερωθήκαμε από τα Μνημόνια. Πριν να εξανεμιστούν οι εντυπώσεις και διαπιστώσουμε ότι βγήκαμε από τα Μνημόνια αλλά μείναμε στη μιζέρια. Χρήμα δεν φαίνεται να είναι διατεθειμένοι να ρίξουν οι Δανειστές-Δυνάστες παρά τις προσδοκίες για επενδύσεις που καλλιεργούνται στην Αθήνα. Ειδικά τα περί επενδύσεων θυμίζουν την ασύστολη προπαγάνδα του ΠΑΣΟΚ επί Ανδρέα για τα αραβικά πετροδολάρια που θα έπνιγαν την Ελλάδα αλλά κανείς δεν είδε έστω το χρώμα τους. Οι ψίθυροι ότι όπου να ‘ναι οι Γερμανοί θα δεχθούν να δώσουν πολεμικές αποζημιώσεις στην Ελλάδα παραμένουν απλοί ψίθυροι, τόσο εξασθενημένοι που δεν ακούγονται ούτε έξω από τα υπουργικά γραφεία όταν οι πόρτες είναι ανοιχτές. Αφού λεφτά δεν έρχονται, η κυβέρνηση επιχειρεί να σιγήσουν οι όποιες αντιπολιτευτικές φωνές, ακόμα και οι χαμηλότονες ώστε την έλλειψη χρημάτων να αντισταθμίσει η εξαφάνιση της κριτικής. Χαρακτηριστικά, η κυβέρνηση προσπαθεί να ελέγξει τα ΜΜΕ με μάλλον σπασμωδικές κινήσεις. Εκτός από την αιφνίδια εξαφάνιση της τηλεοπτικής «Ελληνοφρένειας», η τελευταία κίνηση είναι ότι επιχειρεί να κλείσει τον ιστορικό ραδιοφωνικό σταθμό 984 του Δήμου της Αθήνας με ευτελή τερτίπια, αμφίβολης νομιμότητας: Υποτίθεται ότι κάποιος υπάλληλος τώρα θυμήθηκε ξαφνικά ότι ο Δήμος χρωστάει από το …2006 πέντε εκατομμύρια και δέσμευσε τη μισθοδοσία των εργαζόμενων, χρονιάρες μέρες. Κάποιος, ευφυέστερος, επισήμανε ότι αφ’ ενός αυτό είναι αντισυνταγματικό και αφ’ ετέρου το πολιτικό κόστος θα ήταν μέγιστο. Η δέσμευση της μισθοδοσίας αναιρέθηκε για τον τρέχοντα μήνα, ίσα για να περάσει ο κάβος των εορτών, αλλά το πρόβλημα οξύνθηκε επειδή, εκτός του (αμφισβητούμενου) χρέους, ο Σταθμός απειλείται με κλείσιμο αν ο ΣΥΡΙΖΑ απαιτήσει χρήματα για την άδεια λειτουργίας του. Ο ΣΥΡΙΖΑ πάει να αποκτήσει τη δική του ΕΡΤ. Προφανώς διότι ο Δήμαρχος Καμίνης τάχθηκε με τη Φώφη που εμφανίζεται να συμπλέει με τη ΝΔ απομακρύνοντας έτσι την πιθανότητα να σχηματίσει κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ μετά τις εκλογές. Ο ΣΥΡΙΖΑ, η κυβέρνηση της «πρώτη φορά αριστερά» έρχεται δεύτερη, ως ατάλαντος μίμος, στο κλείσιμο Σταθμών Ενημέρωσης. Η ηγεσία της ΝΔ χάνει, ως την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές (22-12-2017), την ευκαιρία να υποστηρίξει ένα σταθμό που ίδρυσε ως Δήμαρχος, ο πρώην αρχηγός της, ο Έβερτ.
Ένα εκατομμύριο είναι, λέει, οι αναποφάσιστοι, δεν ξέρουν ποιον να ψηφίσουν, σε ποιον να πιστέψουν. Σάμπως είναι σίγουροι οι αποφασισμένοι;
