Η βαριά φορομπηχτική πολιτική της νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ πλήττει ανεπανόρθωτα τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις με κύριο αντικείμενο τις εξαγωγές αγροτικών προϊόντων (καρπούζια, πεπόνια, εσπεριδοειδή, φράουλες).
Μη μπορώντας να ανταπεξέλθουν την βαριά φορολογία η οποία φθάνει έως 75% οι εξαγωγικές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στις εξαγωγές επέλεξαν το σχήμα των τριγωνικών συναλλαγών και μετέφεραν σωρηδόν τις έδρες τους στη γειτονική Βουλγαρία που με την χαμηλή φορολογία περίπου 10% καρπώνονται τις πολλαπλές ωφέλειες των εξαγωγών των ελληνικών προϊόντων.
Επειδή η πολιτική ως γνωστόν είναι υπόθεση συγκεκριμένων επιλογών και συγκρούσεων και επειδή πρέπει να αναδειχθούν οι συγκεκριμένες παθογένειες του πιο ελπιδοφόρου τομέα της οικονομίας μας δηλ. των εξαγωγών πρέπει οικονομολόγοι και γεωτεχνικοί να αναλύσουμε σε βάθος την πολιτική που μας πλήττει εξαιτίας των κοινοτικών οδηγιών (ντιρεκτίβες) που με δόλωμα τις κοινοτικές επιδοτήσεις όχι μόνο συρρικνώθηκε η παραγωγική μας βάση από το 20,7 συμμετοχή του πρωτογενή τομέα στο ΑΕΠ της χώρας μας το 1975 σε 3,7 συμμετοχή στο ΑΕΠ σήμερα καθώς και το αρνητικό ισοζύγιο στις εισροές-εκροές. Εδώ και πολλά χρόνια ο υποφαινόμενος έχω αναλύσει ότι η χώρα μας λόγω εξαιρετικών κλιματολογικών συνθηκών δεν έχει ανάγκη των κοινοτικών ενισχύσεων λόγω της παραγωγής ποιοτικών προϊόντων, brand name, ονομασία γεωγραφικής προέλευσης, ΠΟΠ κ.λ.π
Με εθνικές ενισχύσεις σε προϊόντα που χρειάζονται βελτίωση (συσκευασία, τυποποίηση, ιχνηλασιμότητα) καθώς επίσης και ενισχύσεις νέων αγροτών, ομάδων παραγωγών καθώς και αυτοδιαχειριζόμενα συνεταιριστικά σχήματα, η αγροτική μας οικονομία μπορεί να απογειωθεί.
Υπάρχουν λοιπόν ελπιδοφόρες προοπτικές απόψυξης της οικονομίας μας, οι οποίες πρέπει να αναδειχθούν μέσα από ένα λαϊκό μέτωπο που προτείνει η ΛΑ.Ε το οποίο θα έρθει σε ρήξη και σύγκρουση με όλον αυτό το συρφετό που ασκεί ιδεολογική τρομοκρατία μέσα από την «φερόμενη κυβέρνηση» και συμμάχους της τα πληρωμένα παπαγαλάκια των ΜΜΕ στο δόγμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που ένα καρτέλ-τραπεζιτών κυβερνάει και με εκβιασμό το ευρώ εκβιάζουν και ληστεύουν την περιουσία του ελληνικού λαού.
Όμως το ψέμα έχει κοντά ποδάρια, μετά τα τελευταία συγκλονιστικά γεγονότα και την ωμή και ξεδιάντροπη παρέμβαση στα εσωτερικά μας η πολιτική τους αλητεία ξεπέρασε κάθε όριο . «Αθωώστε τους τεχνοκράτες Ευρωπαίους του ΤΑΙΠΕΔ από τις βαρύτατες κατηγορίες που τους αποδίδονται σύμφωνα με το βούλευμα των εφετών αλλιώς δεν θα πάρετε την Δόση». Το πουλόβερ όμως έχει αρχίσει και ξηλώνεται και εδώ εντοπίζεται το μεγάλο βάρος και η ευθύνη που έχουμε στη συγκρότηση ενός λαϊκού μετώπου όλων των αντιμνημονιακών, αριστερών δυνάμεων που με όπλο μας το βαθιά μελετημένο σχέδιό μας σε όλους τους τομείς μπορούμε να φέρουμε την άνοιξη στο χειμαζόμενο και εξαθλιωμένο λαό μας.
Εν κατακλείδι υπάρχουν τρομακτικές δυνατότητες στο πρωτογενή τομέα που λύνοντας το κομβικό σημείο αδυναμίας της εμπορίας των αγροτικών προϊόντων (και λόγω σκληρού νομίσματος – ευρώ) και μάλιστα στη κατεύθυνση της δίκαιης κατανομής του πλούτου στους παραγωγούς αγρότες σε συνθήκες θα έλεγα εξυγίανσης και δημοκρατικού- λαϊκού ελέγχου μπορούμε:
α) Να αυξήσουμε πολλαπλασιαστικά τις εξαγωγές μας,
β) Να μειώσουμε την ανεργία σοβαρά (νέοι επιστήμονες, νέοι αγρότες, εργαζόμενοι σε συνεταιρισμούς ή σε αυτοδιαχειριζόμενα σχήματα κ.λ.π),
γ) Σύνδεση των Γεωτεχνικών Πανεπιστημίων με την παραγωγή,
δ) Δημοπρατήρια αγροτικών προϊόντων σε αυτοδιαχειριζόμενα σχήματα ή συνεταιριστικά προς όφελος των αγροτών χωρίς την νοοτροπία ή το μοντέλο των καπιταλιστικών σχηματισμών με κεντρικό στόχο όχι την μεγιστοποίηση των κερδών αλλά την δίκαιη κατανομή του παραγόμενου πλούτου,
ε) Επανίδρυση την Αγροτικής Τράπεζας χωρίς επενδυτικό προσανατολισμό ή άλλα χρηματιστηριακά προϊόντα.
Τέλος συνεχίζουμε πιο δυνατά πιο αποφασιστικά και προχωράμε για να αναδείξουμε τις νέες ηθικές αξίες της πραγματικής Αριστεράς και όχι της τραβεστί Αριστεράς (εννοιολογικά άλλο δείχνει και άλλο είναι στη πραγματικότητα) που όσο προχωράνε οι βαθμιαίοι μετασχηματισμοί με σοσιαλιστικό ορίζοντα θα κερδίζουν έδαφος συνεχώς οι δυνάμεις της εργασίας και του πολιτισμού, αφήνοντας πίσω το βάρβαρο καπιταλιστικό μοντέλο ανάπτυξης ειδικότερα του πιο επιθετικού, του άυλου καπιταλισμού που εκτός από την αειφορική-οικολογική διαχείριση των παραγωγικών δυνάμεων θα ανατρέπουν και θα φθίνουν συνεχώς τις καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής.
*Ο Παναγιώτης Κορισιάνος είναι μέλος της Ν.Ε ΛΑ.Ε Ηλείας.
