Λάβαμε στην σύνταξη της Iskra το παρακάτω κείμενο, με την παράκληση να δημοσιευθεί. Το δημοσιεύουμε αυτούσιο, χωρίς περαιτέρω σχόλια:
Εκ της διευθύνσεως
Στα συλλαλητήρια της Θεσσαλονίκης και της Αθήνας για την Μακεδονία δεν συμμετείχα συνειδητά έχοντας πολλές ενστάσεις για τους διοργανωτές και τις προθέσεις τους και όχι για το ζητούμενο τους αυτό καθεαυτό.
Εύκολες ρητορείες και συνθήματα μαζί με προσπάθεια καπηλείας των εθνικών θεμάτων από όλες τις τάσεις της φασίζουσας δεξιάς του τόπου, των πιο συντηρητικών τάσεων της Ελλαδικής Εκκλησίας και όσων ήθελαν απλά να οδηγήσουν σε μια ανέξοδη εκτόνωση τον λαό, με έκαναν να να απέχω.
Αυτά τα συλλαλητήρια όμως δεν τα έκρυψαν τα συστημικά μέσα ενημέρωσης και αν στη Θεσσαλονίκη ήταν κάπως χλιαρά εστιάζοντας κυρίως στον Φράγκο, στην Αθήνα στήριξαν με θέρμη.
Στις 13 Μαΐου θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα ακόμα ένα . Στοιχηματίζω ότι όποιος κατοικεί στη πρωτεύουσα δεν το έχει αντιληφθεί. Το θέμα είναι ίσως λιγότερο πιασάρικο και έχει να κάνει με την απελευθέρωση των δύο Ελλήνων αξιωματικών που είναι όμηροι από το καθεστώς Ερντογάν. Έχει όμως και μια άλλη παράμετρο, μιλά και για την απελευθέρωση της πατρίδας. Κάτι που οι υπερπατριώτες των προηγούμενων είχαν μάλλον ξεχάσει.
