Το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ κύλησε αδιάφορο για την κοινωνία και δεν θα το έπαιρνε χαμπάρι κανένας, αν οι ιστοσελίδες δεν αισθάνονταν υποχρεωμένες να αναφερθούν στους δελφίνους της ηγεσίας της Φ. Γεννηματά, που ξιφούλκησαν ενάντια στις πρωτοφανείς αντιδημοκρατικές διαδικασίες στις οποίες μετήλθε η τελευταία για να μην ξεκολλήσει από την ηγεσία μίας φθίνουσας παράταξης, απομεινάρι “ένδοξων” χρόνων, για την οποία ως πολύφερνη νύφη, ενδιαφέρονται μόνο σαν γαμπροί ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ!
Η Φ. Γεννηματά, σε ένα συνέδριο διορισμένων, παρέπεμψε την εκλογή ηγεσίας μετά από δύο χρόνια για να βρεθεί απέναντι σε διπλά πυρά των δελφίνων Π. Γερουλάνου και Ν. Ανδρουλάκη.
Ο Ν. Ανδρουλάκης πολύ πετυχημένα χαρακτήρισε το εναπομείναν ΠΑΣΟΚ, για την αιώνια στασιμότητά του, ως “ΚΚΕ του κέντρου“, ενώ ο Π. Γερουλάνος καυτηρίασε την απόπειρα “να θαφτεί το ΠΑΣΟΚ, όχι στο χώμα αλλά σαν μία μικρή σφραγίδα στο συρτάρι ενός λογιστή“.
Μία γόνος και μετριότητα στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, η Φ. Γεννηματά, ενάντια σε δύο “νεο-κεντρώους” δελφίνους, οι οποίοι την αμφισβητούν χωρίς κανένα ριζοσπαστισμό, ομνύοντας σε μία καταρρέουσα διεθνώς σοσιαλδημοκρατία, η οποία δεν αντιπροσωπεύει τίποτα άλλο από την κενολογία ενός ευτελούς “ευρωπαϊσμού” και το σαπιοκάραβο, πλέον, μίας καταρρέουσας “παγκοσμιοποίησης“.
Το σημερινό ΠΑΣΟΚ, αν εξαιρέσει κανένας μία μερίδα νοσταλγών των “παλαιών εποχών” και “ευεργετηθέντων” από το πράσινο πελατειακό κράτος, δεν αφορά κανένα στην κοινωνία, εκτός του ΣΥΡΙΖΑ και της Ν.Δ, οι οποίοι το επιθυμούν μόνο ως λεία τους στο παιχνίδι του μεταξύ τους ανταγωνισμού για την εγχώρια εξουσία της ξένης πατρονίας και της εγχώριας επίσης χρυσοφόρου κρατικοδίαιτης και διαπλεκόμενης ολιγαρχίας.
Κ.Μ
