Καλά κρατεί το παιχνιδάκι της παροχολογίας λόγω ΔΕΘ. Και επικείμενων εκλογών βεβαίως. Και η σχετική ειδησειογραφία ένθεν και ένθεν να φροντίζει για τα δέοντα.
Απ’ όλα έχει ο μπαξές. Από την μιά μεριά, της κυβερνητικής παράγκας, διαβάζουμε για φοροελαφρύνσεις, αναστολή των περικοπών των συντάξεων που ήδη έχουν ψηφισθεί, σταδιακή μείωση του ΕΝΦΙΑ, με αρχή από το 2019, κοινωνικά μερίσματα που θα προέλθουν από τα υπερπλεονάσματα, νέες ρυθμίσεις οφειλών προς το Δημόσιο, δημοσιονομικούς χώρους και πάει λέγοντας. Και να τα νούμερα, να οι υπολογισμοί, να οι προσθαφαιρέσεις.
Όλα αυτά βέβαια δύσκολα μπορούν να γίνουν πιστευτά, παρά μόνο σε όσους μέσα στην απελπισία τους είναι έτοιμοι να πιστέψουν οτι ο ήλιος μπορεί ν’ αρχίσει να ανατέλει από την δύση, που είναι ακριβώς το ίδιο με το να πιστεύει κανείς οτι η χώρα βγήκε από τα μνημόνια. Οτι η κανονικότητα είναι προ των πυλών. Άτιμο πράγμα η απελπισία!
Από την άλλη μεριά, της δήθεν αντιπολιτευτικής παράγκας, διαβάζουμε για δυσαρέσκεια των αγορών, για επιφυλάξεις από τους δανειστές, για εξηγήσεις που θα ζητηθούν, για τους «θεσμούς» και τις αγορές που περιμένουν με ανησυχία τις εξαγγελίες Τσίπρα στην ΔΕΘ, για τα πλεονάσματα και τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που πρέπει να τηρηθούν κ.ά. Και να το ΔΝΤ που απειλεί, να οι αγορές που χτυπάνε τα δεκαετή ομόλογα, να η πτώση του χρηματιστηρίου και οι τραπεζικές μετοχές που παίρνουν τον κατήφορο.
Φοβερά πράγματα όλα αυτά, για έναν λαό και μια χώρα που βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση. Οι πρώτοι να διαπράττουν ύβρι τάζοντας ασπιρίνες στον καρκίνο, και οι δεύτεροι να κινδυνολογούν προεξοφλώντας οτι ακόμα κι οι ασπιρίνες θα προκαλέσουν ανεπανόρθωτες μεταστάσεις.
Μην ανησυχείτε όμως. Το σαμάρι να είναι καλά και οι ευκαιρίες για περαιτέρω τοκογλυφική κερδοσκοπία και διόγκωση του χρέους είναι διασφαλισμένη. Εξ’ άλλου η διαπλοκή και η συμμαχία των αγορών με τους «θεσμούς» είναι τόσο στενά συνδεδεμένη, όσο η κυριαρχία του ευρώ στην άσκηση νομισματικής πολιτικής στην χώρα παραμένει αναλλοίωτη κι εξασφαλισμένη. Το οικόπεδο να είναι καλά κι η πίττα του φτάνει για όλους.
Επί της ουσίας κυβέρνηση και δήθεν αντιπολίτευση, δεν γνωρίζουν καν τι σημαίνει καμμένη γη. Παίζουν με τον θάνατο ανερυθρίαστα. Το απέδειξαν εξ’ άλλου με την αναλγησία τους στο Μάτι και την διαχειριστική τους προσέγγιση εν είδει ψηφοθηρίας. Η πλειοψηφία από δαύτους, δεν έχει μπεί ποτέ στην παραγωγή της εργασίας μήπως και καταλάβει τι σημαίνει επιβίωση.
Πως να αντιληφθεί σήμερα οτι η παραγωγή της εργασίας είναι σχεδόν μηδενισμένη κι ότι η επιβίωση δεν καταγράφεται με όρους εισοδήματος αλλά με όρους μείωσης του πληθυσμού. Η καρέκλα της εξουσίας είναι ο στόχος και ο σκοπός. Αυτή αγιάζει τα μέσα της ξεδιαντροπιάς τους. Και η αρπαχτή.
Η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας όμως, γνωρίζει τι σημαίνει καμμένη γη. Το ζεί καθημερινά στον αγώνα της για να τα καταφέρει. Να μην κλείσει το μαγαζί, να πληρώσει τα χρέη, να μην χάσει την περιουσία, να βρεί δουλειά με μεροκάματο πείνας, να ξενιτευτεί, να γεννήσει ή να μην γεννήσει, να θάψει τους νεκρούς της.
Και αυτός ο ρημάδης ο ορίζοντας, όλο να μαυρίζει. Κι αν ο μέσος πολίτης το αισθάνεται επώδυνα αυτό στην πραγματική ζωή, τα νούμερα είναι ακόμα πιό πεισματάρικα, πιο αμείλκτα στην αποτύπωση του παρόντος και του μέλλοντος. Τα έχουν ψηφίσει στο Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Προσαρμογής (ΜΠΔΣ) 2019-2022, από τις 13/6/2018 και είναι αποκαλυπτικά, αφού αποτυπώνουν οδυνηρές εκπλήξεις.
Συντάξεις.
Καταρχήν εκπλήξεις για τους συνταξιούχους, οι οποίες δεν περιορίζονται απλά στην περικοπή των συντάξεων έως 18% που έρχεται από 1/1/2019.
Τα νούμερα που παρατίθενται στους πίνακες του ΜΠΔΣ είναι αποκαλυπτικά του σχεδιασμού και της «μεταμνημονιακής» περιόδου για τους περίπου 2,5 εκατ. συνταξιούχους, οι οποίοι έχουν υποστεί ήδη τεράστιες περικοπές στο εισόδημά τους.
Από τον πίνακα με τις επικαιροποιημένες παρεμβάσεις η εικόνα είναι ξεκάθαρη: Από την αναπροσαρμογή (βλέπε μειώσεις) στις συντάξεις εκτός δημοσίου θα εξοικονομηθούν το 2019 1,43 δισ., το 2020 1.28 δισ., το 2021 1,14 δισ. και το 2022 1 δισ. Αντίστοιχα, από τις περικοπές στις συντάξεις του δημοσίου το 2019 θα εξοικονομηθούν 1,12 δισ., το 2020 1,1 δισ., το 2021 1,05 δισ. και το 2022 1 δισ.
Σωρευτικά δηλαδή την τετραετία, αρχής γενομένης από το 2019, μόνο από τις περικοπές στις συντάξεις στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα θα αφαιμαχθεί από την οικονομία και θα δοθεί υπέρ δανειστών τοκογλύφων φυσικά, το ιλλιγιώδες ποσό των 9.12 δισ.