Συνέντευξη Τύπου παραχώρησε ο πρόεδρος της ΝΔ, Κυριάκος Μητσοτάκης, και δήλωσε ότι «έχει βάσιμες υποψίες για προσπάθεια συγκάλυψης, έχει (όμως) εμπιστοσύνη στη δικαιοσύνη ότι θα διερευνήσει τα πάντα και οι ευθύνες θα αποδοθούν».
Και πώς άλλωστε να μην έχει εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη αφού μέχρι σήμερα δύσκολα μπορεί να θυμηθεί κανείς τη Δικαιοσύνη να καθίζει στο εδώλιο και να τιμωρεί πολιτικά πρόσωπα για τα πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά τους εγκλήματα, πολύ ειδικότερα δε της παράταξης στην οποία ανήκει και ηγείται ο ίδιος.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ζήτησε, επίσης, τις παραιτήσεις Τόσκα και Σκουρλέτη, της Δούρου, του ΓΓ Πολιτικής Προστασίας, του Αρχηγού της Πυροσβεστικής και του Αρχηγού της Αστυνομίας. Και ορθώς τις ζήτησε αφού τα στοιχεία που έρχονται συνέχεια στο φως συνηγορούν στις τεράστιες ευθύνες, την ολιγωρία, την ανεπάρκεια και την αδράνεια αυτών των προσώπων στην αντιμετώπιση των καταστροφικών πυρκαγιών.
Μάλιστα, επισημαίνει πως «αδυνατεί να αντιληφθεί τι σημαίνει ανάληψη πολιτικής ευθύνης χωρίς καμία παραίτηση.» Γιατί, όμως, δεν ζητάει την άμεση παραίτητηση του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος, κατά τα δικά του λεγόμενα, σε απευθείας μετάδοση του υπουργικού συμβουλίου και ενώπιον ολόκληρου του ελληνικού λαού, ανέλαβε εις το ακέραιον την πολιτική ευθύνη;
Γιατί ζητάει ο κύριος Μητσοτάκης παραιτήσεις μετά την ανάληψη πολιτικής ευθύνης αλλά δεν ζητάει την παραίτηση εκείνου, του Τσίπρα δηλαδή, που ανέλαβε την πολιτική ευθύνη;
Με άλλα λόγια, ο κ. Μητσοτάκης δεν ζητάει την παραίτηση του πρωθυπουργού, γεγονός που θα οδηγούσε σε εθνικές εκλογές για την ανάδειξη νέας σύνθεσης του κοινοβουλίου. Γιατί άραγε; Γιατί δεν επιθυμεί εκλογές εφόσον καθημερινά διατρανώνει και βομβαρδίζει τα μέσα για τις πολιτικές και «ουσιαστικές» του αντιθέσεις με την παρούσα κυβέρνηση;
Γιατί ο κ. Μητσοτάκης, ενώ μέχρι τώρα μας είχε συνηθίσει σε αντιπολιτευτικές ρητορείες, ζητώντας κατ’ επανάληψη εκλογές για αλλαγή κυβέρνησης, τώρα που τίθενται στην πράξη και την πραγματικότητα ένα τέτοιο ερώτημα και ένα τέτοιο αίτημα, δια της παραίτησης του πρωθυπουργού, δεν το ζητά μετ’ επιτάσεως; Τι άραγε συμβαίνει;
Έχει ο κ. Μητσοτάκης ουσιαστικές διαφορές με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ή όλες του οι διαφορές και διαφωνίες περιορίζονται σε επικοινωνιακά «σόου», δημαγωγικού χαρακτήρα προς άγρα ψήφου και για τη συντήρηση μίας δήθεν αντιπολίτευσης; Επιθυμεί ο κ. Μητσοτάκης να σχηματίσει κυβέρνηση σε μία τόσο κρίσιμη περίοδο για την χώρα, αναλαμβάνοντας ευθύνες και υποχρεώσεις;
Ή καταλήγει, έκων άκων, να σιγοντάρει και να αβαντάρει την κυβέρνηση αφού χωρίς καμμία συναίσθηση ντροπής, προσέθεσε ότι «δεν βλέπει το λόγο για εξεταστική επιτροπή που θα καταλήξει σε κομματική αντιπαράθεση»; Τι μας απαντάτε τελικά κύριε Μητσοτάκη, αφήστε τους ήσυχους να κυβερνήσουν;
Όμως, ο κ. Μητσοτάκης δεν έμεινε μόνο σε αυτά αλλά έκανε λόγο και για την αυθαίρετη δόμηση και την «τακτοποίηση» αυθαιρέτων. Στη χώρα που ανθεί η φαιδρά πορτοκαλέα, ο κ. Μητσοτάκης επέρριψε ευθύνες σε οποιονδήποτε άλλον εκτός από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, στις οποίες δεν ήταν κυβερνητικό κόμμα απλώς η δική του παράταξη αλλά υπήρξε και ο ίδιος υπουργός.
Καμμία διάθεση αυτοκριτικής για το πρόβλημα που έχει συντελεσθεί χρόνια τώρα, καμμία διάθεση αυτοκριτικής για τις πολεοδομικές αυθαιρεσίες ετών, για την καταπάτηση δασικών περιοχών, για την καταπάτηση του αιγιαλού, καμμία διάθεση αυτοκριτικής για το πολιτικό παρελθόν τόσο του ίδιου όσο και του κόμματός του, της ΝΔ.
Ειδικότερα, ανέφερε πως «ο νόμος 4178 της κυβέρνησης Σαμαρά που έθετε ένα πλαίσιο τακτοποίησης ήταν σωστός.» Κι αναρωτιέται κανείς εύλογα για ποια και σε ποια τακτοποίηση αναφέρεται ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Κάποιο οικοδόμημα είναι νόμιμο ή παράνομο. Εάν είναι νόμιμο, ορθώς κρίνεται νόμιμο. Εάν είναι παράνομο, τακτοποιείται; Δεν πρέπει να εξετασθεί εάν είναι νόμιμο ή όχι, με άλλα λόγια να νομιμοποιηθεί ή όχι;
Ή ο νεολογισμός «τακτοποίηση» αυθαίρετων ήρθε για να κουκουλώσει το πρόβλημα που προέκυπτε από τις συνταγματικές διατάξεις και τις αποφάσεις του ΣτΕ, βάσει των οποίων κανένα οικοδόμημα δεν θα μπορούσε να νομιμοποιηθεί; Με άλλα λόγια, να δημιουργήσει ένα παράθυρο που θα παρακάμπτει τις ανώτερες αρχές και τους νόμους του κράτους και να αποχαρακτηρίσει από παράνομα, οικοδομήματα που δεν θα μπορούσαν ποτέ να είναι νόμιμα; Τελικά, ο νεολογισμός «τακτοποίηση» αυθαίρετων κατέληξε να είναι παραλογισμός.
Μα ο κύριος Μητσοτάκης δεν κάνει κριτική ούτε στους νόμους που προηγήθηκαν των κυβερνήσεων και ψηφίσθηκαν από τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ. Αξίζει, τουλάχιστον, να θυμηθεί κανείς πως τον περίφημο νόμο 4178 της κυβέρνησης Σαμαρά αλλά και τον προηγούμενο του ΠΑΣΟΚ (2011), κανείς από την Αριστερά δεν τους είχε ψηφίσει, ούτε καν ο ΣΥΡΙΖΑ, άσχετα εάν αργότερα, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ τους εφάρμοσε στην πράξη και έφτασε μέχρι και στο σημείο, δια χειρός και υπογραφής Γιώργου Σταθάκη, να εγκρίνει πολεοδομική μελέτη για τον καθορισμό οικοδομήσιμων χώρων στο Κόκκινο Λιμανάκι!
Για να μην μιλήσει κανείς, ακόμη, και για το πόσοι ημέτεροι, τόσο ΠΑΣΟΚ, όσο και ΝΔ αφού αμφότερα τα κόμματα βρίσκονται σε αγαστή συνεργασία ετών σε τέτοιου είδους ζητήματα, είχαν και έχουν σπίτια κυριολεκτικά πάνω στο κύμα, αποκλείοντας την πρόσβαση στις παραλίες για τον κόσμο.
Και το ολοκλήρωσε ο κ. Μητσοτάκης, αναφερόμενος στον κ. Σπίρτζη, ο οποίος κάποτε ως πρόεδρος του ΤΕΕ, έδινε οδηγίες πως τακτοποιήσει κάποιος το αυθαίρετό του στο Μάτι. Αλήθεια, κύριε Μητσοτάκη, τον κ. Σπίρτζη, σήμερα τον ανακαλύψατε; Δεν κυβέρνησε το κόμμα σας, η ΝΔ μετά το ΠΑΣΟΚ; Αλλάξατε τα κακώς κείμενα του κ. Σπίρτζη και του κάθε κ. Σπίρτζη; Δεν συγκυβερνήσατε με το ΠΑΣΟΚ κ. Μητσοτάκη; Δεν υπήρξατε υπουργός μίας τέτοιας κυβέρνησης;
Κύριε Κυριάκο Μητσοτάκη, μας δηλώνετε ότι «οι πολίτες δεν χρεώνουν στην κυβέρνηση μόνο ανικανότητα αλλά και θράσος και κυνισμό». Να είστε απολύτως βέβαιος κύριε Μητσοτάκη ότι οι πολίτες χρεώνουν ακριβώς τα ίδια πράγματα και για εσάς και για τη ΝΔ.