Πάλι αλλαγές στον τρόπο διορισμού των εκπαιδευτικών και στην εισαγωγή των μαθητών στα Πανεπιστήμια και πάλι φυσικά μεταρρυθμίσεις χωρίς καμία έγνοια για το Δημόσιο συμφέρον, αλλά μόνο για το προεκλογικό και το μικροκομματικό.
Για τους διορισμούς που άργησαν μία δεκαετία, παρά τις πολλές συνταξιοδοτήσεις, και παρά τα ημίμετρα για την κάλυψη των κενών με τις συγχωνεύσεις σχολειών και πλήθος αναπληρωτών καθηγητών (για να συντηρείται το καθεστώς ανασφάλειας με όλα τα παρεπόμενά του), αποφάσισαν τα εξής: να μην λάβουν υπόψη όλα τα χρόνια δουλειάς των αδιόριστων εκπαιδευτικών και να προσθέσουν στα κριτήρια ακαδημαϊκά προσόντα, ακόμη και σεμινάρια(!) και κοινωνικά κριτήρια.
Για τα τελευταία αποφασιστικά λέμε ότι πρέπει να γίνεται οικονομική στήριξη των οικογενειών και όχι διορισμός σε βάρος όσων προηγούνται στην σειρά, όπως γίνεται μέχρι τώρα στον ΑΣΕΠ. Όσο για τα ακαδημαϊκά προσόντα, χωρίς καθόλου να θέλουμε να υποβαθμίσουμε διδακτορικά και μεταπτυχιακά και έστω ξένες γλώσσες (και μόνον αυτά), δεν μπορούν να ισοβαθμούν με τα χρόνια υπηρεσίας του υποψηφίου ως αναπληρωτή, ο οποίος-α άλλωστε έχει ήδη κριθεί μέσα στην τάξη.
Μακάρι να γίνονταν κάθε χρόνο διορισμοί από την αρχή της οικονομικής κρίσης, να μην υπήρχε τέτοια συσσώρευση αδιόριστων και τα κριτήρια να ήταν ίσως διαφορετικά. Σήμερα όμως με την υπερπληθώρα των αιτούντων μία θέση στην Εκπαίδευση, που άλλωστε την δικαιούνται λόγω σπουδών, δεν μπορούν να εισάγουν κριτήρια, που πολλοί δικαίως πιστεύουν ότι θα ευνοήσουν τα “δικά τους παιδιά”, που θα έσπευσαν ήδη να λάβουν τα ανάλογα προσόντα. Γιατί δεν έγινε πρώτα η ανάλογη συζήτηση για τους διορισμούς με τις εκπαιδευτικές Ομοσπονδίες;
Για τη δεύτερη αλλαγή ο στόχος είναι φανερός, η υποβάθμιση κάποιων σχολών, ώστε και λιγότερα κονδύλια να δοθούν γι’ αυτές και με την συρρίκνωση να απαιτούνται και λιγότεροι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι. Βέβαια κάποιοι μαθητές, και ίσως οι γονείς τους, μπορεί να χαρούν που και στο Πανεπιστήμιο θα περάσουν, αλλά και δεν θα δώσουν εξετάσεις. Μακροπρόθεσμα όμως, όταν θα ψάχνουν για δουλειά, θα βρίσκουν κλειστές πόρτες με τα υποβαθμισμένα τους πτυχία.
Πιστεύουμε λοιπόν ότι ακόμη μία φορά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, παρά τις προεκλογικές της δεσμεύσεις για άμεσους διορισμούς και τις ανάλογες εξαγγελίες της κατά καιρούς, που έμειναν στα χαρτιά, σήμερα παίζει προεκλογικά παιχνίδια σε βάρος πολλών αποφοίτων πανεπιστημιακών σχολών, αλλά και πολλών άλλων νέων με ακαδημαϊκά προσόντα που αναμένουν εδώ ή στο εξωτερικό να ανοίξουν θέσεις στα Πανεπιστήμιά μας. Αλλά με τις “πράσινες” σχολές θα αυξάνεται συνεχώς ο χρόνος αναμονής τους.
Τα μεγάλα ζητήματα της Εκπαίδευσης λύνονται με σοβαρά κονδύλια, που η μνημονιακή πολιτική που χάραξε και ακολουθεί η κυβέρνηση σύμφωνα με τις επιταγές των εταίρων της, δεν της το επιτρέπουν. Άλλωστε ποτέ δεν έδειξε, κατά την διάρκεια όλης της τετραετίας ότι επιδιώκει Παιδεία για όλο τον λαό. Και είναι επόμενο, γιατί ο φιλελευθερισμός και η αστική τάξη που υπηρετεί πιστά, δεν την έχει ανάγκη. Αντιθέτως, την αποτρέπουν.
