Στο ελληνικό καλοκαιράκι είμαστε και θυμάμαι διαχρονικά πολιτευτές, βουλευτές, υπουργούς, να περιδιαβαίνουν τις εκλογικές τους περιφέρειες προκειμένου με την φυσική τους παρουσία, αλλά και την επικοινωνιακή τους παρέμβαση να εξωραΐζουν την πολιτική τους συμπεριφορά.
Να δικαιολογούν τα αδικαιολόγητα.
Να στρεβλώνουν την πραγματικότητα.
Να προσπαθούν με το ψέμα και την υποκρισία να κερδίσουν την ανεκτικότητα.
Δύο παραδείγματα τέτοιας συμπεριφοράς από τα Δωδεκάνησα.
Ηλίας Καματερός (βουλ. ΣΥΡΙΖΑ): «Το OXI είναι πάντα φάρος μας και αυτό θα το έχουμε απέναντι σε οποιαδήποτε πολιτική νεοφιλελεύθερη πηγαίνει να μας επιβληθεί, αυτό θα μας οδηγεί» (kosvoice.gr).
Να τον πάρεις στα σοβαρά και να απαντήσεις αναλυτικά,με πολιτικά επιχειρήματα σοβαρά είναι τουλάχιστον άστοχο, αυτοπροσβολή και ανάξιο. Πιο απλά:
α) Στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί.
β) Οι φάροι εφευρέθηκαν να διασφαλίζουν τις πορείες των καραβιών.
Ο φάρος του ΣΥΡΙΖΑ είναι εκτός λειτουργίας, σβηστός με την ψήφιση 3ου και 4ου μνημονίου, πολύ καιρό τώρα.
Το καράβι οδηγείται στα βράχια και την ξέρα.
Σαν νησιώτης οφείλατε να το ξέρετε, κύριε Καματερέ.
Και μια απορία συμπατριωτών σας στην οποία οφείλετε απάντηση.
Στη δημοσιότητα δόθηκε η υπογραφή σας σε κείμενο αντίδρασης στο 3ο μνημόνιο, μετά το ΟΧΙ του λαού.
Τελικά την αποσύρατε και ψηφίσατε το 3ο μνημόνιο και ακολούθησαν οι εκλογές του Σεπτέμβρη, με λίστα.
Ψηφίσατε και 4ο μνημόνιο.
Για όλα αυτά δώστε μια πειστική απάντηση.
Ν. Σαντορινιός, υφυπουργός Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής.
Σε συνέντευξη στη “Δημοκρατική Ρόδου” επί παντός επιστητού.
Προσωπικά μου δημιούργησε την αίσθηση ότι βρίσκομαι στο χώρο ενός “Luna park” και απολαμβάνω την χαζοχαρούμενη ατμόσφαιρα του.
Ταυτόχρονα στη μνήμη μου, ήρθε η ασπρόμαυρη ταινία του πολιτευτή Λ. Κωνσταντάρα με τα γεφύρια,τα σχολεία και τα παιδιά για τα σχολεία.
Το κλου όμως της συνέντευξης είναι στο τέλος της.
Ν. Σαντορινιός: «Η έξοδος από τα χρόνια του μνημονίου και της σκληρής επιτροπείας, θεωρώ πως είναι πλέον ορατή».
Αυτό τώρα με τι κριτήρια;
Το βιολογικό ρολόι του καθένα μας;
Τα γυαλιά μυωπίας-πρεσβυωπίας που φοράμε;
Το πότε γυρίζει η νεολαία και σε τι ηλικία από την ξενιτιά;
Άραγε το 2060 πόσο κοντά, πόσο μακριά είναι για τους κυβερνώντες ΣΥΡΙΖΑίους;
Για τους νεώτερους «αριστερούς» ας μαθαίνουν, στον δημόσιο λόγο τους, από τον παμπόνηρο και μετρ του είδους κύριο Δραγασάκη, όπως ο λόγος του αποτυπώνεται στη συνέντευξη στην «Εφ. Συν».
«Οι εταίροι ενεργούν πρωτίστως ως δανειστές».
«Οι δανειστές μπορούν κατά βούληση να τροποποιούν την ατζέντα».
Εάν στα παραπάνω προσθέσει κανείς και λίγο Ζουράρι και το αμίμητο «ποιος ζει και ποιος πεθαίνει» σε σχέση με συμφωνίες-μνημόνια-χρέος-2019, τότε ο νεομνημονιακός ΣΥΡΙΖΑ στη σύγχυση και αμηχανία του θυμίζει παραστάσεις του αξέχαστου Σπαθάρη.
