Θα πρέπει να έχουμε κατά νου, και αυτό δεν κάνει ποτέ να το ξεχνάμε, ότι οι εξαγωγές είναι κόστος και οι εισαγωγές ωραίο πράγμα! Είναι βασικός νόμος της οικονομίας, ότι είναι καλυτέρα να παίρνεις παρά να δίνεις.
Τι θα κερδίσεις αν εξάγεις και το μεροκάματο σου είναι 10 ευρώ; Καλυτέρα να μην δουλεύεις. Είναι σαν να δουλεύεις και άλλοι να τρώνε τον κόπο σου.
Από την άλλη αν εισάγεις, είναι πολύ ωραίο πράγμα οι άλλοι να θέλουν να κρατούν τα λεφτά τους επενδεδυμένα σε ελληνικά ομόλογα και να έχουν μια αξίωση επί της μελλοντικής ελληνικής παραγωγής μέσω του λογαριασμού τους στην Ελληνική Κεντρική Τράπεζα.
Αν παρ’ ελπίδα οι εισαγωγές δημιουργούν ανεργία, αυτό σημαίνει ότι η ενεργός ζήτηση δεν είναι επαρκής στη χώρα, και άρα το κράτος κάτι θα πρέπει να κάνει.
Δηλαδή αν σκεφτούμε τις εισαγωγές σαν αποταμίευση, δηλαδή αυτοί που εισπράττουν, οι έξω, δεν ξαναρίχνουν τα λεφτά πίσω στη χώρα και τα κρατάνε ανενεργά, έτσι θα έχουμε έλλειμμα στο ισοζύγιο πληρωμών. Ακριβώς όπως στο εσωτερικό όταν έχουμε υπερβολικές αποταμιεύσεις, θα έχουμε μείωση του ΑΕΠ και αύξηση της ανεργίας.
Συνολικά λόγω έλλειψης ενεργούς ζήτησης θα έχουμε ανεργία και ελλείμματα.
Το αποτέλεσμα αυτό όμως δεν προκύπτει από κάποιο νόμο της οικονομίας αλλά δυστυχώς είναι πολιτική και οικονομική επιλογή.
Το κράτος τότε κάτι θα πρέπει να κάνει.
Το ότι έχουμε ανεργία σήμερα και όχι ανάπτυξη, είναι επιλογή της καθεστηκυίας τάξης με το σκεπτικό ότι η ανάπτυξη θα έλθει μέσω των ανταγωνιστικών μας εξαγωγών.
Απροσμέτρητη βλακεία που όμως καταστρέφει την ζωή μας.
Πιο απλά δεν γίνεται.
