Τον Ιανουάριο του 2010, ο φονικός εγκέλαδος χτύπησε για πρώτη φορά σχεδόν 25 χιλιόμετρα από το Πόρτο Πρενς, την πρωτεύουσα της Αϊτής. Σε συνδυασμό με τους πάνω από 50 μετασεισμούς που ακολούθησαν, υπολογίζεται ότι επηρέασε τη ζωή τριών εκατομμυρίων ανθρώπων. Στον υπολογισμό των νεκρών ακολούθησε χάος, με την επίσημη εκτίμηση να κάνει λόγο για 230.000 χαμένες ανθρώπινες ζωές και την κυβέρνηση να ανακοινώνει αργότερα ότι ο τραγικός απολογισμός ξεπέρασε τις 300.000. Λίγους μήνες μετά, η ο Κριστιάν Καρεμπέ με τον πρόεδρο του διεθνούς οργανισμού Peace and Sport, Ζοέλ Μπουζού, ταξίδεψαν στον τόπο της καταστροφής για να επιβλέψουν και να συντονίσουν την πρωτοβουλία «Αθλητική Αλληλεγγύη για την Αϊτή». Πέντε τόνοι αθλητικού υλικού, προπονητές και εγκαταστάσεις στη διάθεση δεκάδων χιλιάδων παιδιών και εφήβων, που βρέθηκαν στους καταυλισμούς.
Η εμπειρία σημάδεψε τον Καρεμπέ. Τον έκανε να κατανοήσει την πραγματική δύναμη του αθλητισμού, όπως άλλωστε και η παρουσία στον καταυλισμό Ζατάρι στην Ιορδανία, όπου ο αθλητισμός επαναφέρει λίγη από την κανονικότητα των παιδιών. Ο αθλητικός διευθυντής του Ολυμπιακού ανήκει στους Champions for peace του διεθνούς οργανισμού Peace and Sport και ταξίδεψε στη Ρόδο για το Peace and Sport Regional Forum, συμμετέχοντας στη συζήτηση με τίτλο «επενδύοντας στο ανθρώπινο κεφάλαιο για την κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη», ενώ έπαιξε teqball συμπαίκτης με τον Γιώργο Καραγκούνη στο αρχαίο θέατρο της Ρόδου, στέλνοντας μηνύματα ειρήνης και αρμονικής συνύπαρξης.
Ο πρωταθλητής κόσμου με τη Γαλλία έχει αποδείξει πολλάκις ότι είναι κοντά σε πρωτοβουλίες που αναδεικνύουν τον κοινωνικό ρόλο του ποδοσφαίρου, ενώ δεν διστάζει να μιλήσει για φλέγοντα ζητήματα, όπως ο ρατσισμός. Ο Καρεμπέ μίλησε από τη Ρόδο στο FourFourTwo του gazzetta.gr για τις εμπειρίες και τις δράσεις του, το προσφυγικό ζήτημα, την ειρήνη, αλλά και για τον Ολυμπιακό.
Πώς αισθάνεσαι που είσαι μέλος του Peace and Sport και για την παρουσία σου εδώ, στο Forum που διεξάγεται στη δεύτερη χώρα σου, την Ελλάδα…
«Είναι για εμένα προνόμιο να ανήκω σε αυτόν τον οργανισμό και μέχρι στιγμής έχω αποφασίσει να συμμετέχω γιατί νομίζω ότι είναι ο στόχος του αθλητισμού να μεταδώσει κάτι καλό στην κοινωνία, να διαδώσει το μήνυμα για το τι μπορεί να πετύχει ο αθλητισμός σε παγκόσμιο επίπεδο. Έχουμε δει ότι μέσω των αθλητικών αξιών μπορούμε να αναπτύξουμε χώρες, να εξελίξουμε την νεολαία και να δημιουργήσουμε συνείδηση για ένα καλύτερο μέλλον».
Είχες αναφέρει ότι θα θυμάσαι για πάντα την επίσκεψή σου με το Peace and Sport στην Αϊτή. Γιατί;
«Δεν θα ξεχάσω ποτέ την εμπειρία της Αϊτής, πράγματι. Μετά τον σεισμό φανταζόμουν ότι θα είναι δραματικά και τραγικά τα πράγματα εκεί. Είμαι επίσης από νησί και το νησί μου είναι ένα ειρηνικό μέρος, που μπορεί να καταλάβει τη φύση. Και η φύση μπορεί να σου δώσει κάτι πίσω όταν την προστατεύεις. Εκεί η φύση κατέστρεψε τη χώρα. Όταν το είδα, τρόμαξα, γιατί τα περισσότερα από τα παιδιά που επισκέφτηκα είχαν χάσει άτομα από την οικογένειά τους και ζούσαν με το τραύμα. Χτυπούσες το χέρι σου και φοβόντουσαν. Γινόταν μια απότομη κίνηση και πίστευαν ότι γίνεται ξανά σεισμός. Χρειαζόμασταν να τους δώσουμε κάτι, στο οποίο να συγκεντρωθούν για να ξαναχτίσουν τη ζωή τους, να έχουν κάποιο θετικό σενάριο στ μυαλό τους. Πέρασαν πολλά μαζί με άλλους ανθρώπους, άγνωστους και έπρεπε να ξαναχτίσουν το μέλλον τους. Με τα “εργαλεία” και τα “παιχνίδια” που τους δώσαμε, ξεκίνησαν να γελούν ξανά, να πειράζουν ο ένας τον άλλον. Για ώρες και ώρες περνούσαν αλλιώς το χρόνο τους, κάνοντας αθλητισμό. Ίσως απλά ήθελαν κάπως να ξεχάσουν αυτό που πέρασαν, να ανασάνουν ξανά. Και ο αθλητισμός τους έδωσε αυτή την αναπνοή. Γι’ αυτό δεν θα ξεχάσω ποτέ την Αϊτή».
Και στην Ιορδανία, πιστεύεις ότι το ποδόσφαιρο έχει να παίξει ρόλο στη δύσκολη εποχή που ζουν οι πρόσφυγες;
«Ήμουν εκεί για να βοηθήσω στην εισαγωγή της πλατφόρμας, των αθλητικών εγκαταστάσεων που δημιούργησε το ίδρυμα της UEFA και οι συνεργάτες του. Ήταν επίσης μια σπουδαία εμπειρία. Είχα βρεθεί και πάλι εκεί, πριν γίνουν οι δωρεές. Είδα λοιπόν τον καταυλισμό χωρίς τις εγκαταστάσεις. Και μετά τον είδα με τους ανθρώπους να βελτιώνουν τις ζωές τους μέσω αυτών. Παρατήρησα την αλλαγή. Πρέπει να καταλάβουμε ότι όλοι θέλουν να μείνουν σπίτι τους. Ή αν φύγουν, θέλουν να επιστρέψουν στο σπίτι τους. Αυτό αισθάνονται και όλοι οι πρόσφυγες. θέλουν να επιστρέψουν, αλλά μερικές φορές κάνοντάς το μπορούν να σκοτωθούν ή να χάσουν την οικογένειά τους, να βρεθούν χωρίς μέλλον. Εμείς δημιουργήσαμε αυτό το περιβάλλον όπου μπορούν να ζήσουν περισσότερο σε συνθήκες κοντά στο σπίτι τους. Σε αυτό το μέρος αισθάνονταν ειρήνη, σέβονταν ο ένας τον άλλον, μπορούσαν να μιλήσουν ο ένας στον άλλον και να αλληλεπιδράσουν. Τουλάχιστον σε κάποιες ηλικιακές κατηγορίες. Υπήρχε εκπαίδευση, δημιούργησαν μέσα τις δουλειές τους γιατί ο καθένας θέλει να κάνει αυτό που έκανε στην κοινότητα, στο μέρος του. Ο φούρναρης είναι λογικό να φτιάξει φούρνο στον καταυλισμό. Πρέπει να εκπληρώσουν το σκοπό τους. Αν είσαι γιατρός και μετά είσαι ένα τίποτα, πώς το ξεπερνάς; Δεν μπορούμε να το ξεχάσουμε, όλοι είμαστε υπεύθυνοι. Γιατί αφήνουμε τους πολέμους να διεξάγονται χωρίς να κάνουμε τίποτα».
Πώς μπορούμε να το σταματήσουμε;
Όπως είπα βήμα-βήμα όλα τα κυβερνητικά σώματα, τα κράτη πρέπει να καταλάβουν. Τι είναι τα υπουργεία άμυνας; Να αμυνθούμε ενάντια ποιου; Ενός άλλου ανθρώπινου όντος; Για να δημιουργήσουμε πρόσφυγες; Σήμερα είναι φυσιολογικό για τον κόσμο να βλέπει αυτούς τους πρόσφυγες σαν κάτι φυσιολογικό. Ελάτε τώρα, είναι άνθρωποι σαν εμάς! Σαν όλους που ζουν σε αυτόν τον πλανήτη. Δεν μπορούμε να καταστρέφουμε περιοχές ολόκληρες και να δημιουργούμε πρόσφυγες. Ένα παιδί με ένα άλλο παιδί έχουν τις ίδιες ανάγκες κι όμως, μεγαλώνουν σε τόσο διαφορετικά περιβάλλοντα».
Για να το ελαφρύνουμε λίγο, είσαι θετικός για το μέλλον του ελληνικού ποδοσφαίρου;
«Πρώτα από όλα, η οικονομική κρίση έκανε κι αυτή το ποδόσφαιρο πολύ δύσκολο. Όμως βλέπουμε βελτίωση, έχουμε πολλούς νεαρούς παίκτες στο πρωτάθλημά μας και δίνουν αυτή τη φρεσκάδα και τη δυναμική. Μπορούν να το κάνουν πιο ελκυστικό και να δείξουν ότι με το ταλέντο και τους νέους μπορούν να γίνουν καλύτερα τα πράγματα. Επίσης νομίζω ότι τα τηλεοπτικά δικαιώματα είναι περισσότερα και ποτέ δεν ξέρεις, ίσως τα νέα παιδιά φέρουν περισσότερους χορηγούς και περισσότερα ταλέντα. Και φυσικά είμαστε ακόμα στο Europa League, στο Champions League. Αυτό είναι καλό για τις ελληνικές ομάδες και για το ελληνικό ποδόσφαιρο».
Για τον Ολυμπιακό, που είναι μια νέα ομάδα, με νέο προπονητή;
«Επίσης είμαι αισιόδοξος. Το βασικό είναι φυσικά να πάρουμε το πρωτάθλημα. Δεν θα είναι εύκολο, αλλά και πάλι προσπαθούμε με τον καλύτερο τρόπο για να κάνουμε καλύτερη τι σύνδεση με τους νέους παίκτες και το νέο τεχνικό επιτελείο. Έχουμε τη βάση, τις εγκαταστάσεις, τον κόσμο και όλες τις συνθήκες που χρειάζονται για να γίνουμε ξανά πρωταθλητές. Είμαι πολύ θετικός γι αυτό που χτίζεται».
*Πηγή: gazzeta.gr