Την προαναγγελία του οριστικού ξηλώματος στο καθεστώς της όποιας ελάχιστης παρεχόμενης δικαστικής προστασίας έχει απομείνει για την πρώτη κατοικία της λαϊκής οικογένειας, έκανε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Οικονομίας Γ. Δραγασάκης, στο πλαίσιο παρουσίασης των «αναπτυξιακών παρεμβάσεων» που αφορούν την τόνωση της ανταγωνιστικότητας των εγχώριων επιχειρηματικών ομίλων.
Όπως χαρακτηριστικά τόνισε, «πολιτική μας απόφαση είναι να υπάρχει πάντα ένα πλαίσιο για την προστασία της πρώτης κατοικίας, ωστόσο ο νόμος Κατσέλη δημιουργήθηκε προκειμένου να αντιμετωπίσει προβλήματα κατά τη διάρκεια της κρίσης».
Η δήλωση αυτή, που έρχεται ουσιαστικά να ρίξει τους τίτλους τέλους στα όποια ελάχιστα και ανεπαρκή μέτρα τυπικής προστασίας της πρώτης κατοικίας είχαν απομείνει, επιβεβαιώνει ότι η αντιμετώπιση των λεγόμενων «κόκκινων» τραπεζικών δανείων, είναι συνυφασμένη με την παραπέρα κλιμάκωση της αντιλαϊκής πολιτικής.
Ο νόμος 3869/2010 (λεγόμενος νόμος Κατσέλη), και μάλιστα όπως αυτός τροποποιήθηκε προς το χειρότερο στη συνέχεια από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, ευθύς εξαρχής στεκόταν μακριά από τις ανάγκες της λαϊκής οικογένειας, για πραγματική προστασία της πρώτης κατοικίας, ενώ ο ισχύων νόμος έχει ημερομηνία λήξης το τέλος Δεκέμβρη του 2018.
Εξάλλου, τα κυβερνητικά ψέματα περί τάχα «προστασίας» της πρώτης κατοικίας έχουν πάει προ πολλού περίπατο, αφενός γιατί κάθε εβδομάδα εκπλειστηριάζονται ηλεκτρονικά δεκάδες πρώτες κατοικίες και αφετέρου υπό το βάρος και των δεκάδων νόμων με τους οποίους η κυβέρνηση έχει φροντίσει να θωρακίσει παραπέρα τη διαδικασία των πλειστηριασμών. Μεταξύ άλλων η κυβέρνηση έχει ψηφίσει:
— Την αυτόματη άρση (με απόφαση των ίδιων των τραπεζών) της παρεχόμενης προστασίας, σε περιπτώσεις καθυστερήσεων στις αποπληρωμές των δόσεων. Μάλιστα, η αποβολή από το καθεστώς «προστασίας» επέρχεται σε περίπτωση που το συνολικό ποσό της καθυστέρησης ξεπερνά την αξία τριών μηνιαίων δόσεων, είτε αυτές είναι διαδοχικές είτε όχι.
— Την απόρριψη της αίτησης, πριν από τη δικαστική προσφυγή, σε περιπτώσεις όπως μεταβίβαση περιουσιακών στοιχείων σε συγγενικά πρόσωπα ή πώληση ακίνητης περιουσίας σε τρίτα πρόσωπα.
— Την αυτόματη έξοδο από τις διαδικασίες δικαστικής προστασίας σε περιπτώσεις οφειλετών που αιτούνται και πετυχαίνουν την αναβολή των δικαστικών αποφάσεων.
Παράλληλα, η κυβέρνηση θωράκισε παραπέρα το νομοθετικό πλαίσιο, ώστε με συνοπτικές διαδικασίες να πωλούνται τα «κόκκινα» δάνεια από τις τράπεζες στα διάφορα funds και άλλα «κοράκια», καταργώντας την υποχρέωση των τραπεζών να ενημερώνουν ακόμη και τους ενήμερους δανειολήπτες 12 μήνες πριν από τη μεταβίβαση του δανείου, νομοθετώντας για τους αποκλειστικά ηλεκτρονικά πλειστηριασμούς, εντείνοντας την καταστολή απέναντι σε όσους παλεύουν ενάντια στους πλειστηριασμούς, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τις αστυνομικές και δικαστικές διώξεις σε βάρος του Γραμματέα της «ΛΑΪΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ» Π. Λαφαζάνη και δεκάδων αγωνιστών του κινήματος κατά των πλειστηριασμών.
Νομοθετήθηκε επίσης ότι στο ίδιο καθεστώς των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών θα υπάγονται η ακίνητη και η κινητή περιουσία, τόσο για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές άνω των 500 ευρώ προς τον φοροεισπρακτικό μηχανισμό του κράτους, όσο και γι’ αυτές των αυτοαπασχολούμενων και μικρών επιχειρηματιών προς τα ασφαλιστικά ταμεία.
Ο απροκάλυπτος κυβερνητικός εμπαιγμός αποτυπώνεται άλλωστε και στη συμφωνία κυβέρνησης και Ευρωζώνης αναφορικά με τη ραγδαία απομείωση της μάζας με τα «κόκκινα» δάνεια, ενώ το ζήτημα περιλαμβάνεται στους όρους του προγράμματος της «ενισχυμένης εποπτείας».
Αποκαλυπτική για τον «νευραλγικό ρόλο» που δίνεται στην αντιμετώπιση των «κόκκινων» δανείων είναι η «έκθεση συμμόρφωσης» (Compliance Report) της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, σχετικά με την 3η «αξιολόγηση» του 3ου μνημονίου. Όπως αναφέρεται, για το 2018 οι τράπεζες σχεδιάζουν 10.000 πλειστηριασμούς, με περαιτέρω διόγκωση στους 40.000 ετησίως για την προσεχή τριετία, συνολικά δηλαδή βγαίνουν «στο σφυρί» 130.000 ακίνητα.