Η διοίκηση της ΔΕΗ μπροστά στο ενδεχόμενο να κατηγορηθεί για απιστία.
Η εμπλοκή που σημειώθηκε με τις ελληνικές τράπεζες στο πλαίσιο της διαδικασίας απόσχισης του ΑΔΜΗΕ αποτελεί την κορυφή του παγόβουνου, για μια σειρά από καθυστερήσεις, εμπλοκές και παλινωδίες στον τομέα της ενέργειας, που έχουν προξενήσει τον εκνευρισμό από πλευράς Βρυξελλών.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε – έστω και εάν αρκετοί παραξενεύτηκαν την περασμένη Πέμπτη – ότι ο τομέας της Ενέργειας, τοποθετήθηκε από τον επίτροπο οικονομικών της ΕΕ Πιερ Μοσκοβισί στην κορυφή της λίστας των τριών αγκαθιών που (ενέργεια, εργασιακά, δημοσιονομικό κενό). Άλλωστε με δεδομένο ότι μόλις μια μέρα πριν, ανώτατες πηγές του ΥΠΕΝ, διαβεβαίωναν κατηγορηματικά ότι η αξιολόγηση δεν θα μπλοκάρει εξαιτίας των ενεργειακών, είχε δημιουργήσει την αίσθηση ότι οι ενεργειακές ουρές της 2ης αξιολόγησης είναι ήσσονος σημασίας.
Ο κ. Μοσκοβισί ωστόσο είχε διαφορετική άποψη και όπως αποδείχθηκε μια μέρα μετά (εμπλοκή με ΑΔΜΗΕ) ήξερε πολύ καλά τι εννοούσε.
Διότι η υπόθεση του ΑΔΜΗΕ μόνο ως τυχαία δεν μπορεί να χαρακτηριστεί. Η κυβέρνηση διαπραγματεύτηκε επί μακρόν, με τους δανειστές για να μπλοκάρει την πώληση του 66% και κατέληξε σε ένα περίπλοκο και δαιδαλώδες σχήμα.
Ακολούθησε, όμως, η επιστολή των 4 συστημικών τραπεζών, που προειδοποίησε για αντισυνταγματικότητα της διαδικασίας, απώλεια περιουσίας της ΔΕΗ χωρίς αποζημίωση και πιθανή αδυναμία των ελληνικών τραπεζών να συνεχίσουν να δανείζουν τη μεγαλύτερη ελληνική εταιρεία. Σοβαρότατο ζήτημα, διότι εάν οι ελληνικές τράπεζες που έχουν ανοιχτές γραμμές 3 δις ευρώ κρίνουν ότι υπάρχει σοβαρό πρόβλημα με τη ΔΕΗ, εξαιτίας της απόσχισης του ΑΔΜΗΕ και της μη αποζημίωσής της, τότε τι πρέπει να συμβεί με τους διεθνείς οίκους αξιολόγησης και τους διεθνείς πιστωτές και ομολογιούχους της ΔΕΗ.
Ενδεικτική του προβλήματος για την εταιρεία, είναι η απαίτηση των τραπεζών με τις οποίες διαπραγματεύεται την χορήγηση νέου κοινοπρακτικού δανείου ύψους 200 εκατ. ευρώ, να εκπονηθεί από ανεξάρτητο εκτιμητή, έλεγχος και αποτίμηση της κατάστασης της ΔΕΗ. Η σχετική μελέτη παραδόθηκε την περασμένη εβδομάδα από την Ernst & Young στη διοίκηση της εταιρείας.
Και μπορεί χθες στην πυροσβεστική σύσκεψη στο υπουργείο οικονομικών να βρέθηκε λύση με τις ελληνικές τράπεζες, στις οποίες η κυβέρνηση υποσχέθηκε πρόσθετες εγγυήσεις και καλύψεις (ακόμη και απαράδεκτη εκχώρηση συμβάσεων που θα αφαιρέσουν πολύτιμες χρηματοροές από τη ΔΕΗ συμφωνήθηκε) όμως από τα 5,5 δισ. δανεισμό της ΔΕΗ περί τα 3 δισ. προέρχονται από ελληνικές τράπεζες. Τα υπόλοιπα προέρχονται από ξένους τραπεζικούς οργανισμούς όπως η ΕΤΕΠ ή το εταιρικό ομόλογο που κατέχουν Έλληνες θεσμικοί καθώς και funds.
Το ερώτημα είναι λοιπόν εάν δόθηκαν ληστρικές για την ΔΕΗ «διασφαλίσεις» στις ελληνικές τράπεζες, ποια θα είναι η λύση για τις ξένες τράπεζες και τους κατόχους των ομολόγων της ΔΕΗ; Είναι σαφές ότι το πρόβλημα συνεχίζει να υφίσταται και η οποία λύση θα πρέπει να βρεθεί μέσα σε στενό χρονικό περιθώριο ημερών.
Σε διαφορετική περίπτωση η εμπλοκή, απειλεί να τινάξει στον αέρα τη μεθόδευση, ενεργοποιώντας την εναλλακτική ρήτρα του μνημονίου που έχει υπογράψει η κυβέρνηση για πώληση του 100% των μετοχών του ΑΔΜΗΕ σε ιδιώτη επενδυτή.
Δεν είναι μόνο ο ΑΔΜΗΕ
Η περίπτωση του ΑΔΜΗΕ ωστόσο δεν είναι η μόνη. Μόλις μια μέρα πριν τον Π. Μοσκοβισί, ανώτατες πηγές του υπουργείου ενέργειας άνοιγαν με ευκολία θέμα ενεργειακών ξεπουλημάτων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η υπόθεση του ΔΕΣΦΑ που η έτοιμη πώληση στους Αζέρους ναυάγησε και τώρα το Υπουργείο Ενέργειας επεξεργάζεται νέο διαγωνισμό για μερική εκποίηση του ΔΕΣΦΑ.
Το ίδιο και με τη ΔΕΗ, όπου η υποχρέωση για πρόσληψη συμβούλου για τις ιδιωτικοποιήσεις, που έπρεπε να έχει ολοκληρωθεί από τον περασμένο Σεπτέμβριο, έχει παγώσει.
Οι καθυστερήσεις έχουν προκαλέσει συνολική εμπλοκή, όπως φάνηκε και από την παρέμβαση Μοσκοβισί.
Η διοίκηση της ΔΕΗ μπροστά στο ενδεχόμενο να κατηγορηθεί για απιστία
Οι διαδικασίες μερικής εκποίησης του ΑΔΜΗΕ με ζημία της ΔΕΗ κινδυνεύουν να οδηγήσουν την διοίκηση της τελευταίας στο δικαστήριο με την κατηγορία της απιστίας, πολύ περισσότερο που η ΔΕΗ βαδίζει από το κακό στο χειρότερο και οι δημοπρασίες πώλησης της φτηνής της ενέργειας στους ανταγωνιστές της αποτελούν μέγα σκάνδαλο και της προκαλούν ζημίες.
Ο δημόσιος ενεργειακός τομέας της χώρας βρίσκεται υπό διάλυση και ξεπούλημα πλήττοντας βάναυσα την οικονομία και τον λαό, ενώ θα μπορούσε να ήταν το βασικότερο εργαλείο ανάπτυξης και ανασυγκρότησης της χώρας.