Όπως κάθε χρόνο 10 Ιουνίου το ρολόι σταματάει στην Ελλάδα , και η προσοχή όλων μας στρέφεται στο μαρτυρικό Δίστομο . Στο Δίστομο που την 10 Ιουνίου 1944 ολοκαυτώθηκε από τα ναζιστικά κτήνη της 4ης θωρακισμένες αστυνομικής μεραρχίας γρεναδιέρων των Ες Ες , που δολοφόνησαν με το χειρότερο τρόπο 218 αθώους, μεταξύ των οποίων 117 γυναίκες και 53 παιδιά.
Στο Δίστομο πηγαίνουμε σαν προσκυνητές αποτίωντας φόρο τιμής στους νεκρούς, ευχόμενοι την μακάρια ανάπαυσή τους και κρατώντας τη μνήμη τους στους Αιώνες
Στο Δίστομο πηγαίνουμε ψάλλοντας τους αθάνατους στίχους του Γιάννη Ρίτσου:
Εδώ ’ναι το πικρό το χώμα του Διστόμου.
Ω, εσύ διαβάτη, όπου πατήσεις, να προσέχεις —
εδώ πονά η σιωπή, πονάει κι η πέτρα κάθε δρόμου
κι απ’ τη θυσία κι απ’ τη σκληρότητα του ανθρώπου.
Εδώ μια στήλη απλή, μαρμάρινη, όλη κι όλη
με ονόματα σεμνά, κι η Δόξα τα ανεβαίνει
λυγμό-λυγμό, σκαλί-σκαλί, μεγίστη σκάλα.
Στο Δίστομο πηγαίνουμε και σαν εκδικητές.
Πηγαίνουμε για να εκδικηθούμε το ναζισμό.
Για να αποκαλύψουμε τη διαχρονική εγκληματική αναλγησία των καθεστωτικών πολιτικών δυνάμεων της χώρας που συνειδητά συνέπραξαν στην ατιμωρησία των ναζιστών δημίων.
Έτσι κανένα από τα ναζιστικά κτήνη που γελούν μπροστά από το σχολείο του Διστόμου που καίγεται δεν οδηγήθηκε στη Δικαιοσύνη και μέχρι τη δεκαετία του ’90 διοργάνωναν γιορτές όπου αναπολούσαν τα “κατορθώματά” τους.
Στο Δίστομο πηγαίνουμε τιμώντας τη δέσμευση στην Αλήθεια, την αφοσίωση στη Μνήμη και στην απόφαση για Δικαιοσύνη.
Και Δικαιοσύνη σημαίνει ανάληψη της Ιστορικής Ευθύνης από τη σύγχρονη Γερμανία. Δεν μας αρκούν οι υποκριτικές και ανέξοδες συγγνώμες.
Απαιτούμε από τη Γερμανία να αναγνωρίσει την Εθνική μας Αντίσταση ως νόμιμη εμπόλεμη δύναμη.
Απαιτούμε από τη Γερμανία, όπως απαιτεί από όλα τα Κράτη να της καταβάλουν τα οφέλη από τις τοκογλυφικές συμβάσεις με τις οποίες τα έχει εγκλωβίσει, να τηρήσει, έστω και μετά από 74 έτη, τις δικές της δεσμεύσεις, και να καταβάλει στη χώρα μας τις συνομολογημένες πολεμικές επανορθώσεις, να επιστρέψει τα δανεικά και αγύριστα του αναγκαστκού δανείου και να μας αποδώσει τους κλεμμένους αρχαιολογικούς θησαυρούς.
Κυρίως, όμως, να αποδώσει λόγο για τη μεταπολεμική μεταχείριση των ναζιστών εγκληματιών που έδρασαν στην Ελλάδα και να αποζημιώσει πλήρως τα θύματα και τους συγγενείς των θυμάτων της ναζιστικής θηριωδίας.
Θυμίζουμε ότι όσο το ναζιστικό έγκλημα στην Ελλάδα παραμένει ατιμώρητο , ο φασισμός και ο ναζισμός, θα παραμένουν απειλές που θα ενεδρεύουν.
Στο Δίστομο τιμάμε τους νεκρούς της σφαγής διεκδικώντας εμφατικά τη Δικαίωση τη Ιστορίας.
