Μακρά εκλογολογία – μακρά ακυβερνησία.
Και ακατάσχετη μπαρουφολογία. Όπως λόγου χάριν με τους Αμερικανούς επενδυτές! Έως τώρα μόνον Αμερικανοί κατακτητές σκάνε μύτη, Αμερικανοί επενδυτές, όχι.
Θα μου πείτε (μεγάλο το δίκιο σας, άλλωστε τα ίδια ισχυρίζεται και η θεία Φωτούλα) ότι η κατάκτηση είναι επένδυση. Βεβαίως! Για τον κατακτητή. Για τον είλωτα, τον κολλίγο, τον ραγιά είναι καταισχύνη, όσο κι αν για τους σμπίρους που τους επιβλέπουν είναι γλέντι. Όπως τώρα που οι επιστάτες των σκλάβων τριγυρίζουν
στη Νέα Υόρκη (με την ευκαιρία της επίσκεψης Τσίπρα εκεί) σαν βλαχοσυμπέθεροι, κοιτάζοντας με γουρλωμένα μάτια τους ουρανοξύστες στο Μανχάταν, γεμίζοντας τις άδειες ώρες τους σε ακριβά ρεστωράν και πεντάστερα (ξέρεις εσύ) ξενοδοχεία, παριστάνοντας ότι βλέπουν επενδυτές (ένας εξ αυτών είχε θεαθεί επ’ εσχάτοις στο Αλμπουκέρκυ να πουλάει κινητά) και τρέχοντας να υποβάλουν τα σέβη τους στα Εβραϊκά λόμπι Ισραηλινού ενδιαφέροντος. Αλλά, αν έξω “πάμε καλά” (με κάτι τέτοια υπέροχα), μέσα πάμε ακόμα καλύτερα,
με όλο και πιο σαρδανάπαλα τα τρέχοντα, σπασμωδικά, αλλά και δυσοίωνα. Σαράντα τρεις βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ «την πέφτουν» τρόπον τινά στην κυβέρνηση για την δίωξη Λαφαζάνη. Την πέφτουν δηλαδή στην ψήφο τους!! Διότι αυτοί οι 43 εν μέσω και των υπολοίπων συντρόφων τους υπερψήφισαν τους πλειστηριασμούς. Τώρα «συμπαρίστανται», τρόπον τινά ξαναλέω, στον κ. Λαφαζάνη που παλεύει εναντίον των πλειστηριασμών και ύστερα
κοιμούνται ήσυχοι τα βράδια. Έχει παρατραβήξει αυτή η ιστορία του παραλογισμού και του αμοραλισμού των φορέων του «ηθικού πλεονεκτήματος». Στο κάτω – κάτω ο Πόντιος Πιλάτος έπλυνε τα χέρια του στη λεκάνη με νερό, κι όχι με αίμα από κομμένες συντάξεις, δάκρυα από χαμένα σπίτια και οιμωγές από καθημερινούς βιασμούς. Άλλοι βιάζονται διά της απόλυσης, άλλοι διά της απληρωσιάς, άλλοι διά της υπερεργασίας, άλλοι διά της προπαγάνδας και όλοι (πλην πεντακοσιομεδίμνων) διά του καγχασμού εκείνων που θα γίνονταν λυτρωτές και έγιναν εντολοδόχοι.
Μακρότερος ή βραχύτερος, ο χρόνος που απομένει στην κυβέρνηση είναι προεκλογικός, ήγουν τίγκα στα τερτίπια. Το μόνον που έχουν πλέον οι κολαούζοι των χρυσοφόρων Μήδων είναι τα κόλπα και οι ταχυδακτυλουργίες – να στα παίρνουν δηλαδή από την τρύπια τσέπη για να ασκούν επιδοματική πολιτική στην μπαλωμένη τσέπη.
Βάζει, ας πούμε, νέα διόδια ο Συριζαίος και σου λέει: « Έλα μωρέ, πόσα χρόνια θα ζήσεις ακόμα για να τα πληρώνεις;».
Κυνικόν αλλά αληθές. Μας έχουν τακτοποιήσει όλους για 90 χρόνια! Αυτοί που δεν βρήκαν ούτε άτακτο κατσικάκι μέσα στη Λίστα Λαγκάρντ, μας έχουν χώσει όλους μέσα στις Λίστες του Υπερταμείου. Ακόμα και τους τάφους μας. Μακάβριο, αλλά, όπως
θα έλεγε και ο Τσακαλώτος, ματαιότης ματαιοτήτων ο Καράς, τα τίναξε κι αυτός ο φουκαράς…
*Πηγή: topontiki.gr
