Αφού ο Σκουρλέτης τους ταλαιπώρησε για καιρό με υποσχέσεις που η υλοποίησή τους όλο και αναβαλλόταν, κρατώντας τους σε ομηρία και αποφεύγοντας να αναγνωρίσει ευθέως ότι πολιτική της κυβέρνησης είναι η πλήρης διάλυση της Εταιρίας Ύδρευσης στη Θεσσαλονίκη, μέχρι το τελικό ξεπούλημά της, τώρα ήρθε η ώρα της Κατερίνας Νοτοπούλου να κάνει επίδειξη αλαζονείας και προκλητικής αναλγησίας απέναντί τους.
Για τους απολυμένους συμβασιούχους της ΕΥΑΘ ο λόγος. Κάπου σαράντα ανθρώπους του μόχθου και της ανάγκης, που μη έχοντας την τύχη να είναι γόνοι εφοπλιστικών οικογενειών ή μη έχοντας τη δυνατότητα κοινωνικής ανέλιξης μέσω ταχύτατων ανελκυστήρων, δεν ζητάνε παρά την επαναπρόσληψή τους, καθώς κάλυπταν ανάγκες της πόλης της Θεσσαλονίκης που τώρα απλώς μένουν ακάλυπτες.
Ε, λοιπόν, τους ανθρώπους αυτούς η νέα υπουργός Μακεδονίας – Θράκης αρνήθηκε επιδεικτικά να τους δεχτεί για να ακούσει, έστω, τι έχουν να της πουν. Προκαλώντας σχόλια όπως, “να γιατί, από συμβασιούχος κι η ίδια, κατάφερε να φτάσει τόσο ψηλά σε τόσο νεαρή ηλικία”.
Η αλαζονεία και η κοινωνική αναλγησία είναι απαραίτητα μέσα, όταν πρόκειται για μέλη κυβερνήσεων που βρίσκονται σε πόλεμο με τον κόσμο της εργασίας.
