Την πόρτα της εξόδου σε… καρκινοπαθή γυναίκα, υπήκοο χώρας των Βαλκανίων, έδειξε η διοίκηση του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Ηρακλείου, απαγορεύοντάς της να προχωρήσει σε χημειοθεραπεία επειδή δεν είχε ΑΜΚΑ, όπως καταγγέλλει ο Πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων Δημήτρης Βρύσαλης, ο οποίος θεωρεί ότι σε καμία περίπτωση και για κανένα λόγο δεν θα έπρεπε να αντιμετωπίζεται ως “πελάτης” ένας ασθενής σε δημόσιο νοσοκομείο.
«Η Διοίκηση του νοσοκομείου κινήθηκε με βάση τις εγκυκλίους που έχει στείλει το Υπουργείο Υγείας. Δεν μπορούμε να μπούμε στη λογική αυτή, όλοι μας κινδυνεύουμε να αντιμετωπίσουμε το ίδιο» είπε στον ραδιοφωνικό σταθμό του Ηρακλείου 98.4 ο πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων ΠΑΓΝΗ.
Η ανακοίνωση του Σωματείου Εργαζομένων στο νοσοκομείο
Το Σωματείο Εργαζομένων στο ΠΑΓΝΗ καταγγέλλει τη μη παροχή υγειονομικής περίθαλψης σε ανασφάλιστο ογκολογικό ασθενή που δεν είχε τη δυνατότητα να καταβάλλει το κόστος για τη νοσηλεία και τη θεραπεία του. Το γεγονός αυτό είναι αποτέλεσμα της εφαρμογής πρόσφατης εγκυκλίου του υφυπουργού υγείας (13/8/2019) προς τους διοικητές των ΔΥΠΕ, σύμφωνα με την οποία οι δημόσιες δομές υγείας οφείλουν να εισπράττουν ιδιωτικά τη δαπάνη για παροχές φροντίδας και περίθαλψης από ανασφάλιστους ασθενείς τρίτων χωρών. Η εγκύκλιος αυτή -σε συνδυασμό με προηγούμενο έγγραφο του υπουργού εργασίας (στις 11/7/2019), το οποίο καταργούσε κάποιες διευκολύνσεις στη χορήγηση ΑΜΚΑ σε ξένους υπηκόους,- θέτει σε σοβαρό κίνδυνο την υγεία χιλιάδων ανασφάλιστων προσφύγων και μεταναστών στη χώρα μας καθώς και άλλες κατηγορίες ασθενών.
Είναι ξεκάθαρο ότι η απαράδεκτη αυτή ενέργεια του υπουργείου εντάσσεται στην πολιτική μείωσης της κρατικής χρηματοδότησης της Υγείας-Πρόνοιας που ακολουθούν τόσο η σημερινή όσο και η προηγούμενη κυβέρνηση -σύμφωνα με τις κατευθύνσεις της ΕΕ- με στόχο η κρατική ευθύνη να περιοριστεί στην παροχή στοιχειωδών μόνο υπηρεσιών, πέρα από τις οποίες η υγεία θα αποτελεί ατομική υπόθεση και εμπόρευμα, που πωλείται από τις ιδιωτικοποιημένες δομές και αγοράζεται από τους ασθενείς-πελάτες ανάλογα με την οικονομική δυνατότητα του καθενός.
Στην κατεύθυνση αυτή κινούνταν και ο νόμος του 2016 της προηγούμενης κυβέρνησης, με τον οποίο δεν προβλέπεται κάποια πρόσθετη κρατική επιχορήγηση των δημόσιων μονάδων για την περίθαλψη των ανασφάλιστων, αλλά αυτή καλύπτεται εξ ολοκλήρου από τον ΕΟΠΥΥ, δηλαδή από τις εισφορές των ασφαλισμένων. Έτσι δεν μας κάνει εντύπωση ότι όταν η κρατική χρηματοδότηση του ΕΟΠΥΥ μειώθηκε πάνω από 400 εκ. € το 2016-2017, αφήνοντας μόνο 100 εκ. € για την κάλυψη των ανασφάλιστων, αυξήθηκαν οι εισφορές για υγεία στις συντάξεις (από 4 σε 6% στις κύριες και από 0 σε 4% στις επικουρικές). Ακολουθεί βέβαια περαιτέρω μείωση στη χρηματοδότηση του ΕΟΠΥΥ μέσω της μείωσης των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών κατά 5 μονάδες, με αφετηρία το 2020 και σε βάθος πενταετίας, που έχει εξαγγείλει η σημερινή κυβέρνηση. Ακόμη όμως και ο νόμος του 2016 δεν εξασφάλιζε καθολική κάλυψη των ανασφάλιστων, αφού απαραίτητη για την πρόσβασή τους σε υπηρεσίες υγείας είναι η κατοχή ΑΜΚΑ (που χορηγείται υπό προυποθέσεις) ή Κάρτας Υγειονομικής Περίθαλψης (για την έκδοση της οποίας δεν έχει διευκρινιστεί η διαδικασία). Και τα τελευταία 3 χρόνια οι ανασφάλιστοι πληρώνουν συχνά από την τσέπη τους για υπηρεσίες υγείας, για εξετάσεις και θεραπείες που δεν καλύπτονται από τον ΕΟΠΥΥ καθώς και για τη φαρμακευτική δαπάνη. Δεν ξεχνάμε επίσης ότι και για τους ανασφάλιστους ισχύει ότι και για τους υπόλοιπους, ότι δηλαδή λόγω των πολύμηνων αναμονών για ραντεβού στα δημόσια νοσοκομεία, αναγκάζονται και οι ανασφάλιστοι συχνά να πληρώσουν για επισκέψεις σε ιδιωτικά ή απογευματινά ιατρεία και για εξετάσεις σε ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα. Τη στιγμή λοιπόν που οι ιδιωτικές δαπάνες υγείας αποτελούν περίπου το 40% των συνολικών, αποτελεί υποκρισία ο ισχυρισμός του υπουργού υγείας ότι «δεν θα πληρώνουν πλέον οι Έλληνες φορολογούμενοι τις υπηρεσίες που το ΕΣΥ παρέχει σε αλλοδαπούς ασφαλισμένους».
Εκτός των άλλων βέβαια πάγια τακτική και αυτής και της προηγούμενης κυβέρνησης είναι να προσπαθεί σ αυτή την αντιλαϊκή πολιτική να κάνει συνένοχους όλους εμάς τους εργαζομένους στην υγεία, υποχρεώνοντας μας να γίνουμε οι ίδιοι εισπράκτορες ή αρνητές θεραπειών, εξετάσεων, νοσηλειών κ.α., υποχρεώνοντας μας στην ουσία να καταργούμε το φυσικό και ηθικό μας ρόλο, που είναι η υπεράσπιση και η προαγωγή της υγείας των ανθρώπων και η παροχή περίθαλψης και φροντίδας δίχως περιορισμούς και προϋποθέσεις. Αν αυτοί θέλουν να μας κάνουν να το ξεχάσουμε, δεν πρόκειται να τους κάνουμε τη χάρη…ΔΗΛΩΝΟΥΜΕ λοιπόν ξεκάθαρα ότι οι υγειονομικοί τη μόνη υποχρέωση που αναγνωρίζουν είναι απέναντι στους ασθενείς και στους συγγενείς τους, να τους παρέχουν δηλαδή δωρεάν και δίχως άλλους περιορισμούς, ότι καλύτερο είναι δυνατό σύμφωνα με τα επιτεύγματα της επιστήμης και της τεχνολογίας χωρίς αστερίσκους και προϋποθέσεις.
Η απάντηση της διοίκησης επιβεβαιώνει τόσο το περιστατικό όσο και την αιτία που το δημιούργησε που δεν είναι άλλη από την εγκύκλιο του υπουργείου που διαχωρίζει τους ασθενείς, τη νοσηλεία και τη θεραπεία αναλόγως με το είδος των εγγράφων που διαθέτουν. Η διοίκηση και το υπουργείο ας μην ψάχνουν εξιλαστήρια θύματα για την βάρβαρη πολιτική τους στους εργαζόμενους. Εκείνο που εμποδίζει την παροχή υγείας είναι οι αντιλαϊκές πολιτικές τους. Όσο για την ενίσχυση των ανασφάλιστων ας ανατρέξει η διοίκηση, η 7η ΥΠΕ και το υπουργείο στις καταγγελίες όχι μόνο του σωματείου μας αλλά και των ίδιων των εργαζομένων.
Απαιτούμε το κράτος να αναλάβει πλήρως και αποκλειστικά τη χρηματοδότηση για παροχή των απαραίτητων υπηρεσιών υγείας σε όλους, ασφαλισμένους και ανασφάλιστους, απολύτως ΔΩΡΕΑΝ, καταργώντας τις πληρωμές και συμμετοχές για εξετάσεις, νοσηλεία, φάρμακα και άλλες θεραπείες. Δεν θα σταματήσουμε ν’ αγωνιζόμαστε για ένα αποκλειστικό δημόσιο δωρεάν σύστημα υγείας-πρόνοιας, που θα παρέχει καθολικά ισότιμη πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη στο επίπεδο των εξελίξεων της επιστήμης με κριτήριο την κάλυψη των σύγχρονων αναγκών και δεν θα αντιμετωπίζει τους ασθενείς σαν πελάτες και την υγεία-πρόνοια σαν εμπόρευμα.
Καλούμε όλους τους εργαζόμενους στην υγεία να παλέψουν για την απόσυρση αυτής της εγκυκλίου, να καταγγέλλουν τα περιστατικά εξαίρεσης ανασφάλιστων ασθενών και να συσπειρωθούν γύρω από τα σωματεία μας ώστε να εξασφαλιστεί η παροχή δημόσιας και δωρεάν φροντίδας υγείας σε όλους όσους την έχουν ανάγκη.